Tabletki 50 i 100 mg Diazolin (dorośli i dzieci): instrukcje użytkowania

Syntetycznym lekiem przeciwhistaminowym jest Diazolin. Instrukcje użytkowania zalecają przyjmowanie tabletek i drażetek 50 mg i 100 mg w leczeniu różnych patologii alergicznych. Recenzje pacjentów i zalecenia lekarzy wskazują, że lek ten pomaga w leczeniu chorób alergicznych (pokrzywka, wyprysk, nieżyt nosa).

Forma wydania i skład

Diazolin jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego. Aktywnym składnikiem aktywnym leku jest atapisilan mebhydroliny 100 mg w dawce dla dorosłych i 50 mg w dawce dla dzieci. Ponadto składniki pomocnicze i cukier są częścią leku. Drażetki pakowane są w blistry po 10 sztuk z dołączoną instrukcją.

efekt farmakologiczny

Substancją czynną Diazolinu jest Mebhydrolin. Bloker receptora histaminowego H1. Ogranicza rozwój obrzęku i działa przeciwświądowo, przeciwalergicznie i przeciwzapalnie.

W przeciwieństwie do leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji, Diazolin nie ma wyraźnego działania uspokajającego i nasennego oraz osłabia działanie histaminy na mięśnie gładkie macicy, oskrzeli i jelit. Maksymalny efekt leku obserwuje się po 1-2 godzinach i może trwać do 2 dni.

Wskazania do stosowania

Co pomaga diazolin? Tabletki są przepisywane pacjentom, aby szybko wyeliminować następujące warunki:

• Alergiczne wysypki skórne.
• Pokrzywka.
• Leczenie wysypki występującej podczas przyjmowania niektórych leków.
• Alergiczne zapalenie spojówek.
• Swędzenie skóry jako reakcja na ukąszenia owadów.
• Alergiczny nieżyt nosa.
• Alergia pokarmowa u dorosłych i dzieci.
• Katar sienny.

Instrukcja użycia

Drażetki i tabletki Diazolin

Lek w tabletkach i tabletkach stosuje się po posiłkach.

Jak zaakceptować dla dorosłych? Dzieci w wieku od dwunastu lat, a także dorośli, stosują lek raz lub dwa razy dziennie w dawce 100-200 mg. Maksymalna pojedyncza dawka dla dorosłych powinna wynosić 300 mg, dorośli mogą przyjmować 600 mg diazolinu dziennie.

Dzieci w wieku od pięciu do dwunastu lat mogą przyjmować 50 mg dwa do trzech razy dziennie. Weź dzieci w wieku od trzech do pięciu lat mogą przyjmować 50 mg leku 1-2 razy dziennie. Czas trwania leczenia powinien każdorazowo określać specjalista.

Instrukcje dotyczące stosowania diazolinu dla dzieci

Diazolin dla dzieci stosuje się w następujący sposób: do butelki zawierającej granulki dodaje się 100 ml ciepłej przegotowanej wody. Zawartość należy bardzo dokładnie wymieszać, przez co należy mieszać przez kilka minut. Następnie dzieciom podaje się zawiesinę w dawkach, które można łatwo ustalić za pomocą skalowanej szklanki zawartej w zestawie.

Dawki dla dzieci Diazolin powinny być następujące:

• 2,5 ml - dzieci w wieku 2-3 lat;
• 5 ml - dzieci w wieku 4-6 lat;
• 7,5 ml - dla dzieci w wieku 7-10 lat.

Konieczne jest przyjmowanie leku dwa do trzech razy po jedzeniu przez 5-7 dni. Wstrząsnąć zawiesiną przed użyciem..

Przeciwwskazania

• choroby zapalne przewodu żołądkowo-jelitowego w ostrej fazie;
• zwężenie odźwiernika;
• nadwrażliwość na mebhydrolinę (substancję czynną leku Diazolin);
• okres laktacji;
• zaburzenia rytmu serca (mające działanie wagolityczne, mogą poprawić przewodnictwo AV i przyczynić się do rozwoju nadkomorowych zaburzeń rytmu);
• ciąża;
• wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy;
• jaskra z zamkniętym kątem;
• padaczka;
• przerost prostaty.

Skutki uboczne

Stosowanie diazolinu może wywoływać następujące działania niepożądane:

• Układ krwiotwórczy: w rzadkich przypadkach - agranulocytoza, granulocytopenia.
• Centralny i obwodowy układ nerwowy: możliwe są parestezje, zawroty głowy, drżenia, zmęczenie, spowolnienie reakcji psychomotorycznej, senność, lęk (w nocy).
• Układ pokarmowy: rzadko - objawy dyspeptyczne w wyniku podrażnienia błony śluzowej żołądka (w szczególności nudności, zgaga, ból w okolicy nadbrzusza), suchość w jamie ustnej.
• Układ moczowy: w rzadkich przypadkach dysuria.

Dzieci podczas ciąży i laktacji

Czy kobiety w ciąży mogą stosować ten lek? Zdecydowanie zaleca się, aby nie stosować leku w czasie ciąży w 1. i 2. trymestrze ciąży, a także podczas laktacji.

W 3. trymestrze ciąży i podczas karmienia piersią leki są przepisywane tylko wtedy, gdy zdaniem eksperta potencjalne pozytywne działanie leku przewyższa ryzyko dla przyszłej matki i dziecka.

Specjalne instrukcje

Na początkowych etapach leczenia lek może mieć przygnębiający wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, szczególnie podczas przyjmowania dużych dawek, dlatego należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i kontrolowania złożonych mechanizmów wymagających maksymalnego stężenia.

Lek nie jest przepisywany w leczeniu pacjentów z cukrzycą, ponieważ skład tabletek obejmuje cukier.

Interakcje pomiędzy lekami

Substancja czynna diazolinu - mebhydrolina, może nasilać działanie środków uspokajających i etanolu.

Analogi leku Diazolin

Struktura określa analogi:

1. Mebadrolina Napadisilate.
2. Mebhydrolina.

Podobne efekty przeciwhistaminowe mają analogi:

1. Kestin.
2. Soventol.
3. Letizen.
4. Clemastine.
5. Erolin.
6. Erespal.
7. Allerfex.
8. Fenkarol.
9. Telfast.
10. Alerza.
11. Allertec.
12. Semprex.
13. Histimet.
14. Suprastin.
15. Ciel.
16. Aviomarine.
17. Dinox.
18. Zinzet.
19. Cetirinax.
20. Lomilan.
21. Erius.
22. Zbroja.
23. Dramina.
24. Zodak.
25. Astemizol.
26. Żirtek.
27. Allergodil.
28. Gifast.
29. Femisol.
30. Gletset.
31. Xizal.
32. Lordestyna.
33. Mebhydrolina.
34. Clarifer.
35. Loratadyna.
36. Vibrocil.
37. Histafen.
38. Chloropiramina.
39. Parlazin.
40. Desloratadyna.
41. Dimebon.
42. Fenistil.
43. Allergoferon.
44. Rapido.
45. Gismanal.
46. Tavegil.
47. Betadryna.
48. Ceser.
49. Donormil.
50. Pipolfen.
51. Bonin.
52. Klarytyna.
53. Difenhydramina.
54. Cetrin.
55. Rupafin.
56. Feksadyna.
57. Cetyryzyna.
58. Histalong.

Warunki wakacji i cena

Średnia cena diazolinu (tabletki 100 mg nr 10) w Moskwie wynosi 82 ​​ruble. Lek jest wydawany w aptekach bez recepty..

Drażetki należy przechowywać z dala od dzieci w temperaturze nieprzekraczającej 20 stopni. Należy uważać, aby woda nie dostała się do opakowania. Okres ważności drażetki wynosi 2 lata, pod koniec okresu ważności leku należy się go pozbyć.

Diazolin: instrukcje użytkowania

Diazolin jest lekiem przeciwhistaminowym do stosowania doustnego..

