Złamania goleni

Im wyższa energia obrażeń, tym bardziej uszkodzona tkanka miękka. Oznacza to, że im więcej czasu potrzeba na gojenie się tkanek miękkich i kości, tym więcej czasu trzeba poświęcić na rehabilitację.

Ortopedzi-traumatolodzy szpitala w Ilya to społeczność profesjonalistów zapewniających najbardziej skuteczną i technologiczną pomoc pacjentom z każdym rodzajem obrażeń i złamań. Przeprowadzają wstępną wizytę, oceniają dane z diagnostyki radiacyjnej, operują pacjenta i monitorują jego rehabilitację. Ciągła interakcja traumatologa ortopedycznego z pacjentem od momentu leczenia do zakończenia obserwacji pooperacyjnej pozwala osiągnąć najlepsze wyniki i uniknąć powikłań.

• Złamania śródstawowe górnej jednej trzeciej nogi (złamania płaskowyżu piszczeli)

Przyczyny Zimą traumatolodzy często spotykają się z urazami narciarskimi i często złamaniami płaskowyżu piszczeli (plateau piszczeli). Aby uzyskać takie złamanie, nie trzeba być profesjonalnym narciarzem, wystarczy poziom amatora. Najcięższym mechanizmem kontuzji jest zderzenie dwóch narciarzy. Sytuacja ta pojawia się dość często. Upadek w tym przypadku staje się całkowicie nieprzewidywalny. Uderzenie, skok na jedną nogę, obciążenie stawu kolanowego całą masą ciała - dochodzi do złamania plateau kości piszczelowej. Złamanie to występuje również w przypadku innych rodzajów urazów o wysokiej energii - wypadków samochodowych, upadków z wysokości itp..

Diagnostyka. Radiografia i CT są wykorzystywane do diagnozowania złamań płaskowyżu piszczeli. CT pozwala jasno zrozumieć, gdzie idą linie złamania i jak się rozprzestrzeniają. W przypadku tych złamań często spotyka się również niezwykłą sytuację - wrażenie lub wrażenie. W tym przypadku lekarz widzi nie tylko linię złamania, ale część powierzchni stawowej, wciśniętą w śródpiersiową część kości. MRI jako metoda diagnostyczna jest wymagana znacznie rzadziej, ponieważ przedmiotem operacji są struktury kostne.

Operacja. Złamania śródstawowe płaskowyżu piszczelowego z przemieszczeniem wymagają leczenia chirurgicznego. W takim przypadku możliwe są różne podejścia do leczenia, zaczynając od minimalnie inwazyjnego, a kończąc na operacji trzech podejść w przypadku poważnych złamań płaskowyżu, gdy wymagane jest mocowanie plateau od tyłu, od zewnątrz, od strony przyśrodkowej. Osteosynteza jest zawsze używana, endoprotetyki prawie nigdy nie są używane. Nawet jeśli złamanie płaskowyżu piszczeli jest połączone z łzą łąkotki, w tej sytuacji rozdarte łąkotki nigdy nie są usuwane, ponieważ są amortyzatorami między udem a piszczelem i zapobiegają wystąpieniu artrozy. Po leczeniu chirurgicznym konieczna jest specjalna rehabilitacja. Badanie, leczenie i rehabilitacja takiego złamania można uzyskać tylko w szpitalu.

Przyczyny W dolnej jednej trzeciej nogi możliwe są dwa rodzaje złamań - złamania kostki i złamania pylonu. Złamanie kostki jest częstym urazem, poświęcony jest temu osobnemu artykułowi. Złamanie pylonu jest złamaniem dostawowym, urazem o wysokiej energii. Kość skokowa to kość, która łączy się z piszczelem w stawie skokowym - tak jak młot rozbija pylon kości piszczelowej. Może się to zdarzyć w wyniku skoku wzwyż, wypadku drogowego lub motocyklowego..

Diagnoza i leczenie. W swoich konsekwencjach złamanie pylonu jest podobne do złamania płaskowyżu kości piszczelowej. Leczenie chirurgiczne w szpitalu. Do diagnozy stosuje się radiografię i CT. W przeciwieństwie do wielu innych złamań, przeciwwskazana jest tutaj operacja nagła przez wewnętrzną osteosyntezę. Faktem jest, że przy złamaniu pylonu tkanki miękkie są poważnie uszkodzone, a wczesna osteosynteza może prowadzić do poważnych powikłań w postaci martwicy skóry, ropienia i zapalenia kości i szpiku. Traumatolodzy ze szpitala w Ilya stosują międzynarodowy protokół leczenia złamań pylonu. Na pierwszym etapie pacjent potrzebuje odpoczynku, można zastosować zewnętrzne urządzenie utrwalające. Po pierwsze, lekarze muszą wyleczyć tkanki miękkie i dopiero po 5-7 dniach należy wykonać wewnętrzne utrwalenie.

• Złamania trzonu (ciała) piszczeli

Przyczyny Są to złamania pozastawowe od górnej jednej trzeciej do dolnej jednej trzeciej dolnej części nogi. W wielu przypadkach do ich rozpoznania wystarczy rentgen o wysokiej jakości. Przyczyny tych złamań są bardzo różnorodne: od skrętu nóg podczas normalnego chodzenia po jazda na łyżwach. Podobne obrażenia występują również w wypadkach drogowych, zarówno wewnątrz samochodu, jak i na zewnątrz (tzw. Złamanie zderzaka).

Leczenie zachowawcze. W niektórych przypadkach złamanie goleni można leczyć zachowawczo. Ostrożnie leczyć te złamania u młodzieży i dzieci w przypadkach, gdy złamanie jest stabilne i nie ma dużego przemieszczenia fragmentów. Istnieją oddzielne obszary leczenia zachowawczego, które umożliwiają leczenie dorosłych pacjentów bez operacji. Nie znaleźli jednak szerokiej dystrybucji, ponieważ zachowawcze leczenie dorosłych wymaga dużo czasu, a wyniki nie zawsze są przewidywalne. Duże przesunięcia kątowe i obrotowe są niedopuszczalne - piszczel jest obciążony masą ciała, dlatego przywrócenie proporcji anatomicznych jest niezwykle ważne.

Operacja. Osteosynteza śródszpikowa śródkostna jest operacją minimalnie inwazyjną, złotym standardem w leczeniu złamań trzonu kości udowej. Oś gwoździa prawie pokrywa się z osią obciążenia. Oznacza to, że ryzyko uszkodzenia konstrukcji pod obciążeniem według masy ciała przed konsolidacją złamania jest minimalne. Pacjent, który przeszedł osteosyntezę śródszpikową, może chodzić po tym gwoździu, aż złamanie się zagoi, gwóźdź śródkostny pełni funkcję protezy kostnej. Jednak w Szpitalu Ilińskim chirurdzy ortopedyczni podchodzą do wyboru metody osteosyntezy - płytki lub gwoździa - w bardzo zrównoważony sposób, ponieważ prawie połowa pacjentów operowanych z powodu złamania nogi za pomocą śródszpikowego paznokcia odczuwa ból w stawie kolanowym. Jednocześnie usunięcie paznokci nie rozwiązuje tego problemu, ponieważ przyczyna bólu jest wieloczynnikowa. W porównaniu do gwoździa płytka ma najważniejszą wadę - płytka leży na kości, a pełne obciążenie jest możliwe tylko wtedy, gdy złamanie się goi. Wybór metody zależy od rodzaju złamania i priorytetów pacjenta. Na przykład, jeśli pacjent, ceteris paribus, powie lekarzowi, że po 4 tygodniach powinien chodzić bez kul, tylko z laską - lekarz rozumie, że podczas instalowania płytki nie będzie to możliwe. W takim przypadku lekarz powinien mówić o możliwych konsekwencjach zastosowania gwoździa śródszpikowego - nie ma gwarancji, że przyjdą, ale istnieje ryzyko. Bardzo często w ciężkich złamaniach otwartych nie stosuje się ani gwoździa, ani płytki, a zewnętrzne urządzenie mocujące jest najlepszym i ostatnim sposobem leczenia złamania. W ogóle nie ma „lepszych sposobów”. Istnieje optymalna metoda dla tego konkretnego złamania u tego konkretnego pacjenta. Zadaniem lekarza jest prawidłowy wybór tego optymalnego rodzaju operacji.

