Choroba Hortona (czasowe zapalenie tętnic)

Choroba Hortona lub skroniowe zapalenie tętnic jest ostrą chorobą ogólnoustrojową, której postęp powoduje ostre zapalenie tętnic skroniowych i szyjnych. Choroba należy do grupy zapalenia naczyń. W niektórych źródłach choroba ta jest określana jako gigantyczne zapalenie tętnic. W większości przypadków dotyczy tylko osób starszych. Choroba została nazwana na cześć amerykańskiego lekarza Hortona, który po raz pierwszy opisał ją w 1932 roku.

Etiologia

Do tej pory choroba Hortona nie ma dokładnego obrazu etiologicznego. Choroba należy do grupy ogólnoustrojowego zapalenia naczyń, ponieważ dotyka tylko dużych naczyń.

Najczęściej czynnikami wywołującymi progresję czasowego zapalenia tętnic są:

• ciężkie choroby zakaźne;
• zbyt słaby układ odpornościowy;
• procesy autoimmunologiczne.

Jak wykazały badania, przeciwciała zaczynają być wytwarzane w ciele pacjenta. W wyniku tego zaczyna się rozwijać proces autoimmunologiczny, który wpływa na duże naczynia. Jest to główny powód rozwoju procesu patologicznego.

Ogólne objawy

Obraz kliniczny gigantycznego zapalenia tętnic jest dobrze zdefiniowany. Ale objawy mogą wskazywać na inne choroby, co znacznie komplikuje diagnozę. Co więcej, pacjent po prostu nie zwraca się o pomoc medyczną na czas.

Na początkowym etapie rozwoju choroby można zaobserwować następujące objawy:

• ból w okolicy skroniowej głowy;
• Zespół wiotkich szczęk - zmęczenie mięśni żucia;

Ból głowy Hortona jest jednostronny. Z reguły ból rozciąga się tylko na połowę głowy. Ten objaw jest najbardziej charakterystyczny dla czasowego zapalenia tętnic..

W miarę rozwoju choroby obraz kliniczny można uzupełnić następującymi objawami:

• kaszel bez wyraźnego powodu;
• ból gardła;
• zaburzenia widzenia jednego lub dwóch oczu jednocześnie;
• gorączka, niestabilna temperatura;
• niestabilne ciśnienie krwi.

W zależności od ogólnego stanu pacjenta objawy te mogą być uzupełnione przez omdlenia, ataki nieprzytomności.

Ból głowy obserwuje się zarówno podczas rozwoju, jak i przewlekłych stadiów choroby. Oprócz odczuć fizjologicznych choroba objawia się zewnętrznie. Tętnica skroniowa z zapaleniem naczyń tego typu pęcznieje i jest wyraźnie widoczna u pacjenta. Bez odpowiedniego leczenia gigantyczne zapalenie naczyń może spowodować śmierć pacjenta.

Zaburzenia widzenia są spowodowane zaburzeniami krążenia. Pacjent skarży się na ból gałki ocznej, rozmazany obraz. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte, może to doprowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Formy rozwoju choroby

W oficjalnej medycynie istnieją trzy formy rozwoju olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic:

• zapalny
• nietypowa postać choroby;
• uogólnione.

W zapalnej postaci rozwoju zapalenia naczyń objawy są wyraźne - gorączka, silny ból głowy, utrata masy ciała.

Nietypowa postać zapalenia naczyń tego podgatunku jest uważana za najbardziej niebezpieczną. Choroba praktycznie nie wykazuje żadnych objawów, dopóki nie pojawi się przewlekły etap. Czasowe zapalenie tętnic w tej formie jest uważane za najbardziej niebezpieczne, ponieważ choroba jest trudna do zdiagnozowania na czas. Czasami występuje syndrom „nagłej śmierci”. Jedynym objawem choroby jest częsty ból głowy. Ale w większości przypadków pacjent po prostu nie zwraca na nią uwagi.

Uogólniona forma rozwoju procesu patologicznego może wpływać zarówno na mężczyzn, jak i kobiety. Warto zauważyć, że ta forma zapalenia naczyń praktycznie nie ma ograniczeń wiekowych - choroba dotyka nie tylko osób starszych, ale także młodych ludzi. Objaw bólu głowy występuje rzadziej niż w przypadku innych postaci choroby..

Charakter lokalizacji i możliwe komplikacje

Najczęściej z czasowym zapaleniem tętnic wpływa na tętnicę szyjną. W przypadku braku odpowiedniego i terminowego leczenia choroba może wpływać na inne tętnice. W niektórych przypadkach zapalenie naczyń tego podgatunku może powodować choroby nerek, zaburzenia oftalmiczne. Według statystyk choroby okulistyczne rozpoznaje się u 14–25% ogólnej liczby osób dotkniętych zapaleniem naczyń.

Jeśli wewnętrzna tętnica szyjna jest zaangażowana w proces patologiczny, wówczas dochodzi do naruszenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Takie zaburzenia niedokrwienne mogą prowadzić do udaru mózgu..

W przypadku rozwoju procesu patologicznego w tętnicy krezkowej górnej mogą wystąpić zaburzenia przewodu pokarmowego. Innymi słowy, ten typ zapalenia naczyń może powodować rozwój chorób tła prawie całego ciała..

Diagnostyka

Diagnoza choroby Hortona polega na osobistym badaniu pacjenta, instrumentalnych i laboratoryjnych metod badawczych.

Jeśli wystąpią powyższe objawy, osoba powinna skontaktować się z neurologiem lub terapeutą. Po wyjaśnieniu wywiadu (biorąc pod uwagę zarówno osobisty, jak i rodzinny), zalecane są dodatkowe badania.

Standardowy program badań laboratoryjnych w przypadku podejrzenia zapalenia naczyń obejmuje:

Diagnostyka instrumentalna składa się z następujących analiz:

• badanie morfologiczne;
• CT
• MRI
• procedura USG;
• Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa.

Na podstawie wyników lekarz może postawić dokładną diagnozę i przepisać prawidłowe leczenie..

Leczenie

Hospitalizacja zapalenia naczyń tego podtypu jest konieczna tylko wtedy, gdy istnieje podejrzenie rozwarstwienia aorty. Zasadniczo przeprowadza się kompleksowe leczenie uzależnień. Jeśli terapia lekowa nie daje pozytywnych wyników, możliwa jest operacja.

Podstawą leczenia uzależnień jest stosowanie takich leków, jak:

• glukokortykosteroidy;
• cytostatyki;
• przygotowania do ogólnego wzmocnienia odporności.

Dawkowanie i częstotliwość przyjmowania leków są przepisywane tylko przez lekarza prowadzącego. Średnio kurs leczenia uzależnień trwa około 2 lat. Jeśli wyniki są pocieszające, to w ciągu najbliższych sześciu miesięcy pacjent powinien przyjąć leki zapobiegawcze.

Interwencja chirurgiczna ma zastosowanie tylko wtedy, gdy stan pacjenta jest krytyczny, a leczenie farmakologiczne nie ma sensu.

Leczenie środkami ludowymi

W przypadku zapalenia naczyń tego typu leczenie środkami ludowymi jest możliwe tylko na zalecenie lekarza. Lepsze wyniki można osiągnąć tylko w połączeniu z głównym kursem terapii..

W przypadku czasowego zapalenia naczyń pacjentowi zaleca się picie herbaty z rumiankiem. Medycyna alternatywna sugeruje również stosowanie takich przepisów:

• napar z kwiatów nagietka;
• napar lub wywar z korzeni lukrecji;
• Herbata z jeżówki.

Ostatni środek można uznać za zapobiegawczy. Ale przed zastosowaniem jakichkolwiek przepisów tradycyjnej medycyny lepiej skonsultować się z kompetentnym specjalistą. Samo leczenie bez dokładnej diagnozy jest niedopuszczalne.

Zapobieganie

Nie ma profilaktyki tej choroby jako takiej. Po przejściu terapii pacjent powinien przestrzegać takich recept:

• tylko właściwe odżywianie;
• wyjątek stanowi palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu;
• umiarkowana aktywność fizyczna;
• spacery na świeżym powietrzu.

Zgony w chorobie Hortona są bardzo rzadkie. Ale choroba może wywołać rozwój innych chorób, w których zgon nie jest wyjątkiem. Dlatego powinieneś skontaktować się z lekarzem w odpowiednim czasie i poddać się regularnym badaniom lekarskim.

Choroba Hortona: przyczyny, objawy, zasady leczenia

Stan naczyń krwionośnych jest bardzo ważny dla organizmu. W tętnicach krew przenosi tlen i składniki odżywcze do komórek całego ciała..