Forma uwalniania i skład leku

Lek Diazolin jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego. Aktywnym składnikiem aktywnym leku jest atapisilan mebhydroliny 100 mg w dawce dla dorosłych i 50 mg w dawce dla dzieci. Ponadto składniki pomocnicze i cukier są częścią leku. Drażetki pakowane są w blistry po 10 sztuk z dołączoną instrukcją.

Właściwości farmakologiczne leku

Dragee Diazolin należy do grupy leków przeciwhistaminowych. Pod wpływem tego narzędzia pacjent szybko znika nieprzyjemne zjawiska w postaci swędzenia, wysypki, pokrzywki, zaczerwienienia i suchej skóry.

W przeciwieństwie do większości leków przeciwhistaminowych, diazolin nie powoduje senności u pacjenta. Efekt terapeutyczny rozwija się 15 minut po przyjęciu pigułki do środka i trwa do 48 godzin.

Wskazania do stosowania

Lek Diazolin jest przepisywany pacjentom w leczeniu szybkiej eliminacji następujących stanów:

• Wysypki skórne o charakterze alergicznym;
• Swędzenie skóry jako reakcja na ukąszenia owadów;
• Katar sienny;
• Alergiczne zapalenie spojówek;
• Alergiczny nieżyt nosa;
• Pokrzywka;
• Leczenie wysypki występującej podczas przyjmowania niektórych leków;
• Alergia pokarmowa u dorosłych i dzieci.

Przeciwwskazania

Przed użyciem tabletek Diazolin pacjent powinien szczegółowo zapoznać się z załączonymi instrukcjami, ponieważ lek ma następujące przeciwwskazania:

• Indywidualna nietolerancja składników leku;
• Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
• Patologiczna proliferacja tkanki prostaty u mężczyzn;
• Ostre procesy zapalne przewodu pokarmowego;
• Wrzód trawienny;
• Zwężenie odźwiernika;
• Zaburzenia pracy serca i naczyń krwionośnych;
• Okres ciąży i karmienia piersią;
• Ciężkie zaburzenia w funkcjonowaniu wątroby lub nerek;
• Dzieci poniżej 3 roku życia na tabletki diazolin w dawce 50 mg.

Dawkowanie i podawanie leku

Dzienna dawka leku Diazolin i czas trwania leczenia są określane przez lekarza, w zależności od nasilenia objawów klinicznych reakcji alergicznej, wieku i masy ciała pacjenta.

Zgodnie z instrukcjami lek przyjmuje się podczas posiłków, bez żucia, z dużą ilością czystej wody. Dorośli i pacjenci w wieku powyżej 14 lat są przepisywani tabletkami Diazolin w dawce 100 mg, 1 sztuka 2-3 razy dziennie.

Dzieciom w wieku powyżej 3 lat przepisuje się diazolin w dawce 50 mg w 1 tabletce 2 razy dziennie. Z reguły czas trwania terapii nie przekracza 3-5 dni. W przypadku braku oczekiwanego efektu terapeutycznego pacjent powinien ponownie skonsultować się ze specjalistą.

Stosowanie leku podczas ciąży i karmienia piersią

Tabletki Diazolin nie są przepisywane w leczeniu kobiet w ciąży. W medycynie nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa wpływu aktywnego składnika na przebieg ciąży i rozwój płodu. W przypadku reakcji alergicznych u kobiety w czasie ciąży pacjentka powinna skonsultować się z ginekologiem, który wybierze bezpieczny i alternatywny środek przeciwalergiczny.

Lek nie jest stosowany podczas laktacji, ponieważ nie wiadomo, czy substancja czynna leku przenika do mleka matki. Zaleca się przerwanie laktacji, jeśli konieczne jest leczenie farmakologiczne..

Skutki uboczne

Z reguły lek Diazolin jest zwykle tolerowany przez pacjentów. W przypadku indywidualnej nadwrażliwości lub przekroczenia zalecanej dawki mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Ból w okolicy nadbrzusza;
• Nudności, odbijanie się, zgaga;
• Naruszenie stolca;
• Ciężkość i ciągnięcie bólu w wątrobie;
• Zaostrzenie przewlekłych chorób zapalnych przewodu pokarmowego;
• Senność lub, przeciwnie, zwiększone pobudzenie nerwowe;
• Nieuzasadnione uczucie strachu;
• Zmiana ciśnienia krwi;
• Suchość w ustach;
• Zwiększone pragnienie;
• Zawroty głowy
• Drażliwość i wahania nastroju.

Przedawkowanie narkotyków

Podczas przyjmowania zbyt dużych dawek diazolinu u pacjenta obserwuje się wzrost powyższych działań niepożądanych, zaburzenie czynności wątroby i zmianę częstości akcji serca. W razie przypadkowego połknięcia dużej liczby tabletek pacjent musi natychmiast wywołać wymioty, a następnie podać węgiel aktywowany lub inne sorbenty. W razie potrzeby umyj żołądek i przeprowadź leczenie objawowe.

Interakcja leku z innymi lekami

Nie zaleca się łączenia leku z innymi lekami przeciwhistaminowymi, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i przedawkowania leku. Brak danych na temat jakichkolwiek innych interakcji z lekiem, jednak jeśli pacjent już przyjmuje jakiekolwiek leki, zdecydowanie powinieneś powiadomić lekarza.

Specjalne instrukcje

Na początkowych etapach leczenia lek może mieć przygnębiający wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, szczególnie podczas przyjmowania dużych dawek, dlatego należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i kontrolowania złożonych mechanizmów wymagających maksymalnego stężenia.

Lek nie jest przepisywany w leczeniu pacjentów z cukrzycą, ponieważ skład tabletek obejmuje cukier.

Analogi tabletek diazolinowych

Analogi leku Diazolin to:

Przed zastąpieniem przepisanego leku analogiem pacjent powinien zawsze skonsultować się z lekarzem.

Warunki wakacji i przechowywania

Diazolin jest dostępny w aptekach bez recepty. Drażetki należy przechowywać z dala od dzieci w temperaturze nieprzekraczającej 20 stopni. Upewnij się, że woda nie dostanie się na opakowanie. Okres ważności drażetki wynosi 2 lata, pod koniec okresu ważności leku należy się go pozbyć.

Średni koszt leku Diazolin w aptekach w Moskwie wynosi 59 rubli.

Diazolin: instrukcje użytkowania

Instrukcja obsługi

Drażetka biała. Drażetki powinny mieć regularny kulisty kształt. Powierzchnia drażetki powinna być równa, gładka i jednolita..

Skład leku

Substancja czynna: mebhydrolina;

1 tabletka zawiera mebhydrolinę w przeliczeniu na 100% suchej masy 50 mg (0,05 g) lub 100 mg (0,1 g);

substancje pomocnicze: sacharoza, syrop skrobiowy, talk, żółty wosk, olej słonecznikowy.

Kod klasyfikacji narkotyków

Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego. Kod PBX R06A X15.

Mebhydrolina należy do leków przeciwhistaminowych, jest blokerem receptorów histaminowych H1. Mebhydrolina osłabia skurczowe działanie histaminy w stosunku do mięśni gładkich oskrzeli, jelit, a także jej wpływ na przepuszczalność naczyń. W przeciwieństwie do leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji (difenhydramina, suprastyna) ma mniej wyraźne działanie uspokajające i nasenne. Ma łagodne właściwości antycholinergiczne i znieczulające.

Szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, przenika do wszystkich tkanek ciała. Biodostępność wynosi od 40 do 60%. Wiązanie z białkami osocza w ponad 90%. Efekt terapeutyczny rozwija się po 15-30 minutach, maksymalny efekt obserwuje się po 1-2 godzinach. Czas trwania efektu może osiągnąć 2 dni. Okres półtrwania w osoczu wynosi około 4 godzin. Lek praktycznie nie przenika przez barierę krew-mózg, jest metabolizowany w wątrobie przez metylację, indukuje enzymy wątrobowe, jest wydalany z organizmu przez nerki, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego, wątroby, nerek, a także u pacjentów w podeszłym wieku.