Im wyższa energia obrażeń, tym bardziej uszkodzona tkanka miękka. Oznacza to, że im więcej czasu potrzeba na gojenie się tkanek miękkich i kości, tym więcej czasu trzeba poświęcić na rehabilitację. Terapeuci rehabilitacyjni w szpitalu Ilya stosują pełen zakres nowoczesnych technik przywracania funkcji po złamaniu nogi. Obejmuje ćwiczenia fizjoterapeutyczne, masaż, różne rodzaje fizjoterapii aparatów. Dla każdego pacjenta przygotowywany jest indywidualny program, uwzględniający jego potrzeby i indywidualne cechy. Rehabilitolodzy we współpracy z chirurgiem operacyjnym i lekarzami ogólnymi sprawiają, że proces powrotu do zdrowia jest tak szybki i skuteczny, jak to możliwe. Rehabilitacja może odbywać się zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych.

Złamanie goleni - rodzaje i nasilenie, objawy, leczenie i rehabilitacja. Pierwsza pomoc w przypadku złamania nogi

Witryna zawiera informacje referencyjne wyłącznie w celach informacyjnych. Diagnoza i leczenie chorób powinny być przeprowadzane pod nadzorem specjalisty. Wszystkie leki mają przeciwwskazania. Wymagana konsultacja specjalistyczna!

Złamanie goleni - definicja i ogólny opis

Piszczel jest częścią nogi od kolana do stawu skokowego. Złamanie goleni to naruszenie integralności jakiejkolwiek części kości, które tworzą tę część nogi człowieka. Ponieważ ludzka piszczel składa się z dwóch kości - piszczelowej i piszczelowej, możliwe jest złamanie w jednym z nich lub w obu naraz. Zasadniczo najczęściej jedynie złamanie kości piszczelowej jest naprawiane z zachowaniem integralności kości strzałkowej. Jednak jednocześnie dochodzi do złamania obu kości piszczelowej nogi. Złamanie kości piszczelowej tylko przy zachowaniu integralności kości piszczelowej jest niezwykle rzadkie.

Złamania goleni mogą mieć różny stopień nasilenia, w zależności od tego, która część kości została złamana, jak zlokalizowane są fragmenty kości, jak bardzo uszkodzone tkanki miękkie, naczynia krwionośne i stawy oraz czy występują powikłania. Dlatego wszystkich złamań dolnej części nogi nie można nazwać względnie lekkimi lub ciężkimi. Nasilenie każdego złamania należy oceniać indywidualnie, na podstawie wymienionych objawów.

Płuca są zwykle izolowanymi złamaniami dolnej części nogi, wynikającymi z upadku na ulicę, lodowiska lub gdzie indziej i nie łączą się z innymi obrażeniami kości i tkanek miękkich. Poważne złamania dolnej części nogi wynikające ze złożonych ruchów, upadków z wysokości, wypadku samochodowego itp..

Przyczyny

Zdjęcie złamania goleni

To zdjęcie pokazuje wygląd nogi z zamkniętym złamaniem dolnej nogi bez przemieszczenia.

To zdjęcie pokazuje wygląd nogi z otwartym złamaniem dolnej części nogi.

To zdjęcie pokazuje widok nogi z zamkniętym złamaniem z przesunięciem.

Klasyfikacja złamań nóg i krótki opis odmian

Obecnie istnieje kilka klasyfikacji złamań nóg w zależności od lokalizacji zmiany, charakteru, liczby i lokalizacji fragmentów kości, a także stopnia uszkodzenia tkanek miękkich i stawów.

Pojedyncze i wielokrotne złamania goleni. W zależności od liczby utworzonych fragmentów kości złamania dolnej części nogi dzielą się na pojedyncze i wielokrotne. Po pojedynczym złamaniu dolnej części nogi integralność kości jest zrywana tylko w jednym miejscu. I w tym miejscu są dwa wolne końce złamanej kości (fragmentu). W wielu złamaniach integralność kości jest zaburzona jednocześnie w kilku miejscach, co powoduje powstanie więcej niż dwóch fragmentów kości.

Złamania proste, ukośne i spiralne. W zależności od charakteru linii złamania są one podzielone na proste, ukośne i spiralne. Jeśli kość pękła dokładnie w poprzek, jest to bezpośrednie złamanie. Jeśli pękł po przekątnej, jest to złamanie ukośne. Jeśli linia złamania jest nierówna, przypomina spiralę, wówczas jest to odpowiednio złamanie spiralne.

Gładkie i rozdrobnione złamania. Ponadto, w zależności od kształtu krawędzi fragmentu, złamania dzielą się na gładkie i rozdrobnione. Gładkie złamania mają tę samą linię uskoku, która wydaje się być starannie złożona. Złamania komórkowe są nierównomiernymi złamaniami, które tworzą złamania kości o różnych kształtach i rozmiarach.

Złamania goleni z przemieszczeniem i bez niego. W zależności od lokalizacji fragmentów kości złamania są rozróżniane z przemieszczeniem i bez niego. Złamania bez przemieszczenia charakteryzują się normalną pozycją fragmentów kości względem siebie. Jeśli takie fragmenty są po prostu połączone, wówczas tworzą one kość. Złamania z przesunięciem charakteryzują się zmianą położenia fragmentów kości względem siebie. Jeśli takie fragmenty są porównywane ze sobą, to nie tworzą one normalnej kości. Najpierw musisz przywrócić je do normalnej pozycji, a dopiero potem je porównać. Przesunięcie może być obrotowe, kątowe itp..
Otwarte i zamknięte złamanie goleni. W zależności od obecności lub braku uszkodzenia tkanek miękkich złamania goleni dzielą się na otwarte i zamknięte. W związku z tym otwarte są złamania, w których oprócz uszkodzenia kości istnieje otwarta rana utworzona przez podarte mięśnie i skórę. Jeden z końców złamanej kości może wystawać w świetle tej otwartej rany. Złamania są zamknięte, w których skóra pozostaje nienaruszona, a mięśnie są minimalnie uszkodzone, w wyniku czego fragmenty kości pozostają w grubości tkanek.

Złamania pozastawowe i dostawowe dolnej części nogi. Ponadto, w zależności od uszkodzenia stawów kolanowych lub skokowych, złamania goleni mogą być śródstawowe lub pozastawowe. Jeśli struktury stawowe są zaangażowane w złamanie, nazywa się to dostawowe i uważa się za ciężkie. Jeśli tylko dolna noga zostanie złamana, a stawy pozostaną nienaruszone, wówczas złamanie nazywa się pozastawowym.

Złamania jednej lub obu kości dolnej części nogi, a także ich górnej, środkowej i dolnej trzeciej. Ponadto istnieje klasyfikacja złamań dolnej części nogi, na podstawie której część kości została uszkodzona. Aby dobrze zorientować się w tej klasyfikacji, konieczna jest znajomość struktury piszczeli i piszczeli. Tak więc obie kości składają się z długiej głównej części, która na obu końcach przechodzi w zaokrąglone i szerokie formacje. Główną długą część kości, zamkniętą między dwoma pogrubionymi końcami, nazywa się przeponą. Pogrubienia końcowe nazywane są epifizami. To nasady kości piszczelowej biorą udział w tworzeniu stawów kolanowych i skokowych. Część trzonu i szyszynki zlokalizowana bliżej kolana nazywana jest proksymalną i dystalną bliżej stopy. Istnieją dwa odrosty na proksymalnej szyszynce zwane kłykciami, które są niezbędne do utworzenia stawu kolanowego i przyczepienia więzadeł.

W zależności od tego, która część nogi została uszkodzona, jej złamania dzieli się na trzy następujące typy:
1. Złamania bliższej nogi (górna jedna trzecia kości piszczelowej i piszczelowej). Należą do nich złamania kłykci i guzowatość piszczeli lub głowy i szyi kości strzałkowej;
2. Złamania środkowej części nogi (środkowa jedna trzecia piszczeli). Należą do nich złamania trzonu kości piszczelowej i piszczeli;
3. Złamania dalszej części nogi (dolna jedna trzecia kości piszczelowej). Należą do nich złamania kostki.

Złamania dalszej i bliższej części nóg prawie zawsze wiążą się z uszkodzeniem stawu kolanowego lub stawu skokowego, co powoduje poważne obrażenia.

Surowość

Objawy złamania nogi

Objawowe złamania dolnej części nogi różnią się nieznacznie od siebie w zależności od miejsca uszkodzenia, jednak występują ogólne objawy kliniczne. Tak więc przy dowolnej lokalizacji złamania pojawia się silny ból, obrzęk i przebarwienie skóry. Próbując poruszać kończyną lub czuć ją, słyszysz chrzęst fragmentów kości ocierających się o siebie. Nie można opierać się na złamanej nodze. Niemożliwe jest również wykonywanie aktywnego ruchu dolnej części nogi. Na zewnątrz widać skrócenie lub wydłużenie nogi lub fragmenty kości wystające z rany.

