Choroba Goffa: dlaczego się rozwija? Przyczyny, objawy i leczenie

Choroba Goffa występuje rzadko, ale pogarsza stan stawu kolanowego. Mechanizmem rozwoju jest wzrost tkanki tłuszczowej i jej późniejsze zapalenie. Szereg zmian morfologicznych prowadzi do blokowania stawów. Aby rozpocząć terminowe leczenie, musisz znać charakterystyczne objawy patologii, przyczyny i mechanizm występowania.

Więcej o patologii

Główną nazwą choroby Goffa jest zapalenie zwyrodnieniowe stawów, z którego można wywnioskować, że dotyczy to tkanki tłuszczowej i chrząstki. Staw zawiera niewielką ilość tkanki tłuszczowej. Kiedy zaczyna rosnąć, zajmuje więcej miejsca niż zapewnia anatomia. Kiedy tkanka jest nie na miejscu, dołącza się proces zapalny.

Pojawia się obrzęk, uwalniane są substancje biologicznie czynne, co prowadzi do charakterystycznych objawów. Choroba postępuje przewlekle, z okresowymi zaostrzeniami i remisjami. Uszkodzona tkanka stopniowo regeneruje się, czemu należy zapobiegać..

Choroba Goffa występuje w różnych grupach wiekowych, zarówno dzieci, jak i dorośli pacjenci są chorzy. Ogólne objawy obserwuje się w różnych chorobach kolana, dlatego diagnostyka różnicowa jest bardzo ważna. Z długim przebiegiem rozwija się artroza, która prowadzi do zniszczenia stawu i ciągłego bólu.

Tkanka tłuszczowa w kolanie znajduje się w pobliżu fałdów pterygoidowych ciał Goffa, które określiły nazwę patologii. Kiedy obszary tkanki tłuszczowej rosną, są naruszane na powierzchniach stawowych kości udowej i piszczeli. Skoordynowany ruch powierzchni stawowych zostaje zaburzony, a kolano zostaje zablokowane. Z powodu blokady stawu funkcja podparcia nogi jest zakłócona, stan tkanki mięśniowej stopniowo się pogarsza.

Dlaczego występuje choroba??

Choroba atakuje ciało Goffa - niewielki obszar tkanki tłuszczowej, który znajduje się między więzadłem rzepki a torebką maziową stawu. Błonnik otrzymuje składniki odżywcze z naczyń krwionośnych, które penetrują strukturę kolana, a także przenikają przez naczynia limfatyczne i zakończenia nerwowe. To ten obszar tkanki tłuszczowej absorbuje kolano podczas ruchu, rozkłada obciążenia na różne kości i mięśnie.

Wzrost choroby Goffa pogarsza mikrokrążenie, zmniejsza funkcję stawów, pojawiają się obszary o zwiększonym tarciu. Wszystko to prowadzi do obrzęku stawów i stanu zapalnego zarówno tkanki stawowej, jak i tkanki tłuszczowej..

Oto główne czynniki ryzyka, które prowadzą do stanu zapalnego choroby Goffa:

1. Nadmierny wysiłek fizyczny, w którym cierpi kolano;
2. Konsekwencje urazów, wstrząsów, uszkodzeń;
3. Procesy zapalne w strukturach kolan - zapalenie kaletki, zapalenie stawów;
4. Patologia układowa, która wpływa na stawy;
5. Zmiany metaboliczne spowodowane zaburzeniami hormonalnymi lub cechami związanymi z wiekiem.

To urazy i częste obciążenia stawów są główną przyczyną choroby Goffa. Aby pojawiła się choroba, długoterminowy wpływ przyczyny na organizm.

Czasami na staw wpływa kilka czynników, wzmacniając wzajemne negatywne skutki. Na początku ciało samodzielnie sobie z nimi radzi, w tym ochronne mechanizmy kompensacyjne. Stopniowo rezerwa ta wyczerpuje się, następuje dekompensacja stanu i rozpoczyna się choroba.

Jaka jest manifestacja choroby?

Choroba Goffa nie jest tak powszechna, ale ma dość charakterystyczne objawy. Pierwszą oznaką choroby są zmiany zapalne w tkankach miękkich, obrzęk, obrzęk. Pacjent zwraca uwagę na związek objawów z przenoszonymi obciążeniami. Po pewnym czasie choroba postępuje, a sytuacja się pogarsza.

Ponadto dochodzi do naruszenia funkcji stawu: staw jest źle zgięty i nierozgięty, ponieważ tkanka tłuszczowa jest naruszona między powierzchniami kości. Ciągłe podrażnienie tkanki tłuszczowej prowadzi do zaostrzenia procesu zapalnego, a choroba rozwija się zgodnie z zasadą „błędnego koła”. Chroniczny charakter choroby opiera się na tej funkcji..

Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, pacjentowi będzie coraz bardziej przeszkadzał ból w rzepce w dolnej części kolana. Podczas odczuwania kolana, chrupania i trzeszczenia słychać kliknięcia. Pogorszenie stanu prowadzi do osłabienia mięśnia czworogłowego uda, niewydolności stawu. Sugeruje to potrzebę specjalistycznego leczenia..

Zaostrzenie sytuacji można rozpoznać po następujących znakach:

• rozległy obrzęk tkanek miękkich otaczających staw;
• ból o wysokiej intensywności;
• niedrożność stawów, niemożność zgięcia i zgięcia kolana.

Długotrwałe zapalenie tkanki tłuszczowej prowadzi do tego, że jest ona zastępowana obszarami włóknistymi. Tkanka łączna jest nieelastyczna, nie może pełnić funkcji fizjologicznej. Dlatego, gdy stan zapalny nieco ustąpi, kolano nadal nie wraca do normalnego stanu.

Późniejszym stadiom choroby towarzyszą takie objawy:

• wspólny ból w nocy;
• upośledzona aktywność ruchowa;
• zanik mięśnia czworogłowego;
• niestabilny stan stawu;
• utrata funkcji stopy podporowej;
• pojawienie się nietypowych dźwięków podczas zginania kolana i odczuwania go.

Lekarz prowadzący pomoże zrozumieć objawy patologii. Pod wieloma względami objawy choroby Goffa przypominają wiele innych chorób i urazów..

Program diagnostyczny

Jeśli podejrzewasz, że masz chorobę Hoffa, musisz skontaktować się z ortopedą lub traumatologiem w celu uzyskania bardziej szczegółowej diagnozy. Lekarz przeprowadza badanie pacjenta, wyjaśnia dolegliwości, poznaje ważne dane z wywiadu. Przeprowadzane jest badanie kliniczne stawu, jego badanie i testy funkcjonalne. Jeśli specjalista podejrzewa zapalenie lipoartrozy, przepisuje dodatkowe metody diagnostyczne:

• Badanie rentgenowskie jest wymagane w celu ustalenia integralności tkanki kostnej, zmian zapalnych w stawie, diagnostyki różnicowej z obrażeniami, artrozy;
• tomografia pozwala dokładniej określić stan tkanek miękkich i twardych, wizualizuje stany zapalne tkanki tłuszczowej. Możesz zobaczyć, jak powszechny jest ten proces;
• artroskopia - metoda, która pomaga zbadać staw i jego struktury od wewnątrz,
• artropneumografia to badanie polegające na wykonaniu prześwietlenia rentgenowskiego stawem wypełnionym tlenem. W ten sposób można wykryć deformację stawu, obecność przepuklin, proliferację ciał Goffa.

Wiele z tych metod pomaga w diagnostyce różnicowej. Stosowane są również metody laboratoryjne, które mogą określić zaburzenia zapalne, ogólnoustrojowe i immunologiczne.

Leczenie

We wczesnych stadiach zapalenia tłuszczowego stosuje się glikokortykoidy. Są to leki - hydrokortyzon, deksametazon, prednizon.

Celem leczenia jest przywrócenie ruchu w kolanie, wyeliminowanie blokady, bólu i zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby.

Ponadto stan wymaga interwencji chirurgicznej. Przeprowadzana jest resekcja ciał tłuszczowych, to znaczy ich usunięcie. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Rana jest zszywana, a na wierzch nakładany jest aseptyczny opatrunek.

Zapobieganie

Możesz uniknąć choroby, przestrzegając prostych zasad:

• unikać silnych obciążeń złącza;
• środki ostrożności, zapobieganie obrażeniom i uszkodzeniom;
• stosowanie urządzeń ochronnych podczas uprawiania sportu, podczas pracy;
• Noszenie wygodnych, stabilnych butów
• terminowe leczenie przewlekłej patologii.

Aby temu zapobiec, nie zapominaj, że musisz normalizować masę ciała, prawidłowo jeść i spać, normalizować hormony, a także porzucić złe nawyki. Wszystko to poprawia mikrokrążenie i procesy metaboliczne w tkankach..

Jeśli patologia wpłynęła już na staw kolanowy, konieczne jest rozpoczęcie leczenia na czas. Skuteczne środki i wysokiej jakości diagnostyka nie tylko pomogą pozbyć się nieprzyjemnych objawów, ale także zmniejszą ryzyko powikłań.

Choroba Goffa na kolano: objawy i leczenie lipoartrozy

Kod ICD-10: M23 (śródstawowe uszkodzenia kolana)

Choroba Goffa, znana również jako zapalenie zwyrodnieniowe stawów, jest stanem zapalnym tkanki tłuszczowej (ciał tłuszczowych Goffa) prowadzącym do jej zwyrodnienia.