Wskazania do stosowania

Zapobieganie i leczenie sezonowego i alergicznego nieżytu nosa, pyłkowicy, pokrzywki, alergii pokarmowych i lekowych, dermatoz z towarzyszącym swędzeniem skóry (wyprysk, neurodermit).

Dawkowanie i sposób podawania

Nakładaj doustnie, podczas posiłku lub bezpośrednio po nim, dorosłym i dzieciom w wieku od 7 lat. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat są przepisywane 100-200 mg 1-2 razy dziennie.

Najwyższa pojedyncza dawka wynosi 300 mg, najwyższa dzienna dawka to 600 mg..

Dzieci w wieku od 7 do 12 lat - 50 mg 1-3 razy dziennie.

Czas trwania leczenia określa lekarz w zależności od efektu klinicznego i tolerancji leku.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek, u pacjentów w podeszłym wieku (może wymagać dostosowania dawki i odstępów między dawkami).

W przypadku pominięcia leku należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli do następnej dawki pozostało kilka godzin, należy przyjąć następną dawkę. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. W razie potrzeby skonsultuj się z lekarzem..

Efekt uboczny

Z układu pokarmowego: Diazolin® może podrażniać błony śluzowe przewodu pokarmowego, co czasami objawia się objawami dyspeptycznymi (zgaga, nudności, ból w okolicy nadbrzusza).

Z ośrodkowego układu nerwowego: zawroty głowy, parestezje, zwiększone zmęczenie, senność, niewyraźna percepcja wzrokowa, spowolnienie reakcji, drżenie, lęk (w nocy).

Inne: suchość w ustach, zaburzenia oddawania moczu, reakcje alergiczne. Granulocytopenia i agranulocytoza występują niezwykle rzadko..

U dzieci czasami obserwuje się reakcje paradoksalne: zwiększona drażliwość, drżenie, zaburzenia snu, drażliwość.

W pojedynczych przypadkach w okresie po rejestracji odnotowano następujące działania niepożądane: ból głowy, swędzenie, wysypka, pokrzywka, obrzęk Quinckego.

W przypadku wystąpienia wymienionych działań niepożądanych, a także działań niewymienionych w instrukcji, należy skonsultować się z lekarzem.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lek. Wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy podczas zaostrzenia, choroby zapalne przewodu żołądkowo-jelitowego, zwężenie odźwiernika, przerost prostaty, jaskra z zamkniętym kątem, padaczka, zaburzenia rytmu serca.

Przedawkować

Objawy: splątanie, senność, upośledzona koordynacja ruchu, zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego (do śpiączki) lub stymulujący wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (częściej u dzieci) objawy działania antycholinergicznego: suchość w jamie ustnej, rozszerzone źrenice, zaczerwienienie krwi do górnej części ciała, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu.

Leczenie, odstawienie leku, płukanie żołądka, spożycie węgla aktywnego, wymuszona diureza, leczenie objawowe.

Środki ostrożności

Diazolin® jest przepisywany ostrożnie w ciężkiej niewydolności wątroby i (lub) nerek (możliwe jest dostosowanie dawki i zwiększenie odstępów między dawkami). Podczas leczenia Diazolinem nie zaleca się picia alkoholu..

Produkt zawiera sacharozę, którą należy wziąć pod uwagę u pacjentów z rzadką wrodzoną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy.

Stosuj podczas ciąży lub laktacji

Podczas ciąży lub laktacji lek jest przeciwwskazany.

Dzieci. Lek stosuje się u dzieci powyżej 7 lat.

Zdolność wpływania na szybkość reakcji podczas jazdy lub pracy z innymi mechanizmami

Podczas stosowania leku nie zaleca się prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających koncentracji.

Interakcje z innymi lekami

Diazolin® nasila działanie tabletek nasennych, uspokajających i innych leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, a także alkoholu.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C..

Trzymać z dala od dzieci.

Okres ważności 3 lata 6 miesięcy.

Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu.

Diazolin. Instrukcje dotyczące leku, zastosowania, ceny, formularza zwolnienia

Definicja leku

Diazolin lub mebhydrolina jest lekiem przeciwalergicznym. Należy do grupy leków, które mogą blokować receptory histaminowe (główny mediator reakcji alergicznych). Ten lek znacząco wpływa na przepuszczalność małych naczyń, co hamuje rozwój obrzęku tkanek, a także eliminuje swędzenie. Należy zauważyć, że diazolin, w przeciwieństwie do innych przedstawicieli leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji, ma stosunkowo słaby wpływ na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego i nie ma silnego działania nasennego i uspokajającego (uspokajającego).

Diazolin jest białym proszkiem słabo rozpuszczalnym w wodzie. Należy zauważyć, że ten lek jest stosowany tylko doustnie (wewnątrz).

Rodzaje leków, nazwy handlowe analogów, formy uwalniania

Diazolin jest dostępny w postaci tabletek, w postaci drażetki (stałej postaci dawkowania leku), a także w postaci granulek do przygotowania mieszaniny do podawania doustnego.

Diazolin ma następujące analogi - Mebhydrolin, Omeryl i Incidal.

Manufaktura	Nazwa handlowa leku	Kraj produkcji	Formularz zwolnienia	Dawkowanie
Obnińska firma chemiczna i farmaceutyczna	Diazolin	Rosja	Tabletki	Tabletki lub drażetki są przyjmowane natychmiast po posiłku.

Dla dzieci poniżej dwóch lat dzienna dawka wynosi 50-100 miligramów,
od dwóch do pięciu lat zaleca się od 50 do 150 miligramów,
od pięciu do dziesięciu lat, od 100 do 200 miligramów.

Dzienna dawka dla dorosłych wynosi 100 - 300 miligramów.

Maksymalną pojedynczą dawkę nie należy przyjmować więcej niż 300 mg, a na dzień nie więcej niż 600 mg.

Dorośli powinni przyjmować lek dwa lub trzy razy dziennie, a dzieci raz lub dwa razy dziennie.Valenta PharmaceuticalsDiazolinRosjaŻelkiOzonDiazolinRosjaTabletkiMarbiopharmDiazolinRosjaŻelkiAvva RusDiazolinRosjaŻelkiFarmakDiazolinUkrainaTabletkiFarmakDiazolinUkrainaŻelkiStandard farmaceutycznyDiazolinRosjaŻelki

Mechanizm działania terapeutycznego leku

Diazolin jest blokerem receptorów histaminowych H1 (jednego z podgatunków receptorów histaminowych). Te specyficzne receptory znajdują się w komórkach mięśni gładkich, w ścianie naczynia (śródbłonku) i ośrodkowym układzie nerwowym. Blokowanie receptorów histaminowych H1 zwęża naczynia, a także zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, co hamuje wydostawanie się płynu z łożyska naczyniowego do otaczających tkanek, a tym samym zatrzymuje rozwój obrzęku. Wraz z tym diazolin prowadzi do zmniejszenia napięcia mięśni gładkich układu trawiennego, oskrzeli i macicy (działanie przeciwskurczowe).

Czas działania diazolinu obserwuje się przez 2 dni. Ten lek nieznacznie wpływa na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego i nie powoduje silnego działania uspokajającego, a także hipnotycznego..

Należy zauważyć, że biorąc diazolin, warto powstrzymać się od potencjalnie niebezpiecznych rodzajów czynności, w których wymagana jest szybka reakcja i zwiększona uwaga. Należy również zauważyć, że podczas przyjmowania diazolinu i alkoholu ten ostatni wzmacnia negatywny wpływ na funkcje motoryczne i poznawcze (funkcje poznawcze mózgu).

Diazolin należy przepisywać ostrożnie osobom z niewydolnością wątroby. Jego stosowanie jest przeciwwskazane w przypadku wrzodów dwunastnicy i żołądka.

Jakie patologie są zalecane?

