Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego: przyczyny choroby, objawy, leczenie

Rozumie się, że choroba zwyrodnieniowa stawów (OA) stawów biodrowych oznacza poważne zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne występujące w tkankach chrzęstnych powierzchni stawowych TBS. Choroba zwyrodnieniowa stawów z tą lokalizacją jest uważana za jedną z powszechnych chorób stawów. Patologia, która bezwzględnie niszczy TBS, zajmuje 2. miejsce pod względem występowania po gonartrozie stawów kolanowych. Pod względem ryzyka szybkiej niepełnosprawności w ogólnej strukturze chorób stawów OA zajmuje pierwsze miejsce. Inną specyficzną nazwą choroby, która odnosi się konkretnie do zmiany w danym obszarze układu mięśniowo-szkieletowego, jest koksartroza..

Tak wygląda zaniedbana diagnoza rentgenowska..

Około 80% osób starszych (w wieku 60 lat i starszych) ma zdiagnozowane OA w tym samym stopniu, a jedna czwarta z nich odczuwa silny ból i poważne ograniczenia ruchowe. Prawie 2,5 razy częściej zapalenie kości i stawów stawów gruźlicy jest diagnozowane u kobiet. Według statystyk gwałtowny wzrost zapadalności obserwuje się w populacjach starszych niż 45 lat. Według renomowanych źródeł medycznych wśród ustalonych przyczyn rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych wiodą dysplazja wrodzona. Oznacza to naruszenia anatomicznych form końców kości tworzących staw, istniejących już od urodzenia.

Lewa zdrowa powierzchnia głowy kości udowej, po prawej dotknięta chorobą.

Patologia, której poświęcony będzie cały materiał artykułu, jest trudną wersją problemu medycznego o złożonym wyniku ortopedycznym. Niewspółmiernie duża liczba pacjentów, mających taką diagnozę, cierpi na trwałe upośledzenie, któremu towarzyszy rozdzierający przewlekły ból. Ludzie bardzo często uzależniają się od pomocy z zewnątrz, tracą zdolność do normalnego poruszania się, nie mogą iść do pracy i wykonywać zwykłych prac domowych.

Najbardziej nieprzyjemne, dalekie od zawsze zachowawczego leczenia przynosi ulgę, często trzeba przejść do skrajności - aby uratować pacjenta przed chirurgicznym cierpieniem. Na szczęście w dzisiejszej erze ortopedii chirurdzy posiadają unikalne innowacje, które dają ogromne szanse na uzyskanie pełnej zdolności do pracy z problematyczną nogą, o czym można było tylko marzyć. O wszystkich zawiłościach zwyrodnieniowych stawów, w tym leczeniu, wprowadzimy w kolejności.

Przyczyny osteoartrozy TBS

Staw biodrowy jest dużym stawem stawowym typu przegubowego, który nazywa się najsilniejszym, ponieważ ma szersze spektrum obciążeń. Tworzy ją sferyczna głowa kości udowej i zagłębienie kości miednicy (panewki), którego powierzchnie pokryte są gładką chrząstką szklistą. Razem stanowią zawias, w którym odbywa się ich kontakt kontaktowy narządu ruchu.

Ten unikalny mechanizm każdego dnia wykonuje najważniejsze funkcje utrzymywania ciężaru i pozycji ciała w pozycji pionowej (stojącej, siedzącej), zapewniając aktywność fizyczną podczas ruchu (chodzenie, bieganie, skakanie itp.) Oraz przemieszczanie części ciała względem siebie.

Siły przechodzące przez aparat stawu biodrowego są dość znaczące. Na przykład w zwykłej pozycji „stojącej na dwóch kończynach dolnych” staw doświadcza obciążenia równego 1/3 masy ciała osoby stojącej na jednej kończynie - 2,5 razy większej niż masa ciała, podczas chodzenia i biegania - obciążenia 2-6 razy przekracza pierwotną wagę osoby. Specjaliści zdecydowanie przypisują fakt znacznych obciążeń jednemu z wyjaśnień wysokiej predyspozycji stawu do destabilizacji i zużycia, a zatem rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów. Jednak stwierdzenie, że choroba jest spowodowana naturalną fizjologią czynnościową stawu, jest zasadniczo błędne, bez czynnika obciążającego proces patologiczny jest niemożliwy.

I jeszcze jedna ważna kwestia: aby TBS działał dobrze, musi mieć wystarczający zakres ruchu z bardzo dobrą stabilnością. A to z kolei jest możliwe pod warunkiem silnych grup więzadłowo-mięśniowych, które kontrolują ruchy i funkcje wspierające w stawie, a także silnej torebki stawowej, która chroni i utrzymuje staw kostny. Ogromną rolę odgrywa głębokość wejścia kulistego elementu uda do panewki miednicy. Niepowodzenie wskazanych struktur i / lub nieprawidłowe parametry anatomiczne mogą zdecydowanie prowadzić do zwyrodnienia powierzchni stawowych.

Tak wygląda jama stawowa przez artroskop.

Wszystkie powyższe informacje są ogólnymi informacjami wstępnymi, ważne jest również, aby je poznać i zrozumieć. Oczywiście nie pozostawiamy czytelnikom bez odpowiedzi na palące pytanie: jakie konkretne przyczyny powodują tak złożoną diagnozę? Eksperci nazywają następujące przyczyny, najczęściej prowadzące do choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych:

• wady genetyczne w rozwoju TBS, charakteryzujące się wrodzonymi zaburzeniami rozwoju i wzrostu kości, chrząstki, więzadeł, struktur mięśniowych stawu (dysplazja);
• zaawansowany wiek, na tle zmian związanych z wiekiem, zmniejszenie nawodnienia chrząstki, elastyczności mięśni, krążenia krwi w stawach itp.;
• patologie ogólnoustrojowe, w których zapalenie kości i stawów jest jedną z konsekwencji (dna moczanowa, reumatyzm, kolagenoza, cukrzyca, złożone rodzaje alergii itp.);
• różne chondropacje, prowadzące do modyfikacji struktur kostnych związanych ze stawem;
• przewlekłe zapalenie stawów (długotrwałe zjawiska zapalne w stawie spowodowane infekcją, zaburzeniami autoimmunologicznymi i metabolicznymi);
• jałowa martwica kości głowy kości udowej (martwica kości) w wyniku lokalnych zaburzeń krążenia o charakterze traumatycznym lub niereumatycznym;
• nierównowaga hormonalna, szczególnie u kobiet z menopauzą, gdy poziom estrogenu chroniącego stawy gwałtownie spada;
• otyłość na dowolnym etapie (nadwaga jest najgorszym wrogiem, ponieważ znacznie zwiększa obciążenie działu TB i ogólnie kończyn);
• przeniesione urazy z lokalizacją miednicy-biodra (złamania, zwichnięcia, siniaki itp.), a także zabiegi chirurgiczne w oddziale bioder w wywiadzie;
• zaburzenia ortopedyczne, w szczególności deformacje koślawości i żylaków kończyn, płaskostopie, skrzywienie kręgosłupa;
• siedzący tryb życia, który powoduje niedobór mięśni, zwiotczenie więzadeł, słabe ukrwienie i ograniczone spożycie składników odżywczych w TBS, co przyczynia się do zarodkowania, postępu choroby zwyrodnieniowej stawów;
• ciągłe przeciążenie bioder i kończyn dolnych na podstawie wzmożonego treningu sportowego, wykonywanie pracy stojąc z dużymi ciężarami, długie monotonne postawy (szczególnie w statycznych pozycjach stojących w jednym miejscu, siedzenie), zmuszony do chodzenia.

Nie możemy zignorować faktu, że nadużywanie palenia i alkoholu również niekorzystnie wpływa na stan stawu. Toksyczne produkty nikotyny i alkoholu prowadzą do krytycznego naruszenia krążenia krwi w układzie mięśniowo-szkieletowym, do wyczerpania i nieodwracalnej śmierci tkanki chrzęstnej kości.