Ta choroba nie jest związana z wiekiem lub płcią i z reguły nie jest natychmiast diagnozowana. W zaniedbanym stanie lipoartroza staje się przewlekła, czemu towarzyszy ciągły ból i przyczynia się do rozwoju artrozy stawu kolanowego.

Obraz kliniczny

Staw kolanowy to wielofunkcyjna formacja złożona. Odpowiada za ruch osoby, przejmuje ciężar całego ciała, wykonuje wiele różnych ruchów i zapewnia funkcje amortyzacyjne podczas aktywności fizycznej.

W procesie amortyzacji bierze udział podskórna tkanka tłuszczowa zlokalizowana w fałdach pterygoid stawu, zwanego tłuszczowym ciałem Goffa.

Ciała tłuszczowe są odżywiane za pomocą naczyń krwionośnych: naczyń krwionośnych i limfatycznych; występuje również unerwienie. W przypadku urazów i dużych obciążeń płaty tłuszczowe są uszkodzone, czemu może towarzyszyć krwotok i obrzęk, a rozwija się proces zapalny..

Zapalenie tkanki tłuszczowej prowadzi do tego, że jest ona zastąpiona tkanką łączną. Stopniowo dochodzi do deformacji poduszki tłuszczowej, zmiany kształtu i wielkości. W rezultacie jej tkanki klinują się w staw, zaburzając jego funkcjonowanie i powodując ból w kolanie.

Przyczyny

Przyczyną zapalenia ciał Goffa są urazy, które powodują zwyrodnienie tkanki tłuszczowej. W przypadku kontuzji, podczas ciężkich obciążeń u sportowców, z przedłużoną pozycją kucania i klęczenia, tłuste ciała zostają ściśnięte między kłykciami. Ściśnięcie powoduje uszkodzenie płatów tłuszczu, dopóki się nie zapadną. Tracą elastyczność, wzrost tkanki włóknistej występuje w uszkodzonym obszarze.

Jednocześnie tkanka łączna utworzona zamiast tkanki tłuszczowej nie jest w stanie wykonywać funkcji amortyzacji. Choroba Goffa stawu kolanowego występuje czasem jako powikłanie gonartrozy, w której deformacja stawu prowadzi do uszczypnięcia płatków tłuszczowych.

Objawy

Przebieg lipoartrozy jest długi, wyróżnia się ostre i przewlekłe okresy, między którymi mija kilka miesięcy. W ostrym okresie choroby kolana Goffa objawy są rozmyte, nieodłączne w wielu chorobach: ból, obrzęk, ograniczenie ruchomości kolana.

Z biegiem czasu rosnąca liczba zrazików zostaje zastąpiona tkanką łączną, poduszka tłuszczowa odkształca się i zakłóca normalne funkcjonowanie stawu. Jeżeli jego tkanki wnikną w przestrzeń stawową, może spowodować zablokowanie stawu..

Objawy choroby Hoffa:

• ból;
• ograniczenie ruchomości w kolanie;
• niepełne wyprostowanie nogi;
• łamany przegub;
• obrzęk stawu;
• dyskomfort podczas chodzenia;
• zanik mięśnia czworogłowego uda;
• blokada stawów;
• kalectwo;
• niestabilność artykulacji.

Diagnostyka

Przed leczeniem choroby Hoffa należy ją rozróżnić spośród szerokiej gamy chorób stawów kolanowych, które mają podobne objawy. Konieczne jest dokładne zbadanie w celu ustalenia diagnozy..

Radiografia nie jest pouczającą metodą diagnostyczną i pozwala ocenić tylko stan tkanki kostnej. Z reguły u pacjentów z zapaleniem tkanki tłuszczowej objawy rozwoju artrozy stawu kolanowego są ustalone. Dlatego bardziej wskazane jest wyznaczenie lekarza diagnosty takich metod diagnostycznych, jak CT, MRI i artropneumografia.

Leczenie

Podstępna natura zapalenia zwyrodnieniowego stawów polega na tym, że przy braku szybkiego leczenia hiperplazja poduszki tłuszczowej powoduje rozwój gonartrozy, której nie można już wyleczyć, a jej przebieg wiąże się z silnym bólem i znacznym pogorszeniem jakości życia pacjenta.

Dlatego pomimo braku wyraźnego niebezpieczeństwa choroby Hoffa nie można go rozpocząć, ale trzeba go leczyć. Dzięki terminowemu dostępowi do lekarza i dokładnemu wdrożeniu wszystkich jego zaleceń pacjent w pełni odzyskuje zdrowie.

Kompleksowe leczenie choroby Goffa w kolanie obejmuje następujące obszary:

• usunięcie procesu zapalnego w stawie;
• przywrócenie funkcji mięśni nóg;
• powrót fizjologicznego poziomu funkcji wspomagających i motorycznych kończyny dolnej.

Po pierwsze, w leczeniu lipoartrozy stosuje się konserwatywne metody. Jeśli są nieskuteczne i aby zapobiec dalszemu postępowi choroby, uciekają się do interwencji chirurgicznej. W okresie leczenia i rehabilitacji pacjent powinien zrezygnować ze sportu i ciężkiej pracy, ponieważ obciążenie stawu kolanowego znacznie zmniejsza skuteczność terapii.

Leczenie zachowawcze obejmuje:

• terapia przeciwzapalna;
• fizjoterapia;
• terapia błotna;
• masaż;
• elektryczna stymulacja mięśni uda i podudzia.

Szczególnie ważny masaż, za pomocą którego można złagodzić ból, przywrócić napięcie mięśniowe, poprawić krążenie krwi i odpływ limfy. Leczenie fizjoterapeutyczne obejmuje kąpiele błotne, kąpiele parafinowe, indumetometrię, terapię laserową i mikrofalową, napromieniowanie lampą Sollux, terapię tlenową (wprowadzenie tlenu do przestrzeni stawowej).

Podczas leczenia chirurgicznego uszkodzone zraziki i powstałą tkankę łączną usuwa się przez artroskopię. Po operacji tworzenie tkanki tłuszczowej o pełnej pojemności buforowej z zachowanych zdrowych ciał Goffa zajmuje kilka tygodni. Interwencja chirurgiczna może wyleczyć zapalenie stawów i przywrócić funkcję stawu kolanowego.

Zastosowanie tradycyjnej medycyny

W przypadku każdej choroby tradycyjna medycyna oferuje wiele przepisów opartych na naturalnych składnikach, ziołach i produktach pszczelarskich. Korzystając z nich, pacjenci powinni wyraźnie zrozumieć, że środki ludowe nie mogą wyleczyć choroby, mogą jedynie zmniejszyć nasilenie objawów.

Stosowanie alternatywnych przepisów jest możliwe tylko przy tradycyjnej medycynie i za zgodą lekarza prowadzącego.

Wniosek

Choroba Goffa jest jedną z chorób wpływających na staw kolanowy. Na początkowych etapach łatwo poddaje się leczeniu zachowawczemu, a u ponad 90% pacjentów następuje całkowity powrót do zdrowia.

Nawet w zaawansowanym stanie zapalenie zwyrodnieniowe stawów można wyleczyć chirurgicznie, ale do tego czasu przerost poduszki tłuszczowej może spowodować nieodwracalne uszkodzenie elementów stawu. Dlatego jeśli odczuwasz ból, chrupnięcie, obrzęk, dyskomfort podczas poruszania się, nie wahaj się odwiedzić lekarza.

LECZENIE I ODZYSKIWANIE
WSPARCIE SILNIKA

Siedem dni w tygodniu od 9-00 do 21-00

• Dom
• Co traktujemy
• Choroba kolana Goffa

Choroba kolana Goffa

Każdy staw kolanowy ma nagromadzenie tkanki tłuszczowej, ciało Goffa, które są zamknięte w osobnej kapsułce i znajdują się między błoną maziową stawu a własnym więzadłem rzepki. Głównym zadaniem ciała tłuszczowego jest amortyzacja i redystrybucja obciążenia z błony maziowej podczas ruchów w stawie. Ta akumulacja komórek tłuszczowych jest bogata w naczynia krwionośne i limfatyczne, a także zakończenia nerwowe..

Choroba Goffa (zapalenie zwyrodnieniowe stawów) jest niemikrobiologiczną, przewlekłą zmianą zapalną w tworzeniu się tłuszczu w kolanie. Z powodu stałego aktywnego stanu zapalnego komórki tłuszczowe są stopniowo zastępowane tkanką włóknistą, a formacja tłuszczowa Goffa traci swoją funkcję, co negatywnie wpływa na zdrowie całego stawu.

Przyczyny choroby Goffa kolana

Przyczyną choroby jest każde uszkodzenie kolana (uderzenie lub upadek na staw, ostre ruchy nogi). W rezultacie ciało tłuszczowe zostaje ściśnięte między kością udową a piszczelową, występują krwotoki z naczyń, obrzęk i proliferacja objętości ciała Goffa. Rozwija się aseptyczny proces zapalny, który jest podatny na przewlekły przebieg. W rezultacie tkanka tłuszczowa zostaje zastąpiona tkanką włóknistą i cierpi cały staw kolanowy..

Przyczyną choroby Hoffa jest również ciągłe przeciążanie tkanki tłuszczowej. Jest to możliwe na przykład przy dłuższej pracy na kolanach lub w kucaniu. W rezultacie ciało tłuszczowe jest stale ściskane, co wywołuje jego stan zapalny, wzrost objętości i szczypanie między kościami. W niektórych przypadkach zapalenie zwyrodnieniowe stawów może rozwinąć się z powodu zmian zwyrodnieniowych w kolanie lub nierównowagi metabolicznej i hormonalnej, o czym świadczy częsta obecność tej choroby u kobiet w okresie menopauzy.

