Miażdżyca naczyń kończyn dolnych: objawy i leczenie

Miażdżyca może wpływać na wszystkie duże naczynia ludzkiego ciała, w tym znajdujące się w kończynach dolnych. Dzięki tej różnorodności patolodzy najpierw wpływają na naczynia jamy brzusznej, a następnie złogi cholesterolu rozprzestrzeniają się na tętnice piszczelowe, udowe i podkolanowe. Rozwój miażdżycy kończyn dolnych jest powolny: trwa co najmniej 10-15 lat od początku zmian do wystąpienia pierwotnych objawów. Specyfika miażdżycy tętnic nóg nie pozwala na zdiagnozowanie tej choroby tylko na podstawie skarg pacjentów. Co więcej, wizyta u lekarza w większości przypadków następuje z nieodwracalnymi zmianami, które praktycznie nie podlegają leczeniu zachowawczemu.

Cechy choroby Przyczyny

Do tworzenia blaszek miażdżycowych w naczyniach konieczne jest połączenie dwóch procesów: miejscowego zniszczenia wewnętrznej powierzchni ściany tętnicy (błony wewnętrznej) i zwiększonej zawartości ciężkich lipidów we krwi. Występowanie urazów w intymności wywołuje naturalną reakcję obronną, podczas której w miejscu uszkodzenia powstaje „łata” lipoprotein o niskiej gęstości (LDL).

Jeśli dzieje się tak na tle podwyższonego poziomu LDL w ciele, tworzenie się płytki nie zatrzymuje się. Rośnie i blokuje większość światła tętnicy. Cały proces trwa kilka lat, więc w większości przypadków diagnozuje się miażdżycę kończyn dolnych w starszym wieku.

Wśród głównych przyczyn miażdżycy kończyn dolnych flebolodzy i kardiolodzy wymieniają co najmniej dziesięć czynników wpływających na stan ściany naczyniowej i poziom lipoprotein we krwi. Obejmują one:

• układowe zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne wpływające na napięcie naczyniowe, ich odporność na zniszczenie - cukrzyca, zaburzenia narządów płciowych i tarczycy, nadciśnienie;
• złe nawyki, które prowadzą do częstych wahań tonu ścian naczyń - palenie tytoniu, alkoholizm;
• spożywanie stałych tłuszczów zwierzęcych z pożywieniem w ilościach przekraczających potrzeby organizmu;
• dysfunkcja wątroby, w której syntetyzuje zwiększoną ilość cholesterolu;
• otyłość, która prowadzi do osłabienia napięcia naczyniowego i nierównowagi hormonalnej, co może również prowadzić do wzrostu poziomu cholesterolu.

Eksperci zauważają, że manifestacja miażdżycy tętnic kończyn dolnych występuje znacznie rzadziej niż u mężczyzn. Wynika to ze specyfiki kobiecego ciała, ponieważ estrogeny hamują aktywność lipoprotein o niskiej gęstości.

Lekarze nie wykluczają wpływu na rozwój miażdżycy nóg czynników niezależnych od człowieka: cech genetycznych, wrodzonych patologii i innych cech ciała. Jednak zmiany związane z wiekiem mają największy wpływ: okres pojawienia się objawów miażdżycy naczyń kończyn dolnych i leczenie choroby zawsze popadają w starość.

Objawy i stadia choroby

W wersji klasycznej symptomatologia miażdżycy kończyn dolnych ma charakter rosnący: wzrasta wraz z przejściem choroby z jednego etapu do drugiego. Jeśli na początku procesu patologicznego pacjent praktycznie nie odczuwa zmian, to do ostatniego etapu przeszkadza mu cały zestaw bolesnych objawów.

Jakie są objawy miażdżycy o różnym stopniu uszkodzenia tętnic nóg z powikłaniami miażdżycowymi:

1. Etap przedkliniczny. Na tym etapie rozwoju choroby nie ma niepokojących objawów miażdżycy kończyn dolnych. Zmiany patologiczne można wykryć tylko podczas instrumentalnego badania naczyń tej części ciała oraz w laboratoryjnym badaniu krwi, co wskazuje na naruszenie metabolizmu lipidów.
2. Drugi etap, który w medycynie nazywa się nie zwężeniem miażdżycy tętnic kończyn dolnych. Światło naczyń jest zwężone, ale nie krytyczne. Dyskomfort w postaci ostrego lub łamliwego bólu nóg występuje po długim spacerze w odległości około kilometra. Po krótkim odpoczynku ból ustępuje. Blanszowanie i drętwienie stóp może wystąpić przy zwiększonym obciążeniu nóg, skurczach nocnych.
3. Niedokrwienny lub trzeci etap charakteryzuje się ciężkimi objawami, gdy ból pojawia się po przejściu małych odległości (50-100 m). Często choroba przyjmuje bardziej groźne cechy, jeśli tętnice nóg są zwężone, to znaczy stają się bardzo wąskie na małym obszarze. Tej formie choroby towarzyszy bladnięcie nóg podczas wysiłku, zwiększona wrażliwość na zimno, zmiana skóry: staje się sucha, łuszcząca się, blada.
4. Czwartemu etapowi miażdżycy tętnic kończyn dolnych towarzyszą najbardziej wyraźne niepokojące objawy. Bóle utrzymują się stale, nasilają się przy najmniejszym wysiłku fizycznym. Chód pacjenta staje się tasowaniem. Występują również zmiany zewnętrzne: skóra i paznokcie stają się cieńsze, stają się kruche i łuszczące się, owrzodzenia troficzne, obszary martwicy (sczerniałej skóry) pojawiają się na kostce i stopie. Przyczyną takiego pogorszenia jest zwężenie tętnic nóg z całkowitym zablokowaniem naczyń krwionośnych przez blaszki miażdżycowe.

Jeśli leczenie stenotycznej miażdżycy tętnic kończyn dolnych na etapach 3 i 4 nie jest stosowane, istnieje duże prawdopodobieństwo rozwoju zgorzeli z późniejszą amputacją nóg.

Ponieważ choroba ma tendencję do stopniowego nasilania objawów, pacjenci, dopóki nie będą mieli trudności z poruszaniem się nawet we własnych domach, odkładają wizytę u lekarza. Jest tak, ponieważ większość pacjentów jest przekonana, że ​​ból nóg jest konsekwencją naturalnego pogorszenia układu mięśniowo-szkieletowego, a nie oznaką poważnego problemu z naczyniami..

Aby niezależnie różnicować chorobę, wystarczy zwrócić uwagę na następującą cechę: w przypadku miażdżycy ból pochodzi z mięśni pozbawionych tlenu i składników odżywczych. Niewydolność naczyń można określić poprzez osłabienie pulsu pod kolanem. To albo nie jest wcale odczuwalne, albo wydaje się zbyt słabe.

Jak sprawdzić naczynia nóg pod kątem miażdżycy? Diagnostyka

Do diagnozowania miażdżycy nóg stosuje się kilka metod, w tym wywiad, badania laboratoryjne płynów biologicznych (krwi) i badania instrumentalne. Podczas pierwszej wizyty ważne jest, aby lekarz uzyskał maksymalną informację o stanie pacjenta: wiek, przybliżona dieta, czas pojawienia się nieprzyjemnych objawów, współistniejące choroby. Po dokonaniu wywiadu lekarz kieruje pacjenta do kompleksowego badania, które obejmuje:

• Diagnoza MRI tętnic przy użyciu rozwiązania kontrastowego - angiografia MR;
• badanie tętnic nóg na tomografie wielospiralnym (MSCT) za pomocą roztworu kontrastowego;
• Skanowanie ultrasonograficzne lub dupleksowe badanie tętnic;
• pomiar ciśnienia i pulsu w tętnicach obwodowych za pomocą specjalnego sprzętu.