Najbardziej wrażliwe są komórki nerwowe, jako pierwsze umierają z braku składników odżywczych. Dlatego naruszenie dopływu krwi do mózgu może prowadzić do poważnych konsekwencji..

W czasowym zapaleniu stawów (lub zespole Hortona z nazwiska odkrywcy) naczynia mózgowe ulegają zapaleniu. Cierpią średnie i duże tętnice, najczęściej skroniowe.

Choroby dotykają osoby starsze i osoby starsze. Szczyt zapadalności występuje w wieku 70 lat, chociaż w medycynie zdarzały się przypadki patologii u osób poniżej 40 roku życia.

Przyczyny choroby

Choroba została nazwana na cześć amerykańskiego naukowca Hortona, który szczegółowo opisał ją w 1931 r. Etymologia skroniowego zapalenia stawów nie jest w pełni zidentyfikowana.

• Według większości ekspertów prowokujący wpływ na rozwój choroby wywierają infekcje, w szczególności opryszczka, furunculosis, wirusy zapalenia wątroby, grypa.
• Potwierdzeniem tej hipotezy jest to, że u jednej trzeciej pacjentów w ścianach dotkniętych tętnic antygenu wirusa zapalenia wątroby typu B (HbsAg) i przeciwciał przeciwko niemu znaleziono.
• Identyfikacja wśród chorych nosicieli genów HLA B14, A10, B8 wskazuje na obecność genetycznych predyspozycji do zespołu Hortona.

Najczęściej choroba dotyka przedstawicieli Europy Północnej i krajów skandynawskich. Tutaj wskaźnik zapadalności wynosi do 35 osób na 100 tysięcznej populacji.

Arabowie i mieszkańcy krajów azjatyckich rzadziej chorują. W Japonii czasowe zapalenie stawów występuje tylko u 1,5 osoby na 100 tysięcy.

Choroba występuje częściej u kobiet. Stosunek kobiet i mężczyzn wynosi od 5 do 3.

Objawy zespołu Hortona

Objaw choroby w zwykłym trybie pojawia się stopniowo - w ciągu 14-30 dni.

Ale po chorobach wirusowych (SARS, zapalenie wątroby) możliwe są ostre objawy. Pacjent ma gorączkę, pojawiają się częste migreny.

Ból głowy jest jednostronny lub dwustronny. Możliwa lokalizacja bólu w okolicy skroniowej.

Następujące ogólne objawy kliniczne są charakterystyczne dla czasowego zapalenia stawów:

• gorączka z gorączką do 40 °;
• zmniejszony apetyt, anoreksja;
• nudny lub pulsujący ból głowy, zawroty głowy;
• reumatyzm polimialgii, objawiający się sztywnością mięśni barku i obręczy miednicy;
• ogólna słabość;
• depresja.
• zmiana koloru świątyń.

W przypadku zespołu Hortona gromadzenie się nieprawidłowo zmienionych komórek - gigantycznych komórek - występuje w ścianach naczyń.

Dlatego choroba jest często nazywana gigantycznym komórkowym zapaleniem stawów. W wyniku patologii błony tętnic ulegają stanom zapalnym, światło naczyń zwęża się, tworzą się skrzepy krwi.

Często dotyczyły tętnic szyjnych, aorty i innych średnich i dużych naczyń. Prawdopodobieństwo zapalenia zmniejsza się wraz ze spadkiem kalibru naczyniowego.

Mechanizm choroby jest autoimmunologiczny. Oznacza to, że ciało przestaje rozpoznawać własne komórki i zaczyna je atakować.

Główną strukturą podlegającą reakcji immunopatologicznej jest tętnicze włókno elastyny. Objawy zespołu Hortona zależą od obszaru uszkodzenia..

Objawy naczyniowe są wyrażane przez zagęszczenie ścian tętnic, brak pulsacji. Podczas palpacji wyczuwalne są guzki. W obszarze skroniowym obserwuje się przebarwienia i obrzęki..

Opuchnięta żyła w zespole Hortona

Kontury tętnicy są wyraźnie widoczne przez skórę. Przy rzadszych naruszeniach innych gałęzi zewnętrznej tętnicy szyjnej pojawia się ból gardła i jamy ustnej, głupi język, szum w uszach, zaburzenia słuchu.

Jeśli dopływ krwi do nerwu wzrokowego jest zaburzony, pacjenci skarżą się na niewyraźny obraz, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie i ból gałek ocznych. 36% pacjentów rozwija jednostronną nieodwracalną ślepotę.

Dzięki terminowemu wykryciu objawów czasowego zapalenia stawów leczenie zapobiega nieodwracalnym zmianom.

Na początku leczenia rokowanie jest korzystne; wskaźniki śmiertelności u pacjentów z zespołem Hortona nie odbiegają od ogólnie przyjętych wartości..

Jednak w późnych stadiach choroby możliwe są powikłania w postaci zawału mózgu i ataków niedokrwiennych. Są nawroty.

Diagnoza choroby

Rozpoznanie czasowego zapalenia stawów opiera się na kombinacji czynników objawów klinicznych, wieku pacjenta, danych laboratoryjnych, wyników biopsji tętnicy szyjnej, wyników badań okulisty i neurologa.

W przypadku zespołu Hortona ESR jest zwykle znacznie zwiększony. Na obecność patologii wskazują również wskaźniki stanu zapalnego, obecność przeciwciał przeciwko czynnikowi VIII, niedokrwistość, leukocytoza.

Przyspieszona ESR (50-70 mm / h) przyczynia się do podejmowania decyzji dotyczących leczenia glukokortykoidami.

Pozytywny efekt leczenia potwierdza poprawność diagnozy. Biochemiczne badanie krwi ujawni charakterystyczną dysproteinemię ze zmniejszeniem ilości albuminy, wzrostem Ig G.

Ogromne znaczenie w diagnozie choroby ma biopsja tętnicy skroniowej.

Obraz histologiczny pokazuje:

• pogrubienie ścian naczyń krwionośnych;
• akumulacja gigantycznych komórek wielojądrzastych w naciekach;
• tworzenie się w ścianach tętnic ziarniniaków zawierających limfocyty i histiocyty;
• zwężenie światła naczyń krwionośnych;
• zakrzepica ciemieniowa.

Jednak brak charakterystycznych objawów czasowego zapalenia stawów nie wskazuje na błąd w diagnozie, ponieważ zapalenie naczyń jest segmentowane.

Dzięki biopsji można pobrać materiał ze zdrowej części tętnicy. Pozytywny wynik w 70% przypadków jest wykrywany poprzez wykonanie dwustronnej biopsji.

W porozumieniu z okulistą specjalista sprawdza ostrość wzroku i bada dno. Neurolog ujawnia u pacjenta zaburzenia naczyniowe. Przeprowadzono CT i MRI mózgu, badanie ultrasonograficzne i angiografię naczyń krwionośnych.

Amerykańscy reumatolodzy opracowali pięć kryteriów wykrywania zespołu Hortona:

1. Wiek pacjenta powyżej 50 lat.
2. Pojawienie się nowych bólów głowy według rodzaju i lokalizacji.
3. Modyfikacja tętnicy skroniowej bez objawów miażdżycy - zagęszczenie, brak pulsacji, ból.
4. Przyspieszenie ESR powyżej 50 mm / h.
5. Obraz histologiczny biopsji tętnicy skroniowej typowej dla skroniowego zapalenia stawów.

Jeśli pacjent ma trzy z pięciu wskazanych kryteriów, zdiagnozowano u niego chorobę Hortona..

Leczenie

Czasowe zapalenie stawów jest zwykle łatwe do wyleczenia. Lekarze używają leków podczas terapii.

Stosowane są również środki ludowe, które poprawiają stan pacjentów..

Lek

Głównym obszarem oficjalnej terapii zespołu Hortona jest podawanie hormonów glukokortykoidowych.

Substancje te działają przeciwzapalnie i hamują rozwój chorób ogólnoustrojowych. Ale możliwe są poważne skutki uboczne - zmiany kości, przyrost masy ciała.

Leki hormonalne są przepisywane do momentu uzyskania wyników biopsji. Lekarz przepisuje prednizon, którego dawka zależy od uszkodzenia tętnic i zmniejszenia percepcji wzrokowej. Spożycie powinno trwać co najmniej dwa lata..

Przy gwałtownym pogorszeniu widzenia możliwa jest terapia pulsowa metyloprednizolonem. Zmniejszenie dawki następuje nie wcześniej niż miesiąc po rozpoczęciu leczenia.