Zwiększone ryzyko rozwoju choroby Hoffa to:

1. kobiety po 55 latach;
2. zmuszony spędzać dużo czasu na kolanach;
3. podlegają ciągłej mikrourazom kolan, na przykład sportowcy, akrobaci, baleriny, listonosze.

Objawy choroby Hoffa:

Przebieg choroby Hoffa jest długi i przewlekły, z pierwotnym ostrym okresem, ale zdarzają się przypadki pierwotnego przewlekłego przebiegu.

Ostry etap choroby obejmuje objawy:

1. ból w okolicy stawu kolanowego o różnym natężeniu, często umiarkowany, co powoduje, że pacjenci ignorują objawy;
2. pojawienie się obrzęku w przedniej części kolana poniżej rzepki, czasami obrzęk nie jest wyraźny, w którym to przypadku tylko doświadczony traumatolog ortopeda może zauważyć konfigurację stawów;
3. niemożność maksymalizacji wyprostu kolana (opuchnięte ciało Goffa ogranicza zakres ruchu w stawie).

PRZEWÓD ODBIORU

GRIGORENKO
Andriej Aleksiejewicz

Doświadczenie zawodowe 25 lat

Założyciel i kierownik kliniki.
Neurolog, doktor europejskiej osteopatii (DOE), specjalista rehabilitacji, ortopeda.

Tereshkin
Witalij Władimirowicz

Doświadczenie zawodowe ponad 20 lat

Osteopata, kręgarz, rehabilitolog.
Specjalista medycyny rehabilitacji, próżniowej terapii gradientowej, medycznego rozciągania i fizjoterapii.

Objawy przewlekłego przebiegu lipoartrozy:

1. okresowe, bolesne i nocne bóle kolan;
2. ograniczenie ruchów w kolanie, w szczególności wyprost;
3. po obu stronach rzepki można poczuć trzask gęstych formacji;
4. rozwija się uczucie luźności w kolanie, okresowe koszenie;
5. rozwija się blokada stawu kolanowego - naruszenie powiększonego i zmodyfikowanego ciała tłuszczowego między powierzchniami stawowymi kości, co powoduje silny ból i całkowity czasowy bezruch.

Niebezpieczeństwo choroby Hoffa polega na tym, że oprócz ciągłego dyskomfortu i obniżenia jakości życia podczas długiego przebiegu patologii rozwijają się nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe i dystroficzne w stawie, które następnie wymagają leczenia chirurgicznego w celu przywrócenia funkcji motorycznej kończyny, aż do wymiany stawu kolanowego..

Metody diagnozowania choroby Hoffa:

1. obiektywne badanie ortopedy oraz szereg testów funkcjonalnych i pomiarów;
2. radiografia stawów kolanowych;
3. rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa;
4. artroskopia diagnostyczna.

Leczenie choroby Hoffa:

Głównymi celami leczenia patologii są eliminacja blokady stawu kolanowego, eliminacja procesu zapalnego, przywrócenie stabilności i funkcji stawu. Jest na to kilka metod, zarówno zachowawczych, jak i chirurgicznych..

Leczenie rozpoczyna się od konserwatywnych technik i tylko wtedy, gdy są nieskuteczne, rozpoczynają operację.

Zachowawcze leczenie choroby Goffa obejmuje:

1. śródstawowe podawanie glukokortykoidów - pozwala zmniejszyć procesy zapalne i proliferację tkanki łącznej;
2. laseroterapia;
3. fizjoterapia;
4. fizjoterapia (okłady borowinowe, leczenie parafiną);
5. elektryczna stymulacja mięśni ud;
6. masaż.

Chirurgiczne leczenie choroby Goffa:

Leczenie chirurgiczne choroby Hoffa odbywa się metodą artroskopową. Usuń przerośnięte i ściśnięte części stawów tkanki tłuszczowej, a także wzrosty tkanki łącznej. Prognozy dotyczące choroby są korzystne. Z pozostałych cząstek włókna w czasie powstają pełnoprawne ciała Goff, które w pełni spełniają swoją funkcję.

Pomimo rzadkiego wykrycia choroby Hoffa jest dość powszechna. Problem polega na tym, że często pacjenci są niedokładnie badani i błędnie diagnozuje się je z deformującym zapaleniem kości i stawów. Chociaż w rzeczywistości po raz pierwszy rozwinęło się zapalenie zwyrodnieniowe stawów, eliminując je na czas, możliwe byłoby uniknięcie poważnych konsekwencji.

UMÓWIĆ SIĘ NA SPOTKANIE

KOSZT LECZENIA

Terapia krótkofalowa	-	1500 rub.
Mechanoterapia (abonament na 10 zajęć)	10 lekcji po 55 minut	42 000 rub.
Przywracanie funkcji i kształtu stopy za pomocą ortezy Bauerfeind	Obejmuje badanie na stabilizografie lub plantoskopie, konsultacje dotyczące wyboru wkładek, korekty ortez	8500 rub.

Często zadawane pytania na temat terapii manualnej

Jaka jest różnica między osteopatią a terapią manualną?	Przeczytaj odpowiedź >>>
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit. Natus, opatrznościowy, nie, wolontariuszem! Nam aliquam maiores numquam, culpa asperiores at accusantium earum? Officia quas repellat, nam uniqueuri sapiente. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit. Possimus omnis modi nobis dicta repudiandae, quo fugiat, aperiam, mollitia expedita animi nihil explicabo incidunt eius laborum tempore quae? Doloribus dolores, woluntuje się!
Jak przebiega optymalizacja krążenia płynów w tkankach?	Przeczytaj odpowiedź >>>
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit. Natus, opatrznościowy, nie, wolontariuszem! Nam aliquam maiores numquam, culpa asperiores at accusantium earum? Officia quas repellat, nam uniqueuri sapiente. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit. Possimus omnis modi nobis dicta repudiandae, quo fugiat, aperiam, mollitia expedita animi nihil explicabo incidunt eius laborum tempore quae? Doloribus dolores, woluntuje się!

OPINIE NASZYCH PACJENTÓW

11 lutego 2020 r

28 sierpnia 2019 r

28 lutego 2019 r

LLC Clinic on Volkhonka
OGRN 1117746088272
© A.Grigorenko
2008-2020
Polityka prywatności

UMÓWIĆ SIĘ NA SPOTKANIE

NASZE KONTAKTY

JAK SIĘ TAM DOSTAĆ

Umawiać się na spotkanie

ZADAĆ PYTANIE

NAPISZ OPINIĘ

POKAŻ OPINIĘ WIDEO

Umówić się na spotkanie

Poproś o połączenie

GRIGORENKO
Andriej Aleksiejewicz

Doświadczenie zawodowe 25 lat

Założyciel i kierownik kliniki

Neurolog, doktor europejskiej osteopatii (DOE), specjalista rehabilitacji, ortopeda.

Międzynarodowy profesjonalny lekarz w dziedzinie neurologii, medycyny zachowawczej, ortopedii zachowawczej, lekarz osteopatii Europy (D.O.E.).

• W 1996 r z sukcesem ukończył Nowosybirski Instytut Medyczny.

W latach 1996-1998 studiował pobyt kliniczny w neurologii na Wydziale Neurologii i Neurochirurgii NMI, pod kierunkiem profesora neurochirurga Okladnikowa G. B. Nauczycieli neurologii: prof. Jerozolima A.P., prof. Pilipenko P.I., prof. Glukhov B. And.

W latach 1998–1999 studiował w podyplomowych badaniach klinicznych z neurologii (na podstawie regionalnego szpitala klinicznego) na Wydziale Neurologii NMI.

Od 1999 do 2005 roku mieszkał i pracował w Niemczech.

W latach 1999-2001 pracował w niemieckiej klinice Buch (światowej sławy klinice od 1930 roku ubiegłego wieku, opisanej w powieści „Bison” Daniela Granina) pod kierunkiem prof. Vogel, w dziale neurologii. Studiował terapię manualną pod okiem słynnych nauczycieli K. Levita, V. Jandy, W. Saxe.

W latach 2001-2004 pracował w klinice rehabilitacyjnej St. Wolfgang, specjalista medycyny rekonstrukcyjnej ze światowej sławy chirurgami, neurochirurgami i ortopedami: Dr. Bertagnolli (neurochirurgia kręgosłupa), Dr. Eichhorn (naprawa stawów), Dr. Hintzmann (wymiana złącza).

W latach 2000-2005 studiował w belgijskiej szkole osteopatii. Z sukcesem ukończył z tytułem Doktora Osteopatii Europy.

W 2006 roku wrócił do Moskwy i założył Klinikę Medycyny Odtwórczej.

Klinika dr Grigorenko działa zgodnie z europejskimi standardami jakości, biorąc pod uwagę innowacje medycyny światowej.

TERESKIN
Witalij Władimirowicz

Doświadczenie zawodowe ponad 20 lat

Osteopata, kręgarz, rehabilitolog.

• W 1996 roku ukończył Lipeckie Kolegium Medyczne. W latach 1997-2003 studiował na Akademii Medycznej w Woroneżu. Burdenko.

W 2005 roku ukończył rezydencję w traumatologii i ortopedii pod kierunkiem Seslavinsky O. S..

W latach 2005-2008 pracował w Lipeckim Regionalnym Szpitalu Klinicznym na oddziale traumatologii i ortopedii.