Jeśli złamana kość zraniła nerw strzałkowy, stopa zaczyna zwisać i niemożliwe jest zgięcie. Jeśli fragmenty kości uszkodzą naczynia krwionośne, skóra dolnej części nogi stanie się blada lub niebieskawa.

Powyższe objawy są wspólne dla wszystkich złamań dolnej części nogi. Poniżej rozważamy specyficzne objawy charakterystyczne dla złamań o różnej lokalizacji.

Złamania bliższe dolnej części nogi charakteryzują się wymuszoną lekko zgiętą pozycją nogi w stawie kolanowym. Shin jest przesunięty na zewnątrz lub do wewnątrz. Przy silnym przemieszczeniu złamanych kłykci bezpośrednio pod stawami kolanowymi powstaje wyraźny obrzęk i deformacja. Podczas dotykania stawu kolanowego, podudzia i miejsca urazu ujawniają się następujące objawy złamania:

• Ból w miejscu uszkodzenia, który nie rozciąga się na inne części nogi;
• Hałas ocierających się o siebie fragmentów kości;
• Mobilność rzepki;
• Mobilność w kolanie wyrównanej nogi;
• Próba wykonania aktywnego ruchu dolnej części nogi jest niemożliwa.

Z trudem można oprzeć się na nodze.

Aby wyjaśnić diagnozę złamania, konieczne jest wykonanie obrazowania rentgenowskiego, komputerowego lub rezonansu magnetycznego.

Złamania trzustkowe charakteryzują się silnym bólem, obrzękiem i sinicą skóry nogi. Kość piszczelowa jest zdeformowana, stopa jest odchylona na zewnątrz, a chrzęst kości słychać w grubości tkanek. W przypadku złamań kości piszczelowej osoba nie może opierać się o nogę nawet minimalnie. A przy złamaniu tylko kości strzałkowej podparcie nóg jest całkiem możliwe.

Dystalne złamania nóg (złamania kostki) charakteryzują się bardzo silnym bólem i obrzękiem. Stopę można schować na zewnątrz lub do wewnątrz, nie można podeprzeć stopy.

Leczenie

Ogólne zasady leczenia złamań nóg

W leczeniu różnych rodzajów złamań nóg stosuje się różne modyfikacje tych samych technik, które prowadzą do gojenia i fuzji kości w bardzo krótkim czasie. Jednak ogólna sekwencja działań w leczeniu każdego złamania dolnej części nogi jest dokładnie taka sama, a zatem można ją uznać za zasady terapii tego urazu.

Tak więc leczenie każdego złamania dolnej części nogi odbywa się poprzez konsekwentne stosowanie następujących działań:
1. Zmiana położenia fragmentów kości, polegająca na nadaniu kawałkom kości normalnej pozycji, niezbędnej do późniejszego prawidłowego zespolenia. Pozycjonowanie może być wykonywane rękami chirurga jednocześnie w znieczuleniu miejscowym, przy użyciu układu trakcyjnego szkieletu lub podczas operacji. Operacja jest wykonywana z otwartymi złamaniami lub z nieudaną repozycją rąk lub trakcji szkieletowej.
2. Mocowanie fragmentów kości w normalnej pozycji za pomocą różnych urządzeń, takich jak szprychy Kirchnera, pętle boczne, śruby, płytki, urządzenia Ilizarowa, Kostiuka, Kalnberza, Tkachenko, Hoffmana itp..
3. Unieruchomienie kończyny przez nałożenie gipsu lub zainstalowanie urządzeń uciskowych i rozpraszających (na przykład Ilizarowa, Kostiuka, Kalnberza, Tkachenko, Hoffmanna itp.) Na kilka tygodni lub miesięcy, aż do powstania szpiku kostnego i złamania się goi.

W każdym przypadku techniki i materiały użyte do repozycjonowania, utrwalenia fragmentów kości i unieruchomienia kończyny mogą być różne, a ich wyboru dokonuje chirurg lub traumatolog na podstawie specyfiki i charakterystyki złamania. Jeśli niektóre metody są nieskuteczne, w procesie leczenia złamania można je zastąpić innymi. Rozważ cechy leczenia złamań różnych części nogi i optymalne metody do tego.

Leczenie bliższych złamań goleni

Natychmiast po wejściu pacjenta do szpitala wstrzykuje się środek znieczulający (nowokainę, lidokainę itp.) W obszar urazu, nakłuwa się staw i usuwa nagromadzoną w nim krew. Jeśli złamanie zostanie zamknięte i bez przesunięcia, to natychmiast po znieczuleniu na nogę nakłada się bandaż gipsowy na 1 miesiąc. Po miesiącu tynk jest usuwany i przepisywane środki rehabilitacyjne. Możesz całkowicie załadować nogę 2 miesiące po otrzymaniu kontuzji.

Jeśli złamanie zostanie przemieszczone, to po znieczuleniu fragmenty są ponownie pozycjonowane, a następnie są unieruchamiane przy jednoczesnym unieruchomieniu przez nałożenie gipsu na 6-7 tygodni. Jeśli nie można dopasować fragmentów dłońmi, wówczas zmiana położenia odbywa się przez rozciąganie szkieletu przez 4 do 8 tygodni. Po rozciągnięciu, w zależności od grubości kalusa, na nogę nakłada się ciasny bandaż lub plaster gipsowy, pozostawiając go do całkowitego stopienia się kości. Możesz całkowicie załadować nogę 3 miesiące po złamaniu.

Obecnie stosowanie odlewów gipsowych często zastępuje się instalacją aparatu Ilizarowa ze wstępnym wprowadzeniem specjalnych śrub i płytek do tkanek, które utrzymują fragmenty kości we właściwej pozycji po zmianie położenia. W takim przypadku złamanie goi się bez gipsu.

Leczenie złamań trzonków

W przypadku złamań kości piszczelowej lub obu kości dolnej nogi z przemieszczeniem konieczne jest dokonanie zmiany położenia w znieczuleniu miejscowym. Następnie gips nakłada się od połowy uda do opuszek palców na 2,5 - 3 miesiące. Jednak konsekwencją długotrwałego noszenia gipsu jest sztywność stawów kolanowych i kostkowych, dlatego, jeśli to możliwe, lekarze wolą unieruchomić kończynę za pomocą urządzeń kompresyjnych i rozpraszających pręty, takich jak Kostyuk, Ilizarov, SKID, Hoffmann itp..

Skośne, spiralne, fragmentacyjne i inne złamania trzonu kości dolnej nogi, które mają tendencję do wtórnego przemieszczania fragmentów, muszą być leczone układem trakcji szkieletowej. Oznacza to, że po zmianie położenia ludzkich fragmentów umieszczano je na układzie trakcyjnym szkieletu na 3–4 tygodnie, po czym nakładano plaster gipsowy ze środkowej trzeciej części uda na opuszki palców na kolejne 1,5–2,5 miesiąca.

Całkowite wyleczenie po urazie następuje po 5 - 6 miesiącach, a chodzenie bez kul i kijów można rozpocząć po 4 - 4,5 miesiącach.

Leczenie złamań kostek

Złamania kostki są poważne, ponieważ zawsze powodują uszkodzenie kostki. Dlatego repozycja fragmentów kości jest najczęściej wykonywana podczas operacji. Fragmenty są mocowane za pomocą igieł, śrub lub płytek, po czym nakładany jest tynk w kształcie litery B od środka dolnej części nogi do początku palców. Gips nakłada się przez 3 do 7 tygodni, w zależności od objętości powierzchni powstającej podczas złamania kości..

Jeśli po zmianie położenia fragmentów kości na nodze występuje bardzo duży obrzęk, wówczas dolną nogę umieszcza się na szynie Belera w układzie trakcyjnym szkieletu, aż obrzęk zmniejszy się. Dopiero po zbiegnięciu się obrzęku na nogę nakłada się gips.

Jeśli wystąpiło złamanie kości piszczelowej, wówczas zmiana położenia rękami jest niemożliwa i jest wykonywana podczas operacji chirurgicznej, po której dana osoba jest umieszczana na podwójnym układzie trakcji szkieletowej na 3-4 tygodnie. Następnie nakładkę gipsową nakłada się na nogę przez 3 - 3,5 miesiąca. Jeśli nie wykona się trakcji szkieletu, kości będą rosły niepoprawnie razem, a stopa nabierze zdeformowanego kształtu, który można skorygować tylko poprzez powtarzaną operację..

Całkowite wyleczenie złamania kostki następuje 6-7 miesięcy po urazie, ale dla najlepszej rehabilitacji zaleca się noszenie podparcia łuku przez rok po usunięciu gipsu..