Wskazanie do stosowania	Mechanizm akcji	Dawkowanie
Katar sienny (zapalenie błony śluzowej nosa i oczu przed reakcją alergiczną)	Blokuje receptory histaminowe H1.

Zmniejsza przepuszczalność ścian małych naczyń, co prowadzi do zmniejszenia nasilenia obrzęku.

Zmniejszenie świądu jest związane ze spadkiem aktywności komórek odpornościowych (limfocytów T).
Należy go przyjmować natychmiast po posiłku lub w ciągu pierwszych 5–10 minut.

Dla dorosłych i dzieci powyżej 10 lat przepisywane jest 100 mg.

Lek należy przyjmować dwa razy lub trzy razy dziennie.

Maksymalnie można wziąć nie więcej niż 600 miligramów leku na dzień.

W przypadku dzieci dawka pojedyncza i dzienna jest wybierana na podstawie aktualnego wieku.

Dzieci w wieku od pięciu do dziesięciu lat powinny przyjmować 100-200 mg,
od pięciu do dwóch lat 50 do 150 mg diazolinu dziennie.

Dzieciom, których wiek nie przekracza dwóch lat, przepisuje się 50–100 mg dziennie.

Wielość przyjmowania leku od dwóch do dziesięciu lat wynosi 1-2 razy dziennie.
Swędząca skóraPokrzywka
(wysypka skórna w postaci pęcherzy)Alergiczny nieżyt nosa
(zapalenie błony śluzowej nosa)Wyprysk
(choroba charakteryzująca się takimi objawami, jak wysypka skórna, swędzenie i pieczenie niektórych segmentów skóry)Alergiczne zapalenie spojówek
(zapalenie błony śluzowej oka)Reakcja skórna na tle ukąszenia owadaAstma oskrzelowa
(część złożonej terapii)Zmniejsza napięcie mięśni gładkich oskrzeli, co w pewnym stopniu zatrzymuje ich zwężenie (rozszerza oskrzela).

Jak stosować lek?

Możliwe działania niepożądane

Diazolin niezwykle rzadko prowadzi do niepożądanych reakcji. W niektórych przypadkach może podrażniać błonę śluzową układu trawiennego, dlatego należy zachować ostrożność u osób z różnymi patologiami żołądka lub dwunastnicy.

Otrzymywaniu diazolinu w rzadkich przypadkach mogą towarzyszyć następujące działania niepożądane:

• zaburzenia trawienne;
• zaburzenia krwi;
• zaburzenia aparatu moczowego;
• zaburzenia układu nerwowego.

Zaburzenia trawienia

Przyjmowanie dużych dawek diazolinu może niekorzystnie wpływać na błonę śluzową górnego układu pokarmowego (błona śluzowa jamy ustnej, przełyku, żołądka lub dwunastnicy). Należy również zauważyć, że diazolin jest ściśle przeciwwskazany w przypadku wrzodu dwunastnicy lub żołądka ze względu na możliwość zaostrzenia tych chorób.

Z układu pokarmowego możliwe są następujące zaburzenia:

• suchość w ustach
• odbijanie;
• zgaga;
• nudności;
• wymioty.

Suchość w ustach lub kserostomia występuje z powodu zahamowania czynności gruczołów ślinowych. Zmniejszenie ilości wytwarzanej śliny nie tylko zakłóca normalny proces trawienia (jedzenie nie jest zwilżane), ale także przyczynia się do rozwoju różnych chorób jamy ustnej. Wynika to z faktu, że w ślinie znajduje się lizozym, który ma działanie przeciwbakteryjne.

Odbijanie jest wyjściem kawałków jedzenia lub gazu z przełyku lub żołądka. W większości przypadków odbijaniu towarzyszy charakterystyczny nieprzyjemny zapach lub dźwięk..

Zgaga to nieprzyjemne uczucie dyskomfortu lub pieczenia za mostkiem, które rozprzestrzenia się od górnej części brzucha (nadbrzusza) do szyi. Zgaga występuje z powodu odwrotnego (wstecznego) przyjmowania pokarmu i kwasu solnego z żołądka do przełyku, na tle naruszenia funkcji zamknięcia dolnego zwieracza przełyku (mięsień kołowy, który pełni rolę zastawki).

Nudności pojawiają się, gdy błona śluzowa górnego układu pokarmowego jest podrażniona. Wchłanianie dużych dawek leku do błony śluzowej prowadzi do odruchowego pobudzenia zakończeń nerwowych nerwu błędnego. W przyszłości nerw ten może oddziaływać na centrum wymiotów znajdujące się w rdzeniu przedłużonym. Łagodne podrażnienie błony śluzowej objawia się uczuciem nudności, a ciężkie - wymiotami..

Wymioty to odruchowa ewakuacja zawartości żołądka pod wpływem jakiegokolwiek silnego środka drażniącego. W takim przypadku wymioty poprzedza uczucie nudności. Z reguły wymioty są pojedyncze.

Zaburzenia krwiotwórcze

W rzadkich lub nawet pojedynczych przypadkach po przyjęciu diazolinu mogą wystąpić pewne zaburzenia krwotoczne.

Można zaobserwować następujące działania niepożądane ze strony komórek krwi i narządów krwiotwórczych:

• neutropenia;
• agranulocytoza.

Neutropenia to zmniejszenie liczby jednego z podgatunków białych krwinek (neutrofili). Neutropenia jest raczej niebezpiecznym stanem, ponieważ neutrofile chronią ludzkie ciało przed różnymi infekcjami grzybiczymi i bakteryjnymi. Zmniejszenie ich liczby we krwi prowadzi do tego, że układ odpornościowy staje się nie do utrzymania. W rezultacie neutropenia objawia się częstym występowaniem poważnych chorób..

Agranulocytoza jest stanem patologicznym, w którym liczba granulocytów (neutrofili, eozynofili, bazofili) gwałtownie spada we krwi. Agranulocytoza podczas przyjmowania leków zaczyna się nagle. Początkowo występuje osłabienie, ból gardła, nieświeży lub zgniły oddech, a temperatura ciała wzrasta do 40ºС. W przyszłości może rozwinąć się zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej), a także niedrożność górnych dróg oddechowych na tle obrzęku krtani. Poważne powikłania agranulocytozy obejmują zapalenie płuc, zapalenie wątroby i martwicze uszkodzenie błony śluzowej jelit.

Zaburzenia moczowe

Zaburzenia układu nerwowego

Małe ilości diazolinu mogą przenikać przez barierę krew-mózg (barierę między tkanką nerwową mózgu a układem krążenia) i bezpośrednio oddziaływać na neurony (komórki nerwowe) zarówno obwodowego, jak i ośrodkowego układu nerwowego.

Czasami można zaobserwować następujące działania niepożądane ze strony układu nerwowego:

• zawroty głowy;
• bół głowy;
• zmęczenie;
• senność;
• parestezja;
• drżenie.

Parestezja charakteryzuje się uczuciem mrowienia lub drętwienia występującym w kończynie. To naruszenie występuje ze względu na zmianę przewodzenia impulsów wzdłuż nerwu powierzchownego..

Drżenie to szybki i rytmiczny ruch tułowia i kończyn spowodowany ciągłymi skurczami mięśni. Drżenie jest spowodowane opóźnieniem w przewodzeniu impulsów z receptorów obwodowych do rdzenia kręgowego, w wyniku czego dochodzi do skurczów mięśni (drżenie).

Przybliżony koszt leku

Diazolin można łatwo znaleźć w prawie każdej aptece w całej Rosji. Należy zauważyć, że cena tabletek diazolin i drażetek jest nieco inna.

Leki przeciwhistaminowe 1., 2. i 3. generacji

Leki przeciwhistaminowe to substancje hamujące działanie wolnej histaminy. Gdy alergen dostaje się do organizmu, histamina jest uwalniana z komórek tucznych tkanki łącznej, które tworzą układ odpornościowy organizmu. Zaczyna wchodzić w interakcje z określonymi receptorami i powodować swędzenie, obrzęk, wysypkę i inne objawy alergiczne. Leki przeciwhistaminowe są odpowiedzialne za blokowanie tych receptorów. Istnieją trzy generacje tych leków..