W 2009 roku przybył do Moskwy i pracował w Klinice Medycyny Odtwórczej. W 2011 roku studiował w Instytucie Medycyny Odtwórczej. W 2011 roku przeszedł szkolenie z indywidualnej ortezy.

Od 2012 roku pracuje w klinice doktora Grigorenko.

ROMANOW
Siergiej Wiktorowicz

Doświadczenie zawodowe ponad 20 lat

Zastępca Głównego Lekarza
Lekarz - neurolog, osteopata, lekarz medycyny manualnej

GREBENKOVA
Vera Pietrowna

Doświadczenie zawodowe ponad 20 lat

Rehabilitacja i trening funkcjonalny

Specjalista rehabilitacji i treningu funkcjonalnego.

Certyfikowany główny trener medycyny sportowej TRX i TRX.

Mistrz, trener, ekspert w dziedzinie fitness wellness.

• Mistrz, trener, ekspert w dziedzinie fitness wellness, rozpoczął karierę w 1988 roku.

W 1993 roku ukończyła z wyróżnieniem szkołę magisterską RSUFKSiT, obroniła pracę magisterską. Nauczyciel seminariów edukacyjnych dla trenerów personalnych, specjalista programów edukacyjnych na Uniwersytecie Reebok.

Głównym działaniem jest opracowywanie programów i metod poprawy czynności motorycznych i złożonych cech fizycznych z wykorzystaniem systemów szkoleniowych wzbogaconych o nowe technologie pedagogiczne i innowacyjne podejścia, które zwiększają poziom skuteczności.

Specjalista w zakresie podstaw kształtowania postawy, restrukturyzacji umiejętności motorycznych, rozwijania elastyczności orientacji profilaktycznej i terapeutycznej u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży.

Rehabilitacja oznacza rozpoznanie problemów z funkcjami układu mięśniowo-szkieletowego na początkowym etapie, co pomaga zapobiegać kontuzjom podczas zajęć. Są to dziesiątki nowych ćwiczeń i nowych koncepcji treningowych, a także testy fizjologiczne, które pozwalają ocenić elastyczność i mobilność, hipertoniczność aparatu ścięgien i osłabionych mięśni oraz uwzględnić te odchylenia przy opracowywaniu indywidualnych programów treningowych.

Pospelowa
Julia Aleksandrowna

Doświadczenie zawodowe ponad 12 lat

Rehabilitacja. Fizjoterapia. Terapia jogi.

Instruktor fizykoterapii.
Specjalizacja: „Wychowanie fizyczne dla osób z problemami zdrowotnymi (AFC)”, „JOGATERAPIA”.

Specjalizacja „Wychowanie fizyczne dla osób z problemami zdrowotnymi (ROS),„ Joga terapia ”(certyfikat 0095)

Instytut Tradycyjnych Systemów Zdrowia.

Dyplom Uniwersytetu Stanowego Yelets. I.A. Bunin w ramach programu „Adaptacyjne wychowanie fizyczne”

Certyfikowany kurs zawieszenia medycyny sportowej TRX

Specjalista w zakresie fizjoterapeutów Neurac 1, Neurac 2, na sprzęcie terapeutycznym Redcord

McKenzie Institute® International (Nowa Zelandia) Mackenzie Mechanical Diagnostics and Therapy Technicque - Część 1, od 19-22 maja 2018 r., Część 223-26.09.2018

„Seminarium z leczenia jogi w rehabilitacji pacjentów z chorobą skoliotyczną” 24-25 lipca 2017 r

„Zastosowanie stymulacji nerwowo-mięśniowej w połączeniu z treningiem siłowym 02.16.2018

Szkolenie „Anatomia ruchu dla profesjonalistów” 2017-2018

Master Class w rehabilitacji pacjentów z problemami mięśniowo-szkieletowymi Dr Donatelli, Los Angeles

Master - klasa na temat dynamiki spirali, MD, Christian Larsen, Zurych

PRIESTULA
Iwan Wiaczesławowicz

Doświadczenie zawodowe ponad 15 lat

Ćwiczenia rehabilitacyjne i fizjoterapeutyczne

Specjalista rehabilitacji
fizykoterapia.

Specjalista ds. Wydań Myofascial
i terapia FDM.

• Specjalista rehabilitacji i fizjoterapii.
• Specjalista ds. Zwolnień mięśniowo-powięziowych i terapii FDM.
• Ma doświadczenie w rehabilitacji pacjentów z różnymi patologiami układu mięśniowo-szkieletowego.
• Ma bogate doświadczenie w rehabilitacji pacjentów z osteochondrozą i przepukliną dysku.
• Konsultant FC Krasnodar.
• Mistrz, ekspert w leczeniu chorób kończyn dolnych, w tym deformacji stóp, urazów sportowych i powrotu do zdrowia po operacji.

LARIONOVA
Valeria Yurievna

Pielęgniarka najwyższej kategorii.

Specjalista od Hirudoterapii.
Certyfikowany specjalista masażu podpoliczkowego.

• W 1991 roku ukończyła Moskiewską Szkołę Medyczną N4.

Pracował w Naukowym Centrum Onkologii,

Klinika Chirurgii Plastycznej „Eklan”, od 2000 roku pracuje w City Polyclinic N 22.

W 2012 r. Przeszła przekwalifikowanie zawodowe na Uniwersytecie RUDN w specjalności hirudoterapia.

Od 2017 roku pracuje w klinice dr Grigorenko.

VISHNYAKOV
Siergiej Igorewicz

Doświadczenie ponad 12 lat

Certyfikowany specjalista Neurac na sprzęcie RedCord; specjalista terapii manualnej Kaltenborn i Mulligan; członek Niemieckiego Towarzystwa Rehabilitologów; ekspert w dziedzinie szkolenia z zakresu mechanoterapii.

Morozow
Andrey Yuryevich

Doświadczenie zawodowe ponad 20 lat

Lekarz rodzinny

Lekarz rodzinny, specjalista medycyny funkcjonalnej, spersonalizowanej i przeciwstarzeniowej. Dyrektor, PreventAge®️ International Institute.
Doświadczenie ponad 20 lat.

Profilaktyczna, funkcjonalna medycyna integralna, praktyka ogólna, terapia chorób wewnętrznych.

1. „Personal Health Management” Międzynarodowy Instytut Integracyjnej Medycyny Prewencyjnej i Przeciwstarzeniowej „PreventAge®”, Moskwa, 2016-2018.

2. Ważne certyfikaty dla lekarza ogólnego / medycyny rodzinnej, dla organizacji opieki zdrowotnej

3. Dyplomy edukacji podstawowej:

• WMA im. CM. Kirow, biznes medyczny, Petersburg, 1984-1990.
• Staż terapeutyczny, 1992.
• MIPT (State University), zarządzanie organizacją w latach 2001-2003.

4. Uczestnik i prelegent konferencji medycznych i kongresów na temat terapii, medycyny zapobiegawczej i rehabilitacji, medycyny długowieczności i jakości życia.

1) 21 lat w prywatnej medycynie (Centrum Doradztwa Medycznego „Paracelsus”, Sanatorium „Revital Park”, Austriackie Centrum Zdrowia „Verba-Mayr”, prywatna praktyka w klinikach i ośrodkach medycznych);

2) 14 lat pracy z wykorzystaniem nowoczesnych osiągnięć w leczeniu i zapobieganiu przyspieszonemu starzeniu się, zaburzeniom funkcjonalnym u mieszkańców wielkich miast.

Zasady działalności zawodowej

• Zapobiegawcze i terapeutyczne strategie medycyny opartej na dowodach wraz z opracowaniem indywidualnych kompleksowych programów korekcji nierównowagi funkcjonalnej i dysfunkcji.
• Regularna kontrola dynamiczna motywowana osiągniętymi wynikami.
• Nowoczesna spersonalizowana diagnostyka z możliwością identyfikacji ryzyka i zaburzeń funkcjonalnych organizmu na etapie przed chorobą, przewidywania diagnozy chorób związanych z wiekiem.

Przewagi konkurencyjne

• Zintegrowane, całościowe podejście do człowieka jako jednego unikalnego systemu z wpływami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
• Profesjonalne horyzonty, w tym różne sekcje medycyny akademickiej, żywienia, żywienia, medycyny funkcjonalnej i przeciwstarzeniowej.
• Systematyczne podejście, które pozwala rozwiązać, w tym niestandardowe i złożone problemy zdrowotne.
• Długie, udane doświadczenie w stosowaniu technologii aktywnego zapobiegania.
• Elastyczne indywidualne podejście w zależności od priorytetów i możliwości pacjenta.

Zastosowania w pracy:

• Ankiety medyczne i badania kliniczne.
• Trening osobisty (rozmowy szkoleniowe, tabele demonstracyjne i slajdy).
• Motywacja do zmiany błędnych nawyków w stylu życia (sen, dieta, bilans wodny, aktywność fizyczna).
• Indywidualny wybór nutraceutyków i farmaceutyków mający na celu skorygowanie „słabych stref”, poprawiających jakość życia.
• Zarządzanie stresem, zarządzanie hormonalne.

Efektem współpracy lekarza z pacjentem jest:

• Przywracanie energii i utrzymanie organizmu na poziomie charakterystycznym dla wysokiej pracy i ogólnej aktywności funkcjonalnej;
• Zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby, które wpływają na oczekiwaną długość życia, nawet przy niekorzystnej dziedziczności;
• Wygląd - zauważalnie młodszy niż wiek paszportowy, zdrowa waga, stan mięśni i stawów, charakterystyczny dla młodszego wieku.