Aby wyjaśnić diagnozę kończyn dolnych, diagnoza może obejmować testy fizyczne, podczas których lekarz będzie w stanie ocenić pracę tętnic podczas ćwiczeń. W takim przypadku lekarz może zarejestrować zmianę siły pulsacji powyżej i poniżej stawu kolanowego, stopień przebarwienia skóry na stopach, a także czas trwania obciążeń, po których występuje zmęczenie i ból w podudziach. Dane te pomagają obiektywnie ocenić stan pacjenta i wyjaśnić stopień zmian naczyniowych..

Metody leczenia

Pacjenci z dowolnym stadium choroby są zainteresowani jedynym pytaniem: czy można wyzdrowieć z miażdżycy kończyn dolnych na zawsze, czy będę musiał przez całe życie walczyć z nieprzyjemnymi objawami? Eksperci twierdzą, że leczenie tej choroby polega jedynie na zmniejszeniu objawów i wolniejszym postępie choroby z powodu normalizacji metabolizmu lipidów.

Jeśli pacjent nie wie, który lekarz leczy miażdżycę, może zwrócić się do terapeuty ze skargami. Po badaniu i diagnozie historia medyczna zostanie przekazana chirurgowi naczyniowemu lub neurologowi.

Leczenie zachowawcze - leki

Najczęstszym sposobem leczenia miażdżycy kończyn dolnych jest leczenie zachowawcze. To z nim rozpoczyna się walka ze złogami cholesterolu. Na wszystkich etapach stosowane są metody konserwatywne:

• na początku - aby spowolnić postęp patologii;
• na etapie niedokrwienia - aby wyeliminować objawy i spowolnić postęp, a także przygotować się do interwencji chirurgicznej;
• na ostatnim etapie - w celu złagodzenia objawów i przywrócenia trofii tkanek.

W leczeniu miażdżycy naczyń wybiera się leki zgodnie z istniejącymi zmianami i obrazem klinicznym:

• w przypadku silnego bólu i zmniejszenia wytrzymałości fizycznej podczas chodzenia zaleca się pochodne purynowe, które mają właściwości przeciwpłytkowe, rozszerzające naczynia krwionośne i angioprotekcyjne - pentoksyfilina, Trental, cylostazol i ich analogi;
• z częstym występowaniem skurczów mięśni, skurczów nocnych przepisywanych przeciwskurczowo - „No-Shpa”, „Drotaverin” w tabletkach lub zastrzykach;
• z ciężkimi zmianami troficznymi, w tym wrzodami, lekarze zalecają stosowanie miejscowych preparatów w celu poprawy odżywiania tkanek (cynkteral i jego analogi), a także maści zawierające antybiotyki i środki przeciwbólowe - Levomekol, Dimexid, Oflokain i inny.

Ponadto specjaliści przepisują kompleks leków, których działanie ma na celu zmniejszenie ryzyka zakrzepicy i poprawę przepływu krwi: leki przeciwzakrzepowe (aspiryna, aspiryna-cardio, tromboass), leki przeciwzakrzepowe (warfaryna, heparyna w postaci doustnej i zewnętrznej), kompleksy witaminowo-mineralne.

Aby regulować metabolizm lipidów i normalizować poziom cholesterolu we krwi, przepisuje się leki o działaniu obniżającym stężenie lipidów:

• sekwestranty kwasów żółciowych - leki regulujące aktywność enzymów trawiennych, które pomagają spowolnić syntezę cholesterolu przez komórki wątroby (Cholesterol, Colestipol i inne);
• statyny zmniejszające wchłanianie cholesterolu z pożywienia i rozpuszczające płytki na ścianach naczyń krwionośnych (atorwastatyna, fluwastatyna i inne);
• fibraty - leki regulujące metabolizm lipidów („klofibrat” i jego analogi).

Prawie wszystkie te narkotyki są niezgodne z alkoholem! Dlatego podczas ich przyjmowania nie zaleca się stosowania nalewek alkoholowych, szczególnie jeśli są one przeznaczone do podawania doustnego.

Operacja

Ponieważ metody zachowawcze nie zawsze są w stanie wyleczyć miażdżycę tętnic kończyn dolnych w późniejszych stadiach metodami zachowawczymi, u pacjentów z zaawansowaną chorobą stosuje się metody chirurgiczne i minimalnie inwazyjne. Najczęściej stosowane mało urazowe operacje endoskopowe:

• angioplastyka balonowa, podczas której urządzenie w postaci balonu wprowadza się do światła naczynia i napompowuje;
• instalacja w świetle tętnicy stentu - sprężyna rurowa, która utrzymuje naczynie w stanie rozszerzonym;
• mikro-protetyka dotkniętych tętnic ze sztucznie utworzonymi częściami naczyń krwionośnych;
• endarterektomia, czyli usunięcie dotkniętej części naczynia z późniejszym zszyciem jego krawędzi.

Stentowanie i angioplastyka balonowa wykonywane są w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, w zależności od stanu pacjenta. Manipulacje wykonuje się pod kontrolą specjalnego sprzętu i miniaturowych kamer wideo, które są wkładane do tętnicy kończyny dolnej przez nakłucie i przechodzą do ognisk miażdżycy.

Nie mniej popularne jest manewrowanie naczyniami kończyn dolnych. Metodę stosuje się w zwężeniu naczyń z zaawansowaną miażdżycą tętnic. Reprezentuje stworzenie sztucznego kanału omijającego najbardziej zwężoną część statku. W przypadku interwencji zastawki zabieg chirurgiczny przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym przy użyciu specjalnego sprzętu.

Takie innowacyjne metody, jak laserowe leczenie miażdżycy kończyn dolnych, stosuje się na kilka sposobów:

• na początkowym etapie wykonuje się laserową koagulację żył kończyn dolnych, w których tworzą się kieszenie i skrzepy krwi, które komplikują przebieg miażdżycy;
• gdy powstają owrzodzenia troficzne, laser służy do usuwania martwiczych tkanek, a także do stymulowania regeneracji;
• gdy na nóg i stóp pojawia się miejsce martwicy, stosuje się laseroterapię w celu przywrócenia krążenia krwi, wycięcia martwej tkanki.

W szczególnie ciężkich przypadkach, gdy martwica tkanek w miażdżycy kończyn dolnych jest skomplikowana przez gangrenę, wykonuje się amputację nóg. Ta metoda jest stosowana tylko w końcowych stadiach choroby, gdy inne metody nie są skuteczne..