Objawy i diagnoza choroby

U pacjenta z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego zmniejsza się zakres ruchu w trzech anatomicznych i fizjologicznych kierunkach stawu: obrót do wewnątrz / na zewnątrz, zgięcie / wyprost, przywodzenie / uprowadzenie. Jednak najważniejszym wczesnym objawem, który pozwala podejrzewać chorobę, jest ból w pachwinie. Ból może również rozprzestrzeniać się w dół nogi, podawać na pośladek, przód lub bok uda. Czasami, co często utrudnia terminowe rozpoznanie i leczenie stawu TB, bolesne zjawiska są zlokalizowane przez długi czas tylko w okolicy kolana. Intensywność i czas trwania bólu zależy od etapu i aktywności fizycznej..

Zmiany bólowe są zaznaczone na czerwono..

W przypadku pierwszych objawów zwyrodnienia stawów TBS kolejną ważną cechą wyróżniającą jest sztywność stawu po długim odpoczynku, na przykład przy porannej aktywacji po nocnym śnie. Na początkowym etapie pacjenci zauważają, że po rozproszeniu sztywność i bolesność przechodzą niezależnie. Później, wraz z postępem choroby, zespół bólowy staje się jaśniejszy i bardziej uporczywe, zaczynają pojawiać się namacalne ograniczenia zakresu ruchu, mobilności i stabilności:

• trudności z uprowadzeniem nogi w kierunku bocznym;
• problemy z ciągnięciem kończyny do klatki piersiowej z nachyleniem, jest to szczególnie odczuwalne, gdy trzeba założyć buty, skarpetki, pończochy itp.;
• trudności z przyjęciem pozycji „siedzącej na krześle na koniu”;
• ograniczony zakres szerokiego wyciągania nóg po bokach;
• problematyczne wejście / zejście po schodach;
• nagłe zablokowanie stawu z ostrym bólem;
• zwiększony ból podczas i po wysiłku fizycznym, w ciężkich przypadkach ból nie ustępuje przez cały dzień, nawet w spoczynku;
• drżenie i niepewność chodu;
• w ostatnich stadiach rozwija się zanik mięśni, skrócenie chorej kończyny i kończyny, zniekształcenie miednicy, z obustronnym uszkodzeniem - nienormalne przeładunek ciała z boku na bok podczas ruchu („chód kaczki”).

Wraz z bólem i ograniczoną ruchomością w okolicy stawu biodrowego często pojawiają się obrzęk, zaczerwienienie i hipertermia skóry. Jednym z objawów bardziej charakterystycznych dla późnego etapu może być pojawienie się trzeszczki (grzechotka, częste kliknięcia w stawie) w czasie ruchu.

Choroba zwyrodnieniowa stawów może wpływać na jedno ze stawów biodrowych lub na oba stawy prawy i lewy. W praktyce rzadkie są w przybliżeniu takie same nasilenie zmian obustronnych, głównie na tle patologii etiologii reumatoidalnej.

Zdjęcie głowy kości udowej po usunięciu podczas operacji.

Ale zdarzają się przypadki, gdy przy braku kliniki reumatoidalnej pacjent początkowo choruje na jeden staw, a drugi lub później zaczyna przeszkadzać drugiemu. Z reguły takie obrażenia są powodowane przez zaawansowaną artrozę początkowo chorego stawu, co wymagało oszczędzenia chorej kończyny, przeniesienia kolosalnych obciążeń i masy ciała na TBS przeciwnej nogi. Od zwiększonej eksploatacji niewspółmiernej do rezerw fizjologicznych niegdyś nieproblematycznego segmentu, a jego struktury ulegają metabolizmom zwyrodnieniowo-dystroficznym.

Zmiana osi miednicy.

Pierwotna diagnoza OA jest przeprowadzana za pomocą radiografii (metoda konwencjonalna lub CT). Za jego pomocą określa się podstawowe kryteria wskazujące na obecność zmian morfologicznych w chrząstce stawowej TBS typu zwyrodnieniowego:

• zwężenie wspólnej przestrzeni;
• osteoskleroza podchrzęstna;
• wzrosty kości (osteofity);
• zaburzone pozycjonowanie i zniekształcone formy głowy, szyi uda, panewki.

Deformacja właściwego TBS.

Sama chrząstka wyściełająca powierzchnię głowy kości udowej i panewki nie oddaje promieniowania rentgenowskiego. Inne tkanki miękkie (więzadła, mięśnie, torebki, formacje naczyniowo-naczyniowe itp.) Również nie są widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Dlatego, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat obrazu klinicznego, po otrzymaniu niezadowalających wyników prześwietlenia, specjaliści kierują pacjenta do MRI. Rezonans magnetyczny pozwala uzyskać najbardziej kompletne informacje o stanie:

• warstwa szklista (powłoka chrząstki) powierzchni stawowych (lokalizacja, skala, stopień zniszczenia tkanki chrzęstnej, charakter przerzedzenia i zwiotczenia);
• obwodowa część nasady kości stawowych znajdujących się pod warstwą szklistą (osteofity, ogniska stwardnienia i torbielowate podchrzęstnej płytki kostnej);
• szpik kostny (obrzęk szpiku śródkostnego);
• włókniste i maziowe błony torebki stawowej (różne zmiany i obszary zapalne, nadmiar / brak mazi stawowej);
• więzadła, wiązki mięśni, ścięgna, naczynia krwionośne, struktury nerwowe.

W przypadku każdego badania wizualizacyjnego (CT, RTG, MRI) skan jest zawsze wykonywany nie jednego, ale dwóch jednorodnych stawów jednocześnie. Oprócz powyższych metod diagnostycznych obowiązkowe jest przeprowadzenie specjalnych badań fizycznych w celu sprawdzenia jakości zdolności motorycznych stawu biodrowego. Czasami przepisuje się ultradźwięki (artrozonografia)..

Według statystyk, w trakcie diagnozy częściej (u 60% pacjentów) wykrywane jest uszkodzenie najbardziej wrażliwego i najbardziej obciążonego odcinka TBS - jego górny biegun z definicją górnego bocznego przemieszczenia głowy kości udowej. W 25% przypadków zmiany wykryto w biegunie przyśrodkowym z przesuniętą głową kości udowej z jej środkowo i nienormalnie głębokim wejściem do panewki z powodu jej wysunięcia. Koncentryczna postać choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego, na którą wpływa cały aparat stawowy, występuje rzadziej, tylko w 15% przypadków.

Stadium choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

Chorobę dzieli się na 3 etapy, w zależności od wzorców rezonansu radiologicznego i magnetycznego. Zastanów się, jakie znaki są charakterystyczne dla każdego z etapów.

1. W praktyce niezwykle rzadko znajduje się etap 1, ponieważ pacjenci zwykle nie udają się do placówki medycznej na badanie w początkowym okresie, z wyjątkiem okresowego pojawiania się łagodnego dyskomfortu w stawie z powodu poważnej patologii. Ale w badaniu rentgenowskim ustalenie wczesnej patogenezy jest osiągalnym zadaniem. Obraz kliniczny na zdjęciu rentgenowskim jest następujący: niewielkie zwężenie przestrzeni stawowej, niewielkie zwapnienia (kropkowane) wzdłuż zewnętrznej i wewnętrznej krawędzi panewki, wyostrzające się w dolnej części kulistej części uda. Nie wykryto żadnych poważnych deformacji powierzchni stawowych, stan chrząstki szklistej jest zadowalający.
2. W 2. etapie zapalenia kości i stawów stawu biodrowego określa się postępujące zmniejszenie poziomu przestrzeni stawowej (klirens zmniejsza się o 45% normy). Drugi etap charakteryzuje się także podwichnięciem głowy kości udowej, umiarkowanym stwardnieniem podchrzęstnym. Ponadto zdiagnozowano dodatkowo wyraźną osteopytozę z dużymi wzrostami kości wzdłuż linii brzegowej panewki i obrzeża głowy kości udowej, znaczną guzowatość i szorstkość tkanki chrzęstnej, wysunięcie łożyska miednicy, ekspozycję i umiarkowaną deformację powierzchni stawowych. W niektórych przypadkach ujawniają się torbiele kości, ciała chondromiczne wolne w stawie.
3. W etapie 3 charakterystyczną cechą jest krytycznie mały prześwit przestrzeni stawowej lub nawet całkowite zamknięcie szczeliny między powierzchniami stawowymi. Ten etap jest niezwykle trudny, uniemożliwia osobie, a zatem leczenie chirurgiczne jest bezwarunkowo wymagane. Według wyników prześwietlenia i innych wiodących metod diagnostycznych, uogólnionej martwicy głowy stwierdzono maksymalne zniknięcie tkanki chrzęstnej z powierzchni stawów, gigantyczne osteofity o różnych kształtach i rozmiarach, zaawansowane stwardnienie i przebudowa torbielowatej tkanki kostnej. Kolejne oznaki - w stanie krytycznym krętlik z nienormalnie dużą wnęką, która jest wywoływana przez ciężką osteofitozę; podwichnięcie / zwichnięcie stawu biodrowego, zmniejszenie wielkości i deformacja głowy kości udowej z utratą zaokrąglonego kształtu.