Operacja złamania goleni

Operacje złamania dolnej części nogi wykonuje się w obecności następujących wskazań:

• Złamania, w których nie można zmienić położenia fragmentów metodami konserwatywnymi;
• Podwójne złamania kości piszczelowej z silnym przemieszczeniem;
• Zmiana normalnej pozycji tkanek miękkich;
• Niebezpieczeństwo pęknięcia skóry, ucisku nerwów lub naczyń krwionośnych przez fragmenty kości;
• Otwarte złamanie.

Jeśli obie kości nogi są złamane, operację należy wykonać tylko na kości piszczelowej, ponieważ po przywróceniu jej normalnej struktury włóknisty łączy się niezależnie. Podczas operacji fragmenty kości są naprawiane.

Kiedy złamanie kości nogi jest używane do zmiany położenia fragmentów i przywrócenia integralności tkanek miękkich, wykonywane są dwa rodzaje operacji:
1. Zmiana położenia za pomocą mocowania fragmentów za pomocą konstrukcji metalowych (płyty, igły, śruby itp.), A następnie mocowanie za pomocą gipsu.
2. Zmiana położenia fragmentów z jednoczesnym utrwaleniem poprzez zastosowanie aparatu rozpraszającego kompresję.

Przesunięcie fragmentów za pomocą metalowej płytki służy do leczenia zrostu kości lub rzekomego zwyrodnienia kości piszczelowej. We wszystkich innych przypadkach lepiej leczyć złamania, stosując urządzenia uciskowe i rozpraszające, na przykład Ilizarov, Kalnberz, Tkachenko, Hoffmann itp..

Po złamaniu dolnej części nogi

Po złamaniu dolnej części nogi osoba powinna skierować całą swoją siłę fizyczną i moralną, aby wyleczyć się z urazu. Należy zrozumieć, że złamanie jest poważnym urazem, który narusza nie tylko integralność kości, ale także tkanki miękkie. A w okresie unieruchomienia kończyn koniecznego do fuzji fragmentów kości dodaje się zanikowe zmiany w mięśniach i przekrwienie z powodu upośledzonego krążenia krwi i limfy w ściśniętych tkankach miękkich. Jednak przy należytej wytrwałości wszystkie te naruszenia są odwracalne, to znaczy całkowicie wyeliminowane..

Rozumiejąc możliwość pełnego powrotu do zdrowia po urazie, musisz wiedzieć i wyobrażać sobie, że jest to długi, trudny, czasem bolesny i bardzo bolesny proces. W końcu konieczne będzie ponowne nauczenie się wykonywania najprostszych ruchów, które były wykonywane automatycznie, nawet o nich nie myśląc. Nie możesz sobie żałować, niechętnie chodzisz i wykonujesz ćwiczenia, które mogą być bolesne, ponieważ im więcej czasu minie po kontuzji, tym trudniejszy jest proces przywracania funkcji. Ponadto, aby udana rehabilitacja była bardzo ważna, należy odrzucić strach przed złamaniem nogi, co dosłownie krępuje wiele osób, które doświadczyły takiej traumy. Pamiętaj, że jedynym czynnikiem, który uniemożliwia pełne przywrócenie funkcji nóg po złamaniu, jest niewystarczająca wytrwałość w osiąganiu celu. Jeśli nie poddasz się i codziennie ciężko pracujesz na nodze, to po pewnym czasie jej funkcje w pełni się zregenerują.

Złamanie goleni - rehabilitacja

Aby osiągnąć wszystkie te cele w procesie rehabilitacji, stosuje się następujące cztery główne metody:
1. Ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Osoba codziennie wykonuje ćwiczenia fizyczne z odmierzonym i wybranym obciążeniem, które pomagają przywrócić strukturę mięśni, normalizować krążenie krwi, wyeliminować stagnację i stany zapalne, a także zapobiegać atrofii mięśni i przykurczom stawów;
2. Masaże i tarcie. Wykonywanie codziennych masaży i pocierania jest konieczne, aby zapobiec sztywności stawów, dystrofii mięśni piszczelowych i bliznom w tkankach miękkich;
3. Procedury fizjoterapeutyczne mające na celu ograniczenie procesu zapalnego, poprawę gojenia i przywrócenia struktury tkanek, intensyfikację metabolizmu i przepływu krwi w naczyniach nogi;
4. Dieta, która obejmuje żywność bogatą w wapń, witaminy, żelazo i inne pierwiastki śladowe.

Wymienione metody w różnych kombinacjach stosuje się przez cały okres rehabilitacji, który trwa od 2 do 4 miesięcy. Ponieważ jednak na różnych etapach powrotu do zdrowia wymagane są różne środki, aby osiągnąć ściśle określone cele, warunkowo można wyróżnić trzy główne okresy rehabilitacji:
1. Pierwszy etap rehabilitacji trwa od 2 do 3 tygodni od momentu usunięcia obsady;
2. Drugi etap rehabilitacji trwa od 2 do 3 miesięcy i rozpoczyna się natychmiast po pierwszym;
3. Trzeci okres rehabilitacji trwa przez miesiąc po zakończeniu drugiego.

Na pierwszym etapie rehabilitacji konieczne jest wykonywanie masaży i pocieranie skóry i mięśni nóg rękami oraz stosowanie specjalnych kremów zawierających substancje wspomagające naprawę tkanek, takie jak olej cedrowy, kolagen Plus, chondroksyd itp. Ponadto, oprócz masaży, zaleca się kąpiele z okładami z soli morskiej, wosku i ozokerytu, a także sesje magnetoterapii. Na pierwszym etapie rehabilitacji nie należy obciążać kończyny ćwiczeniami, ponieważ może to wywołać silny ból. Zaleca się delikatnie poruszać stopą w różnych kierunkach, podnosić i opuszczać nogę, zginając ją w stawie kolanowym, a także napinać i rozluźniać mięśnie łydek.

Na drugim etapie rehabilitacji konieczne jest przywrócenie wszystkich funkcji nogi. Aby to zrobić, kontynuuj masaże i ciepłe kąpiele, po czym zacznij aktywne ćwiczenia. Zestaw ćwiczeń do rozwijania i przywracania funkcji nóg po złamaniu nogi składa się z następujących ruchów:

• huśta się na boki, do przodu i do tyłu z pozycji stojącej;
• sukcesywne podnoszenie się na palcach i opuszczanie na piętach z pozycji stojącej i siedzącej;
• chodzenie w jak największej i trwałej ilości;
• skrzyżowanie nóg jak „nożyczki” w pozycji leżącej;
• obrót stopy uniesionej nogi w różnych kierunkach.

Ćwiczenia te można wykonywać w różnych trybach i odmianach, ale zawsze codziennie. Na przykład w poniedziałek możesz wykonywać niektóre ćwiczenia, we wtorek inne itp. Czas trwania i wytrzymałość obciążeń zależy od bólu. Oznacza to, że ćwiczenia są wykonywane codziennie, dopóki noga nie zacznie mocno boleć. I ładunek jest podawany aż do odczucia bólu. Na przykład podczas chodzenia powinieneś oprzeć się na stopie tak bardzo, jak pozwala na to ból. I musisz iść, aż ból stanie się nie do zniesienia. Pamiętaj, że niestety rozwój i przywrócenie funkcji nóg jest bolesnym etapem rehabilitacji po każdym złamaniu, w tym dolnej części nogi. Jeśli jednak nie wykonasz ćwiczeń, pokonując ból, funkcje nóg nie odzyskają się w pełni, chód nie stanie się normalny itp..

Na trzecim etapie rehabilitacji konieczne jest uczestnictwo w kursach fizykoterapii i udział w różnych programach mających na celu wzmocnienie mięśni nóg.

Ponadto w celu udanej rehabilitacji po złamaniu goleni konieczne jest sporządzenie diety w taki sposób, aby zawierała żywność zawierającą dużą ilość krzemu i wapnia, taką jak mleko, twaróg, ryby, soja, orzechy laskowe, chleb otrębowy, sezam, fasola, persimmony, kalafior, maliny, gruszki, rzodkiewki, porzeczki itp. Zaleca się również przyjmowanie witamin E, C i D, które przyczyniają się do szybkiego gojenia się złamania i lepszego wchłaniania wapnia i krzemu.

Osobno należy powiedzieć o fizjoterapii w rehabilitacji po złamaniu dolnej części nogi. Na różnych etapach rehabilitacji zaleca się stosowanie różnych technik fizjoterapeutycznych, które pozwalają poprawić szczególnie niezbędne funkcje.

W ciągu pierwszych dziesięciu dni po złamaniu zaleca się wykonanie następujących procedur fizjoterapeutycznych:

• Prądy interferencyjne (przyczyniają się do resorpcji krwiaków, konwergencji obrzęków i łagodzenia bólu);
• Promieniowanie ultrafioletowe (niszczy bakterie chorobotwórcze, zapobiegając infekcji rany);
• Elektroforeza bromu w silnym bólu.