Prednizolon do leczenia zespołu Hortona

Rozwój czasowego zapalenia stawów jest postępujący. Jednak przy wczesnej diagnozie i szybkim leczeniu następuje regresja.

Jeśli pacjent skonsultował się z lekarzem na późnym etapie choroby, lekarz przepisze dodatkowe leki - środki przeciwbólowe, uspokajające, leki przeciwmalaryczne, metotreksat.

Kompleksowe leczenie obejmuje fizjoterapię, której czas trwania jest ustalany indywidualnie. Jeśli istnieją przeciwwskazania do leczenia glikokortykoidami (wrzód trawienny, zapalenie żołądka), operacja usunięcia uszkodzonych ścian tętnic.

Środki ludowe

Podczas leczenia pacjenta zaleca się herbatę z rumianku lub kardamonu. Uspokaja, działa przeciwzapalnie i balsamuje błonę śluzową żołądka.

Możesz także zaparzyć nagietek. Przepis na napar - zaparz pięć łyżek suchej kolekcji jednym litrem wrzącej wody. Niech herbata zaparzy się przez godzinę. Weź pół szklanki przed każdym posiłkiem.

Aby zwiększyć odporność, pacjentowi zaleca się ćwiczenia fizyczne, wlewanie zimnej wody. Aby zapobiec osteoporozie, należy przestać pić alkohol i palić..

Rumiankowa herbata łagodząca objawy czasowego zapalenia stawów

Pacjent powinien wzmocnić kości. W tym celu musisz jeść pokarmy bogate w wapń i witaminę D..

Są to ryby, owoce morza, mleko, orzechy włoskie. Stosowanie szpinaku, cebuli, czosnku, selera, sałaty pomaga obniżyć poziom cholesterolu i zwiększyć odporność..

Pacjent musi wiedzieć, że środki ludowe nie leczą choroby, ale przyczyniają się do złagodzenia skutków ubocznych i ogólnego wzmocnienia organizmu. Aby pokonać dolegliwość, musisz skontaktować się z lekarzem na czas.

Choroba Hortona jest skutecznie leczona za pomocą nowoczesnych leków.

Ale dla pozytywnego wyniku ważne jest zdiagnozowanie choroby na wczesnym etapie. Opóźnianie terapii prowadzi do poważnych konsekwencji.

Choroba Hortona (gigantyczne zapalenie tętnic) i jej terminowe leczenie

Z wiekiem zachodzą zmiany w ludzkim ciele, które wpływają na różne narządy i układy, w tym średnie i duże tętnice.

W rezultacie zaczynają się rozwijać poważne choroby i patologie, co może prowadzić do najsmutniejszych konsekwencji, a nawet śmierci. Jedna z tych chorób nazywa się gigantycznym komórkowym zapaleniem tętnic..

informacje ogólne

Gigantyczne zapalenie tętnic (alternatywne nazwy - zespół Hortona, choroba Hortona) jest chorobą zapalną średnich i dużych tętnic. W ich ścianach rozpoczyna się proces akumulacji nienormalnych komórek olbrzymów, który ostatecznie obejmuje coraz więcej obszarów.

Występuje pogrubienie błon tętniczych, zwężenie prześwitów naczyń i tworzenie się ciemieniowych skrzepów krwi, które zakłócają przepływ krwi w miejscach uszkodzeń aż do całkowitego ustania. Choroba może obejmować dowolne tętnice, ale najczęściej cierpią na tętnice szyjne, czaszkowe i skroniowe (najczęściej zapalenie tętnic skroniowych). Żyły są czasami zaangażowane w proces zapalny.

Najczęściej gigantyczne zapalenie tętnic jest diagnozowane u osób starszych i występuje w około 1 na 1000 przypadków. Średni wiek pacjentów wynosi 70 lat, przy 65% ​​całkowitej liczby pacjentów.

Przyczyny

Przyczyny choroby Hortona nie są w pełni zrozumiałe, ale większość ekspertów zgadza się, że jej głównymi przyczynami są zaburzenia odporności, charakteryzujące się przewagą wirusów i bakterii w miejscach uszkodzeń. Często choroba poprzedzona jest mykoplazmą, parwowirusem i zakażeniami chlamydiami.

Po wejściu do organizmu drobnoustrojów chorobotwórczych zaczynają aktywnie wytwarzać przeciwciała przeciwko odporności, wywołując autoimmunologiczne zapalenie. Wpływa negatywnie na funkcjonowanie układu krążenia, prowadzi do zwężenia tętnic, zaburzenia przepływu krwi i głodu tlenu.

Czynniki, które wywołują rozwój olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic, obejmują także gruźlicę, grypę i wirusy zapalenia wątroby. Obecność dziedzicznych i genetycznych predyspozycji nie jest wykluczona: wielu pacjentów jest nosicielami genów A10, B14, HLA i B8.

Rodzaje i formy

W zależności od lokalizacji i patogenezy choroba Hortona tradycyjnie dzieli się na następujące typy:

• zlokalizowane olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic rozprzestrzenia się tylko na jedną grupę naczyń;
• polimialgia reumatyczna charakteryzująca się rozległym procesem zapalnym;
• rozległe olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, które łączy czasowe zapalenie tętnic i reumatyczną polimialgię;
• uszkodzenie dużych tętnic ciała.

Charakter zmian podczas rozwoju choroby jest segmentowany i ogniskowy. W pierwszym przypadku wpływa na poszczególne struktury, aw drugim następuje masowe naruszenie integralności naczyń.

Niebezpieczeństwo i komplikacje

Niebezpieczeństwo gigantycznego zapalenia tętnic polega na tym, że uszkodzenie tętnic często pozostaje niezauważone, co stwarza ryzyko powikłań. Najczęstszym z nich jest uszkodzenie tętnic oczu, prowadzące do częściowej lub całkowitej ślepoty. Do powikłań należą również udary i zawały serca, które mogą rozwinąć się na tle ogólnego obrazu choroby..

Ogólnie rzecz biorąc, prognozy dotyczące życia pacjentów są korzystne - liczba zgonów nie przekracza średnich statystyk innych patologii związanych z wiekiem.

Objawy

Wśród objawów choroby Hortona wyróżnia się objawy ogólne i naczyniowe, a także uszkodzenie narządów wzroku..

Typowe objawy:

• długotrwała lub epizodyczna gorączka do 38–39 ° C, gorączka;
• brak pulsu w tętnicach obwodowych;
• częste bóle głowy, które mogą wystąpić nawet podczas czesania włosów;
• dyskomfort na twarzy: ból, mrowienie, pieczenie, drętwienie podczas jedzenia lub mówienia;
• brak apetytu, zmęczenie, osłabienie, utrata masy ciała;
• zaburzenia snu, drażliwość, depresja;
• tępy ból mięśni i stawów.

Objawy naczyniowe:

• stwardnienie, ból i zaczerwienienie tętnic (skroniowe, ciemieniowe itp.);
• pojawienie się guzków na skórze głowy;
• z uszkodzeniem innych dużych tętnic pojawiają się objawy charakterystyczne dla procesu patologicznego: kulawizna, udar mózgu, zawał mięśnia sercowego i inne narządy.

Rozpoznanie zaawansowanego czasowego zapalenia tętnic jest łatwe - naczynia zwiększają się, jak na tym zdjęciu:

Zmiany oka:

• niewyraźne widzenie: uczucie „much” i „mgły” przed oczami;
• wypadnięcie górnej powieki;
• podwójne widzenie (podwójne widzenie);
• ból oka.

Wszystkie objawy gigantycznego zapalenia tętnic charakteryzują się stopniowym wzrostem, a objawy związane z narządami wzroku pojawiają się kilka miesięcy po rozwoju choroby.

Kiedy iść do lekarza?

Aby uniknąć rozwoju niebezpiecznych powikłań, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem nawet przy najmniejszym podejrzeniu choroby Hortona: przewlekły ból głowy i twarzy, ciągłe zmęczenie, częste wzrosty temperatury ciała itp..

Reumatolog bierze udział w leczeniu patologii, który musi uważnie słuchać skarg pacjenta i zlecać dodatkowe badania.