Zapobieganie

Rola profilaktyki w miażdżycy naczyń kończyn dolnych jest nie mniej istotna niż terminowe kompleksowe leczenie lekami. Za jego pomocą można powstrzymać postęp choroby i zapobiec powikłaniom. Obowiązkowe środki zapobiegawcze obejmują:

1. Zmiana diety Ponieważ miażdżyca w większości przypadków rozwija się na tle upośledzonego metabolizmu lipidów i nadmiaru lipoprotein o dużej gęstości, zaleca się wykluczenie z menu pokarmów o wysokiej zawartości tłuszczu stałego. Należą do nich tłuste mięso, smalec, masło i margaryna, różne sosy na bazie majonezu. Należy go zmniejszyć, a zużycie kiełbas, podrobów, past. W menu powinny dominować dietetyczne odmiany mięsa i ryb, świeże i gotowane warzywa, owoce i jagody, pieczywo pełnoziarniste i płatki zbożowe. Korzystne będą również produkty mleczne o niskiej fermentacji..
2. Odrzucenie złych nawyków. Palenie i alkoholizm stanowią podstawę tworzenia złogów cholesterolu, negatywnie wpływają na stan naczyń krwionośnych i procesy metaboliczne. Dlatego należy je przede wszystkim porzucić.
3. Umiarkowana aktywność. Pomimo dyskomfortu w nogach ruch powinien być nieodzowną częścią życia pacjenta. Aby nie wywoływać ostrego niedotlenienia tkanek, musisz zaangażować się w sposób dozowany, a gdy pojawi się zmęczenie, odpocznij. Szczególnie przydatny na zajęcia miażdżycy w basenie.
4. Leczenie współistniejących chorób, które często występują u osób starszych - cukrzyca, nadciśnienie i inne. Te patologie wyjątkowo negatywnie wpływają na naczynia kończyn dolnych i mogą dodatkowo komplikować przebieg miażdżycy. Kompleksowa terapia i przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego pomoże zapobiec powikłaniom zagrażającym życiu.

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań miażdżycy nóg, pomoże zachować higienę nóg, szczególną ostrożność podczas obcinania paznokci. Ważne jest, aby pamiętać, że nawet niewielka rana może stać się źródłem infekcji. Tkanki pozbawione tlenu i składników odżywczych nie są w pełni odporne na patogeny, dlatego ważne jest, aby mu pomóc:

• dokładnie umyj stopy co najmniej 2 razy dziennie;
• traktuj przestrzenie między palcami środkami antyseptycznymi;
• obcięte paznokcie sterylnym narzędziem;
• leczyć stopy po pedicure za pomocą roztworów antyseptycznych.

Ponadto należy wybrać lekkie i luźne buty, aby podczas chodzenia nie pocierała stóp, a także unikała nawet drobnych obrażeń kończyn dolnych.

Powikłania

Najczęstszymi powikłaniami choroby są niedrożność (niedrożność, zakrzepica) naczyń nóg. Ten stan jest obarczony jeszcze bardziej niebezpiecznymi konsekwencjami: zgorzel, zatorowość płucna. W pierwszym przypadku pacjent ma amputację obolałej nogi. W przypadku zatorowości płucnej istnieje szansa nagłej śmierci z powodu obrzęku płuc. Dlatego ważne jest, aby rozpoznać oznaki całkowitej blokady w czasie:

• intensywny ból nogi na tle jej nietypowej bladości (noga jak z wosku);
• brak pulsu w nodze;
• paraliż, niemożność kontrolowania kończyny dolnej, polegaj na niej;
• utrata czucia w stopie poniżej zakrzepu.

Kiedy pojawią się takie objawy, konieczne jest pilne dostarczenie pacjenta do najbliższej kliniki, zapewniając spokój kończynie dolnej. Okluzję można wyeliminować dwiema metodami: zachowawczą (poprzez wprowadzenie dożylnych środków dezagregujących, fibrynolitycznych i trombolitycznych) lub chirurgiczną (endarterektomia, trombektomia i inne metody).

Jeśli zgorzel rozwija się z powodu ostrej okluzji lub powolnego zwężającego się miażdżycy, lekarz w większości przypadków decyduje się na amputację dotkniętej kończyny, aby zapobiec posocznicy (tak zwane zatrucie krwi truciznami martwiczymi).
n
Prawie wszystkie z tych powikłań są konsekwencjami nieleczenia miażdżycy kończyn dolnych lub ignorowania zaleceń lekarza prowadzącego. Aby zapobiec ich wystąpieniu, wystarczy przestrzegać diety i przyjmować leki przepisane przez specjalistę, a także okresowo przechodzić badanie, które pomoże zidentyfikować procesy predysponujące do powikłań i wyeliminować je na czas.

Miażdżyca, którą leczy lekarz

Co to jest miażdżyca naczyń

1. Początkowo wewnętrzna podszewka naczynia jest uszkodzona. Może to być wywołane działaniem czynnika zakaźnego (wirusa lub bakterii). W miejscu tej wady cholesterol zaczyna się odkładać i pojawia się plama lipidowa..
2. W miarę postępów zwiększa się objętość edukacji, płytka wystaje do światła tętnicy. Rozwija się proces zapalny, któremu towarzyszy proliferacja włókien tkanki łącznej.

• cholesterol,
• trójglicerydy,
• lipidy o niskiej i bardzo niskiej gęstości.

Wiele czynników zewnętrznych i wewnętrznych prowadzi do wzrostu, dana osoba może wpływać na niektóre z nich, innych nie można zmienić. W poniższej tabeli wymieniłem większość z nich.

• wiek - po 40 roku ryzyko miażdżycy zwiększa się 3-4 razy;
• płeć - mężczyźni częściej chorują na choroby naczyniowe;
• dziedziczna predyspozycja - mówimy o rodzinnej hiperlipidemii.

• wysokie ciśnienie krwi,
• cukrzyca,
• otyłość żywieniowa,
• choroba wątroby i nerek,
• powolne choroby zakaźne,
• krzepnięcie krwi.

• złe nawyki (palenie, nadużywanie alkoholu);
• brak aktywności fizycznej i zdrowy sen;
• niewłaściwe odżywianie (duża ilość tłuszczów i węglowodanów w diecie);
• ciągły stres psychoemocjonalny.

Niestety nie można zauważyć objawów miażdżycy naczyń na pierwszym etapie jej rozwoju. Radzę moim pacjentom, którzy osiągnęli wiek krytyczny, poddanie się badaniu fizykalnemu co najmniej raz w roku i sprawdzeniu poziomu lipidów we krwi. Jest to jedyny sposób na określenie problemu na czas, bez czekania na rozwój powikłań (udar, zawał mięśnia sercowego, tętniak tętnicy itp.).

Zwracam uwagę na następujący fakt: objawy choroby całkowicie zależą od tego, które naczynia jednego z narządów są dotknięte w większym stopniu. Ulubione miejsca: mózg, serce, kończyny górne lub dolne, nerki, aorta piersiowa i brzuszna

Manifest miażdżyca może:

• ból głowy i zawroty głowy, zmniejszona pamięć i uwaga;
• ból nóg podczas chodzenia;
• dyskomfort za mostkiem, duszność;
• nadciśnienie.

Nowoczesne metody leczenia miażdżycy

Współczesna praktyka medyczna obejmuje dwie główne metody leczenia miażdżycy: farmakoterapię (w 80% przypadków) i interwencję chirurgiczną (w 20% przypadków). Jak leczyć miażdżycę tętnic?

Farmakoterapia

W większości przypadków, aby przepisać główną przyczynę choroby, lekarze przepisują specjalne leki (leki na miażdżycę naczyń), które obejmują 4 główne grupy: statyny, fibraty, kwas nikotynowy i sekwestranty kwasu żółciowego.

Ta metoda leczenia miażdżycy jest praktykowana w połączeniu z (indywidualnie dobraną) dietą i zestawem ćwiczeń fizycznych. W chorobach kończyn dozwolone jest stosowanie fizjoterapii. A więc o narkotykach....