Od 10 do 40 dni po urazie zaleca się stosowanie następujących metod fizjoterapii:

• Prądy interferencyjne (normalizują metabolizm i przyspieszają gojenie się tkanek i fuzję kości);
• Terapia UHF (poprawia przepływ krwi, wzmacnia układ odpornościowy i przyspiesza przywrócenie struktury tkanek);
• Promieniowanie ultrafioletowe;
• Massoterapia.

Ćwiczenia złamania goleni

Ćwiczenia złamania dolnej części nogi mają na celu przywrócenie normalnego funkcjonowania nogi, zwiększenie siły mięśni i uzyskanie pełnego zakresu ruchu.

Po usunięciu gipsu lub różnych struktur zewnętrznych, takich jak aparat Ilizarowa, zaleca się wykonanie następujących ćwiczeń w celu rozwinięcia nogi po złamaniu nogi:

• Chodzenie po płaskiej i nierównej powierzchni w butach i boso ze wsparciem na uszkodzonej nodze. Staraj się chodzić tak często, jak to możliwe i częściej..
• Stojąc na jednej nodze, obracaj stopą zranionej nogi.
• Siedząc na krześle lub innej powierzchni, obracaj stopą zranionej nogi.
• Huśtające się nogi w różnych kierunkach. Aby to zrobić, musisz stać na obu nogach i oprzeć ręce o oparcie krzesła. Z tej pozycji powoli i dokładnie podnieś zranioną nogę do góry i przytrzymaj ją przez kilka sekund na wadze, a następnie opuść ją na podłogę. Dla każdej nogi wymagane jest 10 powtórzeń. Oprócz odchylania nóg do przodu zaleca się wykonywanie ich również z tyłu i na boki.
• Stać pionowo, opierając się na obu nogach i opierając dłonie na stole, oparciu krzesła, parapecie lub innym stabilnym obiekcie. Powoli podnieś palce i przenieś ciężar ciała z powrotem na pięty. Wykonaj co najmniej 30 powtórzeń.
• Połóż się na plecach i zacznij wykonywać huśtawki nóg w różnych kierunkach.

Miesiąc po usunięciu gipsu do określonego zestawu ćwiczeń dodaje się ćwiczenia na symulatorach pod nadzorem lekarza ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Bardzo przydatne jest ćwiczenie na rowerze stacjonarnym przez 10 minut dziennie.

Pierwsza pomoc w przypadku złamania nogi

Znieczulenie

Przede wszystkim ze złamaniem dolnej części nogi, jeśli istnieje taka możliwość, ból należy zatrzymać. Aby to zrobić, możesz podać osobie tabletkę dowolnego środka przeciwbólowego (na przykład Analgin, Nimesulide, Pentalgin, Sedalgin, MIG itp.) Lub domięśniowo wstrzyknąć roztwór znieczulenia miejscowego (Novocain, Lidocaine, Ultracain itp.). Roztwór znieczulający należy podawać jak najbliżej miejsca złamania kości..

Następnie konieczne jest zdjęcie butów z nóg osoby, ponieważ gwałtownie narastający urazowy obrzęk wywoła silny ucisk tkanek, co spowoduje wzrost bólu. Stopę należy ostrożnie przesuwać, opierając ją na stawach kolan i kostki obiema rękami (ryc. 1). W razie potrzeby zmień pozycję zranionej nogi, zawsze należy ją przesuwać w ten sposób.

Ryc. 1 - Zasady przemieszczania nogi ze złamaną nogą.

Gojenie się ran i zatrzymanie krwawienia

Następnie ubrania na nodze są delikatnie cięte lub podarte i badana jest powierzchnia skóry dolnej nogi. Jeśli ma otwartą i krwawiącą ranę, powinieneś ustalić, czy krwawienie jest niebezpieczne. Jeśli zostanie wylana krew, krwawienie jest niebezpieczne, ponieważ duże naczynie krwionośne zostało uszkodzone przez fragmenty kości. W takim przypadku krwawienie należy zatrzymać, wykonując tamponadę na ranie dowolnym kawałkiem czystej chusteczki, bandażem, wacikiem, gazą itp. Aby to zrobić, chusteczkę lub wacik ostrożnie wciska się w ranę, wbijając każdą warstwę palcem lub jakimś narzędziem. Na tamponadzie nakładają napięty, zwykły bandaż. Nie zaleca się zatrzymywania krwawienia poprzez zastosowanie opaski uciskowej, ponieważ w przypadku złożonego złamania skurcz mięśni może prowadzić do przemieszczenia fragmentów kości, które pękną w innym miejscu naczynia, co pogorszy sytuację.

Jeśli krew po prostu wylewa się z rany, nie musisz robić tamponady rany. W takim przypadku wystarczy leczyć brzegi rany dowolnym dostępnym środkiem antyseptycznym (nadmanganian potasu, chlorheksydyna, nadtlenek wodoru, jod, zelenka, dowolny płyn zawierający alkohol itp.) Bez wypełniania go w otworze rany.

Szyna złamania szyny

Po podwiązaniu rany i zatrzymaniu krwawienia następuje najważniejszy etap pierwszej pomocy w złamaniu dolnej części nogi, polegający na unieruchomieniu nogi (unieruchomienie), która jest konieczna do ustalenia aktualnej pozycji tkanek miękkich i kości w celu uniknięcia ich ruchu, podczas której mogą one złamać naczynia, nerwy, mięśnie i więzadła, w ten sposób pogarszając i pogarszając obrażenia.

Konieczne jest nałożenie szyny na uszkodzoną nogę, aby unieruchomić staw kolana i kostki (patrz ryc. 2). Aby to zrobić, weź dowolne dwa (kij, parasol itp.) Dostępne proste i stosunkowo długie przedmioty (co najmniej pół metra) i przymocuj je do zranionej nogi od zewnątrz i od wewnątrz, tak aby jeden z ich końców znajdował się na wysokości pięty, a drugi dotarł do połowy uda. Następnie obiekty te są ciasno bandażowane do nogi w kilku miejscach za pomocą dowolnych improwizowanych środków - koronki, krawatów, bandaży, kawałków materiału itp. Przed przywiązaniem długiego przedmiotu do nogi zaleca się owinięcie go miękką ściereczką.

Ryc. 2 - Nałożenie opony na nogę ze złamaniem nogi

Po takim unieruchomieniu kończyn konieczne jest samodzielne dostarczenie ich do szpitala lub, w miarę możliwości, wezwanie karetki pogotowia. Podczas transportu nie możesz opierać się na uszkodzonej nodze, nawet minimalnie.

Pierwsza pomoc w przypadku złamania nogi - wideo

Autor: Nasedkina A.K. Specjalista ds. Badań biomedycznych.

3 najpopularniejsze rodzaje złamań

Złamanie kości stanowi naruszenie jego całościowej struktury. Teoretycznie uraz ten może mieć wpływ na dowolną kość w ludzkim ciele, ale jego poszczególne typy są znacznie częstsze niż wszystkie inne. Należą do nich złamanie kostki, promień w typowym miejscu i złamanie zderzaka. Jak je podejrzewać i jak pomóc ofierze ze złamaniami?

Złamanie promieniowe w typowym miejscu

Termin „złamanie wiązki w typowym miejscu” jest znany lekarzom i niektórym osobom, które doznały tego rodzaju obrażeń w życiu. Zarówno ci, jak i inni doskonale rozumieją, o co toczy się gra, ponieważ złamanie to ma określony mechanizm występowania.

Promień jest jedną z dwóch kości przedramienia. W swojej dalszej części (bardziej oddalonej od ciała) ma mały cienki obszar, w którym gęstość kości jest mniejsza niż w jakimkolwiek innym miejscu. Jest również nazywany terminem „typowym miejscem”, ponieważ w nim dochodzi do złamania kości promieniowej lub, jak nazywają to lekarze, „wiązki” u większości ludzi. Medyczna nazwa lokalizacji tego miejsca to dystalna metaefifiza i znajduje się w pobliżu dłoni.

Mechanizm kontuzji jest dość prosty. Występuje w wyniku upadku na ramię wysunięte do przodu. Zdarza się to często podczas poślizgu na oblodzonym odcinku drogi, stromych schodach lub w nocy przy słabym świetle. Istnieją dwie możliwe pozycje szczotek:

• zgięty (który występuje u większości ofiar), podobny rodzaj uszkodzenia nazywa się złamaniem koła,
• pochylił się nad. To jest złamanie Smitha..