Diagnostyka

Wykrycie gigantycznego zapalenia tętnic jest skomplikowane przez fakt, że ma objawy podobne do innych chorób. Diagnoza jest ustalana na podstawie następujących testów i badań:

• Ogólna i biochemiczna analiza krwi. Pacjenci mają gwałtowny wzrost ESR, któremu towarzyszy umiarkowana niedokrwistość i uporczywa lub epizodyczna gorączka, a także hiperglutemia alfa i gamma.
• Oględziny. Obejmuje badanie dotykowe tętnic i żył, które w przypadku choroby mogą być pogrubione, spuchnięte lub bolesne.
• Biopsja tętnicy skroniowej. W znieczuleniu miejscowym od pacjenta pobiera się część tkanki tętnicy skroniowej, którą następnie dokładnie bada się pod mikroskopem w celu identyfikacji zainfekowanych komórek. Metoda pozwala potwierdzić lub zaprzeczyć obecności choroby z prawie 100% prawdopodobieństwem.
• Angiografia. Procedura badania rentgenowskiego tętnic i żył, która umożliwia określenie miejsca zwężenia i stopnia rozprzestrzenienia się procesu zapalnego.
• Okulistyka Badanie narządów wzroku, z którymi u pacjentów z gigantycznym komórkowym zapaleniem tętnic można zidentyfikować rozwój niedokrwiennego zapalenia nerwu wzrokowego i innych powikłań.

Leczenie

Po diagnozie pacjentowi przepisuje się duże dawki kortykosteroidów, a lek o nazwie Prednizolon jest szczególnie skuteczny..

Zaleca się kontynuowanie leczenia przez około miesiąc, po czym dawkę stopniowo zmniejsza się, tak że leczenie zostaje anulowane po 10-12 miesiącach.

Taki schemat daje dobre wyniki u 90% pacjentów i pozwala znormalizować temperaturę ciała i poziom ESR we krwi.

Po zmniejszeniu dawki lekarz prowadzący powinien stale monitorować pacjenta, ponieważ wszelkie odchylenia od normy wskazują na nawrót choroby. Jednocześnie istnieje pewna liczba osób, które muszą przyjmować prednizolon w dawce podtrzymującej przez kilka lat.

W około 10% przypadków wysokie dawki prednizolonu nie dają oczekiwanego efektu, dlatego pacjentom przepisuje się trzydniową terapię metyloprednizolonem dożylnie, po czym przechodzą na leki doustne. Ta taktyka jest szczególnie skuteczna, gdy dana osoba rozwija patologie oka..

Terapia hormonalna jest obecnie uważana za jedyne leczenie, które może szybko stłumić objawy i objawy olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic. Skuteczność innych metod nie została jeszcze potwierdzona.

Zapobieganie

Ponieważ przyczyny choroby Hortona nie zostały jeszcze wyjaśnione, w ramach profilaktyki pacjentom zaleca się ogólne środki w celu wzmocnienia organizmu (zdrowy styl życia, porzucenie złych nawyków, umiarkowana aktywność fizyczna), a także terminowe leczenie chorób zakaźnych.

W przypadku pacjentów z rozpoznaniem „olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic” ważne jest, aby zrozumieć, że choroba należy do kategorii przewlekłej, dlatego wymaga przestrzegania odpowiednich środków zapobiegawczych przez całe życie.

Dwa razy w roku pacjenci muszą przejść obowiązkowe badanie lekarskie, a jeśli istnieje podejrzenie nawrotu, natychmiast skonsultuj się z lekarzem.

Według badań i praktycznych obserwacji osoby starsze można uznać za główny czynnik ryzyka rozwoju choroby Hortona. Ludzie, którzy przekroczyli pięćdziesięcioletni kamień milowy, powinni zwrócić szczególną uwagę na swoje zdrowie i pamiętać, że dzięki terminowej diagnozie i odpowiedniemu leczeniu choroby można osiągnąć stabilną i długoterminową remisję.

Leczenie objawów choroby Hortona

W zależności od lokalizacji i patogenezy choroba Hortona tradycyjnie dzieli się na następujące typy:

• zlokalizowane olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic rozprzestrzenia się tylko na jedną grupę naczyń;
• polimialgia reumatyczna charakteryzująca się rozległym procesem zapalnym;
• rozległe olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, które łączy czasowe zapalenie tętnic i reumatyczną polimialgię;
• uszkodzenie dużych tętnic ciała.

Charakter zmian podczas rozwoju choroby jest segmentowany i ogniskowy. W pierwszym przypadku wpływa na poszczególne struktury, aw drugim następuje masowe naruszenie integralności naczyń.

Leczenie środkami ludowymi

W przypadku czasowego zapalenia naczyń pacjentowi zaleca się picie herbaty z rumiankiem. Medycyna alternatywna sugeruje również stosowanie takich przepisów:

• napar z kwiatów nagietka;
• napar lub wywar z korzeni lukrecji;
• Herbata z jeżówki.

Ostatni środek można uznać za zapobiegawczy. Ale przed zastosowaniem jakichkolwiek przepisów tradycyjnej medycyny lepiej skonsultować się z kompetentnym specjalistą. Samo leczenie bez dokładnej diagnozy jest niedopuszczalne.

Niebezpieczeństwo i komplikacje

Najczęściej z czasowym zapaleniem tętnic wpływa na tętnicę szyjną. W przypadku braku odpowiedniego i terminowego leczenia choroba może wpływać na inne tętnice..

W niektórych przypadkach zapalenie naczyń tego podgatunku może powodować choroby nerek, zaburzenia oftalmiczne.

Według statystyk choroby okulistyczne rozpoznaje się u 14–25% ogólnej liczby osób dotkniętych zapaleniem naczyń.

Jeśli wewnętrzna tętnica szyjna jest zaangażowana w proces patologiczny, wówczas dochodzi do naruszenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Takie zaburzenia niedokrwienne mogą prowadzić do udaru mózgu..

W przypadku rozwoju procesu patologicznego w tętnicy krezkowej górnej mogą wystąpić zaburzenia przewodu pokarmowego. Innymi słowy, ten typ zapalenia naczyń może powodować rozwój chorób tła prawie całego ciała..

Niebezpieczeństwo gigantycznego zapalenia tętnic polega na tym, że uszkodzenie tętnic często pozostaje niezauważone, co stwarza ryzyko powikłań. Najczęstszym z nich jest uszkodzenie tętnic oczu, prowadzące do częściowej lub całkowitej ślepoty. Do powikłań należą również udary i zawały serca, które mogą rozwinąć się na tle ogólnego obrazu choroby..

Ogólnie rzecz biorąc, prognozy dotyczące życia pacjentów są korzystne - liczba zgonów nie przekracza średnich statystyk innych patologii związanych z wiekiem.

Zasady leczenia

Po diagnozie pacjentowi przepisuje się duże dawki kortykosteroidów, a lek o nazwie Prednizolon jest szczególnie skuteczny..

Zaleca się kontynuowanie leczenia przez około miesiąc, po czym dawkę stopniowo zmniejsza się, tak że leczenie zostaje anulowane po 10-12 miesiącach.

Po zmniejszeniu dawki lekarz prowadzący powinien stale monitorować pacjenta, ponieważ wszelkie odchylenia od normy wskazują na nawrót choroby. Jednocześnie istnieje pewna liczba osób, które muszą przyjmować prednizolon w dawce podtrzymującej przez kilka lat.

W około 10% przypadków wysokie dawki prednizolonu nie dają oczekiwanego efektu, dlatego pacjentom przepisuje się trzydniową terapię metyloprednizolonem dożylnie, po czym przechodzą na leki doustne. Ta taktyka jest szczególnie skuteczna, gdy dana osoba rozwija patologie oka..

Terapia hormonalna jest obecnie uważana za jedyne leczenie, które może szybko stłumić objawy i objawy olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic. Skuteczność innych metod nie została jeszcze potwierdzona.

Czasowe zapalenie tętnic, zwane także olbrzymim komórkowym zapaleniem tętnic, należy do grupy ogólnoustrojowego zapalenia naczyń, takiego jak Takayasu. W rzeczywistości ziarniniakowe zapalenie tętnic wpływa na tętnicę skroniową. Najczęściej dotyka osoby powyżej 50. roku życia czasami występuje w połączeniu z reumatyczną polimialgią.

Choroba została nazwana na cześć dr Hortona, który opisał swój obraz kliniczny w 1932 roku..

Dokładne przyczyny choroby Hortona nie są znane. Wiadomo tylko, że choroba rozwija się na tle upośledzonej odpowiedzi immunologicznej w postaci procesów autoimmunologicznych, najczęściej dotyka kobiety w wieku 70-80 lat. Dowodzi tego fakt, że ponad 50% pacjentów znajduje przeciwciała przeciwko immunoglobulinom typu M i A, a także złogi kompleksów immunologicznych w dotkniętych tętnicach.