Dynamika choroby dużych stawów kończyn dolnych.

Wielu jest zainteresowanych tym, jak różni się pojęcie „deformującej choroby zwyrodnieniowej stawów” od koncepcji „choroby zwyrodnieniowej stawów”? Odpowiadamy: nic, oba diagnozy medyczne odnoszą się do tej samej patologii, której wynikiem jest deformacja stawu i struktur okołostawowych. Oznacza to, że słowo „deformacja” po prostu podkreśla właściwości deformacji typowe dla patologii.

Leczenie choroby: metody zachowawcze i chirurgiczne

Dziś żadna konserwatywna metoda niestety nie może ani całkowicie zatrzymać, ani odwrócić patologicznego procesu tej choroby. Zachowawczo realistyczne jest spowolnienie jedynie progresji patogenezy zwyrodnieniowo-dystroficznej. Metody medyczne i fizjoterapeutyczne stosowane z nieinwazyjnym podejściem są przeznaczone do leczenia objawowego i zapobiegania przyspieszonemu niszczeniu tkanek stawów biodrowych. W ostatnich etapach leczenie zachowawczo zmienionego patologicznie stawu jest bezużyteczne.

Farmakoterapia

W walce z bólem i stanem zapalnym w TBS stosuje się leki z grupy NLPZ. Najlepsze narzędzie, równie odpowiednie dla wszystkich, nie istnieje, więc lek dobierany jest indywidualnie. W niektórych przypadkach lekarze przepisują leki przeciwbólowe. Ale przy nieznośnym przewlekłym bólu można przepisać pewien lek z klasy kortykosteroidów, być może śródstawowe podanie środka znieczulającego lub tego samego kortykosteroidu. Jednak ważne jest, aby powiedzieć: jeśli chodzi o stosowanie kortykosteroidów i zastrzyki dostawowe, jest to pierwszy sygnał, że pacjent pilnie potrzebuje operacji.

W przypadku bólów stawów (ból stawów) w praktyce medycznej szeroko stosuje się paracetamol, diklofenak, ibuprofen, ketoprofen i ich analogi w postaci tabletek i maści. Neutralizacja zespołu bólowego dodatkowo zwiększy aktywność osoby.

Istnieją również specjalne leki, które działają chondroprotekcyjnie, mogą poprawić odżywianie w zachowanej chrząstce i chronić je, w miarę możliwości, przed szybkim zniszczeniem. Ponadto pomagają poprawić poślizg powierzchni stawowych względem siebie. Jednak chondroprotektory są nieskuteczne w zmianach zwyrodnieniowych dochodzących do etapu 3, w niektórych przypadkach i stadium 2, wartość kliniczna takich leków jest niska. Dlatego ich podawanie można uzasadnić na etapie 1 lub w profilaktyce wystąpienia artrozy, jeśli pacjent jest zagrożony. Znane leki o właściwościach chondroprotekcyjnych obejmują Structum, preparaty Dona, Teraflex, Elbon, Aflutop.

Do wiadomości pacjentów! Chonroprotektory nie naprawiają uszkodzonych obszarów chrząstki, a jedynie odżywiają żywe tkanki i zwiększają smarowanie stawu. I nawet ten efekt nie jest wart wiele nadziei.

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapeutyczne mają na celu zwiększenie krążenia krwi w tkankach okołostawowych, aktywację metabolizmu i dostarczanie cennych substancji do tkanek stawowych, poprawę odpływu limfy i zapobieganie atrofii mięśni. Wraz z działaniem metod fizycznych czasami można osiągnąć trwałą eliminację bólu i stanu zapalnego, zwiększając wydajność kończyny. Wśród powszechnych środków fizjoterapii, które mają największy potencjał skuteczności, są:

• elektromiostymulacja;
• leczenie laserowe;
• magnetoterapia;
• leczenie ultradźwiękowe;
• obróbka błota i parafiny;
• lecznicze kąpiele mineralne.

Na zaawansowanych etapach sesje fizjoterapii, w tym techniki masażu, mogą mieć odwrotny skutek, dlatego należy się z nimi obchodzić ostrożnie. Lekarze o profilu ortopedycznym podkreślają, że fizjoterapia przynosi największe korzyści na etapie 1, na początku / w środku etapu 2. Jeśli istnieje końcowa forma etapu 2, jakikolwiek etap 3 łyżek. fizjoterapia przyniesie produktywne wyniki po zabiegu.

Leczenie gimnastyki

Wykonanie kompleksu ćwiczeń terapeutycznych, opracowanych indywidualnie przez kompetentnego specjalistę dla konkretnego pacjenta, zwiększy zakres ruchów w obszarze problemowym, poprawi funkcje oddziału TB i poprawi równowagę mięśni. Specjalne wychowanie fizyczne w odpowiednim trybie pozwoli ci prawidłowo złagodzić chore miejsce narządu ruchu, zmniejszyć nasilenie, czas trwania i częstotliwość bólu, zwiększyć witalność i ogólnie poprawić samopoczucie.

Kursy LFK powinny odbywać się na siłowni rehabilitacyjnej pod nadzorem personelu medycznego w zakresie powrotu do zdrowia pacjentów z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego. W każdym razie, aż do momentu, gdy osoba doskonale opanuje techniki ćwiczeń regeneracyjnych zalecane przez lekarza. Pacjentom zaleca się co najmniej określony zakres treningu aerobowego na symulatorach i bez nich, z wyjątkiem obciążeń mocy na dotknięte stawy. Obciążenia dobierane są ściśle biorąc pod uwagę główną diagnozę, współistniejące choroby, wagę i wiek pacjenta, jego zdolności fizyczne.

Nieocenione korzyści zapewniają zajęcia organizowane w basenie - terapeutyczna aqua gimnastyka, pływanie. Powolne spacery, delikatne ćwiczenia na rowerze stacjonarnym są mile widziane.

Operacja osteoartrozy TBS

Endoprotetyka jest obecnie uznawana za jedyną metodę łagodzącą rozdzierający ból i sztywność na podstawie choroby zwyrodnieniowej stawów. Protetyka stawu biodrowego daje duże szanse na pełne przywrócenie funkcji dotkniętej kończyny dolnej i wznowienie jakości życia do normalnego poziomu. Istotą operacji jest częściowe lub całkowite usunięcie chorego stawu, a następnie instalacja usuniętych struktur biologicznych ich sztucznych kopii prawidłowych form.

Wszczepialna konstrukcja nazywa się endoprotezą. Funkcjonalne endoprotezy są różnego rodzaju - całkowite, powierzchniowe, częściowe, z mocowaniem cementowym i bezcementowym, metalowe (z tytanu, stopów kobaltowo-chromowych itp.) I ceramiczne. Zakres rozmiarów, układ jednostek tarcia również charakteryzują się różnorodnością. Ogólnie rzecz biorąc, specjalistom nie będzie trudno wybrać najbardziej udany model sztucznego stawu dla pacjenta zgodnie z jego obrazem klinicznym, cechami anatomicznymi i innymi indywidualnymi kryteriami.