Najczęściej takie złamanie należy do kategorii zamkniętych, ponieważ upadek rzadko występuje z wysokości większej niż wzrost ludzki. Natychmiast po urazie ofiara odczuwa silny ból w obszarze przejścia przedramienia w dłoń, jednocześnie dochodzi do deformacji tego obszaru, obrzęku, czasem krwiaka. Ruch palca jest niezwykle trudny ze względu na ból.

Ból i krwiak - pierwsze objawy złamania kostki

Złamanie stawu skokowego jest drugim najczęstszym rodzajem uszkodzenia, którego częstotliwość wzrasta wielokrotnie w miesiącach zimowych. Mechanizmem kontuzji jest upadek na nierozgiętą lub zgiętą stopę. W większości przypadków dzieje się tak podczas zsuwania się na oblodzonym odcinku drogi lub schodzenia po schodach. Szczególną grupą ryzyka dla tego uszkodzenia są kobiety w średnim lub starszym wieku, które wolą buty na wysokich obcasach, jednak złamanie kostki jest również powszechne wśród mężczyzn.

W zależności od tego, która z kości dolnej nogi została uszkodzona (włóknista lub piszczelowa), możliwe jest złamanie kostki przyśrodkowej (wewnętrznej) lub bocznej (zewnętrznej). Na lokalizację wpływa przede wszystkim mechanizm uszkodzenia: pierwszy częściej uzyskuje się przez upadek na nogę zgiętą w stawie skokowym, a drugi - na nierozgiętą nogę.

Objawy złamania kostki są następujące:

• silny ból w stawie skokowym,
• niemożność wykonywania ruchów lub nadepnięcia na zranioną nogę,
• obrzęk w kostce,
• wyraźny krwiak, wygładzający kontury stawu.

Złamanie goleni zderzaka

Termin „zderzak” złamania kości dolnej części nogi pojawił się w leksykonie lekarzy stosunkowo niedawno: ponieważ liczba samochodów gwałtownie wzrosła, aw rezultacie wypadki drogowe. Wcześniej podobny mechanizm obrażeń był prawie niemożliwy, ponieważ jest bardzo specyficzny. Przez złamanie kości zderzaka rozumie się raczej poważne złamanie kości dolnej części nogi (piszczelowej i włóknistej) z ostrym uderzeniem samochodu osobowego podczas uderzenia w pieszego.

Charakter uszkodzenia zależy przede wszystkim od tego, po której stronie siła zewnętrzna, a mianowicie maszyna, działała na kości dolnej części nogi. Najczęściej występuje z przodu, nieco rzadziej z tyłu, a jeszcze rzadziej z boku. Kiedy zderzak uderza w przód, najczęściej dochodzi do złamania kości piszczelowej, często dochodzi do połączonego urazu obu nóg. W większości przypadków obie kości dolnej części nogi są podatne na złamania.

Biorąc pod uwagę fakt, że tego rodzaju obrażenia często występują przy bardzo silnym oddziaływaniu siły zewnętrznej w postaci szybko poruszającego się samochodu, jego charakter jest zwykle ciężki. „Zderzakowe” złamanie kości jest najczęściej otwarte, z przemieszczeniem fragmentów, czasami ma rozdrobniony charakter i dochodzi do uszkodzenia dużych naczyń i masywnego krwawienia (tętniczego lub żylnego). Pacjent chwyta ranną nogę, często doświadcza szoku bólowego, w wyniku którego traci przytomność. Potrzebuje pilnej pomocy w przypadku złamań tego typu tak szybko, jak to możliwe, ponieważ wstrząs i krwawienie bezpośrednio zagrażają życiu ofiary.

Jak zapewnić pierwszą pomoc w przypadku złamań

W życiu każdej osoby może pojawić się sytuacja, gdy jej pomocy potrzebuje osoba, która właśnie doznała złamania. Dlatego każdy musi znać podstawy taktyki w tym przypadku.

Najpierw podejdź do ofiary i zapytaj, co się stało: co go martwi, jak został ranny i jak długo. Jeśli jest przytomny, odpowiada na pytania i wizualnie nie zagraża jego życiu, możesz mu pomóc: zapewnić mu wygodną pozycję, w której zraniona kończyna będzie spoczywała.

Pierwsza pomoc w przypadku złamań obejmuje dwie główne manipulacje. Pierwszym z nich jest unieruchomienie uszkodzonej części ciała przez nałożenie bandaża lub przymocowanie za pomocą gałęzi, patyków za pomocą improwizowanych środków (szalik, szalik itp.). Jeśli to możliwe, możesz dołączyć zimny przedmiot do obszaru złamania (najczęściej jest to lód). Jednak przez nieostrożne działania osoba udzielająca pomocy może wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Dlatego jednocześnie należy wezwać pomoc w nagłych wypadkach, ponieważ osoba bez wykształcenia medycznego nie zawsze może prawidłowo ocenić ciężkość stanu pacjenta. Czasami jest to poważniejsze niż się wydaje na pierwszy rzut oka.

W leczenie złamań powinni brać udział wyłącznie lekarze, którzy po badaniu rentgenowskim będą w stanie postawić pełną diagnozę i ustalić, jakie będą dalsze taktyki.

Złamanie goleni, objawy i metody leczenia

Dla ofiary uszkodzenie kości dolnej nogi oznacza uszkodzenie kości piszczelowej i / lub piszczelowej. Ważna jest linia złamania, liczba fragmentów, taktyki leczenia i czas zgrzewania zależą od tego. Ze wszystkich urazów taki uraz wynosi 10%, co dziesiąty uraz jest złamaniem podudzia. Obie kości są uszkodzone w środku, ale mogą znajdować się w różnych miejscach..

Aspekty anatomiczne

Kości piszczeli obejmują dwie kości: mocną i podtrzymującą kończynę dolną - piszczel, drugą jest strzałka. Są one połączone za pomocą błony międzykostnej. Główny ładunek spada na piszczel, która znajduje się wewnątrz i jest bardziej masywna. Górna część kości ma przedłużenie w postaci dwóch miejsc, między którymi znajduje się eminencja międzykręgowa, do których przymocowane są przednie i tylne więzadła krzyżowe. Za pomocą tego miejsca, które nazywa się kłykciami i tworzeniem stawu kolanowego.

Pod kłykciami z przodu znajduje się guzowatość piszczeli, służy do naprawy własnego więzadła rzepki. Ciało ma trójkątny przekrój, jego przednią krawędź można łatwo wyczuć pod skórą, nie jest przykryty chusteczkami. Kości piszczelowe są rozszerzone poniżej, jej dolna platforma służy do utworzenia stawu skokowego, otoczonego od wewnątrz kostką o tej samej nazwie.

Strzała jest znacznie cieńsza i znajduje się wewnątrz. U góry ma głowę, która łączy się z piszczelem pod kłykciami. Ciało kości ma trójkątny kształt, dolna część jest poszerzona, a poniżej tworzy zewnętrzną kostkę. Ta formacja bierze udział w stabilizacji stawu skokowego..

Przyczyny obrażeń

Najczęstszą przyczyną złamania nogi jest wypadek, a samemu urazowi towarzyszą powikłania. W każdej sekcji kości dolnej części nogi można zidentyfikować jej przyczyny, prowadzące do uszkodzeń.

Czynniki prowadzące do uszkodzenia elewacji międzypłytkowych są często pośrednie. Siła nie działa bezpośrednio na staw kolanowy, na przykład upadek z wysokości na wyprostowaną nogę.

W przypadku kłykci okoliczności są nieco inne; mogą istnieć dwie działające siły. Możesz wyróżnić:

1. Bezpośredni uraz, gdy siła uszkodzenia wpływa bezpośrednio na kolano. Może to być upadek, uderzenie lub wypadek samochodowy.
2. W przypadku obrażeń pośrednich siła niszcząca działa w innym miejscu. Ofiara może spaść z dużej wysokości na prostą nogę..

Uszkodzenie ciała kości piszczelowej z powodu braku tkanki miękkiej ma również bezpośredni lub pośredni mechanizm uszkodzenia. Przykładem bezpośredniej szkody może być:

• cios w ciało piszczeli;
• duży spadek obciążenia;
• kompresja między obiektami (na przykład między maszyną a ścianą podczas wypadku).

Mechanizm pośredni przejawia się jako:

• spadanie z dużej wysokości na prostą nogę;
• ostry zakręt ze stałą stopą.

W tym drugim przypadku złamanie nazywa się spiralnym, linia złamania przechodzi w spiralę.

Istnieją powody złamania kostek, są one wyraźnie pokazane na zdjęciu. Najczęściej stopa jest schowana do wewnątrz lub na zewnątrz z obciążeniem wzdłuż osi kończyny o własnym ciężarze. Kość może zostać uszkodzona w wyniku uderzenia lub upadku na kość ciężkiego przedmiotu.