Choroba Goffa (zapalenie stawów i stawów)

Choroba Goffa to przewlekłe zapalenie i zwyrodnienie tkanki tłuszczowej w okolicy więzadeł pterygoid zlokalizowanych na przedniej powierzchni stawu kolanowego pod rzepką i własnym więzadłem. Przejawia się to bólem, chrupaniem, wybrzuszeniem po obu stronach więzadła rzepki, ograniczeniem ruchów i powtarzającymi się nagromadzeniami płynu w stawie. Diagnozuje się go na podstawie skarg, charakterystycznego obrazu klinicznego, danych MRI, artropneumografii i badania artroskopowego. Leczenie - unieruchomienie, fizjoterapia, farmakoterapia. Przy dużych zmianach pokazane jest wycięcie ciał Hoffa..

ICD-10

Informacje ogólne

Choroba Goffa (lipoarthritis) jest szeroko rozpowszechnioną chorobą. Charakterystyczne zmiany w ciałach tłuszczowych w okolicy stawu kolanowego są wykrywane u 12% populacji. Przeważnie cierpią kobiety przed menopauzą i menopauzą, a także młode osoby aktywne fizycznie obu płci. U przedstawicieli pierwszej grupy zwyrodnienie ciał Goffa często łączy się z gonartrozą, u przedstawicieli drugiej - z uszkodzeniem łąkotek. W niektórych przypadkach obserwuje się ciężki przebieg z wyraźnym ograniczeniem funkcji stawów.

Przyczyny

Głównym powodem rozwoju choroby Hoffa jest przewlekły uraz podczas powtarzających się ruchów lub intensywnego wysiłku. W zależności od rodzaju aktywności fizycznej wyróżnia się dwie główne grupy przyczyn:

• Nadmierne obciążenie pracą. Patologia zwykle rozwija się u młodych ludzi: tancerzy baletowych, sprinterów, akrobatów i przedstawicieli innych specjalności, którzy muszą stale chodzić lub biegać, często i nagle przykucnąć. Komunikacja z płcią jest źle wyrażona. Głównym czynnikiem wywołującym chorobę jest ciągłe przeciążenie stawu.
• Stałe umiarkowane obciążenia. U kobiet w średnim wieku aktywność fizyczna odgrywa również znaczącą rolę, ale zazwyczaj nie jest intensywna, ale monotonna, na przykład długi pobyt na kolanach podczas pracy w kraju. Szczególne znaczenie ma zmiana tła hormonalnego i jego wpływ na naprawę tkanek w okresie przedmenopauzalnym i menopauzalnym..

U młodych pacjentów choroba Hoffa czasami wynika ze znacznego pojedynczego bezpośredniego urazu. W takich przypadkach uszkodzenie fałdów pterygoidowych zwykle łączy się z podartymi łąkotkami.

Patogeneza

Ciała Goffa są nagromadzonymi tłuszczami, które znajdują się z przodu kolana, bezpośrednio za rzepką i pełnią rolę amortyzatorów, które zmniejszają obciążenie błony maziowej stawu podczas ruchów. Tkanina klastrów jest wzmocniona włóknistą ramą klatki. Jest w nim wiele zakończeń nerwowych i naczyń krwionośnych, więc ostrym i przewlekłym urazom tego obszaru towarzyszą obfite krwotoki i wczesny rozwój bólu.

Na tle powtarzających się krwotoków, naruszeń tkanki tłuszczowej między kości udowej i piszczeli rozwija się aseptyczne zapalenie. Ciała Goffa są przerośnięte, fibryna i hemosyderyna gromadzą się w tkance. Makrofagi przenikają do komórek tłuszczowych, powodując ich zwyrodnienie. Miękką „poduszkę” tłuszczu stopniowo zastępuje gruba, nieelastyczna włóknista tkanka.

Objawy choroby Goffa

Początek choroby jest zwykle stopniowy, rzadziej ostry na tle urazu. Pacjenci skarżą się na ból przed stawem, nasilony przez ruch. Charakterystyczną cechą choroby Hoffa jest zależność zespołu bólowego od pozycji kończyny. Przy lekkim zgięciu ból zmniejsza się, a wraz z rozciąganiem nasila się. Kryzys jest możliwy. Podczas badania ujawnia się ograniczenie zgięcia i przedłużenia stawu, obrzęk wzdłuż jego przedniej dolnej części.

Po bokach własnego więzadła widoczne są wybrzuszenia, gdy są wyczuwalne, określa się miękkie chrupanie. Przy długim przebiegu choroby rozwija się niewielka lub umiarkowana atrofia mięśnia czworogłowego. Urazy tkanki tłuszczowej między piszczelem a kością udową mogą powodować zablokowanie stawów. Wraz z zaostrzeniem stanu zapalnego pojawia się nawracające zapalenie błony maziowej, zwiększa się ryzyko rzeżączki.

Diagnostyka

Diagnozę stawia chirurg uraz ortopedyczny. Dane anamnestyczne kliniczne zwykle odgrywają wiodącą rolę w diagnozowaniu choroby, techniki wizualizacji odgrywają drugorzędną rolę - z ich pomocą wyjaśniono ostrość i częstość procesu, ujawniono powiązane zmiany w stawie. Plan ankiety obejmuje:

• Historia biorąc. Na korzyść choroby Goffa, powtarzające się obciążenia u kobiet w wieku powyżej 45-50 lat, niektóre rodzaje aktywności zawodowej u młodych ludzi, typowe wcześniejsze obrażenia wskazują.
• Badanie obiektywne. Patologię potwierdza lokalizacja bólu w stawach przednich, obecność charakterystycznego występu po bokach własnego więzadła, chrupanie podczas badania palpacyjnego, ograniczenie ruchów, zmiana intensywności bólu podczas ruchów.
• MRI kolana. Pozwala szczegółowo zbadać stan więzadeł i tkanek miękkich stawu. W chorobie Goffa podkładka tłuszczowa przedkomórkowa ulega przerostowi, maksymalne natężenie sygnału odnotowuje się nie pod dolnym biegunem rzepki, ale nad nią. Tkanka tłuszczowa zatopiona w szczelinie między powierzchniami stawowymi.
• Artropneumografia. Po pojawieniu się MRI jest rzadko używany. Najbardziej pouczający jest boczny obraz stawu, na którym wyraźnie widać kontury ciał Goffa. Radiogramy oceniają nasilenie przerostu warstwy tłuszczowej, identyfikują zwapnienia więzadeł pterygoid.
• Artroskopia kolana. Zwykle ma charakter diagnostyki medycznej, wykonuje się go w przypadku ostrych obrażeń z podejrzeniem uszkodzenia łąkotki i ciężkiej choroby.

Diagnozę różnicową przeprowadza się na podstawie zespołu fałdów wewnątrznaczyniowych i oddzielenia fałdu wewnątrznaczyniowego. Czasami wymagane jest rozróżnienie w przypadku deformacji artrozy, meniscopatii, tendinozy i zapalenia kaletki w dolnym biegunie rzepki, przewlekłego zapalenia błony maziowej różnego pochodzenia, wolnych ciał stawu kolanowego.

Leczenie choroby Hoffa

Leczenie ma na celu ułożenie blokad stawów, wyeliminowanie stanu zapalnego, zmniejszenie intensywności zwyrodnienia tkanki tłuszczowej, przywrócenie funkcji kończyn. W większości przypadków wskazane jest leczenie zachowawcze. Ze względu na nieskuteczność środków zachowawczych, powtarzające się epizody niepełnosprawności, rażące zmiany w ciałkach tłuszczowych zgodnie z MRI i artropneumografią, wymagane są operacje.

Leczenie zachowawcze

Zwykle wykonywane w warunkach ambulatoryjnych. Podczas zaostrzeń kończyna jest mocowana gipsem na 2-3 tygodnie, zaleca się zachować spokój, nałożyć ciepłą podkładkę grzewczą na kolano. Plan leczenia choroby obejmuje następujące procedury:

• Dostawowa tlenoterapia. Aby zwiększyć skuteczność terapii i zapewnić działanie przeciwzapalne, kortykosteroidy są wprowadzane do ciał tłuszczowych na początkowym etapie, a następnie wstrzykiwany jest tlen przez tę samą igłę wprowadzoną do jamy stawowej. Kurs składa się z 1-3 manipulacji w odstępie 1 tygodnia.
• Fizjoterapia. Zastrzyki dostawowe są uzupełnione kursami laseroterapii w ilości 10-15 zabiegów. W przypadku ciężkiej atrofii mięśnia czworogłowego stosuje się mioelektrostymulację.
• Fizjoterapia. Kompleks składa się z tradycyjnych ćwiczeń w celu przywrócenia mięśnia czworogłowego, ćwiczeń izometrycznych w celu wzmocnienia prostowników dolnej części nogi i technik przywracania prawidłowego stereotypu ruchów.

Operacja

Istotą interwencji jest wycięcie zmienionej tkanki tłuszczowej w celu wyeliminowania blokad i niedrożności ruchów oraz w celu zapobiegania rozwojowi artrozy. Operacja jest wykonywana przez artrotomię lub przy użyciu sprzętu artroskopowego. Fałdy pterygoidowe są badane, dotknięte obszary są usuwane, błona maziowa zostaje zachowana i zszyta, jeśli to możliwe. W okresie pooperacyjnym przeprowadza się unieruchomienie, zalecana jest terapia ruchowa.