Ogłosimy, kiedy przepisane zostanie leczenie chirurgiczne w OA stawów biodrowych. Protetyki są wyraźnie wskazane, jeśli:

• zdjęcie rentgenowskie pokazuje zgrubną niezgodność powierzchni stawowych, znaczne lub całkowite zwężenie szczeliny stawowej, aseptyczną martwicę (koksartroza stadium 3);
• stwierdzono zmiany artretyczne o charakterze reumatoidalnym (zaleca się zabieg chirurgiczny już przy 2 łyżkach stołowych);
• pacjent ma złamanie biodra;
• występują poważne zaburzenia ruchliwości i silny ból, które nie podlegają korekcie niechirurgicznej (niezależnie od stadium choroby zwyrodnieniowej stawów).

Rentgen po operacji.

Nie zawsze konieczne jest całkowite zastąpienie TBS, czasami diagnoza pacjenta pozwala zastąpić tylko jeden element stawu, najczęściej głowę kości udowej sztucznym analogiem. Kompletny model montażowy protezy stawowej składa się z:

• sztuczna głowa z nogą, podczas gdy noga jest zanurzona w przygotowanej jamie kości udowej;
• panewka panewkowa zainstalowana w uprzednio oczyszczonej podłodze miednicy;
• wkładka amortyzująca z polietylenu, która jest przymocowana między sztucznie utworzonymi powierzchniami nowego złącza.

Implantacja endoprotezy TBS jest realizowana przy użyciu unikalnych, małoinwazyjnych technologii, którym nie towarzyszy obfita utrata krwi i agresywny uraz tkanek miękkich, co ułatwia okres pooperacyjny. Ryzyko powikłań w tej metodzie jest minimalne - od 1% do 5%. Działanie nowoczesnych produktów protetycznych wynosi średnio 10-15 lat. Przy odpowiednim podejściu do życia operacja zmiany może nie być wymagana do 20-30 lat.

Implanty TB dobrze się zakorzeniają, są wykonane z wysokiej jakości materiałów high-tech z ogromnym marginesem bezpieczeństwa. Wewnątrz ciała, gdy implantacja zostanie wykonana prawidłowo, działają one dokładnie tak samo jak biologicznie natywne stawy, więc pacjent w ogóle nie odczuje obecności obcego obiektu w swoim ciele.

Objawy i leczenie artrozy stawu biodrowego - leki i środki ludowe, terapia ruchowa i masaż

Jeśli od czasu do czasu odczuwasz ból w biodrze, skonsultuj się z lekarzem. Istnieje duże ryzyko, że u pacjenta z takimi dolegliwościami zostanie zdiagnozowana artroza stawu biodrowego - objawy i leczenie tej choroby nie powinny cię wystraszyć. Ta dolegliwość łatwo poddaje się terapii i profilaktyce. Wykryta w odpowiednim czasie patologia jest gwarancją skutecznego leczenia.

Co to jest artroza stawu biodrowego

W środowisku naukowym istnieje jeszcze kilka nazw tej choroby: koksartroza, deformująca artroza i choroba zwyrodnieniowa stawów. Artroza stawu biodrowego jest przewlekłą patologią o charakterze zapalnym, w której chrząstka zaczyna stopniowo zapadać się, ruchliwość kończyny zmniejsza się, a szczelina między stawowa zwęża się. Mówiąc w przenośni, złącze jest mechanizmem z częściami trącymi, w którym smarowanie się zakończyło, a części zaczynają się zużywać. Z powodu braku smarowania tarcie zaczyna się między kościami, powodując ból, sztywność.

Ignorując problem, na powierzchni głów stawowych powstają osobliwe narośla kalusa, które przylegają do siebie i zakłócają normalny ruch nogi, a czasem nawet prowadzą do utraty funkcji motorycznych. Koksartroza jest uważana za problem związany z wiekiem. Około 10% ludzi zachoruje po 40 latach, w wieku sześćdziesięciu lat odsetek chorych pacjentów ustala się na 30%.

U osób powyżej 70. roku życia zwyrodnienie stawów rozpoznaje się w 80% przypadków. W ostatnich latach statystyki stały się „młodsze” i coraz częściej choroba występuje u młodych ludzi, głównie z powodu siedzącego trybu życia, otyłości, nadmiernego wysiłku fizycznego i obrażeń. Artroza jest poważną chorobą i nie można angażować się w samoleczenie, co tylko skomplikuje sytuację, a następnie doprowadzi do niepełnosprawności.

Gdzie jest staw biodrowy

Jest to największy w ludzkim układzie kostnym łączący głowę kości udowej z panewką miednicy. Na zewnątrz jest wzmocniony torebką stawową, mięśniami i więzadłami. Wewnątrz torebki stawowej znajduje się błona maziowa, dzięki której syntezowany jest płyn maziowy - bardzo biologiczny środek smarny, który odżywia staw i zapewnia mu płynną, bezbolesną ruchliwość.

Wszystkie powierzchnie kości są pokryte szklistą chrzęstną tkanką, która pełni funkcje amortyzujące i łagodzi nacisk stawu biodrowego podczas ruchu. Niosą one główny ciężar podczas ruchu, ponadto staw ma wąską szczelinę między stawową, co sprawia, że ​​kości są wrażliwe. Jeśli struktura stawu jest prawidłowa, nie ma deformacji, stanów zapalnych, wówczas ruch będzie bez bólu i ograniczeń.

Niestety z wiekiem zachodzą zmiany w kościach: zaburzony metabolizm śródstawowy, krążenie krwi. Tkanka chrzęstna traci wodę, staje się krucha, mniej elastyczna, podatna na pękanie. Cząstki ulegającej zniszczeniu chrząstki osiadają w jamie stawowej, powodując aseptyczne (niemikrobiologiczne) zapalenie. Wraz z postępem choroby zapalenie rozprzestrzenia się na tkankę kostną, powodując aseptyczną martwicę lub martwicę głowy kości udowej i panewki.

Objawy zwyrodnienia stawów

Medycyna zna wiele skumulowanych objawów stawu biodrowego stawu biodrowego, które zmieniają się wraz z postępem choroby. Charakterystyczne objawy artrozy stawu biodrowego są następujące:

1. Ból w okolicy pachwinowej z unerwieniem w kolanie. Pacjent może odczuwać dyskomfort o każdej porze dnia..
2. Podczas ruchów występuje przykurcz (sztywność).
3. Kuśtykający.
4. Skrócenie kończyn.
5. Osłabienie mięśni lub całkowity zanik.

Choroba zwyrodnieniowa stawów 1 stopień

We wczesnych stadiach objawy stawu biodrowego stawu biodrowego są rozmyte, przemijające. Dlatego ludzie nie zwracają się o pomoc do szpitala, mając nadzieję „losowo”, a to tylko pogarsza ich stan. Całkowite wyleczenie jest gwarantowane tylko dzięki terminowemu wykryciu choroby na 1. etapie, kiedy nadal można ją rozwiązać za pomocą terapii zachowawczej. Objawy są charakterystyczne dla artrozy stawu biodrowego pierwszego stopnia:

1. Okresowe bóle, tępy ból po wysiłku, który zmniejsza się po odpoczynku.
2. Dyskomfort w pachwinie (często jedyny objaw).
3. Ograniczenia ruchów nie zostały jeszcze zaobserwowane.
4. Rentgen ujawnił niewielkie zwężenie szczeliny międzystawowej.