Leki przeciwhistaminowe 1. generacji

Pojawiły się w 1936 roku i są nadal używane. Leki te wchodzą w odwracalną relację z receptorami H1, co tłumaczy potrzebę dużej dawki i wysokiej częstotliwości dawek.

Leki przeciwhistaminowe 1. generacji charakteryzują się następującymi właściwościami farmakologicznymi:

zmniejszyć napięcie mięśni;

mają działanie uspokajające, nasenne i antycholinergiczne;

nasilają działanie alkoholu;

mieć miejscowy efekt znieczulający;

dać szybki i silny, ale krótkotrwały (4-8 godzin) efekt terapeutyczny;

długotrwałe stosowanie zmniejsza aktywność przeciwhistaminową, więc co 2-3 tygodnie zmieniają się fundusze.

Większość leków przeciwhistaminowych 1. generacji jest rozpuszczalna w tłuszczach, może przekraczać barierę krew-mózg i wiązać się z receptorami H1 mózgu, co tłumaczy działanie uspokajające tych leków, które nasila się po przyjęciu alkoholu lub leków psychotropowych. Podczas przyjmowania średnich dawek terapeutycznych dla dzieci i dorosłych o wysokiej toksyczności można zaobserwować pobudzenie psychoruchowe. Ze względu na działanie uspokajające leki przeciwhistaminowe 1. generacji nie są przepisywane osobom, których działania wymagają zwiększonej uwagi.

Właściwości antycholinergiczne tych leków powodują reakcje podobne do atropiny, takie jak tachykardia, suchość nosogardzieli i jamy ustnej, zatrzymanie moczu, zaparcia i zaburzenia widzenia. Te cechy mogą być korzystne w przypadku nieżytu nosa, ale mogą zwiększać niedrożność dróg oddechowych spowodowaną astmą oskrzelową (zwiększoną lepkością plwociny) i zaostrzać gruczolaka prostaty, jaskrę i inne choroby. Jednocześnie leki te mają działanie przeciwwymiotne i przeciwdziałające pompowaniu, zmniejszają objawy parkinsonizmu.

Wiele z tych leków przeciwhistaminowych jest zawartych w środkach skojarzonych stosowanych w migrenach, przeziębieniach, chorobie lokomocyjnej lub tabletkach łagodzących lub nasennych..

Obszerna lista skutków ubocznych przyjmowania tych leków przeciwhistaminowych zmusza je do rzadszego stosowania w leczeniu chorób alergicznych. Wiele krajów rozwiniętych zakazało ich wdrażania..

Difenhydramina

Difenhydramina jest przepisywana na katar sienny, pokrzywkę, chorobę morską, chorobę powietrzną, naczynioruchowy nieżyt nosa, astmę oskrzelową, na reakcje alergiczne spowodowane podawaniem leków (na przykład antybiotyków), w leczeniu choroby wrzodowej, dermatoz itp..

Zalety: wysoka aktywność przeciwhistaminowa, zmniejszone nasilenie reakcji alergicznych, pseudoalergiczne reakcje. Difenhydramina ma działanie przeciwwymiotne i przeciwkaszlowe, ma działanie znieczulające miejscowo, dlatego jest alternatywą dla Novocain i Lidocaine, jeśli są nietolerancyjne.

Wady: nieprzewidywalność konsekwencji przyjmowania leku, jego wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. Może powodować zatrzymanie moczu i wysuszenie błon śluzowych. Skutki uboczne obejmują działanie uspokajające i nasenne..

Diazolin

Diazolin ma takie same wskazania do stosowania jak inne leki przeciwhistaminowe, ale różni się od nich cechami narażenia.

Zalety: łagodny efekt uspokajający pozwala na stosowanie go tam, gdzie niepożądane jest działanie depresyjne na centralny układ nerwowy.

Wady: podrażnia błonę śluzową przewodu pokarmowego, powoduje zawroty głowy, zaburzenia oddawania moczu, senność, spowalnia reakcje psychiczne i motoryczne. Istnieją dowody toksycznego działania leku na komórki nerwowe..

Suprastin

Suprastin jest przepisywany w leczeniu sezonowego i przewlekłego alergicznego zapalenia spojówek, pokrzywki, atopowego zapalenia skóry, obrzęku Quinckego, świądu o różnej etiologii, egzemy. Jest stosowany w postaci pozajelitowej w ostrych stanach alergicznych wymagających opieki w nagłych wypadkach..

Zalety: nie kumuluje się w surowicy krwi, dlatego nawet przy długotrwałym stosowaniu nie powoduje przedawkowania. Ze względu na wysoką aktywność przeciwhistaminową obserwuje się szybki efekt gojenia..

Minusy: skutki uboczne - senność, zawroty głowy, zahamowanie reakcji itp. - są obecne, chociaż są mniej wyraźne. Efekt terapeutyczny jest krótkotrwały, w celu przedłużenia Suprastin jest łączony z blokerami receptora H1, które nie mają właściwości uspokajających.

Tavegil

Tavegil w postaci zastrzyków stosuje się w przypadku obrzęku naczynioruchowego, a także wstrząsu anafilaktycznego, jako środek zapobiegawczy i terapeutyczny w reakcjach alergicznych i pseudoalergicznych.

Zalety: ma dłuższe i silniejsze działanie przeciwhistaminowe niż difenhydramina i łagodniejsze działanie uspokajające.

Wady: może sam powodować reakcję alergiczną, ma działanie hamujące.

Fenkarol

Fenkarol jest przepisywany na uzależnienie od innych leków przeciwhistaminowych.

Zalety: ma słabe nasilenie właściwości uspokajających, nie ma wyraźnego działania hamującego na ośrodkowy układ nerwowy, ma niską toksyczność, blokuje receptory H1 i jest w stanie zmniejszyć zawartość histaminy w tkankach.

Minusy: mniejsza aktywność przeciwhistaminowa w porównaniu do difenhydraminy. Fenkarol stosuje się ostrożnie w przypadku chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, układu sercowo-naczyniowego i wątroby.

Leki przeciwhistaminowe 2 generacji

Mają przewagę nad lekami pierwszej generacji:

nie ma działania uspokajającego i antycholinergicznego, ponieważ leki te nie pokonują bariery krew-mózg, tylko niektóre osoby odczuwają umiarkowaną senność;

aktywność psychiczna, aktywność fizyczna nie cierpią;

efekt narkotyków sięga 24 godzin, więc są one przyjmowane raz dziennie;

nie są uzależniające, co pozwala im być przepisywane przez długi czas (3-12 miesięcy);

kiedy przestajesz brać leki, efekt terapeutyczny trwa około tygodnia;

leki nie są adsorbowane z jedzeniem w przewodzie pokarmowym.

Ale leki przeciwhistaminowe drugiej generacji mają działanie kardiotoksyczne w różnym stopniu, dlatego po ich podjęciu monitorowana jest aktywność serca. Są przeciwwskazane u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów cierpiących na zaburzenia układu sercowo-naczyniowego.

Występowanie kardiotoksyczności tłumaczy się zdolnością leków przeciwhistaminowych 2. generacji do blokowania kanałów potasowych serca. Ryzyko wzrasta, gdy leki te są łączone z lekami przeciwgrzybiczymi, makrolidami, lekami przeciwdepresyjnymi, po zastosowaniu soku grejpfrutowego i jeśli pacjent ma poważne zaburzenia czynności wątroby.

Klaridol i klaryny

Claridol stosuje się w leczeniu sezonowego i cyklicznego alergicznego nieżytu nosa, pokrzywki, alergicznego zapalenia spojówek, obrzęku Quinckego i wielu innych chorób alergicznych. Radzi sobie z zespołami pseudoalergicznymi i alergiami na ukąszenia owadów. Zawarte w kompleksowych środkach w leczeniu świądowych dermatoz.