Prognoza i zapobieganie

Prognozy dla pacjentów z chorobą Goffa są korzystne. Po leczeniu zachowawczym lub chirurgicznym funkcje stawów są w pełni przywrócone, pacjenci wracają do poprzedniej pracy i zwykłej aktywności fizycznej. Zapobieganie polega na zapobieganiu urazom, eliminowaniu przeciążeń, użyciu urządzeń ortopedycznych do rozładowywania stawu.

Choroba Goffa: objawy, diagnoza, leczenie

Choroba Goffa to zapalenie tkanki tłuszczowej wokół stawu kolanowego. Chorobie towarzyszy ból, obrzęk kolana, dyskomfort podczas chodzenia, uczucie osłabienia podczas odpoczynku na nodze. Choroba występuje u dojrzałych kobiet i sportowców w wyniku urazów i dużych obciążeń..

Zgodnie z objawami choroba Goffa jest podobna do innych chorób stawu kolanowego, dlatego jest poddawana badaniu jakościowemu i diagnozowana za pomocą MRI i radiografii. Leczenie obejmuje farmakoterapię, masaż, ćwiczenia terapeutyczne i interwencję chirurgiczną w postaci artroskopii.

W tym artykule poznasz cechy manifestacji choroby, objawy i diagnozę, a także środki ludowe, które pomogą Ci zmniejszyć ból w stawie kolanowym..

Co to jest choroba Goffa??

Staw kolanowy jest prawdopodobnie najbardziej „przeciążoną” częścią ludzkiego ciała. On, będąc częścią kończyny dolnej, pełni nie tylko funkcję wspierającą, ale także pełni rolę amortyzatora podczas obciążeń udarowych podczas chodzenia, skakania i biegania.

W związku z tym ryzyko obrażeń spowodowanych przez nieostrożny ruch to właśnie kolana. Szanse na taki smutny wynik zwiększają się również przy osłabieniu mięśni i więzadeł współczesnej osoby, która jest przyzwyczajona do spędzania większości dnia w pozycji siedzącej lub leżącej.

Ton mięśni maleje, a oni wykonują swoje zadania (w tym dodatkowe wsparcie stawów i kości) znacznie gorzej, niż gdyby byli stale utrzymywani w tonie.

Z powodu nieudanego skoku lub upadku cierpią przede wszystkim kolana. Oprócz urazów o różnym nasileniu, które są faktycznie nieuniknione w takich przypadkach, osoba często musi radzić sobie z ich powikłaniami i konsekwencjami, z których jedną jest choroba Goffego stawu kolanowego.

Ta choroba ma inną nazwę - lipoarthritis. Jest to aseptyczne (to znaczy powstałe bez udziału jakichkolwiek mikroorganizmów) przewlekłe zapalenie ciał tłuszczowych Goffa.

Te przypominające skrzydła obszary znajdujące się nad wewnętrzną warstwą worka stawu kolanowego - błona maziowa, są głównie odpowiedzialne za amortyzację, pełniąc rolę „poduszki”, która rozkłada obciążenie na każdy wstrząs lub normalny ruch kończyn.

Staw kolanowy jest dość złożoną formacją. Odpowiada za wiele funkcji - ruch, amortyzację podczas aktywności fizycznej. Za zmiękczenie podczas operacji stawu kolanowego odpowiedzialne są złogi tłuszczu zwane ciałami tłuszczowymi Hoffa.

Choroba Goffa jest stanem zapalnym tkanki tłuszczowej fałdów pterygoidalnych stawu kolanowego o charakterze przewlekłym. To zapalenie ma taką naturę, że przyczyną nie są wirusy lub mikroorganizmy, ale obrażenia i urazy. Inną opcją dla nazwy choroby jest zapalenie zwyrodnieniowe stawów..

W rzeczywistości tkanka tłuszczowa otaczająca staw jest najpierw uszkadzana, a następnie odradzana. Ta choroba może wystąpić zarówno u dziecka, jak i osoby dorosłej..

Choroba Hoffa jest często mylona z uszkodzeniem łąkotki. Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, a leczenie nie rozpocznie się na czas, stanie się przewlekłe, a ryzyko zwyrodnienia stawu kolanowego wzrośnie, a przez kolejne lata będzie towarzyszył ciągły ból.

Patogeneza choroby

W staw kolanowy wbudowane są nie tylko kości, ale także chrząstka, więzadła w ilości czterech kawałków, worki śluzowe. Ponadto przestrzeń między kościami i więzadłami jest wypełniona tkanką tłuszczową, która działa jak amortyzator..

W tym przypadku tkanka tłuszczowa jest pokryta błoną maziową, która tworzy fałdy pterygoidowe. Fałdy te są penetrowane przez naczynia krwionośne i przepływ limfy, a także nerwy..

To właśnie po urazie kolana często dochodzi do krwotoku do tkanki tłuszczowej otaczającej więzadło. W rezultacie tkanka tłuszczowa zaczyna być zastępowana tkanką łączną, a podkładka tłuszczowa odkształca się, zmienia kształt i rozmiar.

Warstwa tłuszczu jest zaklinowana w stawie, w przestrzeń między kościami. Choroba występuje w kilku okresach: ostrym i późnym.

Zapalenie kości i stawów postępuje inaczej na każdym jego etapie. Na przykład w okresie zaostrzenia, oprócz całkowicie zrozumiałego zespołu bólowego, obrzęk pojawia się w przedniej dolnej części stawu kolanowego i praktycznie niemożliwe jest jego całkowite rozprostowanie.

Gdy po upływie jednego do trzech miesięcy choroba przechodzi w stan przewlekły, chora część nogi częściowo traci zdolność do normalnego funkcjonowania. Staw kolanowy jest zablokowany, a korzystanie z obolałej stopy jako podparcia staje się niemożliwe.

Po obu stronach rzepki pojawiają się obszary, które po naciśnięciu emitują charakterystyczne skrzypienie lub pęknięcie. Ból w kolanie prześladuje nawet w nocy. Zmiany wpływają na sąsiednie części nogi - dlatego funkcjonowanie mięśnia czworogłowego uda staje się bardzo trudne.

W przypadku braku terminowej terapii proces postępuje. Zapalenie i powiększenie ciała tłuszczowego jest ściśnięte między piszczelem a kością udową, a przebieg choroby jest skomplikowany.

Przy przedłużającym się trwającym zapaleniu ciało zastępuje uszkodzone włókno blizną, która nie może pełnić funkcji odżywczych i amortyzujących..

Przewlekły proces zapalny ostatecznie przechodzi do sąsiednich tkanek i rozwija się artroza. W takim przypadku ruchliwość w stawie jest zaburzona i konieczna jest poważna terapia..

Przyczyny

Najczęstszym czynnikiem w rozwoju choroby Hoffa jest uraz kolana. Bezpośredni cios w staw prowadzi do uszkodzenia tkanek miękkich, w szczególności tkanki tłuszczowej, co powoduje reakcję zapalną.

Zapalenie kości i stawów może wynikać z częstej mikrourazów tkanek stawu kolanowego podczas aktywnych sportów. Czynnikami predysponującymi do rozwoju patologii są płeć żeńska i wiek po 45 latach. W warunkach braku hormonów estrogenowych u kobiet po menopauzie metabolizm tkanki tłuszczowej jest zakłócany i ulega zapaleniu.

Najłatwiej jest zranić tę tkankę tłuszczową, jeśli gwałtownie zginasz lub przekręcasz nogę lub padasz bezpośrednio na kolano, tak aby ciała Goffa zostały uwięzione między powierzchniami stawowymi.

Ponadto długi przysiad może również wywołać taki scenariusz. Rezultatem jest rodzaj błędnego koła: krwotok pojawi się w tłustych obszarach, które są wciśnięte, będą puchnąć, co spowoduje, że zostaną ponownie ściśnięte przez kości.

Często choroba Hoffa idzie w parze z artrozą stawu kolanowego, będącą wynikiem tej dolegliwości lub „rozpoczynania” w wyniku jakichkolwiek zmian hormonalnych - na przykład u płci pięknej bezpośrednio poprzedzającej menopauzę i okres po niej.

Do takich patologii predysponowane są osoby, których zawód wiąże się z długotrwałym silnym obciążeniem nóg. Wśród nich - tancerze baletowi, sportowcy, artyści cyrkowi, polerki podłogowe i rowerzyści. Ogólnie choroba Goffa stawu kolanowego nie ma wieku.

Ani młodzież, a zwłaszcza osoby starsze, nie są odporne na możliwość jej zdobycia..

Istnieje kilka przyczyn choroby Hoffa:

• uraz kolana (w młodym wieku);
• chroniczne uszkodzenia spowodowane przez duże obciążenia występujące u profesjonalnych sportowców.

Rodzaje urazów, które mogą powodować mdłości, to upadek na kolano, ostre wyprostowanie, ostry skręt dolnej części nogi. Oznacza to, że tkanka tłuszczowa jest ściśnięta między kłykciami stawów. Ponadto możesz zachorować po długotrwałym nacisku na staw, czyli z długim zajęciem pozycji „kucania” lub „na kolanach”.

Choroba Goffa ma szczególnie wrażliwą grupę pacjentów - kobiety w wieku powyżej czterdziestu pięciu lat z powodu zmian poziomu hormonów w okresie menopauzy. Czasami choroba ta może wystąpić z powodu artrozy stawu kolanowego..

Oprócz wpływu zwiększonych obciążeń na warstwę tłuszczową powierzchni stawowych choroba może rozwijać się wraz z zaburzeniami hormonalnymi, które przyczyniają się do wzrostu tkanki tłuszczowej. Jest to szczególnie wyraźne u kobiet w wieku 40–65 lat i wiąże się z restrukturyzacją tła hormonalnego.