Koksartroza 2 stopnie

W procesie proliferacji procesu patologicznego i przy braku leczenia ból wzrasta, pojawia się nawet przy niewielkich obciążeniach, zwykle wieczorem. Jeśli struktury zostaną poważnie uszkodzone, może zaszkodzić nawet podczas odpoczynku, szczególnie w nocy. Oprócz bolesnych odczuć w przypadku stawu biodrowego stawu biodrowego drugiego stopnia charakterystyczne są następujące objawy:

1. Kulawizna lub chód na piętach. W wyniku stanu zapalnego i zniszczenia chrząstek i tkanek okołostawowych zakres ruchów kończyny jest ograniczony.
2. Trudności w zginaniu nogi, biorąc ją na bok, trudno jest założyć buty na własną rękę.
3. Przykurcz po długim odpoczynku. Dyskomfort znika podczas ruchu i ponownie po intensywnym wysiłku ból powraca.
4. Skrócenie nóg, zmniejszenie objętości mięśni pośladków i ud w wyniku procesu patologicznego.
5. Na zdjęciu rentgenowskim stwierdzono martwicę głowy kości udowej, kość biodrową, zwężenie pęknięć międzystawowych, wzrost osteofitów (wzrostów).
6. Badanie MRI lub CT wskazuje na obecność fragmentów chrząstki, procesu zapalnego w pobliskich tkankach miękkich.

Choroba zwyrodnieniowa stawów 3 stopnie

Kiedy choroba pacjenta jest tak zaniedbywana, że ​​kończyna przestaje się poruszać, stały ból zakłóca sen, powoduje drażliwość, wtedy możemy mówić o artrozie stawu biodrowego 3. stopnia. Oprócz opisanych objawów istnieją:

1. Skrócenie lub wydłużenie nogi - może to zależeć od charakterystyki deformacji..
2. Ankyloza stawu z niezdolnością do wykonania jakiegokolwiek ruchu.
3. Ciężka kulawizna.
4. Rentgen i tomografia pokazują, że warstwa chrzęstna jest całkowicie zniszczona, staw jest zauważalnie zniszczony, powstają duże osteofity.

Na tym etapie leczenie zachowawcze nie jest możliwe. Leczenie farmakologiczne jest zalecane tylko w celu podtrzymania i znieczulenia. Zalecana jest wspólna operacja wymiany, po której w okresie rehabilitacji zalecana jest gimnastyka lecznicza w celu zwiększenia napięcia mięśniowego i przywrócenia aktywności. Leczenie może mieć dobry wynik, jeśli diagnoza zostanie przeprowadzona prawidłowo, a terapia rozpocznie się natychmiast.

Przyczyny artrozy stawu biodrowego

Nadwaga jest często istotną przyczyną artrozy stawu biodrowego. Jeśli przyczyny choroby nie są ustalone, mówią o idiopatycznej lub pierwotnej koksartrozie, która jest diagnozowana głównie u osób w wieku powyżej 60 lat i jest symetryczna. Wtórna koksartroza ma określone przyczyny, często występuje u młodych ludzi i jest jednostronna. Choroba w tym wieku może rozwinąć się z kilku powodów:

• wrodzone zwichnięcie głowy kości udowej (niewłaściwa lokalizacja w panewce);
• zaburzenia metaboliczne - dna moczanowa, cukrzyca;
• dysplazja - naruszenie anatomicznego rozwoju stawu bliższego;
• infekcje - bakteryjne zapalenie stawów;
• chondromatoza - występowanie formacji uszkadzających chrząstkę;
• epifizjoliza głowy kości udowej - występuje w dzieciństwie;
• martwica głowy kości udowej;
• Choroba Perthesa
• reumatoidalne zapalenie stawów;
• osteoradionekroza - martwica wynikająca z radioterapii raka;
• urazy - złamanie panewki, złamanie szyjki kości udowej, zwichnięcie itp..

Leczenie stawu biodrowego

Podstawowym zadaniem w leczeniu artrozy stawu biodrowego jest złagodzenie bólu, utrzymanie i poprawa ruchomości kończyny oraz spowolnienie rozwoju procesu destrukcyjnego. W pierwszym etapie leczenie polega na zminimalizowaniu czynników ryzyka: nadwagi, zaburzeń metabolicznych, jednostronnego naruszenia osi nogi. Konieczne jest, aby pacjent zrozumiał, jak ważna dla zdrowia jest zmiana stylu życia, przestrzeganie diety, mobilizowanie życia. Inne metody leczenia mają jedynie charakter pomocniczy..

Kompleks środków do leczenia artrozy stawu biodrowego, oprócz terapii farmakologicznej, obejmuje fizjoterapię:

• masaż,
• wilgotne ciepło,
• terapia termiczna (przemienne zimno i ciepło),
• kompleks fizjoterapii (LFK),
• balneoterapia (leczenie błotem),
• hydroterapia,
• elektroterapia,
• leczenie laserowe,
• laserowa terapia magnetyczna,
• stosowanie urządzeń ortopedycznych, ortez.

Jeśli pożądany efekt nie został uzyskany w wyniku leczenia, a stadium choroby jest ostateczne, zaleca się interwencję chirurgiczną. Biorąc pod uwagę obraz badań klinicznych i radiologicznych, etiologia procesu patologicznego, inne czynniki, zalecają jeden z rodzajów operacji na stawach:

1. Osteotomia korekcyjna.
2. Artrodeza.
3. Endoprotetyka.

Terapia lekowa

Na pierwszych etapach rozwoju artrozy możesz rozwiązać problem za pomocą terapii farmakologicznej. Jakie leki są stosowane i jakie mają działanie terapeutyczne:

1. Niesteroidowe (niehormonalne) leki przeciwzapalne. Są w stanie szybko zneutralizować stany zapalne i ból. Działanie jest tymczasowe, objawowe. Mają skutki uboczne. Przykłady leków: Nimesulid, Piroksykam, Diklofenak, Butadion, Movalis, Indometacyna, Arcoxia, Celebrex, Meloxicam, Texamen, Flexen, Nurofen, Ortofen, Voltaren, Ibuprofen, Ketanov.
2. Leki hormonalne na glikokortykoidy. Łagodzi ból i stany zapalne. Przykłady: Diprospan, Kenalog, hydrokortyzon.
3. Chondroprotektory (glukozamina, siarczan chondroityny). Wyeliminuj przyczynę artrozy, przywracając chrząstkę, normalizując syntezę mazi stawowej, zapobiegając zniszczeniu. Przykłady: Chondrolon, Structum, Arthra, Teraflex, Don, Elbon, Chondroityna.
4. Kwas hialuronowy. Leki zastępujące płyn maziowy. Przyczyniają się do płynnego ruchu bez bólu. Lek podaje się przez wstrzyknięcie. Przykłady: Farmatron, Ostenil, Dyurolan.
5. Leki zwiotczające mięśnie Ich zastosowanie pozwala zapewnić normalny przepływ krwi, zmniejszyć skurcze mięśni, zmniejszyć ból. Przykłady: Midokalm, Sirdalud.
6. Lokalne narkotyki. Maści rozgrzewające nie mają silnego działania terapeutycznego, ale zmniejszają ból, łagodzą skurcz mięśni. Przykład: Menovazin, Gevkamen, krem ​​Nikoflex, Espol, Finalgon.

Gimnastyka Evdokimenko

Jednym z bardzo skutecznych sposobów leczenia artrozy w początkowych stadiach i rehabilitacji po operacji jest uważana gimnastyka terapeutyczna Evdokimenko dla stawów biodrowych. Reumatolog z dwudziestoletnim doświadczeniem, autor 10 książek - Pavel Valerievich Evdokimenko zaleca wykonywanie specjalnie zaprojektowanych ćwiczeń.

1. Odbywa się to leżąc na brzuchu, ręce znajdują się wzdłuż ciała.
2. Powoli podnoś na przemian proste nogi z marginesem 15 cm nad podłogą.
3. Napraw je przez 30 sekund, stopniowo je obniżaj. Uruchomione raz.
4. Następnie powtórz 10-12 razy, ale z utrwaleniem u góry przez 2 sekundy.

Wysiłek odbywa się kosztem mięśni uda i pośladków.

Miednica i brzuch są dociskane do podłogi, nie obracaj ciała.

1. Wykonano leżąc na brzuchu, zrelaksowane ręce po bokach.
2. Zegnij jedną nogę w kolanie, drugą prosto.
3. Unieś zgiętą nogę do maksymalnej wysokości i zablokuj na 40 sekund.
4. Delikatnie opuść nogę, zrelaksuj się.
5. Alternatywne nogi.
6. Następnie powtórz 10-12 razy z utrwaleniem u góry przez 2 sekundy, po każdym rozluźnieniu mięśni.