Zalety: Klaridol działa przeciwświądowo, przeciwalergicznie i przeciwzapalnie. Lek zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, zapobiega rozwojowi obrzęków, łagodzi skurcz mięśni gładkich. Nie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, nie ma działania antycholinergicznego i uspokajającego.

Wady: czasami po zażyciu Claridolu pacjenci skarżą się na suchość w ustach, nudności i wymioty.

Klarotadyna

Klarotadyna zawiera substancję czynną loratadynę, która jest selektywnym blokerem receptorów histaminowych H1, na którą wywiera bezpośredni wpływ, unikając niepożądanych działań nieodłącznie związanych z innymi lekami przeciwhistaminowymi. Wskazaniami do stosowania są alergiczne zapalenie spojówek, ostra przewlekła i idiopatyczna pokrzywka, nieżyt nosa, pseudoalergiczne reakcje związane z uwalnianiem histaminy, alergiczne ukąszenia owadów, swędzące dermatozy.

Zalety: lek nie ma działania uspokajającego, nie uzależnia, działa szybko i przez długi czas.

Wady: niepożądane konsekwencje przyjmowania Klarodin obejmują zaburzenia układu nerwowego: osłabienie, lęk, senność, depresja, amnezja, drżenie, pobudzenie u dziecka. Na skórze może pojawić się zapalenie skóry. Częste i bolesne oddawanie moczu, zaparcia i biegunka. Przyrost masy ciała z powodu zakłócenia układu hormonalnego. Uszkodzenie układu oddechowego może objawiać się kaszlem, skurczem oskrzeli, zapaleniem zatok i podobnymi objawami..

Lomilan

Lomilan jest wskazany w alergicznym nieżycie nosa (nieżyt nosa) o charakterze sezonowym i trwałym, wysypki skórne o alergicznej genezie, pseudoalergie, reakcje na ukąszenia owadów, alergiczne zapalenie błony śluzowej gałki ocznej.

Zalety: Lomilan jest w stanie złagodzić swędzenie, zmniejszyć napięcie mięśni gładkich i wytwarzanie wysięku (specjalnego płynu, który pojawia się podczas procesu zapalnego) i zapobiega obrzękowi tkanek w ciągu pół godziny po przyjęciu leku. Największa wydajność występuje po 8-12 godzinach, a następnie zanika. Lomilan nie uzależnia i nie wpływa niekorzystnie na aktywność układu nerwowego.

Wady: reakcje niepożądane rzadko występują, objawiają się bólem głowy, uczuciem zmęczenia i senności, zapaleniem błony śluzowej żołądka, nudnościami.

LauraHexal

LauraHexal jest polecany na całoroczny i sezonowy alergiczny nieżyt nosa, zapalenie spojówek, swędzące dermatozy, pokrzywkę, obrzęk Quinckego, alergiczne ukąszenia owadów i różne reakcje pseudoalergiczne.

Zalety: lek nie ma działania antycholinergicznego ani centralnego; jego podawanie nie wpływa na uwagę, funkcje psychomotoryczne, zdolność do pracy i cechy psychiczne pacjenta.

Wady: LauraHexal jest zwykle dobrze tolerowany, ale czasami powoduje zwiększone zmęczenie, suchość w ustach, ból głowy, tachykardię, zawroty głowy, reakcje alergiczne, kaszel, wymioty, zapalenie żołądka, zaburzenia czynności wątroby.

Klarytyna

Klarytyna zawiera składnik aktywny - loratadynę, która blokuje receptory histaminowe H1 i zapobiega uwalnianiu histaminy, bradykininy i serotoniny. Skuteczność przeciwhistaminowa trwa jeden dzień, a leczenie następuje po 8-12 godzinach. Klarytyna jest przepisywana w leczeniu nieżytu nosa o etiologii alergicznej, alergicznych reakcjach skórnych, alergiach pokarmowych i łagodnej astmie oskrzelowej.

Zalety: wysoka skuteczność w leczeniu chorób alergicznych, lek nie uzależnia, senność.

Wady: przypadki skutków ubocznych są rzadkie, przejawiają się nudnościami, bólami głowy, zapaleniem błony śluzowej żołądka, pobudzeniem, reakcjami alergicznymi, sennością.

Rupafin

Rupafina ma unikalny składnik aktywny - rupatadynę, która ma działanie przeciwhistaminowe i selektywne działanie na obwodowe receptory H1-histaminy. Jest przepisywany na przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną i alergiczny nieżyt nosa..

Zalety: Rupafin skutecznie radzi sobie z objawami powyższych chorób alergicznych i nie wpływa na centralny układ nerwowy.

Wady: niepożądane konsekwencje przyjmowania leku - osłabienie, zawroty głowy, zmęczenie, ból głowy, senność, suchość w ustach. Może wpływać na układ oddechowy, nerwowy, mięśniowo-szkieletowy i trawienny, a także na metabolizm i powłokę skórną..

Żirtek

Zyrtec jest konkurencyjnym antagonistą metabolitu hydroksyzyny, histaminy. Lek ułatwia przebieg, a czasem zapobiega rozwojowi reakcji alergicznych. Zyrtec ogranicza uwalnianie mediatorów, zmniejsza migrację eozynofili, bazofili, neutrofili. Lek stosuje się w alergicznym nieżycie nosa, astmie oskrzelowej, pokrzywce, zapaleniu spojówek, zapaleniu skóry, gorączce, swędzeniu skóry, obrzęku naczynioruchowym.

Zalety: skutecznie zapobiega obrzękom, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, łagodzi skurcz mięśni gładkich. Zirtek nie ma działania antycholinergicznego i antyserotoninowego.

Minusy: niewłaściwe stosowanie leku może prowadzić do zawrotów głowy, migren, senności, reakcji alergicznych.

Kestin

Kestin blokuje receptory histaminowe, które zwiększają przepuszczalność naczyń, powodują skurcze mięśni, prowadząc do reakcji alergicznej. Jest stosowany w leczeniu alergicznego zapalenia spojówek, nieżytu nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej..

Zalety: lek działa godzinę po aplikacji, efekt terapeutyczny trwa 2 dni. Pięć dni przyjmowania Kestin pozwala zachować efekt przeciwhistaminowy przez około 6 dni. Prawie bez sedacji.

Wady: Kestin może powodować bezsenność, ból brzucha, nudności, senność, osłabienie, ból głowy, zapalenie zatok, suchość w ustach.

Nowe leki przeciwhistaminowe, 3 pokolenia

Substancje te są prolekami, co oznacza, że ​​po wejściu do organizmu są przekształcane z pierwotnej postaci w farmakologicznie aktywne metabolity..

Wszystkie leki przeciwhistaminowe 3. generacji nie mają działania kardiotoksycznego i uspokajającego, dlatego mogą je stosować osoby, których aktywność wiąże się z dużym skupieniem uwagi.

Leki te blokują receptory H1, a także mają dodatkowy wpływ na objawy alergiczne. Mają wysoką selektywność, nie pokonują bariery krew-mózg, dlatego nie charakteryzują się negatywnymi skutkami ze strony ośrodkowego układu nerwowego, nie ma działania niepożądanego na serce.

Obecność dodatkowych efektów przyczynia się do stosowania leków przeciwhistaminowych 3. generacji przy długotrwałym leczeniu większości objawów alergicznych.

Gismanal

Gismanal jest przepisywany jako środek terapeutyczny i profilaktyczny na katar sienny, alergiczne reakcje skórne, w tym pokrzywkę, alergiczny nieżyt nosa. Działanie leku rozwija się w ciągu 24 godzin i osiąga maksimum po 9-12 dniach. Jego czas trwania zależy od wcześniejszej terapii..