Klasyfikacja uszkodzeń goleni

Obrażenia mogą być otwarte, gdy jest rana z fragmentami na dnie lub postać zamknięta (bez uszkodzenia skóry), a także z przemieszczeniem lub bez. Pęknięcia mogą być również pozbawione fragmentów lub rozdrobnione. Uszkodzenie może być pęknięte lub niepełne, a także cała średnica kości. Wyróżnia się złamania kości nóg:

• międzykondylarne podniesienie piszczeli;
• w kłykciu;
• złamania ciała większej i strzałkowej;
• urazy kostki.

Złamania międzykondylarne

Podniesienie domięśniowe charakteryzuje się uszkodzeniem bez przemieszczenia, z częściowym lub całkowitym przesunięciem..

Jego klasyfikacja jest przeznaczona do uszkodzenia kłykci kości piszczelowej. Uderzenie pionowe powoduje uszkodzenie w kształcie litery V lub T. Kiedy kość piszczelowa jest odchylona do wewnątrz lub na zewnątrz, jedna z kłykci jest uszkodzona..

Złamania zewnętrznych kostek mogą być supinacją (podczas obracania stopy na zewnątrz) i pronacją (obracaniem stopy na zewnątrz).

Objawy uszkodzenia różnych części nogi

Złamanie kości dolnej części nogi w jakimkolwiek oddziale ma swoje własne objawy; należy się nimi zająć bardziej szczegółowo. Dla charakterystycznej wysokości międzykondygnacyjnej:

• ból w stawie kolanowym;
• obrzęk stawu i jego wzrost objętości;
• ruchy w stawie są mocno ograniczone;
• zasinienie pod skórą i w jamie stawu kolanowego;
• obciążenie osiowe pięty powoduje ból w kolanie.

Kłykcie kości piszczelowej charakteryzują się nieco innymi objawami. Oznaki złamania goleni w kłykciu różnią się od innych urazów. Charakterystyka:

• znaczny wzrost objętości stawu kolanowego;
• ból w kolanie o ostrym charakterze, dzięki któremu ruchy w nim są niemożliwe;
• po kliknięciu na kolano ból staje się silniejszy;
• odchylenie piszczeli w bok, gdy fragment jest przemieszczony;
• krew gromadzi się w stawie kolanowym;
• obciążenie osiowe w okolicy pięty jest bardzo bolesne.

Bardziej żywe objawy kliniczne są charakterystyczne dla uszkodzenia ciała kości piszczelowej i strzałkowej. Ofiara martwi się:

• silna bolesność, nasilona przez dotykanie;
• obrzęk w miejscu uszkodzenia;
• siniaki pod skórą;
• piszczel jest zdeformowany;
• ruchy w stawach kolanowych i skokowych są mocno ograniczone z powodu bólu;
• oś piszczeli jest zakrzywiona;
• wycofanie podczas badania przedniej krawędzi piszczeli;
• ruchliwość patologiczna i crepitus;
• otwarte złamanie nogi charakteryzuje się tym, że fragmenty kości są widoczne w ranie, mogą wystawać na skórę.

Strzała nie ma tak wyraźnych objawów, jej uszkodzenia można podejrzewać z powodu bólu, nasilonego przez badanie dotykowe. Wynika to z szeregu tkanek pokrywających kość. Osoba może chodzić na własnych nogach, lekko kulejąc, miejsce uszkodzenia jest lekko spuchnięte. Objawy są jaśniejsze, gdy dochodzi do podwójnego złamania dolnej części nogi z uszkodzeniem obu kości.

U dziecka środkowa jedna trzecia kości piszczelowej pęka jak „zielona gałąź”, gdy uszkodzona jest kość elastyczna z powodu niskiej zawartości wapnia. Okostna nie jest uszkodzona i utrzymuje fragmenty na miejscu, zapobiegając przemieszczeniu.

Nie mniej żywe objawy kliniczne towarzyszą ofierze po złamaniu stawu skokowego (wewnętrznego i zewnętrznego). Ofiara zauważyła:

• obrzęk stawu skokowego;
• ciężka bolesność;
• siniaki i krwiaki podskórne;
• ruchy w stawie skokowym są mocno ograniczone z powodu bólu i obrzęku;
• nienaturalna pozycja stopy;
• uderzanie pięty przynosi ostry ból.

Diagnoza uszkodzeń

Bardzo ważne jest, aby zdiagnozować złamanie goleni w odpowiednim czasie, na podstawie danych uzyskanych przez lekarza, zalecane jest dalsze leczenie. Natychmiast po przybyciu ofiary do szpitala lekarz bada go, diagnozuje charakterystyczne objawy i zbiera okoliczności urazu. W każdej sytuacji pokazano prześwietlenie koniecznie w dwóch rzutach, aby uzyskać dokładniejszą diagnozę. W przypadku uszkodzenia poszczególnych części konieczne jest specjalne badanie, szczególnie jeśli zamknięte złamanie dolnej części nogi nie ulegnie przemieszczeniu.

Uszkodzenie wzniesienia śródmięśniowego

Uszkodzenie obu kłykci

W przypadku jakiegokolwiek uszkodzenia śródstawowego wskazana jest artroskopia, szczególnie ze złamaniem międzykręgowego uniesienia kości piszczelowej. Ponadto technika określi stopień uszkodzenia kłykci i więzadeł w jamie stawowej (krzyż). Na sali operacyjnej ze specjalną kamerą wideo lekarz bada jamę stawową. Do leczenia stosuje się specjalne narzędzia.

Jeśli podejrzewa się uszkodzenie struktur śródstawowych, co często obserwuje się przy uszkodzeniu kłykci, wskazany jest MRI. Technika ta pozwala ustalić stan struktur tkanek miękkich na odcinkach.

Złamania kości strzałkowej i piszczeli w okolicy ciała

W razie wątpliwości na zdjęciu rentgenowskim lub złamaniu z dużą liczbą fragmentów wskazany jest skan CT. Korzystając z tej metody, lekarz wyraźnie widzi na plasterkach stan kości podudzi, lokalizację i liczbę fragmentów.

Leczenie

Złamanie kości piszczelowej wymaga terminowego i kompetentnego podejścia do leczenia. Najczęściej stosowane płytki do złamania kości piszczelowej i kręgosłupa, ponieważ uszkodzenie z przesunięciem. Jeśli uszkodzenie nie ma przemieszczenia, leczenie zachowawcze przeprowadza się przez nałożenie gipsu. Wskazane jest rozważenie leczenia złamań w różnych obszarach..

Leczenie uszkodzenia elewacji międzypłytkowych

Taktyka zależy od ciężkości uszkodzenia; w przypadku braku stronniczości wskazane jest zachowawcze postępowanie z pacjentem.

• nakłucie stawu kolanowego; podczas zabiegu lekarz wprowadza igłę do jamy stawu i usuwa krew lub płyn. Tynk gipsowy można nakładać na okres od 1,5 do 2 miesięcy;
• rehabilitacja po usunięciu gipsu polega na zastosowaniu zabiegów termicznych, gimnastyki i masażu.

Leczenie złamań kłykcia kości piszczelowej

Ofiara musi być hospitalizowana w szpitalu. Taktykę leczenia wybiera lekarz w zależności od stopnia przemieszczenia fragmentów.

W przypadku złamania bez przemieszczenia:

1. W przypadku intensywnej hemartrozy wykonuje się nakłucie stawu i usunięcie płynu lub krwi. Znieczulenie miejscowe. Po zabiegu gips odlewany jest z opuszki palca na pośladek.
2. Po 2-3 tygodniach rozpoczyna się gimnastyka lecznicza i bez obciążenia pozwala przywrócić mobilność. Langeta jest usuwana tylko na czas gimnastyki, a następnie umieszczana na swoim miejscu.
3. Po 1-2 miesiącach gips jest usuwany, jednak osoba chodzi o kulach bez odpoczynku na kończynie.
4. Trzy miesiące po urazie zaleca się poleganie na kończynie podczas chodzenia, obciążenie jest stopniowe. Równolegle zalecana jest fizjoterapia i masaż.

Jako opcję leczenia można zastosować przyczepność szkieletu, której istotą jest przenoszenie szprych przez kości piętowe. Ładunek jest zawieszony przez system bloków, który zaczyna się od 6 kilogramów i stopniowo rośnie.