1. PI jak w pierwszym ćwiczeniu.
2. Powoli podnieś obie proste nogi 10-20 cm od podłogi.
3. Podnieś nogi do góry, a następnie powoli zamknij.
4. Bez opuszczania nóg musisz wykonać 8-10 powtórzeń.

Nie szarpnij się.

Ćwiczenia są przeciwwskazane w nadciśnieniu i rdzeniu.

1. IP - leżąc na boku, zegnij dolną nogę, wyprostuj górną.
2. Podnieś prostą nogę pod kątem 45 °, utrzymując ją na wadze przez pół minuty, powoli opuść, rozluźnij. Powtórz z drugą nogą.

1. Początek ćwiczenia jest podobny do nr 4, ale u góry jest opóźniony.
2. Powoli obróć prostą nogę i kostkę na zewnątrz, a następnie powoli obróć do wewnątrz.
3. Powtórz obrót 10 razy bez opuszczania nogi, a następnie powoli opuść ją, rozluźnij.
4. Przewróć i zrób po drugiej stronie.

Wykonuj powoli!

1. IP - leżąc na plecach.
2. Zegnij nogi w kolanach, rozsuń je na szerokość ramion.
3. Ręce leżą wzdłuż ciała.
4. Opierając się na ramionach, powoli podnieś miednicę tak daleko, jak to możliwe, mocując u góry na pół minuty.
5. Zejdź powoli.
6. Zrób to raz i powtórz w trybie przyspieszonym z fiksacją u góry przez 2 sekundy 12-15 r.

1. Usiądź na podłodze, nogi prosto razem.
2. Pochylić się do przodu.
3. Spróbuj złapać się za ręce.
4. W pozycji zgiętej napraw na 2-3 minuty, spróbuj się zrelaksować.

Nie zginaj kolan. Wykonuj płynnie!

Nie opuszczaj głowy, nie zginaj pleców po łuku - powinna istnieć jedna ciągła linia prosta.

Aby ułatwić sobie ćwiczenie, gdy nie możesz wykonać głębokiego stoku, możesz użyć paska lub ręcznika.

Z codziennymi ćwiczeniami zwiększy się elastyczność i elastyczność mięśni bioder i pleców, czego potrzebujesz.

1. IP - siedzenie na krześle.
2. Powoli wyprostuj i wyprostuj nogę prosto w górę.
3. Mocowanie na górze przez pół minuty.
4. Powoli opuść się, zrelaksuj się.
5. Wykonaj 2-3 powtórzenia.

1. Aby złagodzić skurcze mięśni bocznych ud, usiądź na podłodze, oprzyj plecy o ścianę.
2. Podnieś proste nogi tak daleko, jak to możliwe.
3. W tej pozycji zegnij chorą kończynę i połóż stopę na podłodze.
4. Następnie powoli, pomagając rękami, spróbuj pochylić kolano do wewnątrz, aż pojawi się praktycznie bolesne napięcie.
5. Spróbuj umieścić go z powrotem na swoim miejscu, stawiając opór rękami.
6. Napięcie to należy przedłużyć o 10 sekund..
7. Powtórz 3-4 s.

Oparcie jest płaskie, ściśle dociśnięte do ściany. Wszystko robić płynnie i powoli.

Terapia ruchowa w przypadku artrozy

Po zastosowaniu terapii lekowej uzyskano stabilny wynik i ból nie jest już dręczony, zaleca się terapię ruchową w przypadku artrozy stawu biodrowego. Jest to zestaw ćwiczeń, które pomogą przywrócić mobilność. Przyczyniają się do utrzymania napięcia mięśniowego, aktywując krążenie krwi. Możesz wykonywać gimnastykę w domu, nie wymaga specjalnych urządzeń. Niektóre ćwiczenia metodą Evdokimova, które zostały opisane powyżej, można i należy wykonywać codziennie.

Leczenie artrozy środków ludowych stawu biodrowego

Medycyna w pełni dopuszcza leczenie artrozy stawu biodrowego za pomocą środków ludowych, ale należy ją połączyć z leczeniem zachowawczym. Nie udowodniono, że środki ludowe na tę chorobę są korzystne. Jeśli wiesz, jak leczyć tradycyjnymi lekami i zdecydujesz, że przyjmowanie wywarów z ziół, pocieranie nalewek olejkami, stosowanie kompresów pomoże ci, najpierw skonsultuj się z lekarzem i nie arbitralnie anuluj przepisanych leków. Najsłynniejsze środki ludowe:

• olej z glistnika;
• kąpiele z topinamburem i serią;
• wywar z barszczu do mielenia;
• krem białej seksistki;
• mielenie żywokostu;
• kompresować z płatkami owsianymi;
• nalewka z korzenia omanu do rozdrabniania;
• mielenie mniszka lekarskiego;
• nalewka z liści laurowych;
• herbata z borówkami, sznurkiem, oregano, miętą;
• tarcie miętą, cynamonem, eukaliptusem, pieprzem, pąkami sosny;
• maść propolisowa.

Zapobieganie artrozie

Najlepszym lekarstwem jest zapobieganie artrozie stawu biodrowego. Głównym warunkiem utrzymania zdrowia - odżywianie powinno być zrównoważone, ułamkowe. Konieczne jest ograniczenie spożycia soli, słodyczy, babeczek, tłustych potraw. Pij więcej wody. Dieta powinna składać się głównie ze zbóż, jajek, warzyw, owoców, produktów mlecznych. Takie odżywianie przyczynia się do utraty wagi. Nie bądź leniwy, aby poruszać się więcej, chodzić na spacery, pływać, a przynajmniej robić poranne ćwiczenia. Trzeba to robić stale. Pamiętaj: ruch to życie.

Koksartroza 2 stopnie

Koksartroza drugiego stopnia odnosi się do ciężkich patologii układu mięśniowo-szkieletowego. Chorobie towarzyszą zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne w stawie chrząstki. Jeśli pacjent na tym etapie nadal ignoruje problem, artroza stawu biodrowego (TBS) szybko postępuje.

Choroba objawia się bólem, sztywnością ruchów, prawdopodobieństwem zrostu składników stawu i jego blokowaniem wzrasta. Następnie osoba traci zdolność do pracy i staje się niepełnosprawna. Aby uniknąć tak poważnych konsekwencji, konieczne jest wykrycie objawów koksartrozy na czas i przeprowadzenie właściwego leczenia.

Cechy przebiegu choroby

Deformacyjna choroba zwyrodnieniowa stawów (DOA) TBS jest chorobą, w której zaburzona jest struktura związku kostnego. Niektóre przyczyny wywołują rozwój zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych w stawie, a następnie jego funkcjonalność jest upośledzona.

Lekarze rozróżniają 3 etapy choroby zwyrodnieniowej stawów, każdy z nich ma swoją własną charakterystykę kursu:

• 1. etap Szczelina stawu praktycznie się nie zwęziła, mogą pojawić się pierwsze narośle kości, obszary zniszczenia chrząstki.
• 2 etap. Prześwit między powierzchniami stawowymi jest zauważalnie zawężony, liczba osteofitów wzrasta, zwiększa się prawdopodobieństwo podwichnięcia głowy kości udowej.
• 3 etap. Szczelina stawu jest praktycznie nieobecna, głowa kości jest zdeformowana, chrząstka jest prawie całkowicie zniszczona.

Coxarthrosis stopnia 2 rozwija się w następujący sposób:

• Krążenie krwi jest zaburzone.
• Komórki chrząstki cierpią na niedotlenienie (brak tlenu) i brak składników odżywczych.
• Ujemne produkty metaboliczne gromadzą się na powierzchni stawu i w chrząstce szklistej, po czym zaczynają się zapadać.
• Chrząstkowa warstwa staje się cieńsza, staw kostny podlega coraz większemu obciążeniu. Powierzchnie TBS są stopniowo deformowane, powstają na nich przerosty kości.