Sekwestratorami kwasów żółciowych - są nierozpuszczalne w polimerze związki (żywice jonowymienne), których głównym zadaniem jest „wiązanie” złego cholesterolu, a także kwasów żółciowych syntetyzowanych z niego w wątrobie. W rezultacie poziom cholesterolu w komórkach ciała gwałtownie spada..

Uwaga: przy długotrwałym / przedłużającym się leczeniu tymi lekami mogą wystąpić problemy z jelitami (pierwsze niepokojące objawy: biegunka i wzdęcia). Z tego powodu „sekwestranty FA” są zwykle przepisywane na początkowym etapie rozwoju miażdżycy lub w celu krótkoterminowej profilaktyki

Statyny w leczeniu miażdżycy są stosowane w celu najskuteczniejszego obniżenia poziomu cholesterolu w surowicy, blokując jego syntezę w wątrobie. W związku z rozpoznaniem wielu skutków ubocznych, w dzisiejszych czasach, wraz ze statynami, doświadczeni lekarze zwykle przepisują inne leki, które wspierają normalne funkcjonowanie serca, wątroby i jelit. Do ubezpieczenia.

Fibraty są stosunkowo nowe i (jak pokazuje praktyka) dość skuteczne leki przeciw miażdżycy. Zwykle przepisywany w połączeniu ze statynami. Ponieważ mechanizm działania tych leków nie jest (!) Celem jest obniżenie poziomu cholesterolu, ale poziom trójglicerydów we krwi (poprzez zniszczenie ich struktury). Nie nadaje się dla pacjentów cierpiących na choroby wątroby (lub predysponowanych do nich).

Leki - pochodne kwasu nikotynowego (niacyna / witamina B3)

Dzięki wielu korzyściom, z których jednym jest doskonały efekt rozszerzający naczynia krwionośne, są one ważnym elementem programu kompleksowego leczenia miażdżycy. Pomimo wielu zalet jest ściśle przeciwwskazany u pacjentów cierpiących na cukrzycę, choroby pęcherzyka żółciowego i niewydolność wątroby

Operacja

W przypadku wysokiego ryzyka rozwoju miażdżycy tętnic (niedrożność naczyń z płytką cholesterolową lub zakrzepem) współczesna medycyna zaleca chirurgię ratunkową. W chwili obecnej w leczeniu miażdżycy współczesna medycyna ma następujące rodzaje operacji:

Typ otwarty (chirurgiczne usunięcie blaszek miażdżycowych lub prostowanie krętości - endarterektomia).

Manewrowanie (metoda inwazyjna). W takim przypadku chirurdzy obcinają dotknięty obszar naczynia do zdrowego (lub „omijają” go za pomocą implantu), aby utworzyć nową linię krwi. W rezultacie następuje stopniowe przywracanie dopływu krwi do tkanek.

Protetyka. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych materiałów (najnowsze osiągnięcia medyczne) dotknięte naczynie (po resekcji / usunięciu) zostaje całkowicie zastąpione przeszczepem.

Balonowa angioplastyka i stentowanie tętnic. Kiedy światło zwężonego naczynia zostanie rozszerzone za pomocą puszki, wówczas (jeśli to konieczne) instalowane są stenty (specjalne metalowe zatrzaski do utrzymywania światła w tętnicach / naczyniach). W praktyce wygląda to tak: cewnik wprowadza się przez tętnicę udową i pod kontrolą minikamera „doprowadza” ją (przez krew) do dotkniętego obszaru. Ponadto, chirurdzy wykonują czynności opisane powyżej.

Inną skuteczną metodą leczenia miażdżycy, a także wielu innych poważnych chorób (szczególnie śmiertelnych) jest modlitwa do Boga. Następnie właściwy sposób życia: dla ciała / organizmu i dla duszy. Wiara jest potężną siłą! Nie wszyscy jesteśmy potomkami małp; większość ludzi wykształconych jest potomkami Adama stworzonego przez Boga.

Z którym lekarzem skontaktuje się pierwszy

Pierwszym lekarzem, który podejmie podejrzenie miażdżycy, jest terapeuta. Ten lekarz przeprowadzi wstępną diagnozę, wyznaczy terminy na badanie krwi i inne badania, które uważa za ważne. Jeśli choroba jest na początkowym etapie, nie obserwuje się poważnych powikłań, konsultacje z innymi specjalistami nie będą potrzebne.

Zaleca się, aby osoby z nadwagą otrzymywały zalecenia dietetyczne. Sporządzi listę pożądanych, niepożądanych pokarmów, schematu żywienia. Dietetyka można poprosić o obliczenie dziennej ilości kalorii, wykonanie typowej diety.

Ciężkie formy miażdżycy wymagają obserwacji wąskoprofilowych specjalistów: kardiologa, neurologa, nefrologa, flebologa, chirurga naczyniowego.

Z miażdżycą naczyń mózgowych

Powstawanie płytek cholesterolu na powierzchni tętnic mózgu znacznie zaburza mózg. Choroba jest niebezpieczna z możliwością krwotoku mózgowego - udaru mózgu. Konsekwencje udaru są zawsze poważne: od czasowej lub trwałej niepełnosprawności do śmierci.

Neurolog jest zaangażowany w chorobę naczyń mózgowych. Ponadto pacjenci z podejrzeniem miażdżycy mózgu powinni odwiedzić kardiologa. Lekarz zbada twoje serce, określi, czy poradzi sobie z jego funkcjami, zobaczy, jak działają zawory, w jakich warunkach mięsień sercowy. Często niewydolność naczyń mózgowych rozwija się jednocześnie z chorobą wieńcową serca. Kardiolog będzie również szukał jej znaków.

Jeśli istnieje wskazanie do leczenia chirurgicznego, musisz zasięgnąć porady neurochirurga. Oceni możliwe ryzyko, określi rodzaj operacji.

Osoby po udarze mogą potrzebować pomocy rehabilitologa. Tacy specjaliści pomagają przywrócić mowę, koordynację i poprawić funkcjonowanie mózgu. Po rozległym krwotoku pacjent może wymagać długiego przebiegu rehabilitacji..

Z miażdżycą kończyn dolnych

Miażdżyca naczyń nóg jest częstą chorobą, szczególnie wśród palaczy z cukrzycą. Naruszenie dopływu krwi do nóg znacząco wpływa na jakość życia ludzkiego. W późniejszych etapach ból staje się stały, wychodzenie z mieszkania staje się poważnym wyczynem. Czasami jedynym sposobem na powstrzymanie bólu jest amputacja dotkniętej kończyny. Usunięcie nóg jest również wskazane w przypadku rozwoju martwicy, najcięższego powikłania miażdżycy nóg..

Choroby naczyniowe kończyn dolnych u chirurga naczyniowego. Ten lekarz specjalizuje się w leczeniu dużych tętnic, żył i nie tylko metodą chirurgiczną. Praca z rehabilitologami pomaga wielu pacjentom osiągnąć szybki powrót do zdrowia. Lekarze ci wybiorą zestaw ćwiczeń, które pomogą przywrócić utraconą funkcję nogi..

Jeśli chorobę komplikują problemy z żyłami, musisz odwiedzić flebologa.

Z miażdżycą serca

Miażdżyca tętnic wieńcowych jest jedną z najniebezpieczniejszych i najczęstszych postaci choroby.