Naukowcy zgadzają się, że do czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju czasowego zapalenia tętnic, należą:

• predyspozycja;
• czynniki zakaźne, głównie wirusowe zapalenie wątroby, grypa i opryszczka;

Jest to podyktowane faktem, że u 33% pacjentów wykryto antygen Hbs i przeciwciała przeciwko niemu. Fakt, że u wielu pacjentów znaleziono wiele genów HLA B14, A10, B8, jest predysponowany..

Czasowe zapalenie tętnic jest patologią ogólnoustrojową, zapalną chorobą grupy naczyń, która atakuje tętnice skroniowe i szyjne. Według innych wersji nazywa się to gigantycznym zapaleniem tętnic, chorobą Hortona.

Z wiekiem tętnice zużywają się, w wyniku czego możliwe są patologie w ciele. Choroba jest naturalna dla osób starszych, których naczynia ulegają zakrzepicy i różnym negatywnym skutkom..

Choroba zaczyna się od odpowiedzi immunologicznej, produkcji przeciwciał i kompleksów, które pozostają na ściankach naczyń krwionośnych. Komórki wydzielają neuroprzekaźniki, powodując stan zapalny.

Rodzaje czasowego zapalenia tętnic:

• z przyczyn pochodzenia: pierwotna - niezależna choroba, wtórna - wynikająca z dolegliwości dotykających małe i duże tętnice;
• według rodzaju zapalenia: specyficzny, niespecyficzny;
• podczas procesu - ropny, produktywny, nekrotyczny;
• według lokalizacji - lokalna lub powszechna.

Symptomatologia

Obraz choroby wyraża się objawami sąsiadującymi z innymi dolegliwościami. Nieterminowy dostęp do lekarza komplikuje diagnozę.

Objawy czasowego zapalenia tętnic w początkowej fazie:

• ból w świątyniach;
• zmęczenie mięśni żucia;
• zmniejszony refleks podczas rozmowy i jedzenia.

Objawy czasowego zapalenia tętnic na następujących etapach:

• kaszel bez wyraźnego powodu;
• ból gardła;
• niewydolność dopływu krwi do nerwu wzrokowego i zaburzenia widzenia (czasami jedno oko), podwójne widzenie;
• gorączka, niestabilność temperatury;
• różnice ciśnienia krwi;
• przerzedzenie skóry głowy w obszarze wzrostu włosów, które powoduje ból przy dotknięciu;
• zespół niedokrwienia oka z powodu upośledzonego przepływu krwi;
• ostra utrata masy ciała, zmęczenie.

Objawom czasowego zapalenia tętnic może towarzyszyć omdlenie i utrata przytomności. Bóle głowy występują w procesie rozwoju i na zaawansowanym etapie. Pacjenci zwykle skarżą się na jednostronny ból głowy.

Zewnętrzne objawy czasowego zapalenia tętnic objawiają się jako:

• obrzęk tętnic, który jest wyraźnie widoczny z zewnątrz (bez leczenia choroba może prowadzić do śmierci);
• z powodu zaburzeń krążenia wzrok pogarsza się (pojawia się ból gałki ocznej, postrzegany obraz staje się zamazany, a bez szybkiego leczenia zagraża utrata wzroku).

Częste objawy

Zapalenie aorty, tętnicy i gałęzi objawia się następującymi powszechnymi objawami:

• brak pulsu;
• zaprzestanie krążenia krwi;
• ból w dotkniętych obszarach;
• utrata przytomności z zawrotami głowy;
• zanikowe obszary mięśni.

Formy choroby

Zapalna postać czasowego zapalenia tętnic. Objawy i leczenie: gorączka, ból głowy, intensywna utrata masy ciała, w których przepisywane są leki rozrzedzające krew, leki zwężające naczynia krwionośne i hormony.

Nietypowa forma. Brak objawów czasowego zapalenia tętnic, diagnoza jest możliwa na podstawie bólu głowy, który można wykryć tylko w stadium przewlekłym. Śmierć jest możliwa, jeśli nie skonsultujesz się z lekarzem na czas.

Formularz uogólniony. Proces patologiczny rozwija się bez względu na płeć i wiek, objawy czasowego zapalenia tętnic u młodych ludzi są wyrażane jako udar mózgu z powodu zapalenia strefy przedsionkowej, zawału serca, ślepoty i śmierci. Ból głowy jako znak rzadko.

Przyczyny

Niemożliwe jest dokładne określenie czynników występowania czasowego zapalenia tętnic. Teoretycznie choroba może powodować genetyczne predyspozycje i naturalne uszkodzenie tętnic wraz ze zniszczeniem ścian. Wśród innych przyczyn choroby jest pasywny styl życia, warunki wstępne dla rozwoju zakrzepów krwi, które stają się dodatkowym czynnikiem powodującym zapalenie.

Jednym z prawdopodobnych powodów jest przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych..

Warunkami rozwoju patologii są: procesy autoimmunologiczne, osłabiona odporność, choroby zakaźne, którym towarzyszą znane objawy. Przyczyną czasowego zapalenia tętnic jest wytwarzanie przeciwciał przez organizm, rozwój procesu autoimmunologicznego i klęska dużych naczyń, które są prekursorem początku choroby.

Rozwój przeciwciał w początkowej fazie jest spowodowany naruszeniem funkcji układu odpornościowego w wyniku interakcji organizmu z infekcją.

Wirusy są w stanie zmienić strukturę komórkową, która jest postrzegana przez układ odpornościowy jako aktywacja ciał obcych. Wytwarzane przeciwciała będą przymocowane do ścian naczyń krwionośnych w celach destrukcyjnych..

W rezultacie zapalenie występuje w dużych i średnich ścianach naczyń, co powoduje ich pogrubienie.

Następnie powstają ziarniniaki w obszarach zapalenia. Badanie histologiczne ujawnia w nich komórki plazmatyczne, histiocyty, limfocyty, eozynofile, osocze i komórki wielojądrowe..

Naczynia gęstnieją z powodu stanu zapalnego, stają się nierówne, pojawiają się w nich skrzepy krwi. W takim przypadku nie otwiera się pełna powierzchnia tętnicy, ale poszczególne segmenty.

Proces jest asymetryczny i w większym stopniu wpływa na tętnicę skroniową. Często zaangażowane są inne części tętnic. Zmiany znajdują się również w tętnicach wieńcowych, biodrowych, podobojczykowych, szyjnych..

Diagnoza

Rozpoznanie czasowego zapalenia tętnic obejmuje następujące środki.

W celu dokładnej diagnozy choroby i optymalnego leczenia zaleca się ogólne i biochemiczne badanie krwi, które określa szybkość sedymentacji erytrocytów i nieprawidłowe działanie układu odpornościowego.

Aby wykluczyć przyczyny niezwiązane z chorobą, z objawami czasowego zapalenia tętnic, diagnoza obejmuje biopsję tętnicy skroniowej. Jeśli zapalenie wpływa na narząd wzroku, tę samą analizę przeprowadza się od strony oka.

W przypadku uszkodzenia tętnicy skroniowej prawdopodobne jest zapalenie tętnic wielkokomórkowych, a w przypadku innych tętnic diagnoza nie jest potwierdzona. Pacjent zostanie przekierowany do specjalistów o różnych profilach bez leczenia procesu patologicznego. Przy pierwszych objawach rzadko przeprowadza się złożoną diagnostykę.

Przyczyny

Formy rozwoju choroby

W oficjalnej medycynie istnieją trzy formy rozwoju olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic:

• zapalny
• nietypowa postać choroby;
• uogólnione.

W zapalnej postaci rozwoju zapalenia naczyń objawy są wyraźne - gorączka, silny ból głowy, utrata masy ciała.

Nietypowa postać zapalenia naczyń tego podgatunku jest uważana za najbardziej niebezpieczną. Choroba praktycznie nie wykazuje żadnych objawów, dopóki nie pojawi się przewlekły etap.

Czasowe zapalenie tętnic w tej formie jest uważane za najbardziej niebezpieczne, ponieważ choroba jest trudna do zdiagnozowania na czas. Czasami występuje syndrom „nagłej śmierci”. Jedynym objawem dolegliwości jest częsty ból głowy..

Ale w większości przypadków pacjent po prostu nie zwraca na nią uwagi.

Uogólniona forma rozwoju procesu patologicznego może wpływać zarówno na mężczyzn, jak i kobiety. Warto zauważyć, że ta forma zapalenia naczyń praktycznie nie ma ograniczeń wiekowych - choroba dotyka nie tylko osób starszych, ale także młodych ludzi. Objaw bólu głowy występuje rzadziej niż w przypadku innych postaci choroby..