Zalety: lek praktycznie nie działa uspokajająco, nie wzmacnia efektu przyjmowania tabletek nasennych ani alkoholu. Nie wpływa również na zdolność prowadzenia samochodu ani aktywność umysłową..

Wady: Gismanal może powodować zwiększony apetyt, suchość błon śluzowych, tachykardię, senność, arytmię, wydłużenie odstępu QT, kołatanie serca, zapaść.

Treksil

Trexil jest szybko działającym, selektywnie aktywnym antagonistą receptora H1 pochodzącym od butyrofenonu, który różni się budową chemiczną od analogów. Jest stosowany w alergicznym nieżycie nosa w celu złagodzenia objawów, alergicznych objawów dermatologicznych (dermografizm, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, wyprysk atoniczny), astmy, atonicznego i wywołanego wysiłku fizycznego, a także w związku z ostrymi reakcjami alergicznymi na różne czynniki drażniące.

Zalety: brak działania uspokajającego i antycholinergicznego, wpływ na aktywność psychomotoryczną i samopoczucie osoby. Lek można bezpiecznie stosować u pacjentów z jaskrą i cierpiących na zaburzenia gruczołu krokowego..

Wady: po przekroczeniu zalecanej dawki zaobserwowano słaby przejaw działania uspokajającego, a także reakcje z przewodu pokarmowego, skóry i dróg oddechowych.

Telfast

Telfast jest wysoce skutecznym lekiem przeciwhistaminowym, który jest metabolitem terfenadyny, a zatem ma duże podobieństwo do receptorów histaminowych H1. Telfast wiąże się z nimi i blokuje, zapobiegając ich objawom biologicznym jako objawom alergicznym. Błony komórek tucznych są stabilizowane, a uwalnianie histaminy z nich jest zmniejszone. Wskazaniami do stosowania są obrzęk Quinckego, pokrzywka, katar sienny.

Zalety: nie wykazuje właściwości uspokajających, nie wpływa na szybkość reakcji i koncentracji uwagi, pracę serca, nie uzależnia, bardzo skutecznie przeciw objawom i przyczynom chorób alergicznych.

Wady: rzadkie konsekwencje przyjmowania leku to ból głowy, nudności, zawroty głowy, duszność, reakcja anafilaktyczna, przekrwienie skóry, rzadko.

Feksadyna

Lek stosuje się w leczeniu sezonowego alergicznego nieżytu nosa z następującymi objawami kataru siennego: swędząca skóra, kichanie, nieżyt nosa, zaczerwienienie błony śluzowej oczu, a także w leczeniu przewlekłej pokrzywki idiopatycznej i jej objawów: swędzenie skóry, zaczerwienienie.

Zalety - podczas przyjmowania leku nie manifestują się działania niepożądane charakterystyczne dla leków przeciwhistaminowych: zaburzenia widzenia, zaparcia, suchość w ustach, przyrost masy ciała, negatywny wpływ na pracę mięśnia sercowego. Lek można kupić w aptece bez recepty; dostosowanie dawki u osób starszych, pacjentów oraz niewydolności nerek i wątroby nie jest wymagane. Lek działa szybko, zachowując działanie w ciągu dnia. Cena leku nie jest zbyt wysoka, jest dostępna dla wielu osób cierpiących na alergie.

Wady - po pewnym czasie możliwe jest uzależnienie od działania leku, ma skutki uboczne: niestrawność, bolesne miesiączkowanie, tachykardia, ból głowy i zawroty głowy, reakcje anafilaktyczne, perwersja smaku. Może powstać uzależnienie od narkotyków.

Fexofast

Lek jest przepisywany na sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, a także na przewlekłą pokrzywkę..

Zalety - lek jest szybko wchłaniany, osiągając pożądaną godzinę po podaniu, działanie to trwa przez cały dzień. Jego odbiór nie wymaga ograniczeń dla osób kontrolujących złożone mechanizmy, prowadzących pojazdy, nie wywołujących działania uspokajającego. Fexofast jest dostępny bez recepty, ma przystępną cenę i jest bardzo skuteczny..

Wady - dla niektórych pacjentów lek przynosi jedynie chwilową ulgę, bez pełnego powrotu do zdrowia po objawach alergii. Ma skutki uboczne: obrzęk, zwiększoną senność, nerwowość, bezsenność, ból głowy, osłabienie, nasilone objawy alergii w postaci swędzenia skóry, wysypki skórnej.

Lewocetyryzyna-Teva

Lek jest przepisywany w objawowym leczeniu kataru siennego (kataru siennego), pokrzywki, alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek ze swędzeniem, łzawieniem, przekrwieniem spojówek, dermatozą z wysypką i wysypką, obrzękiem naczynioruchowym.

Zalety - Levocytirizin-Teva szybko pokazuje swoją skuteczność (po 12-60 minutach) oraz w ciągu dnia profilaktykę wyglądu i osłabia przebieg reakcji alergicznych. Lek jest szybko wchłaniany, wykazując 100% biodostępność. Może być stosowany do długotrwałego leczenia i do pilnej opieki w przypadku sezonowych zaostrzeń alergii. Dostępny w leczeniu dzieci od 6 lat.

Wady - ma takie skutki uboczne, jak senność, drażliwość, nudności, ból głowy, przyrost masy ciała, tachykardia, ból brzucha, obrzęk Quinckego, migrena. Cena leku jest dość wysoka.

Xizal

Lek stosuje się w objawowym leczeniu takich objawów kataru siennego i pokrzywki, takich jak swędzenie skóry, kichanie, zapalenie spojówek, nieżyt nosa, obrzęk Quinckego, alergiczne dermatozy.

Zalety - Xizal ma wyraźne działanie antyalergiczne, będąc bardzo skutecznym narzędziem. Zapobiega pojawianiu się objawów alergii, ułatwia ich przebieg, nie ma działania uspokajającego. Lek działa bardzo szybko, zachowując działanie przez jeden dzień od momentu podania. Xizal może być stosowany w leczeniu dzieci w wieku od 2 lat, jest dostępny w dwóch postaciach dawkowania (tabletki, krople), odpowiednich do stosowania w pediatrii. Eliminuje przekrwienie błony śluzowej nosa, objawy przewlekłych alergii szybko ustają, nie ma toksycznego wpływu na serce i centralny układ nerwowy

Wady - lekarstwo może wykazywać następujące działania niepożądane: suchość w ustach, zmęczenie, ból brzucha, swędzenie skóry, omamy, duszność, zapalenie wątroby, skurcze, ból mięśni.

Erius

Lek jest wskazany w leczeniu sezonowego kataru siennego, alergicznego nieżytu nosa, przewlekłej pokrzywki idiopatycznej z objawami takimi jak łzawienie, kaszel, swędzenie, obrzęk błony śluzowej nosa i gardła.

Zalety - Erius działa niezwykle szybko na objawy alergii, może być stosowany w leczeniu dzieci od pierwszego roku życia, ponieważ ma wysoki stopień bezpieczeństwa. Jest dobrze tolerowany zarówno przez dorosłych, jak i dzieci, jest dostępny w kilku postaciach dawkowania (tabletki, syrop), co jest bardzo wygodne do stosowania w pediatrii. Można go przyjmować przez długi czas (do roku), bez powodowania uzależnienia (oporności na niego). Niezawodnie zatrzymuje objawy początkowej fazy reakcji alergicznej. Po zakończeniu leczenia jego działanie utrzymuje się przez 10-14 dni. Objawów przedawkowania nie obserwowano nawet przy pięciokrotnym zwiększeniu dawki leku Erius.

Wady - mogą wystąpić działania niepożądane (nudności i wymioty, ból głowy, tachykardia, miejscowe objawy alergiczne, biegunka, hipertermia). Dzieci zwykle cierpią na bezsenność, ból głowy, gorączkę.

Odsalanie

Lek jest przeznaczony do leczenia objawów alergii, takich jak alergiczny nieżyt nosa i pokrzywka, naznaczona swędzeniem i wysypką skórną. Lek łagodzi objawy alergicznego nieżytu nosa, takie jak kichanie, świąd w nosie i podniebieniu, łzawienie.