Uda DOA na 2 etapach są zwykle podzielone na 3 rodzaje:

• Prawa strona.
• Lewa strona.
• Dwustronna.

W przypadku prawostronnej postaci choroby staw prawej kończyny jest uszkodzony, a lewostronny - lewy i obustronny zwyrodnienie stawów objawia się uszkodzeniem obu nóg. Najtrudniejszy w leczeniu dwustronnej artrozy.

Przyczyny

Najczęściej patologię diagnozuje się u pacjentów w wieku powyżej 40 lat, ale młodzi ludzie są również zagrożeni. Prawdziwe przyczyny rozwoju DOA stawu udowego są nieznane, jednak istnieją czynniki, które mogą wywołać jego rozwój:

• Nadwaga zwiększa obciążenie stawów kostnych.
• Związane z wiekiem zmiany w ciele. Metabolizm, krążenie krwi spowalnia, a następnie staw cierpi na brak składników odżywczych.
• Nadmierny stres na TBS, na przykład u sportowców, osób wykonujących ciężką pracę fizyczną.
• Genetyczne predyspozycje.
• Wrodzone choroby. Dysplastyczna artroza połączenia kości udowej występuje w wyniku naruszenia jej formowania się w macicy.
• Zranienie Występuje proces zapalny, zaburza się trofizm (odżywianie) struktur okołostawowych.
• Choroby zakaźne lub autoimmunologiczne.
• Endokrynologiczne patologie, takie jak niedoczynność tarczycy lub cukrzyca.
• Niedożywienie.
• Częsty stres.

Są to główne domniemane przyczyny deformacji artrozy TBS.

Objawy

DOA stawu udowego drugiego stopnia objawia się poważnymi objawami:

• Ostry ból, szczególnie po chodzeniu lub ciężkiej pracy. Bolesność nie znika, nawet gdy pacjent odpoczywa.
• Ból może rozprzestrzeniać się na pachwinę, biodra, dolną część pleców. Dlatego diagnoza artrozy TBS jest często trudna.
• Rano pacjentowi trudno jest zgiąć nogę w stawie biodrowym lub odłożyć ją na bok. Ale po przejściu lub zwykłym naładowaniu aktywność motoryczna zostaje przywrócona.
• Podczas ruchu słychać suchy trzask, który wskazuje, że powierzchnie stawowe ocierają się o siebie. Dźwiękowi towarzyszą bolesne odczucia..
• Obszar wokół stawu zmienia kolor na czerwony, temperatura wzrasta w tym obszarze, pojawia się obrzęk.
• Po długim spacerze lub ciężkim wysiłku fizycznym pacjent zaczyna kuleć. Po odpoczynku objaw ten znika.
• Na tym etapie kość jest zdeformowana, co może objawiać się przez lekkie skrócenie uszkodzonej kończyny.

Jeśli zauważysz takie objawy i zdecydujesz się je zignorować, ryzyko niebezpiecznych komplikacji wzrasta. Następnie choroba rozwija się szybko, wydajność spada, może rozwinąć się niepełnosprawność..

Ustalenie diagnozy

Możliwe jest wykrycie zwyrodnienia stawów stopnia 2, nawet na podstawie istniejących objawów. Ale aby nie pomylić się z diagnozą, konieczne jest przeprowadzenie następujących badań:

• Roentgenografia. Zdjęcie pokazuje, jak wąska jest szczelina między powierzchniami stawowymi, czy występują przyrosty kości i ile deformuje się głowa kości udowej..
• Korzystając z tomografii komputerowej, lekarz dokładnie bada strukturę stawu i jego głównych składników. CT biodra pomaga ocenić stopień zniszczenia warstwy chrząstki, tkanek okołostawowych.
• Rezonans magnetyczny jest nowoczesnym, bardzo pouczającym badaniem, które pozwala zobaczyć przestrzeń stawową, ocenić strukturę chrząstki. Podczas zabiegu lekarz może stwierdzić, że torebka stawowa zostaje zastąpiona tkanką łączną, a powierzchnia stawu jest uszkodzona..
• Pomiar długości stopy. Ta metoda jest stosowana tylko w przypadku uszkodzenia stawu 1 kończyny. W przypadku dwustronnej postaci patologii nogi są skracane w przybliżeniu tak samo.

Korzystając z technik laboratoryjnych, możesz zidentyfikować przyczynę choroby. Kliniczne badanie krwi pomoże wykryć proces zapalny wywołany przez czynniki zakaźne..

Aby zidentyfikować zmiany patologiczne i naturę zwyrodnienia stawów, stosuje się nakłucie. Podczas zabiegu lekarz nakłuwa jamę stawową, pobiera płyn stawowy (staw), który jest następnie badany przez personel laboratorium.

Schemat leczenia

Konieczne jest kompleksowe leczenie zwyrodnienia stawów, podczas gdy pacjent musi porzucić złe nawyki i prowadzić zdrowy tryb życia.

Schemat leczenia stawu biodrowego DOA:

• Przyjmowanie leków.
• Odpowiednie odżywianie.
• Masuj dotknięty obszar.
• Procedury fizjoterapeutyczne.
• Fizjoterapia.
• Wpływ mechaniczny TBS.

Jeśli metody zachowawcze były nieskuteczne, lekarz przepisze operację.

Metody terapeutyczne pomagają złagodzić dotknięty staw, złagodzić ból, zwiększyć zakres ruchu, poprawić trofizm chrząstki i przyspieszyć odbudowę komórek.

Leki

Leczenie zwyrodnienia stawów drugiego stopnia odbywa się za pomocą leków. Decyzję o wyborze leków, dawce podejmuje lekarz prowadzący, biorąc pod uwagę charakter choroby, jej przyczyny i etap.

Grupy leków stosowanych w artrozie TBS w 2 etapach:

• NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne). Leki te są skuteczne w przypadku silnego bólu, stanu zapalnego, gorączki. Rozluźniają mięśnie okołostawowe, zwiększają amplitudę ruchów. Do tych celów przepisywane są diklofenak, indometacyna, Movalis.
• Chondroprotektory na bazie glukozaminy zatrzymują zwyrodnieniowo-dystroficzne zmiany w chrząstce, zatrzymują ból, obrzęk i przyspieszają regenerację. Arthra normalizuje lepkość płynu stawowego, pomaga szybciej odzyskać komórki chrząstki. Unium przyspiesza także procesy odzyskiwania.
• Leki rozszerzające naczynia krwionośne stymulują krążenie krwi. Rozluźniają ściany naczyń krwionośnych, a następnie krew krąży szybciej i dostarcza składniki odżywcze do stawu. Leczenie odbywa się z kursem, po którym ból znika, a struktura chrząstki jest stopniowo przywracana. Aby osiągnąć ten efekt, pomoże Trental.
• Kremy i maści działają drażniąco, rozszerzają światło naczyń krwionośnych, przyspieszają krążenie krwi. W leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów stosuje się Espol, Nikoflex, Menovazin. Narzędzie leczy obolałe miejsce, a następnie masuje je przez 2 minuty. Przed użyciem jakiegokolwiek leku powinieneś przestudiować instrukcje.
• Rozwiązania dla kompresów. Dimeksyd i Bishoft pomagają zatrzymać proces zapalny, ból, przyspieszyć odbudowę chrząstki. Roztwór jest impregnowany bandażem lub gazą, nakładany na dotknięty obszar, przymocowany bandażem.
• Leki zwiotczające mięśnie eliminują skurcz mięśni okołostawowych. Midokalm, który blokuje pobudzenie nerwowe, rozluźnia mięśnie spazmatyczne, może poradzić sobie z tym zadaniem..