Wiele osób może od razu zainteresować się tym, kiedy można nadepnąć na stopę, jednak dopiero po 2 tygodniach możliwe są ćwiczenia fizjoterapeutyczne w postaci ruchów na kolanie. Po 6 tygodniach trakcja jest demontowana, ćwiczenia fizjoterapeutyczne są bardziej aktywne i połączone z masażem. 2 miesiące po urazie lekarz dopuszcza obciążenie nogi. Wsparcie jest częściowo możliwe po 3-4 miesiącach; w tym okresie zaleca się chodzenie o kulach. Wydajność zostaje przywrócona 5-6 miesięcy po urazie.

Leczenie kłykcia kłykci T i V.

W przypadku złamania bez przemieszczenia lekarz nakłada gips okrągły na okres od 3 do 4 miesięcy. Po 2 miesiącach zmienia się w szynę, która jest usuwana, w tym okresie pokazywana jest gimnastyka, masaż i fizjoterapia.

Po przemieszczeniu wskazane jest leczenie chirurgiczne, które odbywa się poprzez przymocowanie fragmentów za pomocą śruby lub specjalnej płyty wsporczej. Po zniknięciu bólu obciążenie nogi po złamaniu nogi jest całkowicie przeciwwskazane, dozwolone są tylko ruchy w kolanie. Możesz chodzić od 12 do 16 tygodni ze wsparciem o kulach. Po 16-18 tygodniach możliwe jest pełne obciążenie operowanej kończyny.

Leczenie złamań ciała kości piszczelowej i strzałkowej

Metodologia i czas trwania leczenia zależą od rodzaju złamania i stopnia przemieszczenia kości. W przypadku uszkodzenia bez przemieszczenia:

1. Pamiętaj o nałożeniu gipsu od czubków palców na fałdy pośladkowe. Staw kolanowy musi być zamocowany.
2. Po 7-10 dniach wykonuje się kontrolne prześwietlenie, które pozwala zdiagnozować wtórne przemieszczenie.
3. 14-16 tygodni po kontuzji gips jest usuwany.
4. Odzyskiwanie w formie gimnastyki i masażu, fizjoterapia trwa od 2 do 4 tygodni.
5. Pełny powrót do zdrowia następuje po 3-4 miesiącach od urazu.

Gdy występuje przesunięcie:

1. Zastosowano przyczepność szkieletu nad piętą.
2. Okresowe zdjęcia rentgenowskie badają szpik kostny.
3. Po 4-6 tygodniach trakcja jest usuwana i nakładany jest odlew gipsowy..
4. Unieruchomienie jest usuwane po 2-4 miesiącach.

Operacja złamania kości strzałkowej i piszczeli

Jeśli zostanie zdiagnozowane złamanie piszczeli, operacja jest wskazana przez umieszczenie specjalnego kości wykonanej z tytanu w kości. Podobny pręt nazywa się szpilką, wbija się go w kanał przez specjalny otwór, przez który po stopieniu kości są usuwane. Natychmiast po zabiegu dopuszczalne jest obciążenie kończyny od 20 do 25%. Możesz zwiększyć obciążenie po 6-12 tygodniach, a 15 dni po interwencji możesz wstać z łóżka i chodzić o kulach. Szpilka jest usuwana 1,5-2 lata po operacji.

W niektórych przypadkach, w przypadku uszkodzenia strzępki, wykonuje się mocowanie za pomocą płytek. Mogą być również stosowane, gdy zdiagnozowane zostanie złamanie dolnej jednej trzeciej nogi. Płytki mocuje się za pomocą specjalnych śrub, nie są one stosowane u dzieci, ponieważ wzrost kości może być zaburzony z powodu urazu okostnej. Nie działa również uszkodzenie głowy kości strzałkowej, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia nerwu strzałkowego w pobliżu.

Zewnętrzny aparat mocujący jest wskazany, gdy występuje rozdrobniona perła goleni. Istota operacji polega na ustawieniu specjalnego aparatu, który jest przymocowany za pomocą igieł przeciąganych przez kość i specjalnych belek. Obciążenie jest możliwe natychmiast po aplikacji, a ładunek jest przywracany po 3-4 miesiącach.

Złamanie obu kości nogi leczy się bez przemieszczenia w kostkach, gips nakłada się na 2 miesiące. W przypadku leczenia chirurgicznego istnieją wskazania:

• przemieszczenie fragmentów;
• podwichnięcie stopy na bok;
• miejsce złamania w projekcji dystalnego zespołu piszczelowo-piszczelowego.

Syndesmosis - więzadło przechodzące w dolnej jednej trzeciej nogi, wzmacnia kość strzałkową, zapewniając stabilność stawu skokowego.

Przeważnie uszkodzenia są naprawiane za pomocą płytek, a także specjalnych śrub.

Rehabilitacja po uszkodzeniu kostki

Gimnastyka jest wskazana od pierwszego dnia po operacji i polega na powolnym zginaniu się do strony podeszwowej. Od 5-7 dni ćwiczenia wykonywane są w aktywnym tempie.

Opieranie się na uszkodzonej kończynie nie jest natychmiast dozwolone, możesz stanąć na kulach w dniach 4-5 dnia po interwencji. Program rehabilitacji jest opracowywany indywidualnie dla każdego przypadku. Kontrola rentgenowska przeprowadzana jest w drugim i czwartym tygodniu po zabiegu. Struktury są usuwane 8-12 tygodni po operacji.

Niezbędnie wykonany masaż i aplikacje ozokerytu. Fizjoterapia jest przeprowadzana:

Komplikacje złamań

Pourazowa deformująca artroza kolana

Kiedy kłykcie są uszkodzone, kończyna jest zdeformowana, może odchylać się w różnych kierunkach. Możliwe jest również zniszczenie chrząstki stawowej, podobny stan nazywa się pourazowym deformującym zapaleniem kości i stawów. Ruch w stawie kolanowym jest ograniczony, ten stan nazywa się przykurczem artrogenicznym.

W przypadku złamań środkowej trzeciej części nogi integralność naczyń krwionośnych i nerwów może być zaburzona. W rezultacie odżywianie tkanek i ich ruchliwość są zakłócone. Równie niebezpiecznym powikłaniem jest zator tłuszczowy, gdy cząsteczki tłuszczu z kanału szpiku kostnego dostają się do krwioobiegu i są w stanie zatkać światło naczynia. Przy otwartym złamaniu istnieje wysokie ryzyko zakażenia kości, a następnie rozwoju zapalenia kości i szpiku. To samo można zaobserwować po operacji, gdy infekcja dostanie się do rany. Kończyna może być zdeformowana, co obserwuje się przy niewłaściwym leczeniu. Fałszywy staw rozwija się, gdy przechodzi między fragmentami tkanek miękkich, w wyniku czego nie mogą rosnąć razem.

Komplikacje po aparacie Ilizarowa:

• przenikanie infekcji do kości w miejscu iglic;
• uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów podczas ustawiania aparatu;
• skrzywienie kończyny z niewystarczającym unieruchomieniem lub osłabieniem orzechów.

Artroza po złamaniu dolnej jednej trzeciej nogi

Po złamaniu kostki w stawie skokowym może rozwinąć się pourazowa deformacyjna artroza. Możesz również spodziewać się rozwoju przykurczu i rzekomego zwyrodnienia stawów przy niewłaściwym leczeniu. Z otwartym złamaniem lub podczas operacji infekcja może dostać się do rany.

Pierwsza pomoc w przypadku uszkodzenia kości nogi

Do czasu przybycia lekarzy ofiara potrzebuje pierwszej pomocy. Miejsce uszkodzenia należy ustalić zgodnie z pewnymi zasadami, stopą w formie litery „G”. Można to zrobić za pomocą standardowej opony lub dowolnego improwizowanego środka, owiniętego bandażem lub szmatką. Jeśli nie można znaleźć utrwalacza, chore nogi przywiązują się do zdrowych.

Jeśli jest rana, nakłada się na nią bandaż, a krwawienie zatrzymuje się opaską uciskową. Musisz go położyć na tkaninie lub ubraniu, czas trwania lata wynosi 2, a zimą 1,5 godziny. Dołącz do ofiary notatkę z czasem nakładki.

Po zranieniu buty są usuwane z ofiary; surowo zabrania się korygowania deformacji. Na miejsce uszkodzenia stosuje się zimno na 20 minut, po czym następuje przerwa na 10. Taka procedura zmniejszy ból i obrzęk. Należy unikać niepotrzebnych ruchów, które mogą powodować ból i zaostrzać traumatyczny szok. Możesz podać ofierze tabletkę leku przeciwbólowego, po przybyciu karetki pogotowia lekarze dodatkowo znieczulą złamanie specjalnymi lekami.

Wskazane jest przetransportowanie ofiary na noszach do placówki medycznej. To tam po badaniu lekarz może naprawić uszkodzenie i zapewnić profesjonalną pomoc.