Zalety - Odsalanie zapobiega pojawianiu się obrzęków, skurczu mięśni, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych. Efekt przyjmowania leku można zobaczyć po 20 minutach, utrzymuje się przez jeden dzień. Pojedyncza dawka leku jest bardzo wygodna, dwie formy jego uwalniania to syrop i tabletki, których przyjmowanie jest niezależne od jedzenia. Ponieważ Desal stosuje się w leczeniu dzieci od 12 miesięcy, istnieje zapotrzebowanie na formę uwalniania leku w postaci syropu. Lek jest tak bezpieczny, że nawet 9-krotne przedawkowanie nie prowadzi do negatywnych objawów..

Wady - czasami mogą wystąpić objawy skutków ubocznych, takie jak zwiększone zmęczenie, ból głowy, suchość w ustach. Ponadto manifestują się takie działania niepożądane, jak bezsenność, tachykardia, pojawienie się halucynacji, biegunka i nadpobudliwość. Możliwe są objawy alergiczne skutków ubocznych: swędzenie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy.

Leki przeciwhistaminowe czwartej generacji - czy istnieją?

Wszystkie wypowiedzi twórców reklam pozycjonujących marki leków jako „leki przeciwhistaminowe czwartej generacji” są niczym więcej niż sztuczką reklamową. Ta grupa farmakologiczna nie istnieje, chociaż marketerzy przypisują jej nie tylko nowo utworzone leki, ale także leki drugiej generacji.

Oficjalna klasyfikacja wskazuje tylko dwie grupy leków przeciwhistaminowych - są to leki pierwszej i drugiej generacji. Trzecia grupa farmakologicznie aktywnych metabolitów znajduje się w branży farmaceutycznej jako „H₁ blokery histaminy trzeciej generacji ”.

Leki przeciwhistaminowe dla dzieci

W leczeniu objawów alergicznych u dzieci stosuje się leki przeciwhistaminowe wszystkich trzech generacji..

Leki przeciwhistaminowe 1. generacji wyróżniają się tym, że szybko wykazują właściwości lecznicze i są eliminowane z organizmu. Są poszukiwani w leczeniu ostrych objawów reakcji alergicznych. Są przepisywane w krótkich kursach. Za najskuteczniejszą z tej grupy uważa się Tavegil, Suprastin, Diazolin, Fenkarol.

Znaczny odsetek działań niepożądanych prowadzi do zmniejszenia stosowania tych leków w alergiach dziecięcych..

Leki przeciwhistaminowe drugiej generacji nie powodują działania uspokajającego, działają dłużej i zwykle stosuje się je raz dziennie. Kilka efektów ubocznych. Wśród leków z tej grupy, Ketotifen, Fenistil, Cetrin są stosowane w leczeniu objawów alergii dziecięcych.

Trzecia generacja leków przeciwhistaminowych dla dzieci obejmuje Gismanal, Terfen i inne. Są stosowane w przewlekłych procesach alergicznych, ponieważ są w stanie pozostać w ciele przez długi czas. Bez skutków ubocznych.

Nowsze leki to Erius.

1. generacja: ból głowy, zaparcia, tachykardia, senność, suchość w ustach, niewyraźne widzenie, zatrzymanie moczu i brak apetytu;

2. generacji: negatywny wpływ na serce i wątrobę;

3. generacji: nie mają, są zalecane do stosowania od 3 lat.

Leki przeciwhistaminowe są produkowane dla dzieci w postaci maści (reakcje alergiczne na skórę), kropli, syropów i tabletek do podawania doustnego.

Leki przeciwhistaminowe podczas ciąży

W pierwszym trymestrze ciąży zabrania się przyjmowania leków przeciwhistaminowych. W drugim przypadku są one przepisywane tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ żaden z tych środków terapeutycznych nie jest absolutnie bezpieczny..

Naturalne leki przeciwhistaminowe, w tym witaminy C, B12, pantotenowy, oleinowy i nikotynowy, cynk, olej rybny, mogą pomóc pozbyć się niektórych objawów alergicznych..

Najbezpieczniejsze leki przeciwhistaminowe to Claritin, Zirtek, Telfast, Avil, ale ich stosowanie musi zostać uzgodnione z lekarzem..

4 najlepsze naturalne leki przeciwhistaminowe

W niektórych przypadkach możesz skorzystać z pomocy następujących funduszy, które są w stanie zahamować produkcję histaminy w organizmie.

Pokrzywa. Pokrzywa ma właściwości przeciwhistaminowe. Udowodniono, że liofilizowany pokrzywowy proszek łagodzi objawy alergii. W eksperymencie z użyciem tej substancji wzięło udział 69 osób. Spośród nich 58% pacjentów zauważyło znaczną poprawę zdrowia. Pozytywny efekt uzyskano dzięki dziennemu spożyciu 300 mg pokrzywy [1].

Kwercetyna Kwercetyna jest przeciwutleniaczem znanym ze swoich właściwości przeciwzapalnych. Znajduje się w niektórych produktach spożywczych, takich jak cebula i jabłka. Naukowcy są zainteresowani zdolnością kwercetyny do zmniejszania nasilenia reakcji alergicznej [2]. Eksperyment przeprowadzili na szczurach. Na podstawie jego wyników stwierdzono, że kwercetyna jest w stanie zmniejszyć intensywność alergicznego nieżytu nosa i procesu zapalnego w układzie oddechowym [3]. Osoby z alergią mogą otrzymywać kwercetynę w suplementach lub po prostu jeść produkty bogate w ten przeciwutleniacz.

Bromelaina. Bromelaina jest enzymem występującym w dużych ilościach w ananasach. Istnieją dowody, że pomaga to zmniejszyć nasilenie objawów alergii. Aby zapewnić pozytywny efekt, zaleca się przyjmowanie 400-500 mg tej substancji 3 razy dziennie [1]. Alternatywnie możesz po prostu wzbogacić dietę w ananasy, które są mistrzami w zawartości tej substancji.

Witamina C. Witamina C znajduje się w różnych produktach spożywczych. Ten przeciwutleniacz ma zdolność tłumienia objawów reakcji alergicznej. Witamina C nie jest toksyczna, jej stosowanie w umiarkowanych dawkach nie szkodzi ludzkiemu ciału. Dlatego może być bezpiecznie stosowany jako lek przeciwhistaminowy. Zalecana dawka witaminy C dla alergików wynosi 2 g [1].

Żywność dla alergików

Aby poradzić sobie z alergiami, nie trzeba opróżniać półek aptecznych. Czasami wystarczy zminimalizować kontakt z alergenem i wzbogacić menu o produkty o właściwościach przeciwhistaminowych. Właściwa dieta połączona z aktywnością fizyczną pomoże układowi odpornościowemu wytrzymać ataki ze strony środowiska zewnętrznego..

Jeśli chodzi o przeciwutleniacze w postaci dodatków, możesz je wziąć tylko po konsultacji ze specjalistą. Te substancje najlepiej pozyskiwać z pożywienia. Więc zostaną wchłonięte w 100%.

Naturalne leczenie całorocznego alergicznego nieżytu nosa
http://www.altmedrev.com/archive/publications/5/5/448.pdf

Kwercetyna hamuje transkrypcyjną regulację w górę receptora histaminowego H1 poprzez tłumienie kinazy białkowej C-a / zewnątrzkomórkowej regulowanej sygnałem kinazy / szlaku sygnałowego polimerazy poli (ADP-rybozy) 1 w komórkach HeLa
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23333628

Działanie przeciwzapalne kwercetyny i izoquercytryny w eksperymentalnej mysiej astmie alergicznej
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18026696

O doktorze: Od 2010 do 2016 r Lekarz szpitala terapeutycznego centralnej jednostki zdrowia nr 21, miasta elektrostalu. Od 2016 roku pracuje w centrum diagnostycznym nr 3.