Choroba Hortona (czasowe zapalenie tętnic). Choroba Hortona: przyczyny, objawy, zasady leczenia

Do tej pory choroba Hortona nie ma dokładnego obrazu etiologicznego. Choroba należy do grupy ogólnoustrojowego zapalenia naczyń, ponieważ dotyka tylko dużych naczyń.

Najczęściej czynnikami wywołującymi progresję czasowego zapalenia tętnic są:

• ciężkie choroby zakaźne;
• zbyt słaby układ odpornościowy;
• procesy autoimmunologiczne.

Jak wykazały badania, przeciwciała zaczynają być wytwarzane w ciele pacjenta. W wyniku tego zaczyna się rozwijać proces autoimmunologiczny, który wpływa na duże naczynia. Jest to główny powód rozwoju procesu patologicznego.

Ogólne objawy

Obraz kliniczny gigantycznego zapalenia tętnic jest dobrze zdefiniowany. Ale objawy mogą wskazywać na inne choroby, co znacznie komplikuje diagnozę. Co więcej, pacjent po prostu nie zwraca się o pomoc medyczną na czas.

Na początkowym etapie rozwoju choroby można zaobserwować następujące objawy:

• ból w okolicy skroniowej głowy;
• Zespół wiotkich szczęk - zmęczenie mięśni żucia;

Ból głowy Hortona jest jednostronny. Z reguły ból rozciąga się tylko na połowę głowy. Ten objaw jest najbardziej charakterystyczny dla czasowego zapalenia tętnic..

W miarę rozwoju choroby obraz kliniczny można uzupełnić następującymi objawami:

• kaszel bez wyraźnego powodu;
• ból gardła;
• zaburzenia widzenia jednego lub dwóch oczu jednocześnie;
• gorączka, niestabilna temperatura;
• niestabilne ciśnienie krwi.

W zależności od ogólnego stanu pacjenta objawy te mogą być uzupełnione przez omdlenia, ataki nieprzytomności.

Ból głowy obserwuje się zarówno podczas rozwoju, jak i przewlekłych stadiów choroby. Oprócz odczuć fizjologicznych choroba objawia się zewnętrznie. Tętnica skroniowa z zapaleniem naczyń tego typu pęcznieje i jest wyraźnie widoczna u pacjenta. Bez odpowiedniego leczenia gigantyczne zapalenie naczyń może spowodować śmierć pacjenta.

Zaburzenia widzenia są spowodowane zaburzeniami krążenia. Pacjent skarży się na ból gałki ocznej, rozmazany obraz. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte, może to doprowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Formy rozwoju choroby

W oficjalnej medycynie istnieją trzy formy rozwoju olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic:

• zapalny
• nietypowa postać choroby;
• uogólnione.

W zapalnej postaci rozwoju zapalenia naczyń objawy są wyraźne - gorączka, silny ból głowy, utrata masy ciała.

Nietypowa postać zapalenia naczyń tego podgatunku jest uważana za najbardziej niebezpieczną. Choroba praktycznie nie wykazuje żadnych objawów, dopóki nie pojawi się przewlekły etap.

Czasowe zapalenie tętnic w tej formie jest uważane za najbardziej niebezpieczne, ponieważ choroba jest trudna do zdiagnozowania na czas. Czasami występuje syndrom „nagłej śmierci”. Jedynym objawem dolegliwości jest częsty ból głowy..

Uogólniona forma rozwoju procesu patologicznego może wpływać zarówno na mężczyzn, jak i kobiety. Warto zauważyć, że ta forma zapalenia naczyń praktycznie nie ma ograniczeń wiekowych - choroba dotyka nie tylko osób starszych, ale także młodych ludzi. Objaw bólu głowy występuje rzadziej niż w przypadku innych postaci choroby..

Charakter lokalizacji i możliwe komplikacje

Najczęściej z czasowym zapaleniem tętnic wpływa na tętnicę szyjną. W przypadku braku odpowiedniego i terminowego leczenia choroba może wpływać na inne tętnice..

W niektórych przypadkach zapalenie naczyń tego podgatunku może powodować choroby nerek, zaburzenia oftalmiczne.

Według statystyk choroby okulistyczne rozpoznaje się u 14–25% ogólnej liczby osób dotkniętych zapaleniem naczyń.

Jeśli wewnętrzna tętnica szyjna jest zaangażowana w proces patologiczny, wówczas dochodzi do naruszenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Takie zaburzenia niedokrwienne mogą prowadzić do udaru mózgu..

W przypadku rozwoju procesu patologicznego w tętnicy krezkowej górnej mogą wystąpić zaburzenia przewodu pokarmowego. Innymi słowy, ten typ zapalenia naczyń może powodować rozwój chorób tła prawie całego ciała..

Diagnostyka

Diagnoza choroby Hortona polega na osobistym badaniu pacjenta, instrumentalnych i laboratoryjnych metod badawczych.

Jeśli wystąpią powyższe objawy, osoba powinna skontaktować się z neurologiem lub terapeutą. Po wyjaśnieniu wywiadu (biorąc pod uwagę zarówno osobisty, jak i rodzinny), zalecane są dodatkowe badania.

Standardowy program badań laboratoryjnych w przypadku podejrzenia zapalenia naczyń obejmuje:

• ogólna analiza moczu, krwi;
• biochemiczne badanie krwi;
• immunologiczne badania krwi;
• test przeciwciał.

Diagnostyka instrumentalna składa się z następujących analiz:

• badanie morfologiczne;
• CT
• MRI
• procedura USG;
• Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa.

Na podstawie wyników lekarz może postawić dokładną diagnozę i przepisać prawidłowe leczenie..

Leczenie

Hospitalizacja zapalenia naczyń tego podtypu jest konieczna tylko wtedy, gdy istnieje podejrzenie rozwarstwienia aorty. Zasadniczo przeprowadza się kompleksowe leczenie uzależnień. Jeśli terapia lekowa nie daje pozytywnych wyników, możliwa jest operacja.

Podstawą leczenia uzależnień jest stosowanie takich leków, jak:

• glukokortykosteroidy;
• cytostatyki;
• przygotowania do ogólnego wzmocnienia odporności.

Dawkowanie i częstotliwość przyjmowania leków są przepisywane tylko przez lekarza prowadzącego. Średnio kurs leczenia uzależnień trwa około 2 lat. Jeśli wyniki są pocieszające, to w ciągu najbliższych sześciu miesięcy pacjent powinien przyjąć leki zapobiegawcze.

Interwencja chirurgiczna ma zastosowanie tylko wtedy, gdy stan pacjenta jest krytyczny, a leczenie farmakologiczne nie ma sensu.

Leczenie środkami ludowymi

W przypadku zapalenia naczyń tego typu leczenie środkami ludowymi jest możliwe tylko na zalecenie lekarza. Lepsze wyniki można osiągnąć tylko w połączeniu z głównym kursem terapii..

W przypadku czasowego zapalenia naczyń pacjentowi zaleca się picie herbaty z rumiankiem. Medycyna alternatywna sugeruje również stosowanie takich przepisów:

• napar z kwiatów nagietka;
• napar lub wywar z korzeni lukrecji;
• Herbata z jeżówki.

Ostatni środek można uznać za zapobiegawczy. Ale przed zastosowaniem jakichkolwiek przepisów tradycyjnej medycyny lepiej skonsultować się z kompetentnym specjalistą. Samo leczenie bez dokładnej diagnozy jest niedopuszczalne.

Zapobieganie

Nie ma profilaktyki tej choroby jako takiej. Po przejściu terapii pacjent powinien przestrzegać takich recept:

• tylko właściwe odżywianie;
• wyjątek stanowi palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu;
• umiarkowana aktywność fizyczna;
• spacery na świeżym powietrzu.

Zgony w chorobie Hortona są bardzo rzadkie. Ale choroba może wywołać rozwój innych chorób, w których zgon nie jest wyjątkiem. Dlatego powinieneś skontaktować się z lekarzem w odpowiednim czasie i poddać się regularnym badaniom lekarskim.

Choroba Hortona

Choroba Hortona jest zapalną chorobą naczyniową o charakterze autoimmunologicznym, która występuje z uszkodzeniem aorty i jej głównych gałęzi (głównie gałęzi tętnicy szyjnej znajdującej się poza czaszką, tętnicy skroniowej).

Spis treści:

Pierwsza ta patologia została opisana nieco mniej niż sto lat temu (w 1932 r.) Przez amerykańskiego lekarza Hortona, którego imię później została nazwana. Inne nazwy choroby to czasowe, skroniowe, gigantyczne zapalenie tętnic. W wielu przypadkach nie przebiega w izolacji, ale jest połączony z reumatyczną polimialgią.