Zdrowie naczyń wieńcowych jest bardzo ważne dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania serca. Wystarczy, że jeden z nich zakrzepnie i rozwinie się zawał mięśnia sercowego

Wczesny zawał mięśnia sercowego jest bardziej typowy dla mężczyzn niż kobiet. Wynika to z cech płci hormonalnej różnych płci..

Kardiolog bierze udział w leczeniu miażdżycy serca. Jeśli pacjent wymaga operacji, skonsultuj się z kardiochirurgiem..

Czynniki ryzyka

Miażdżyca dotyka naczyń różnych kalibrów. Biorąc pod uwagę lokalizację procesu, objawy kliniczne mogą się różnić. Dlatego w leczeniu miażdżycy stosuje się leki ukierunkowane na czynnik etiologiczny i wszystkie powiązania patogenezy. Oznaki choroby są czasami długo nieobecne. Pierwszymi objawami może być ostre naruszenie dopływu krwi (OZW lub ostry udar). Następnie leczenie miażdżycy naczyń zostanie skierowane na pilne działania. Rutynowe leczenie choroby będzie kontynuowane dopiero po stabilizacji.

Mechanizm powstawania miażdżycy zależy od kilku czynników ryzyka, które odgrywają kluczową rolę:

• naruszenie procesów metabolizmu tłuszczów;
• stan fizjologiczny lub patologiczny ściany naczynia;
• dziedziczność.

Liczne badania wykazały, że nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia, nikotyna zwiększają prawdopodobieństwo zawału serca nawet 8-krotnie w porównaniu z ich brakiem.

Cholesterol jako czynnik ryzyka

Ze względu na swoją budowę chemiczną cholesterol należy do lipidów. Jego funkcje są różnorodne: jest częścią niektórych witamin (D₃₎ - cholekalcyferol), hormony (androgeny, estrogeny, kortykoidy), jedna ze składowych błon komórkowych.

Cholesterol jest syntetyzowany przez komórki wątroby (85%), jelita cienkiego (10%), skóry (5%): organizm wytwarza około 3,5 g cholesterolu dziennie, 0,3 g dostarczane jest z jedzeniem.

Wątroba jest organem, w którym zachodzi proces utleniania cholesterolu, który prowadzi do tworzenia wolnych kwasów żółciowych. Lipoproteiny o niskiej i wysokiej gęstości (LDL - beta - lipoproteiny, HDL - alfa - lipoproteiny) transportują je w całym ciele. Cholesterol uwalniany po zniszczeniu błon komórkowych jest dostarczany z tętnic do komórek wątroby z udziałem HDL. Tam jest utleniany do kwasów żółciowych, a następnie usuwany z kałem. Jeśli proces powstawania i wydalania kwasów żółciowych zostanie zakłócony z powodu różnych chorób, żółć jest nasycona cholesterolem. Powstają kamienie żółciowe, rozwija się choroba kamieni żółciowych. Poziom cholesterolu (hipercholesterolemia) gwałtownie wzrasta, co z kolei prowadzi do rozwoju miażdżycy.

HDL nie radzi sobie z obciążeniem, ściany naczyń gromadzą lipidy. Zmiany miażdżycowe zależą od ilości LDL: są miażdżycogenne, ich wzrost (odpowiednio spadek HDL) prowadzi do tworzenia płytki nazębnej pod śródbłonkową warstwą komórek, która zawiera 70% całego cholesterolu w osoczu krwi.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę wskaźnik aterogenny (tak zwany czynnik rozwoju relacji sercowo-naczyniowych lub czynnik ryzyka). Oblicza się go jako stosunek całkowitego cholesterolu do cholesterolu HDL:

• niskie ryzyko - 2, - 2,9;
• średni - 3,0 - 4,9;
• wysoki - powyżej 5,0.

Płytki cholesterolowe - wiodący czynnik w patologii naczyniowej

W przypadku miażdżycy dochodzi do zwężenia światła naczyń, spowolnienia przepływu krwi. Skład blaszki miażdżycowej: cholesterol lipoproteinowy o niskiej gęstości (cholesterol LDL), niektóre tłuszcze (trójglicerydy, fosfolipidy), wapń. Warstwy te powstają pod śródbłonkiem w miejscu uszkodzenia jego komórek. Jeśli zawartość cholesterolu we krwi jest odpowiednio niska, płytka również go zawiera, więc jest stabilna przez długi czas. Dotyczy to związanych z wiekiem zmian w naczyniach krwionośnych, poprawia rokowanie dla wszystkich wariantów choroby niedokrwiennej serca. W przypadku hipercholesterolemii płytka staje się luźna, jej ściana jest cienka, owrzodzona. Z czasem jego separacja jest możliwa - tworzy się skrzep krwi. Zakrzepica tętnic jest głównym czynnikiem w rozwoju ACS i progresji.

Wszelkie naczynia są podatne na rozwój miażdżycy, ale tętnice średniego i dużego kalibru stanowią 90-95% zmiany. Jego rozwój występuje we wszystkich narządach dowolnej części ciała (mózg, kończyny dolne, jelita, nerki i inne). Zmiany te naruszają funkcje organizmu. W przypadku wieloogniskowej miażdżycy naczyń dotknięte są jednocześnie naczynia wielu obszarów (basenów). Obraz kliniczny staje się tak różnorodny, że trudno jest postawić diagnozę bez specjalnych metod badania..

Biorąc pod uwagę lokalizację zmiany, z miażdżycą może rozwinąć się:

• choroba serca (ostre i przewlekłe formy choroby niedokrwiennej serca, powikłane zaburzeniami rytmu, niewydolnością serca);
• ostre zaburzenia naczyniowo-mózgowe (udar niedokrwienny lub przemijający atak niedokrwienny);
• uszkodzenie kończyn dolnych do gangreny;
• zmiany w aorcie, naczyniach krwionośnych nerek, jelitach (zawał serca naczyń krezkowych).

Pierwsze objawy miażdżycy

Miażdżyca jest chorobą ogólnoustrojową, która wpływa na wewnętrzną wyściółkę łożyska naczyniowego. Przy podwyższonym poziomie cholesterolu i cukru we krwi na wewnętrznej wyściółce naczyń odkładają się płytki miażdżycowe. Z czasem średnica naczyń zmniejsza się, co stanowi przeszkodę dla normalnego przepływu krwi. Wraz z postępem miażdżycy dochodzi do naruszenia krążenia krwi w ważnych narządach ludzkiego ciała. Ta patologia jest podstępna, ponieważ na początkowych etapach nie ma żadnych objawów klinicznych..

Najczęstsze postacie choroby to:

• miażdżycowe uszkodzenie naczyń kończyn dolnych;
• miażdżyca mózgu;
• miażdżycowe uszkodzenie tętnic zasilających serce;
• wieloogniskowa miażdżyca, która łączy wszystkie formy choroby.

W obecności patologicznego procesu w sieci tętnic wieńcowych rozwija się głód tlenu w tkankach serca, co powoduje chorobę wieńcową. Jeśli nie zostanie to leczone, ryzyko zawału mięśnia sercowego wzrasta wielokrotnie. Głównymi objawami chorób serca i jego sieci naczyniowej są bóle serca podczas wysiłku fizycznego lub podczas całkowitego odpoczynku, duszność, zmęczenie.