Ponadto po procesie zapalnym spowodowanym przez czynnik zakaźny, autoimmunologiczny lub metaboliczny może wystąpić przerost tkanki tłuszczowej kolana..

Dlatego wszelkie choroby zapalne stawów kolanowych należy leczyć jak najwcześniej. Cała lista chorób może prowadzić do rozwoju choroby Hoffa: artroza; dna; zapalenie torebki stawowej; chondromalacja rzepki; reumatoidalne zapalenie stawów; toczeń rumieniowaty układowy; hemofilia i inne.

Ryzyko wzrasta z:

• Sporty wymagające powtarzanego, silnego prostowania i zginania kolana (skakanie, kopanie).
• Powtarzające się kontuzje kolana.
• Sporty, w których kolano może trafić (siatkówka, piłka nożna) lub te, które wymagają długiego pobytu w zgięciu kolana

Objawy

Pierwszym objawem choroby Goffa stawów kolanowych jest obrzęk kolana, który może wystąpić pod wpływem różnych czynników, ale częściej na tle zbyt długiego obciążenia. Wzrost obrzęku z powodu infiltracji tkanek otaczających kolano, w tym warstwy tłuszczowej.

Ponadto zwiększa się objętość tkanki tłuszczowej między powierzchniami stawowymi i pojawiają się objawy niepełnego wyprostu kolana, w którym to momencie ostry proces staje się przewlekły.

Jeśli leczenie nie zostało rozpoczęte w odpowiednim czasie, zaczyna się pojawiać przewlekły ból w dolnej części kolana, pod rzepką, a podczas badania palpacyjnego tego obszaru dochodzi do chrupnięcia lub trzeszczki charakterystycznej dla tkanki tłuszczowej.

Nieleczone objawy zaczynają się nasilać, a następną jest hipotrofia mięśnia czworogłowego uda, która dodatkowo osłabia staw kolanowy, prowadząc do jego niestabilności. W przyszłości, z upartą niechęcią do rozpoczęcia leczenia, staw kolanowy praktycznie przestaje funkcjonować, uniemożliwiając chodzenie podczas odpoczynku na obolałej stronie.

Ostry okres charakteryzuje się takimi objawami:

• ból stawu
• zwiększony obrzęk;
• niemożność pełnego wyprostowania stawu;

Na wczesnym etapie choroba Goffa często objawia się jako objawy niespecyficzne, co ułatwia pomylenie jej z urazami łąkotki i więzadeł stawu kolanowego.

Główne zarzuty to:

• Ograniczenia ruchów, a mianowicie niepełne wyprostowanie kolana.
• Uczucie kliknięcia, pękanie pęcherzyków z naciskiem na staw.
• Bolesność, dyskomfort podczas ruchów.
• Obrzęk torebki stawowej i tkanek wokół stawu kolanowego.
• Uczucie niestabilności przy oparciu o kończynę.
• Zmniejszona masa mięśniowa i siła w mięśniach ud.

Kiedy pojawią się te objawy, lekarz urazowy najpierw sprawdzi objawy uszkodzenia więzadeł krzyżowych i łąkotki kolana, które będą ujemne.

1. pojawienie się nocnego bólu;
2. zdolność odczuwania krepujących się formacji po obu stronach kolana, po kliknięciu słychać trzask;
3. zablokowanie stawu kolanowego, przez co niemożliwe jest oparcie się na nodze;
4. zmniejszona funkcja mięśnia czworogłowego uda;
5. rozwój niestabilności stawu funkcjonalnego.

Jeśli ciała tłuszczowe przedostaną się do przestrzeni stawu, ruch stawu może zostać zablokowany. Choroby stawów kolanowych mają podobne objawy, co komplikuje szybką diagnozę i wczesne leczenie, czasami prowadząc do poważnych konsekwencji.

Lista chorób o podobnych objawach: choroba Schlattera; osteochondropatia; zapalenie błony maziowej; reaktywne zapalenie stawów; Zespół Reitera.

Choroba stawu kolanowego, nazwana na cześć doktora Osgooda-Schlattera, jest jedną z niewielu, która ma prawie takie same objawy i różni się, tylko w badaniu rentgenowskim. Choroba Schlattera jest spowodowana licznymi mikrourazami, które są charakterystyczne dla zajęć, sportów aktywnych.

Różnica między chorobą Schlattera stawów kolanowych jest dominującą manifestacją w okresie dojrzewania, kiedy obserwuje się najszybszy wzrost kości.

Diagnostyka

Rozpoznanie choroby jest dość trudne. Ale lekarze opierają się na diagnozie obecności takich objawów:

• kalectwo;
• ból;
• złe funkcjonowanie czworogłowego uda;
• obrzęk nakolannika;
• niemożność pełnego rozciągnięcia kończyny w kolanie.

Rozpoznanie lipoartrozy obejmuje:

• obiektywne badanie ortopedy oraz szereg testów funkcjonalnych i pomiarów;
• radiografia stawów kolanowych;
• rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa;
• artroskopia diagnostyczna.

Obecność tych objawów powinna powodować podejrzenie obecności tej choroby. Co więcej, musisz natychmiast skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli nie znalazłeś wszystkich objawów, ale przynajmniej kilku.

Ale lekarz zwykle używa MRI, artropneumografii do diagnozy choroby (wykorzystywanej nie tylko do badania, ale także do leczenia chirurgicznego), CT, badanie instrumentalne.

Jeśli występują problemy z diagnozą lub leczeniem i są one nieskuteczne, mogą wykonać artroskopię, to znaczy lekarz otwiera staw i bada go.

Pierwszą standardową metodą diagnostyczną jest radiografia uszkodzonego stawu kolanowego. Choroba Goffa na radiogramie jest maskowana przez oznaki początkowej artrozy stawu kolanowego, dzięki czemu diagnoza może być postawiona nieprawidłowo.

Bardziej dokładną metodą badawczą jest artropneumografia. Ta technika polega na wypełnieniu torebki stawowej tlenem, który oddziela formacje dostawowe od siebie i pozwala ocenić ich stan.

Po dostarczeniu tlenu wykonuje się zdjęcia rentgenowskie w kilku projekcjach, w których ocenia się stan fałdów pterygoidów. Tomografia komputerowa nie jest skutecznym badaniem diagnostycznym, ponieważ lepiej obrazuje tkanki kostne niż miękkie.

Najbardziej skutecznym sposobem wykrycia choroby Goffa jest rezonans magnetyczny. To badanie wskazuje na zapalne objawy fałdów pterygoidowych.,

Leczenie

Choroba Hoffa jest leczona poprzez usunięcie zatorów w stawie. Ponadto, za pomocą leczenia, zapalenie jest tłumione, funkcjonowanie kończyny jest w pełni przywrócone, a objawy są eliminowane.

Przez pierwsze kilka tygodni pacjent musi całkowicie odpoczywać, aby leczenie było skuteczne.
Jakie metody znajdują się na liście złożonej terapii zachowawczej:

• wprowadzenie tlenu do szczeliny stawowej;
• wprowadzenie kortykosteroidów do szczeliny stawu kolanowego;
• fizjoterapia;
• Ekspozycja lampy Sollux;
• laseroterapia;
• zastosowania w błocie;
• wprowadzenie kortykosteroidów do stawu o przedłużonym typie;
• gimnastyka;
• speleoterapia;
• elektryczna stymulacja mięśni uda i podudzia.

W większości przypadków te metody leczenia ambulatoryjnego pomagają całkowicie wyzdrowieć, a nawet nie wymagają operacji. Jeśli sprawa okazała się szczególnie trudna i zaniedbana, po prostu nie można uniknąć operacji za pomocą artroskopii. Podczas zabiegu zdeformowany tłuszczowy staw kolanowy jest wycinany i eliminowany..

Po operacji powrót do zdrowia następuje w ciągu zaledwie trzech do czterech tygodni. Ale podczas rekonwalescencji warto przejść rehabilitację w sanatorium, poddać się masażowi, terapii błotnej, terapii ruchowej i fizjoterapii.

Najlepiej jest w okresie rehabilitacji zlokalizowanym w kurortach, w których występują jod-brom, radon, wody siarczkowe. To znacznie skróci czas trwania rehabilitacji. Najważniejsze jest, aby rozpocząć leczenie na czas, nie przeciążać się podczas leczenia i rehabilitacji, zrezygnować z aktywności fizycznej, sportu, ciężkiej pracy, w przeciwnym razie leczenie będzie nieskuteczne, a tylko pogorszysz chorobę.

Dlatego nie wahaj się odwiedzić lekarza i leczyć chorobę Goffa, bądź zdrowy i nie choruj. W leczeniu choroby Goffa stosuje się zintegrowane podejście. Leczenie zachowawcze (niechirurgiczne) jest zalecane w przypadku zapalenia tylko tkanki tłuszczowej, przy nieskuteczności stosuje się je w chirurgii artroskopowej.

• Leczniczy.
• Fizjoterapia.
• Masaż.
• Fizjoterapia.
• Interwencja chirurgiczna.

Główne kierunki terapii obejmują: tryb odpoczynku i oszczędzania ruchowego dla chorego stawu; wstrzyknięcie kortykosteroidów o przedłużonym działaniu do jamy stawowej; dotlenienie chorego stawu (wprowadzenie tlenu do jamy stawowej); laseroterapia; elektryczna stymulacja grup mięśni uda i podudzia; ćwiczenia fizjoterapeutyczne i masaż mający na celu wzmocnienie mięśni (szczególnie mięsień czworogłowy uda).