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapeutyczne są ważne w leczeniu DOA kości udowej:

• Terapia cieplna odbywa się za pomocą leczniczego błota lub wosku górskiego. Substancje są ogrzewane, leczone w uszkodzonym obszarze, izolowane i przechowywane przez pół godziny. Podczas sesji staw rozgrzewa się, nasycony składnikami odżywczymi.
• Stymulacja elektryczna. Podczas zabiegu do TBS przykładany jest specjalny prąd pulsacyjny. Po sesji przepływ krwi przyspiesza, mięśnie stają się silniejsze, ból ustępuje.
• Magnetoterapia - wpływ na chore pole magnetyczne, po którym przepływ krwi przyspiesza, obrzęk, ból zmniejsza się, wraca aktywność motoryczna, tkanka chrzęstna jest przywracana szybciej.
• Laseroterapia - wpływ na dotknięty obszar promieniami ultrafioletowymi. Po przebiegu proces zapalny, obrzęk, ból, zanika stawowe sole wapnia, zanika przepływ krwi, procesy metaboliczne są aktywowane, warstwa chrzęstna jest szybciej przywracana.
• Terapia ultradźwiękowa to procedura, podczas której na TBS wpływają fale ultradźwiękowe. Po terapii skurcz mięśni jest eliminowany, chrząstka jest nasycona substancjami odżywczymi, ból, stan zapalny znika.

Wielu pacjentów interesuje się pytaniem, czy schorzenie stawów drugiego stopnia można wyleczyć za pomocą fizjoterapii. Jest to możliwe tylko w ramach kompleksowego leczenia, gdy powyższe procedury są połączone ze zdrowym stylem życia, terapią ruchową, lekami, masażem.

Fizjoterapia

Artroza w początkowych stadiach jest leczona ćwiczeniami fizycznymi. Jeśli zaczniesz ćwiczyć na czas, możesz wyleczyć patologię bez operacji. Aby to zrobić, musisz sporządzić kompetentny zestaw ćwiczeń, które pomogą wzmocnić mięśnie, aparat więzadłowy. Lekarz prowadzący pomoże ci wybrać odpowiednie ćwiczenia w chorobie zwyrodnieniowej stawów drugiego stopnia.

Do leczenia uszkodzeń stawów stosowane są następujące ćwiczenia:

1. Połóż się na plecach, zegnij kończyny, przyciągając je do klatki piersiowej. Poruszaj dwoma nogami płynnie, synchronicznie, bez szarpnięć.
2. Pozycja początkowa jest taka sama. Powoli rozłóż nogi, próbując je rozciągnąć. Uważaj na swoje uczucia, ból musi być znośny.
3. Przetocz się na brzuchu, na zmianę podnosząc nogi. Uważaj, aby nie zgiąć kolan. To ćwiczenie można wykonać z pozycji bocznej..
4. Stań przy ścianie, oprzyj się na niej górną częścią ciała. Delikatnie pchnij stopę do tyłu, w najwyższym punkcie, blokuj na 3 - 5 sekund. Podczas wydechu opuść kończynę i zrelaksuj się..
5. Usiądź na krześle, rozciągnij nogi, a następnie powoli rozciągnij ręce do skarpet, próbując zgiąć plecy.
6. Stań w pobliżu krzesła, przytrzymaj go dłonią i wykonuj płynne ruchy stóp w kółko.
7. Połóż się na plecach, powoli podnieś dwie nogi, starając się nie zgiąć ich na kolanach.

Kompleks można uzupełnić o aerobik w wodzie, pływanie, spacery, masaż.

Dieta

Aby kompleksowa terapia zakończyła się powodzeniem, pacjent musi dostosować dietę. Nie chodzi o ścisłą dietę, ale o odpowiednią, zbilansowaną dietę, która pomoże znormalizować wagę, a tym samym zmniejszyć obciążenie dotkniętego stawu. Ponadto prawidłowe odżywianie poprawi funkcjonalność wszystkich narządów i układów, co pozytywnie wpłynie na wyniki leczenia..

Dieta na koksartrozę wymaga przestrzegania następujących zasad:

• Pacjent odrzuca tłuste, smażone, pikantne potrawy, marynaty, konserwy, wędliny, produkty mączne, łatwo psujące się słodycze, napoje tonizujące (kawa, mocna herbata, kakao), napoje gazowane, alkohol.
• Dzienna ilość soli i cukru jest również zmniejszona.
• Dieta musi być uzupełniona rybami, dietetycznym mięsem, zbożami, roślinami strączkowymi, owocami morza.
• Zdecydowanie zaleca się stosowanie źródeł wapnia i białka: twarogu, kefiru, kwaśnej śmietany, fermentowanego mleka pieczonego i innych niskotłuszczowych fermentowanych produktów mlecznych.
• Jako dodatek można użyć ryżu, gryki, płatków owsianych.
• Ilość warzyw powinna zajmować ponad 50% codziennej diety.
• Możesz zaspokoić głód między głównymi posiłkami za pomocą orzechów.
• Zaleca się gotowanie produktów, gotowanie na parze, pieczenie (bez użycia tłuszczów zwierzęcych), duszenie.
• Powinieneś pić co najmniej 1,5 litra filtrowanej wody dziennie. Ponadto zaleca się picie wywaru z róży.
• Jedzenie powinno być ułamkowe (5-6 razy dziennie), ale w małych porcjach.

W przypadku otyłości należy wyrzucić wysokokaloryczne potrawy. Dietetyk pomoże stworzyć właściwą dietę, biorąc pod uwagę płeć, wiek, cechy ciała.

Interwencja chirurgiczna

W przypadku zwyrodnienia stawów 2 - 3 stopnie konieczna jest operacja. Przy nieodwracalnym zwyrodnieniu chrząstki kostnej niezależne odtworzenie dotkniętego związku jest niemożliwe.

Możliwe jest wyleczenie DOA stawu biodrowego przy użyciu następujących metod chirurgicznych:

• Artrodeza - korekta funkcji podporowej TBS. Podczas zabiegu kości stawowe są mocno przymocowane metalowymi płytkami. Głównym celem operacji jest całkowite unieruchomienie budowy anatomicznej.
• Osteotomia - wykonanie sztucznego złamania w celu wyrównania osi stawów kostnych. Po zespoleniu kości zmniejsza się obciążenie uszkodzonego obszaru, zmniejsza się ból i poprawia się chód. Ta operacja pomaga opóźnić moment całkowitej wymiany dotkniętego stawu..
• Endoprotetyka pomoże wyleczyć nawet najcięższą formę koksartrozy. Podczas zabiegu usuwane są uszkodzone powierzchnie stawów, a na ich miejscu instalowana jest proteza wykonana z metalu lub innego trwałego materiału.

Artroplastyka jest również stosowana w leczeniu artrozy TBS. Istotą tej metody jest usunięcie zdeformowanych obszarów i osteofitów, puste obszary wypełnione są specjalnym materiałem, a rana zostaje zszyta. Ta operacja plastyczna pomaga przywrócić kształt i spójność stawów kostnych..

Zapobieganie koksartrozie

Wyleczenie choroby jest znacznie trudniejsze niż zapobieganie. Aby uniknąć DOA kości udowej, musisz przestrzegać prostych zaleceń:

• Odrzuć nadmierne spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, przejadanie się.
• Unikaj hipotermii.
• Jedz dobrze, kontroluj wagę.
• Weź kompleksy witaminowe i mineralne.
• Ćwicz regularnie (spacery, jogging, gimnastyka, joga), wykonuj lekkie ćwiczenia, pływaj. Najlepiej unikać siły lub sportów ekstremalnych..
• Nie wykonuj ciężkiej pracy fizycznej sam.
• Raz w roku weź chondroprotektory.
• Pacjenci w wieku powyżej 40 lat powinni poddawać się regularnym badaniom fizykalnym, monitorować stan hormonów.
• Z czasem leczyć choroby, które mogą wywołać koksartrozę.

Jeśli będziesz przestrzegać tych zasad, możesz uniknąć tej poważnej patologii..

W związku z powyższym schorzenie stawów drugiego stopnia można wyleczyć bez operacji. Najważniejsze jest, aby zwrócić się do wykwalifikowanego specjalisty na czas, który opracuje właściwy schemat leczenia, biorąc pod uwagę wiek i cechy ciała pacjenta. Pacjent musi przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza. Jeśli metody zachowawcze okażą się nieskuteczne, a choroba nadal się rozwija, nie można zrezygnować z operacji..