Miażdżyca naczyń mózgu objawia się zmniejszeniem funkcji poznawczych, bólem głowy, zaburzeniami sfery emocjonalno-wolicjonalnej i pogorszeniem uwagi. Objawami miażdżycowego uszkodzenia naczyń nóg są ciągłe obrzęki, uczucie ciężkości i drętwienie nóg, skóra staje się zimna i sucha po dotykaniu. Jeśli ta postać choroby nie jest leczona, rozwija się, powodując zaburzenia troficzne. Zaburzenia dopływu krwi objawiają się zaczerwienieniem kończyn dolnych, aż do powstania owrzodzeń troficznych. Jeśli choroba nie jest leczona na tym etapie, wówczas śmierć tkanek kończyn dolnych.

Aby zapobiec rozwojowi miażdżycy, należy monitorować poziom cholesterolu we krwi. Jeśli podejrzewasz rozwój tej patologii, musisz skontaktować się ze specjalistą, aby dowiedzieć się, kto leczy tę chorobę.

Operacja

Strategia leczenia miażdżycy zależy od wielu czynników. Uwzględnia wiek, „doświadczenie”, nasilenie choroby. Na początkowych etapach leczenie zachowawcze i zmiana stylu życia mają dobry efekt. Po rozpoczęciu choroby metody terapeutyczne są już nieskuteczne. Przy daleko idących zmianach w strukturze naczynia stosuje się leczenie chirurgiczne..

Istnieje wiele technik operacyjnych do korekcji dotkniętych naczyń w miażdżycy naczyń:

1. Angioplastyka balonowa - stosuje się specjalny balon, który rozszerza światło wąskiego naczynia zmienionego przez proces patologiczny.
2. Stentowanie tętnicze jest chirurgiczną metodą leczenia mającą na celu zahamowanie rozwoju miażdżycy tętnic za pomocą specjalnego „elementu dystansowego” dla zwężonego naczynia.
3. Operacja obejścia - istotą operacji jest utworzenie dodatkowej ścieżki wokół uszkodzonego naczynia, która zapewnia normalny przepływ krwi.
4. Protetyka - wymiana uszkodzonego naczynia.
5. Endarterektomia - usunięcie miejsca dotkniętego naczynia wraz z blaszką miażdżycową.
6. Przy rozwiniętej gangrenie kończyny dolnej martwa tkanka jest usuwana po założeniu protezy.

Angioplastyka balonowa (przezskórna angioplastyka balonowa przezskórna) z natury nie jest interwencją czysto chirurgiczną. Ta procedura jest minimalnie inwazyjna. Transluminal - oznacza leczenie poprzez naturalne otwory (naczynia). Miniaturowy balon przywraca normalną drożność wąskiego światła naczyniowego. Jednocześnie do zamocowania obsługiwanego naczynia stosuje się stentowanie. Zainstalowana jest struktura najcieńszej siatki - stentu. To trwale normalizuje krążenie krwi w segmencie naczyniowym dotkniętym procesem miażdżycowym. Po leczeniu, w celu poprawy rokowania i przedłużenia działania, przepisuje się leki przeciwzakrzepowe: aspiryna 75-100 mg po posiłkach z klopidogrelem 75 mg stale pod osłoną inhibitorów pompy protonowej (pantaprazol 40 mg przed posiłkami) przez okres do 12 miesięcy.

Podczas przetaczania z żyły pacjenta lub ze sztucznego materiału powstaje obejście, które przyspiesza przepływ krwi przez miejsce uszkodzone przez miażdżycę. Z reguły pobierana jest duża żyła odpiszczelowa, która rozciąga się wzdłuż kończyny dolnej i dociera do pachwiny. Przed zszyciem obróć żyłę, aby istniejące zastawki nie zakłócały przepływu krwi. Kończyny dolne nie wyrządzą wiele szkody, ponieważ nogi mają rozszerzoną sieć żylną, która może zrekompensować brak małego obszaru. Jeśli nie można użyć tej żyły, inni ją znajdują lub stosuje się przeszczepy (sztuczne naczynia). Zwykle operację wykonuje się na tętnicach wieńcowych lub obwodowych kończyn dolnych. W ten sam sposób dokonuje się interwencji na statkach w innych lokalizacjach.

Jeśli dotyczy to aorty, istnieje wysokie ryzyko rozwoju tętniaka (wypukłości) z pęknięciem ściany, nadejściem szybkiej śmierci z powodu masowej utraty krwi. Leczenie jest tylko chirurgiczne: usuwa się rozszerzoną część aorty, a następnie wykonuje się protetykę lub operację obejścia.

W stosowanym pomostowaniu tętnic wieńcowych (CABG), w którym stosuje się tętnice, nie stosuje się przecieków, lecz żył. Preferowane jest promieniowanie wewnętrzne klatki piersiowej. Metodę tę stosuje się, gdy stentowanie nie jest już możliwe z powodu dużej liczby blaszek miażdżycowych na ścianie naczynia..

Przed manewrowaniem, podobnie jak przed każdą operacją naczyniową, konieczne jest badanie. Aby zidentyfikować naturę, objętość procesu patologicznego, przeprowadza się następujące procedury diagnostyczne:

• dupleksowe ultradźwięki naczyniowe, które określają naruszenie uszkodzonej tętnicy i objętość przepływu krwi;
• angiografia rezonansu magnetycznego jest badaniem z wykorzystaniem pola magnetycznego i fal radiowych; szacuje się rozmiary zmian miażdżycowych, stopień zmniejszenia krążenia krwi;
• tomografia komputerowa: za jego pomocą powstają warstwowe „odcinki”, określa się nasilenie zmian miażdżycowych. Jeśli zostanie wykryta obecność płytki miażdżycowej, a także zwężonego z tego powodu naczynia, następnym etapem badania będzie angiografia kontrastowa;
• angiografia umożliwia, po podaniu substancji nieprzepuszczalnej dla promieni rentgenowskich, określenie stopnia uszkodzenia naczynia, wybór metody interwencji chirurgicznej: angioplastyki metodą stentowania lub pomostowania. Wykonuje się nacięcie na tętnicy udowej, wprowadza się cewnik, przez który wprowadza się specjalną substancję. Po zakończeniu badania cewnik jest usuwany, a kontrast stopniowo wychodzi z moczem. Wielkość operacji zależy od stopnia uszkodzenia naczyń.

Który lekarz leczy miażdżycę naczyń kończyn dolnych

Miażdżyca naczyń kończyn dolnych jest niebezpieczną chorobą, która wymaga ścisłego przestrzegania wszystkich zaleceń lekarskich. Objawy choroby nie pojawiają się na wczesnym etapie, więc pacjenci często szukają pomocy, gdy światło tętnic jest zwężone do 80%. Terapeuta może podejrzewać podstępną dolegliwość, ale inny specjalista stosuje środki terapeutyczne.

Powód pójścia do lekarza

Odkładanie się płytek cholesterolowych i lipidów na ścianach naczyń krwionośnych prowadzi do zwężenia światła tętnic. Gdy zjawisko to jest słabo wyrażone, chorobę można zidentyfikować na podstawie badań. Ale najczęściej pacjenci idą do lekarza z tymi objawami klinicznymi:

• Przejaw chromania przestankowego. Objaw objawia się nadmiernym zmęczeniem kończyn dolnych w okresie aktywności fizycznej. Podczas odpoczynku dyskomfort znika. Intensywność bólu zależy bezpośrednio od stopnia uszkodzenia naczyń.
• Uczucie bólu w spoczynku. Jest to charakterystyczne dla bardziej zaawansowanych postaci choroby. Aby złagodzić ból, pacjent musi spać z nogami opuszczonymi z łóżka.
• Wypadanie włosów w dolnej części nogi. Wskazuje na zaburzenia krążenia w kończynach dolnych.
• Powstawanie owrzodzeń troficznych. Często powoduje zgorzel i amputację części nogi..
• Pojawienie się drętwienia kończyny. Niewydolność krążenia prowadzi do problemów z unerwieniem dotkniętych obszarów.