W przypadku niepowodzenia leczenia terapeutycznego oraz w przypadku zaawansowanej choroby, w ciężkich przypadkach stosuje się chirurgiczne metody opieki medycznej. Mniej traumatyczną metodą leczenia chirurgicznego jest artroskopia (metoda ta służy również do diagnozy). Zgodnie z mechanizmem wykonania jest porównywalny do chirurgii endoskopowej.

Wykonuje się dwa nakłucia z otworami po 0,5 cm i pod nadzorem wideo za pomocą specjalnego narzędzia przystosowanego do dostępu do obszaru operacyjnego, przeprowadza się proces resekcji przerośniętych formacji włóknisto-tłuszczowych.

Prognozy dotyczące rozwoju choroby przy odpowiednim leczeniu są zawsze korzystne. Konsekwencje objawów klinicznych całkowicie znikają: następuje proces przywracania zaburzeń motorycznych, znormalizowanego osłabienia funkcji mięśni i przywracana jest stabilność wspierająca nogi.

Korzystne rokowanie po leczeniu artroskopowym. Pozostałe segmenty tkanki tłuszczowej całkowicie przywracają anatomiczne formacje stawowe, a funkcja amortyzacji stawu zostaje przywrócona.

Grupy leków stosowanych w leczeniu lipoartrozy obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne i glikokortykosteroidy. Pierwsza grupa leków jest stosowana w postaci tabletek (Nimesulide, Nise, Diclofenac) oraz w postaci czynników zewnętrznych - żeli i maści (Diclofenac, Voltaren, Ortofen, Finalgel).

Leki zmniejszają nasilenie stanu zapalnego, zmniejszają objawy choroby. Jednak wadą tabletek jest negatywny wpływ na błonę śluzową żołądka. Żele i maści nie zawsze przenikają do mięśni i torebki stawu.

Glukokortykosteroidy, leki hormonalne wstrzykiwane do stawu za pomocą strzykawki, mają bardziej skuteczny efekt. Zatrzymują proces zapalny, zapobiegają bliznowaceniu uszkodzonych tkanek. Efekt zostaje osiągnięty jak najszybciej, ale procedura wymaga nadzoru medycznego i sterylnych warunków..

Skuteczną metodą leczenia choroby Hoffa jest stosowanie różnych metod fizjoterapii. Procedury te mają na celu nie tylko wyeliminowanie stanu zapalnego, ale także przywrócenie struktur mięśniowych, tworzenie przeszkód dla rozwoju powikłań.

Technika laseroterapii stymuluje zwiększenie przepływu krwi w dotkniętym obszarze i przywrócenie funkcji tkanki tłuszczowej. Codzienne zabiegi można stosować w połączeniu z zastrzykami z kortykosteroidami, aby wzmocnić działanie leków.

Elektromiostymulacja mięśni wokół stawu zapobiega ich atrofii, pomaga przywrócić stabilność i kompletność wykonywanych ruchów. Technika ta jest zalecana w przewlekłym przebiegu choroby w celu przywrócenia mięśnia czworogłowego uda.

Specjalną metodą leczenia choroby Hoffa jest tlenoterapia - wypełnienie jamy stawowej tlenem. Ta metoda ma dwa cele:

1. Po pierwsze, uzupełnia brak tlenu w tkance dotkniętej stanem zapalnym, przyspiesza proces gojenia..
2. Po drugie, ciśnienie tlenu rozkłada tkankę ograniczoną między kościami, nadaje objętość ruchom.

Terapia manualna ma te same cele, co stosowanie fizjoterapii. Masaż stymuluje dopływ krwi do dotkniętej tkanki, dostarczanie składników odżywczych i tlenu. Ponadto usuwa się skurcz mięśni otaczających staw, a objawy stają się mniej wyraźne.

Niezbędny jest kurs ćwiczeń fizjoterapeutycznych niezależnie od etapu i wybranej taktyki leczenia. Wszystkie ćwiczenia powinny być skoordynowane z lekarzem prowadzącym, aby wybrać optymalny schemat obciążenia. Prawidłowe, harmonijne obciążenie stawów jest istotnym elementem leczenia.

Nowoczesna metoda chirurgicznego leczenia choroby Hoffa jest techniką artroskopową. Dzięki tej manipulacji narzędzia i kamera są wprowadzane do stawu za pomocą małych nakłuć. Pozwala to uniknąć rozległych urazów, przyspieszyć naprawę tkanek.

Podczas operacji wycinane są odcinki przewlekłego stanu zapalnego, uduszona, martwa tkanka tkanki tłuszczowej. Skutki zapalenia zwyrodnieniowego stawów są wyeliminowane, przywrócona zostaje ruchomość w stawie.
Technika ta jest rzadko stosowana, ponieważ terminowe leczenie zachowawcze pozwala osiągnąć dobry wynik bez operacji.

Środki ludowe

Liście chrzanu są dobre na bóle kolan. Weź świeży liść rośliny, pergamin i wełniany szalik. Polej wrzącą wodą chrzan, przymocuj do kolana. Ułóż pergamin na wierzchu, aby przykrył arkusz papieru. Owiń wszystko ciepłym szalikiem. Trzymaj chrzan nie powinien być dłuższy niż 5 minut, w przeciwnym razie może pojawić się oparzenie.

Wlej świeże młode mlecze z wódką. W tym celu słoik o pojemności 500 ml jest wypełniony do połowy żółtymi kwiatami, wbijając je. Następnie wlej wódkę do pełnej objętości puszki. Domagaj się w ciemności przez miesiąc. Następnie przefiltrowano i wykorzystano jako mielenie.

Wyciśnij sok ze świeżej główki kapusty. Aby to zrobić, możesz użyć sokowirówki lub maszynki do mięsa. Kawałek naturalnej tkaniny zwilż dobrze sokiem. Odpowiedni jest materiał wełniany. Przymocuj chusteczkę do dotkniętego obszaru, przykryj pergaminem i owiń ją. Trzymaj 40 minut.

Dobry efekt daje łopian. Do leczenia pobiera się kilka liści rośliny. Wystarczająco dużo sztuk 6. Należy je umyć, złożyć razem aksamitną stroną do dołu. Następnie rozwałkuj go lekko wałkiem do ciasta, aby wyróżnić się na soku lub ułóż na wierzchu naczynia z gorącą wodą. Następnie przymocuj cały stos do dotkniętego obszaru, aksamitną częścią do góry, owinąć polietylenem i zaizolować.

Do tej maści potrzebne są zielone części roślin: krwawnik pospolity i ziele dziurawca zwyczajnego w stosunku 2: 1. Muszą być dobrze zmiażdżone. Rozpuść jeden kawałek wazeliny w łaźni wodnej. Bez usuwania ciepła dodaj do niego posiekane rośliny i wymieszaj. Należy uzyskać jednorodną masę. Maść należy wcierać przez noc.

Kwiaty kasztanowca nalegają na wódkę i są używane jako grind. Na 100 g alkoholu weź 4 łyżki. l rośliny Zamiast kwiatów kasztanowca w tym przepisie możesz użyć białych kwiatostanów akacji.

Ludzie szeroko używali złotych wąsów. Aby przygotować maść terapeutyczną, stosuje się zielone części rośliny. Są kruszone i mieszane ze stopioną wazeliną. 2 części rośliny wymagają 3 części wazeliny.

Jako mielenie dobrze pomaga nalewka z gorzkiego pieprzu. Aby go przygotować, weź strąki z nasionami i posiekaj. Napełnij pół butelki lub słoika 500 ml, ubijając pieprz. Wlać pozostałą objętość pojemnika wódką. Pozostaw produkt na tydzień w ciemnym miejscu.

Zapobieganie

Niebezpieczeństwo choroby Hoffa polega na tym, że oprócz ciągłego dyskomfortu i obniżenia jakości życia podczas długiego przebiegu patologii rozwijają się nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe i dystroficzne w stawie, które następnie wymagają leczenia chirurgicznego w celu przywrócenia funkcji motorycznej kończyny, aż do wymiany stawu kolanowego..

• Mogą wystąpić często powtarzające się objawy, które mogą prowadzić do przewlekłej choroby..
• Niepełnosprawność, która upośledza zdolności sportowca.
• Powolne gojenie na początku.
• Ryzyko chirurgiczne: infekcja, krwawienie, urazy nerwów (drętwienie, osłabienie, porażenie), wciąż ból i szczypanie tkanki tłuszczowej, a także zerwanie więzadła rzepki.

• Przed uprawianiem sportu rozgrzej nogę i rozciągnij.
• Utrzymywanie formy:
• Siła, elastyczność i wytrzymałość
• Zapobieganie chorobom układu sercowo-naczyniowego.
• Noś nakolanniki.
• Wykonaj pełne wyleczenie z kontuzji przed powrotem do sportu.

W profilaktyce skomplikowanego procesu patologicznego ważna jest terminowa prawidłowa diagnoza choroby, która pozwala na skuteczne leczenie zachowawcze i pozwala uniknąć operacji.

Biorąc pod uwagę etiologię choroby i charakter jej przebiegu, należy zwrócić uwagę na zapobieganie urazom stawu kolanowego: unikać stresu lub nagłych ruchów, które mogą powodować uraz stawu; nakładaj ochronne ochraniacze na kolana pracownikom niektórych zawodów, których pozycja obejmuje podparcie kolan. [/ uwaga]