O tym, kto ma chorobę Hortona, rozwija się częściej, przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i leczenia tej patologii zostaną omówione w naszym artykule..

Epidemiologia

Według statystyk ludzie w wieku powyżej 50 lat cierpią na chorobę Hortona, kobiety są około 1,5 razy bardziej narażone niż mężczyźni. Zapadalność waha się między 7-33 przypadkami na każde 100 tysięcy ludzi na Ziemi, aw ostatnich latach wskaźniki zapadalności wzrosły, co prawdopodobnie wynika ze wzrostu świadomości lekarzy i możliwości diagnostycznych.

Zdecydowana większość przypadków żyje w krajach Skandynawii, a Afrykanie, przeciwnie, chorują tylko w wyjątkowych przypadkach..

Czasowe zapalenie tętnic charakteryzuje się sezonowością (w kwietniu-maju i październiku-listopadzie częstość występowania wzrasta) i cyklicznością (co 7 lat występuje również częstość występowania).

Przyczyny

Choroba Hortona jest patologią autoimmunologiczną. Dowodem na to jest wykrycie we krwi pacjentów przeciwciał przeciwko IgM i IgA, a także krążących kompleksów immunologicznych.

Występuje awaria układu odpornościowego, prawdopodobnie pod wpływem niektórych wirusów na ciele, w szczególności wirusa opryszczki, zapalenia wątroby, grypy i innych.

Oczywiście nie u każdej osoby, która miała powyższe infekcje rozwija się zapalenie naczyń - genetyczne predyspozycje do tej patologii również odgrywają pewną rolę (w prawie wszystkich przypadkach czasowego zapalenia tętnic znajdują się nosiciele niektórych genów układu HLA - A10, B8 i B14).

Objawy kliniczne

Czasowe zapalenie tętnic debiutuje na różne sposoby: czasami stopniowo, ze wzrostem objawów w ciągu kilku tygodni, w innych przypadkach gwałtownie, z wyraźnymi objawami klinicznymi.

Objawy choroby zależą bezpośrednio od tego, które naczynie krwionośne jest uszkodzone..

Ponieważ tętnica skroniowa jest prawie zawsze zaangażowana w proces patologiczny, pacjenci skarżą się na pulsujące bóle głowy, które stopniowo narastają, w ciągu 2-3 tygodni stają się bardziej intensywne podczas żucia, towarzyszy im zaczerwienienie skóry i obrzęk na dotkniętym obszarze tętnicy, ból podczas dotykania jej, zwiększona wrażliwość skóry twarzy i głowy. Tętnice skroniowe w tym przypadku stają się gęste, zwinięte, wyraźnie widoczne gołym okiem.

Jeśli wpłynie to na wewnętrzną tętnicę szyjną, zaburzone jest krążenie krwi w mózgu - rozwijają się przemijające ataki niedokrwienne, a nawet udar niedokrwienny.

W przypadku uszkodzenia naczyń krwionośnych, które przenoszą krew do siatkówki lub nerwu wzrokowego, pacjent zauważa stopniowe pogorszenie widzenia (widzi jak we mgle, rozmycie) aż do ślepoty, podwójnego widzenia, bólu gałki ocznej. Pomija się stulecie - ptoza.

Zaburzenia te stopniowo postępują i są nieodwracalne - żadna metoda leczenia nie może przywrócić wzroku do pierwotnego poziomu. Na szczęście nie powstają od samego początku choroby, ale kilka miesięcy po debiucie.

Terminowa diagnoza i odpowiednie leczenie pomogą ich uniknąć..

W pojedynczych przypadkach, z uszkodzeniem tętnic nerkowych, ta patologia prowadzi do uszkodzenia nerek. Tak więc natychmiast powstają różne kliniczne postaci kłębuszkowego zapalenia nerek lub ostrej niewydolności nerek.

• Jeśli naczynia serca są zaangażowane w proces patologiczny, grozi to pacjentowi napadami dławicy piersiowej i zawału mięśnia sercowego.
• Wraz z uszkodzeniem naczyń jelitowych u pacjentów pojawiają się różne natężenia bólu brzucha, nasilające się po jedzeniu, pogarszający się apetyt, co prowadzi do zmniejszenia masy ciała.
• Oprócz lokalnych, choroba Hortona charakteryzuje się również ogólnymi objawami. Najważniejsze z nich to:

• wzrost temperatury ciała do wartości gorączkowych (38–39 ° C);
• zmniejszony apetyt do jego całkowitej nieobecności;
• tracić na wadze;
• ogólna słabość;
• zmęczenie;
• drażliwość;
• zaburzenia snu;
• ból mięśni i stawów.

W przypadku rozwoju polimialgii reumatycznej pacjent skarży się na sztywność podczas ruchów, ból mięśni szyi, obręczy barkowej i miednicy.

Zasady diagnostyczne

Charakterystyczne dolegliwości pacjenta, dane z wywiadu (związek z przeniesioną infekcją wirusową) i obiektywne badanie (widoczne na oku, zagęszczone, zwinięte tętnice skroniowe) pomogą lekarzowi podejrzewać chorobę. Aby potwierdzić diagnozę, wyznaczy laboratorium pacjenta i instrumentalne dodatkowe metody badawcze, w tym:

• wykrywa się kliniczne badanie krwi (wysoka - ponad 50 mm / h - ESR, umiarkowany wzrost liczby leukocytów, neutrofili, niewielki spadek poziomu hemoglobiny i czerwonych krwinek);
• ogólna analiza moczu (czasami białkomocz jest diagnozowany - białko w moczu);
• analiza biochemiczna krwi (charakteryzująca się obniżonym poziomem albuminy, wysoką - immunoglobuliną G, białkiem C-reaktywnym, interleukiną-6);
• podwójne USG naczyń pozaczaszkowych;
• obrazowanie mózgu metodą rezonansu magnetycznego i komputerowego;
• Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa;
• angiografia tętnic skroniowych i naczyń mózgowych;
• konsultacja okulistyczna z badaniem dna oka;
• zostanie wykryta biopsja tętnicy skroniowej z późniejszym badaniem histologicznym (zwężenie naczyń z powodu pogrubienia środkowej i wewnętrznej warstwy ściany, gromadzenie się w niej gigantycznych komórek, zakrzepy ciemieniowe).

Zmiany wykryte w badaniu histologicznym umożliwiają diagnozowanie czasowego zapalenia tętnic z absolutnym prawdopodobieństwem (ta metoda jest złotym standardem diagnozy), ale ich brak nie oznacza, że ​​pacjent nie ma tej patologii. Wyjaśnia to po prostu: na tętnicę skroniową nie ma wpływu na całej długości, ale segmentowo, więc jest całkiem możliwe, że podczas biopsji specjalista weźmie zdrowy i nie dotknięty patologią odcinek ściany naczynia.

Diagnostyka różnicowa

Czasowe zapalenie tętnic występuje z objawami charakterystycznymi dla niektórych innych chorób reumatologicznych i niereumatologicznych. Należy je odróżnić, ponieważ zasady leczenia i rokowanie dla każdego z nich są wyjątkowe. Tak więc diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana z takimi patologiami:

Zasady leczenia

W zależności od sytuacji klinicznej leczenie można prowadzić w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych. Pacjent podlega hospitalizacji z powodu:

• potrzeba wyjaśnienia diagnozy i wyboru schematów leczenia;
• gwałtowne pogorszenie widzenia;
• podejrzewany wycięcie tętniaka aorty.

Leczenie zapalenia tętnic Hortona ma następujące cele:

• wprowadzenie choroby do remisji;
• poprawa jakości i długowieczności;
• zmniejszenie zaostrzeń, zmniejszenie częstotliwości leczenia szpitalnego;
• zapobieganie uszkodzeniom narządu wzroku.

Leczenie jest głównie medyczne. Główną grupą leków stosowanych w tej patologii są glikokortykosteroidy (w szczególności prednizon). Z reguły formy tabletek stosuje się w dziennej dawce podzielonej na 4 dawki. Kiedy aktywność procesu, zgodnie z parametrami klinicznymi i laboratoryjnymi, spada, dawka hormonu jest również stopniowo (powoli) zmniejszana.

Ostry przebieg choroby Hortona, objawy narządu wzroku wymagają terapii pulsowej metyloprednizolonem (1 g dziennie dożylnie przez 2-3 dni), a następnie długotrwałego podawania dużych dawek tabletkowego prednizonu. Wczesne zmniejszenie dawki, a tym bardziej nagłe odstawienie leku doprowadzi do zaostrzenia procesu patologicznego.