Konsultacja lekarza ogólnego

W przypadku wykrycia co najmniej jednego z wymienionych objawów zaleca się skonsultowanie z lekarzem. Lekarz przeprowadzi ankietę, badanie dotkniętych obszarów. Uzyskane informacje pomogą podejrzewać miażdżycę naczyń krwionośnych. Terapeuta po przeprowadzonych badaniach kieruje pacjenta do dalszego leczenia do angiologa. Aby uzyskać dokładniejszą diagnozę, wykonuje się następujące środki diagnostyczne:

• kliniczne i biochemiczne badania krwi;
• elektrokardiogram;
• USG naczyń krwionośnych;
• CT.

Jak pomoże angiolog??

Konieczna jest konsultacja z terapeutą w celu ustalenia, z którym specjalistą się skontaktować. Angiolog leczy miażdżycę kończyn dolnych związaną z uszkodzeniem naczyń tętniczych. Lekarz przepisuje terapię lekową, która obejmuje następujące grupy leków:

• Leki normalizujące poziom cholesterolu we krwi. Stosowanie tych leków jest konieczne, aby zniszczyć utworzone płytki i zapobiec tworzeniu się nowych.
• NLPZ. Służą do znieczulenia i zapobiegania zakrzepicy..
• Preparaty do utrzymania układu sercowo-naczyniowego. Zaprojektowany w celu poprawy funkcji mięśnia sercowego, normalizacji tętna i tętna.

Inni specjaliści

Jeśli pacjent ma uszkodzenie naczyń żylnych i tętniczych kończyn dolnych, specjalista samodzielnie leczy patologię. W szpitalach, w których jest dwóch lekarzy, terapia odbywa się wspólnie. Miażdżyca wpływa jednocześnie na naczynia innych narządów i układów, dlatego może być konieczna konsultacja z takimi specjalistami:

• Kardiolog. Specjalizuje się w chorobie wieńcowej. To odchylenie może być powikłaniem chorób nóg..
• Neurolog. W przypadku patologii stóp uszkodzenie sieci naczyniowej mózgu jest mniej wyraźne. Dlatego konsultacja z lekarzem pomoże w odpowiednim czasie zidentyfikować zwężenie tętnic..
• Endokrynolog. Często patologia występuje na tle cukrzycy lub innych chorób endokrynologicznych. W takich przypadkach terapia odbywa się kompleksowo..
• Specjalista od żywienia. Ponieważ przyczyną choroby jest odkładanie się cholesterolu, prawidłowe odżywianie zapobiegnie tworzeniu się nowych płytek i pomoże w leczeniu patologii.
• Chirurg. W ciężkich przypadkach choroby, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi pozytywnych rezultatów, przeprowadza się operację, którą wykonuje ten lekarz.

Zapobieganie

Odkładanie płytki cholesterolowej w naczyniach jest niebezpieczną nieprawidłowością, która prowadzi do poważnych powikłań, a nawet częściowej amputacji nogi. Dlatego chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Aby to zrobić, zaleca się przestrzeganie zdrowego stylu życia, właściwego odżywiania. Unikaj picia alkoholu i tytoniu, aw ostrym okresie choroby - porzuć te złe nawyki. Regularna gimnastyka, zwłaszcza prowadząca siedzący tryb życia, pomoże nie tylko zapobiec miażdżycy, ale także chorobom stawów.

Oznaki patologii

Miażdżyca naczyń jest patologią charakteryzującą się postępującym i szybkim pogrubieniem żył, ich wewnętrznych warstw. To nieprzyjemne zjawisko jest spowodowane gromadzeniem się szkodliwego tłuszczu w organizmie człowieka. Głównym niebezpieczeństwem patologii jest stopniowe tworzenie się skrzepów krwi, które zakłócają normalne ukrwienie.

Podobne procesy patologiczne można zlokalizować w różnych miejscach naczyniowych. Mogą to być naczynia nóg, mózg, mięśnie serca, aw rzadkich przypadkach problemy mogą wystąpić w jelicie, a nawet w kręgosłupie.

Ważny! Najczęstsze miażdżyca naczyń mózgowych i naczyń wieńcowych ważnych dla organizmu. To te naczynia i żyły są bardziej wrażliwe

Tę patologię należy leczyć w odpowiednim czasie, ponieważ uszkodzenie mięśnia sercowego i mózgu może prowadzić do zaburzeń w ciele, powodować poważne zaburzenia w ogólnym układzie nerwowym.

Najczęstsze problemy związane z miażdżycowymi zmianami naczyniowymi objawiają się u pacjentów cierpiących na cukrzycę, nadciśnienie i nadwagę. Problemy naczyniowe często występują u osób palących, prowadzących nieaktywny tryb życia, a także mają czynnik dziedziczny i związany z wiekiem. Ogólny charakter symptomatologii jest wprost proporcjonalny do głównej lokalizacji uszkodzonych miejsc w naczyniach.

Jeśli rozwinie się miażdżyca naczyń, objawy mogą obejmować:

1. Ból serca, nieprzyjemne ataki ostrej i bolesnej dusznicy bolesnej;
2. Zawroty głowy, ból głowy, głośny hałas, poważne osłabienie pamięci, problemy z psychiką, wylanie krwi do mózgu, niebezpieczny udar mózgu, rozwój nadciśnienia;
3. Ciężkie wychudzenie, ciężka suchość, ból kończyn, dolnej części pleców i pleców, powodują zmęczenie.

Lokalizacja objawów zależy bezpośrednio od dotkniętego narządu, od stopnia rozwoju choroby. Lekarz opiera na tym swoje leczenie miażdżycy, którego właściwy wybór szybko osiągnie pozytywny wynik.

Doświadczeni lekarze w trakcie opracowywania kompetentnego leczenia przepisują następujące grupy leków.

Do najbardziej skutecznych należą:

Jeśli pacjent ma nietolerancję wszystkich kategorii statyn, pacjentowi przepisuje się leki, które skutecznie wiążą dużą ilość kwasów żółciowych, które są przeznaczone do ich wydalania. Są to leki takie jak cholesterol lub bardziej przystępna cenowo cholestyramina..

Nie mniej skuteczne są leki zaprojektowane w celu rozrzedzenia krwi. Jest to idealna okazja do zmniejszenia ryzyka pojawienia się, rozwoju i powstawania zakrzepów krwi. Wśród tych leków można wymienić Aspirin Cardio i Plavix..

Jako skuteczny suplement lekarze przepisują takie leki, jak:

• Środki, w których ogólnym składzie znajduje się duża ilość zdrowych tłuszczów kategorii omega-3. omega-6, omega-9, które są klasyfikowane jako wielonienasycone. Są to leki, które mają idealnie ujędrniające, przeciwpłytkowe i przeciwutleniające działanie na organizm i wszystkie jego narządy. Idealnie znormalizują ogólny poziom złego, to znaczy cholesterolu niebezpiecznego dla ludzi;
• Leki o działaniu uspokajającym, które są oparte na dużej objętości waleriany i chemicznej substancji uspokajającej - bromku sodu;
• Preparaty witaminy C i B są niezbędne w procesie leczenia..

Preparaty do eliminacji miażdżycy nie mogą dać optymalnego rezultatu bez przestrzegania zasad budowania codziennej diety. W przypadku patologii, takiej jak miażdżyca mózgu, często zaleca się leczenie środkami ludowymi.

Miażdżyca naczyń kończyn dolnych

Najczęściej w proces patologiczny zaangażowane są tętnice podkolanowe, udowe i piszczelowe..

OA tętnic kończyn dolnych znajduje się na pierwszym miejscu wśród chorób tętnic obwodowych pochodzenia miażdżycowego. Według opublikowanych danych zatarcie chorób tętnic stanowi około 16% wszystkich chorób naczyniowych.
Podrezenko E.S. Wpływ czynników
ryzyko rozwoju arteriosclerosis obliterans
kończyny dolne / E.S. Podrezenko, S.S. Dunaevskaya // Zdrowie jest podstawą potencjału ludzkiego: problemy
i sposoby ich rozwiązania. - 2012. - S. 576-578..

Objawy miażdżycy naczyń nóg

Rozwój choroby następuje stopniowo i we wczesnych stadiach może się nie zdradzić. W przyszłości u pacjenta rozwija się ból w kończynach dolnych, szczególnie podczas długotrwałego chodzenia, drętwienia stóp. Stopy obniżają temperaturę, widoczne są bladość i sinica, występują drgawki. Z biegiem czasu u osoby dochodzi do chromania przestankowego i występują zmiany troficzne w postaci złuszczania paznokci i powstawania wrzodów na palcach i piętach.

• w przypadku miażdżycy pacjent może odczuwać i obserwować:
• ból mięśni nóg, w późniejszych stadiach bolą nawet stopy, a bólu nie można ulżyć za pomocą środków przeciwbólowych;
• ograniczenie ruchomości dotkniętej nogi;
• ból wzdłuż dotkniętej tętnicy - najpierw podczas wysiłku fizycznego, a następnie w spoczynku;
• chromanie przestankowe - po przejściu pewnego dystansu osoba jest zmuszona wstać i dać odpocząć nogom, a następnie kontynuuje aż do następnego ataku słabości;
• mrowienie, drętwienie w dotkniętym obszarze;
• pogrubienie paznokci;
• utrata lub powolny wzrost włosów na nogach;
• blanszowanie podczas podnoszenia nóg i ostre zaczerwienienie podczas opuszczania;
• szybkie zamrożenie nóg;
• rany na skórze;
• szkarłatny kolor palców;
• brak pulsacji w dotkniętej tętnicy;
• obszary ciemnienia na skórze - objawy początku zgorzeli w zaawansowanych stadiach;
• chłodzenie skóry nogi;
• zmniejszenie masy i objętości mięśni ud i nóg.

Na początku choroby z reguły cierpi jedna kończyna, a następnie proces zyskuje symetrię - jest to sygnał, że tętnice są już dotknięte po obu stronach. Obiektywne badanie pokazuje brak pulsacji w jamie podkolanowej, na udzie i kostce.

Czynniki ryzyka

Rozwój OA opiera się na następujących najbardziej znaczących czynnikach ryzyka, których stopień wpływu może być różny Źródła:
1. Kuznetsov M.R. Podstawowe zasady diagnozowania i leczenia miażdżycy obliteransowej tętnic kończyn dolnych / M.R. Kuznetsov // Biznes medyczny. - 2008. -
Nr 1. - S. 3-8.
2. Podrezenko E.S. Wpływ czynników ryzyka na rozwój zatarcia miażdżycy naczyń kończyn dolnych /
E.S. Podrezenko, S.S. Dunaevskaya // Zdrowie jest podstawą potencjału ludzkiego: problemy i rozwiązania. - 2012. - S. 576-578.
3. Fattakhov V.V. Zacieranie miażdżycy kończyn dolnych w praktyce chirurga polikliniki /
V.V. Fattakhov // Medycyna praktyczna. - 2010. - Nr 2 (41). - S. 126–130. :

• płeć męska (mężczyźni chorują 10 razy częściej);
• wiek (powyżej 40 lat);
• złe odżywianie;
• nadwaga (otyłość);
• palenie tytoniu;
• hipokinezja (brak aktywności ruchowej);
• niedoczynność tarczycy i narządów płciowych;
• dziedziczność;
• niektóre współistniejące choroby (cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia rytmu serca, lipidy, metabolizm węglowodanów, nadciśnienie);
• narażenie na niekorzystne czynniki środowiskowe.

Etap rozwoju miażdżycy kończyn dolnych

Najbardziej szczegółowa jest zmodyfikowana klasyfikacja przewlekłej niewydolności tętnic kończyn dolnych (HANNK), która uwzględnia zjawiska krytycznego niedokrwienia kończyn, co jest konieczne przy określaniu takty środków terapeutycznych.

Diagnostyka

Istnieje standardowy program diagnostyczny dla tej choroby:

• USG naczyń kończyn dolnych (skanowanie dupleksowe i dopplerowskie);
• koagulogram (oznaczenie układu krzepnięcia krwi);
• oznaczanie cholesterolu i LDL we krwi;
• arteriografia nóg;
• ustalenie pulsacji w tętnicach obwodowych;
• Angiografia MR-, MSCT.

Jak wskazał lekarz, rezonans magnetyczny i tomografię można wykonać z kontrastem, reowizazografią.

W celu szybkiego rozpoznania miażdżycy naczyń kończyn dolnych konieczna jest konsultacja chirurga naczyniowego lub flebologa i szereg środków diagnostycznych.

Ze względu na ogólnoustrojowy charakter procesu miażdżycowego u pacjentów z OA kończyn dolnych często stwierdza się połączone uszkodzenie różnych basenów tętniczych, dlatego u takich pacjentów badanie tętnic pozaczaszkowych i wieńcowych jest integralną częścią diagnostyki instrumentalnej. Identyfikacja w nich patologii może wymagać zmiany taktyki leczenia lub sekwencji interwencji chirurgicznych.
Kuzniecow M.R. Podstawowe zasady diagnozowania i leczenia miażdżycy obliteransowej tętnic kończyn dolnych / M.R. Kuznetsov // Biznes medyczny. - 2008. -
Nr 1. - S. 3-8..

Leczenie miażdżycy naczyń kończyn dolnych

Podejście do leczenia określa się w zależności od stadium choroby i niezwykle ważne jest wybranie odpowiedniego schematu leczenia. Konieczne jest przestrzeganie diety z ograniczeniem smażonych i tłustych potraw, wykluczeniem palenia i alkoholu, a także zwalczaniem nadwagi. Pacjent powinien przestrzegać reżimu chodzenia i aktywności fizycznej, wybierać wygodne i przestronne buty, radzić sobie nawet z najmniejszymi obrażeniami na skórze kończyn dolnych. Obowiązkowe leczenie współistniejących chorób przewlekłych.

Metody leczenia obejmują leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, leki poprawiające mikrokrążenie krwi, leki rozszerzające naczynia krwionośne, procedury fizjoterapeutyczne.

W ciężkich przypadkach może być konieczne leczenie chirurgiczne..