1. Dawka podtrzymująca prednizonu (około 7-10 mg dziennie) pacjent będzie musiał długo potrwać - do 2 lat lub dłużej.
2. Podczas leczenia hormonalnego pacjent musi również przyjmować leki przeciw osteoporozie i kontrolować ciśnienie krwi z korektą, jeśli to konieczne.
3. Jako uzupełnienie terapii prednizolonem eksperci zalecają cytostatyczny metotreksat.
4. Aby uniknąć powikłań niedokrwiennych, osobom z Horton arteritis przepisuje się kwas acetylosalicylowy w małych dawkach - dziennie w ciągu dnia.
5. Wraz z rozwojem powikłań choroby pacjent może wymagać operacji w trybie nagłym.

Obserwacja apteczna

Po wybraniu leczenia stan pacjenta ustabilizuje się, zostaje zarejestrowany w przychodni u reumatologa i wymaga regularnych badań w zakresie:

• kliniczne badanie krwi;
• oznaczanie we krwi białka C-reaktywnego, enzymów wątrobowych;
• ogólna analiza moczu;
• Rentgen klatki piersiowej;
• USG aorty brzusznej.

Badania krwi są zwykle wykonywane raz w miesiącu, analiza moczu co 2 miesiące, diagnostyka instrumentalna co roku.

Wniosek i prognoza

Chorobą Hortona jest zapalenie naczyń, które występuje z uszkodzeniem gałęzi zewnętrznej tętnicy szyjnej i wielu innych naczyń. W rozwoju patologii ważne są predyspozycje genetyczne i infekcje wirusowe.

Głównymi objawami są pulsujący ból głowy, nasilony przez żucie, gorączkę, osłabienie, udar naczyniowy mózgu, zmniejszoną ostrość wzroku.

Złotym standardem diagnozy jest biopsja tętnicy skroniowej, z histologicznym badaniem materiału, który ujawnia zmiany w ścianie naczyń specyficzne dla tej patologii.

Podstawą terapii są glikokortykosteroidy, które są przepisywane pacjentom zgodnie z różnymi schematami, w zależności od konkretnej sytuacji klinicznej. Pacjenci muszą przyjmować te leki codziennie przez długi czas - 2 lata lub dłużej.

Z reguły nie umierają z powodu choroby Hortona - śmiertelność wśród osób cierpiących na nią nie przekracza śmiertelności w populacji ogólnej. Jednak jakość życia pacjentów z tą patologią pozostawia wiele do życzenia, ponieważ istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia narządu wzroku aż do jego całkowitej utraty, a także prawdopodobieństwo wystąpienia innych powikłań sercowo-naczyniowych.

Wczesna diagnoza i rozpoczęcie leczenia na czas minimalizują prawdopodobieństwo powikłań i stabilizują stan pacjenta przez wiele lat. Ponadto z czasem niektórym pacjentom udaje się całkowicie zrezygnować z przyjmowania leków.

Zwracamy uwagę czytelnika na fakt, że samoleczenie z zapaleniem tętnic Hortona jest niedopuszczalne.

Leki opisane powyżej wcale nie są nieszkodliwe i, jeśli zostaną niewłaściwie zastosowane, niewątpliwie doprowadzą do rozwoju szeregu niepożądanych reakcji. Dlatego nie powinieneś eksperymentować na własnym zdrowiu..

Jeśli wystąpią objawy podobne do objawów czasowego zapalenia tętnic, skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania pomocy..

Z którym lekarzem się skontaktować

Choroba Hortona jest leczona przez reumatologa. Ponadto może być konieczne skonsultowanie się z neurologiem, okulistą, kardiologiem, nefrologiem lub gastroenterologiem, w zależności od dotkniętego narządu.

Choroba Hortona: przyczyny choroby, główne objawy, leczenie i zapobieganie

Czasowe zapalenie tętnic wielkokomórkowych jest zmianą zapalną z autoimmunologicznym mechanizmem rozwojowym, spowodowanym dominującą zmianą dużych i średnich naczyń śródczaszkowych i zewnątrzczaszkowych.

Przyczyny

Głównym mechanizmem rozwoju choroby Hortona jest naruszenie odpowiedzi immunologicznej jako procesu autoimmunologicznego, o czym świadczy wykrycie przeciwciał przeciwko immunoglobulinom M i A oraz nagromadzenie krążących kompleksów immunologicznych w elastycznej warstwie ściany naczyniowej uszkodzonej tętnicy.

Najczęściej wyzwalacze choroby Hortona są czynnikami zakaźnymi, najczęściej pochodzenia wirusowego.

U około 33% pacjentów cierpiących na tę chorobę antygeny Hbs i przeciwciała przeciwko nim znajdują się we krwi, a antygen Hbs często znajduje się w ścianach dotkniętych tętnic.

W większości przypadków choroby Hortona przenoszenie genów HLA B14, A10, B8 potwierdza ważną rolę w rozwoju choroby czynnika genetycznego.

Objawy

Objawy choroby powstają stopniowo w ciągu kilku tygodni. Czasami objawy choroby występują po ostrej infekcji dróg oddechowych lub innej infekcji wirusowej. Ostry początek jest charakterystyczny dla choroby. Objawami klasycznego obrazu klinicznego choroby Hortona są objawy ogólne, zaburzenia naczyniowe i uszkodzenie narządów wzroku.

Typowe objawy choroby to łagodna gorączka, silne bóle głowy, anoreksja, utrata masy ciała, zmęczenie, zaburzenia snu, bóle stawów i bóle mięśni. Ból głowy z tą chorobą może być jedno- lub dwustronny.

Ból może być pulsujący lub tępy, zlokalizowany w okolicy skroniowej, nasilony w nocy i narastający w ciągu 2–3 tygodni. Pacjenci mogą odczuwać ból skóry głowy, ostre bóle i drętwienie twarzy, ból żucia.

Bóle mięśniowe mogą być zlokalizowane w obręczy barkowej lub biodrowej i mogą być podobne w przebiegu klinicznym do polimialgii reumatycznej.

Zaburzenia naczyniowe są spowodowane pojawieniem się zagęszczenia i bólu podczas badania palpacyjnego tętnic ciemieniowych i skroniowych, a także braku ich pulsacji. Podczas badania skóry głowy można wykryć formacje guzkowe. Czasami podczas badania pacjenta można wykryć obrzęk i zaczerwienienie skóry w okolicy skroniowej.

Klęska poszczególnych gałęzi tętnicy szyjnej wewnętrznej może objawiać się przemijającymi atakami niedokrwiennymi lub udarem niedokrwiennym w odpowiednim obszarze mózgu. W rzadkich przypadkach pacjent może wykazywać uszkodzenie innych dużych tętnic, co objawia się rozwojem odpowiednich objawów.

Takim zmianom może towarzyszyć chromanie przestankowe, ataki serca mózgu i narządów somatycznych..

W przypadku uszkodzenia narządów wzroku można wykryć podwójne widzenie, ból gałki ocznej, wzrokowe upośledzenie wzroku, które jest spowodowane zaburzeniem dopływu krwi do nerwu wzrokowego i wystąpieniem neuropatii niedokrwiennej, co może prowadzić do upośledzenia wzroku i ślepoty.

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, pacjent będzie wymagał klinicznego badania krwi, badania neurologicznego, ultrasonograficznej dopplerografii naczyń pozaszaszkowych i naczyń ocznych, a także obrazowania mózgu i angiografii naczyń mózgowych metodą rezonansu magnetycznego i komputerowego.

Ponadto w większości przypadków pacjentom przepisuje się badanie histologiczne próbki biopsji uzyskanej z odcinka tętnicy skroniowej.

Leczenie

W leczeniu choroby Hortona najczęściej stosuje się hormonalne leki glukokortykoidowe. Wstępną terapię przeprowadza się prednizonem, którego dawkę dobiera się z uwzględnieniem ciężkości urazów i powikłań od strony widzenia. W ciężkich zmianach aparatu wzrokowego wskazane jest stosowanie terapii pulsowej i wysokich dawek metyloprednizolonu.

Jeśli nie wystąpi pozytywny efekt po zastosowaniu terapii glukokortykoidami lub z powodu wyraźnych efektów ubocznych, przenosi się go na leczenie cytostatykami. Jako leczenie objawowe można stosować leki przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe i rozszerzające naczynia krwionośne.

Zapobieganie

Nie opracowano jeszcze skutecznych metod zapobiegania chorobie Hortona. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia dolegliwości, zaleca się prowadzenie zdrowego stylu życia, porzucanie złych nawyków i terminowe leczenie wszelkich chorób o zakaźnej etiologii..