Zapalenie ścięgna: objawy, przyczyny i leczenie

Ścięgna to tkanka służąca do przyczepienia mięśni do kości. Zapalenie ścięgien może często powodować ich pęknięcie, odrodzenie lub martwicę. Ostatnia opcja występuje w zaawansowanych sytuacjach, gdy dana osoba nie została poddana leczeniu w początkowej fazie problemu. Istnieją dwie choroby związane z zapaleniem ścięgien. Pierwszy nazywa się zapaleniem ścięgien. Można go zdiagnozować w zdecydowanej większości typów ścięgien. Drugi nazywa się tendinosis. Jest to zapalenie ścięgien tylko w dużych mięśniach. Podczas diagnozy koniecznie wskazane jest miejsce w ciele ludzkim, w którym problem ze stawem jest naprawiony. Na przykład zapalenie ścięgna Achillesa charakteryzuje proces zapalenia ścięgna w okolicy pięty, a zapalenie ścięgien rzepki wskazuje na patologię w kolanie. W tym artykule szczegółowo opisano przyczyny zapalenia ścięgna, jego objawy, diagnozę i metody leczenia, zarówno metody medyczne, jak i ludowe.

Ścięgna

W najbardziej złożonym mechanizmie życia, zwanym ludzkim ciałem, nie ma niepotrzebnych „szczegółów”. Każdy organ i każdy dział spełniają przypisaną im rolę. Ścięgna przyczepiają się do kości mięśniowych. Sami są kontynuacją tych mięśni (prążkowanych). Ścięgna składają się z włókien kolagenu i fibrocytów przebitych gęstą siecią naczyń krwionośnych.

Dlaczego zapalenie ścięgna?

Ten problem może wystąpić z następujących powodów:

• W wyniku częstego wysiłku fizycznego. Coś podobnego może się wydarzyć na tle sportu zawodowego.
• Obecność wszelkich współistniejących chorób u ludzi. Jako przykład możemy wymienić takie dolegliwości: cukrzyca, gruźlica, zapalenie stawów.
• Zawody i działania oparte na wykonywaniu jednolitej aktywności fizycznej. Mówimy o ślusarzach - mechanikach, mechanikach, muzykach, tenisistach, artystach. W tym przypadku na mięsień biceps, ścięgno Achillesa, rzepkę i kość ramienną najczęściej wpływa stan zapalny. Ścięgno w stawie skokowym również podlega nadmiernemu naprężeniu..

Zapalenie ścięgna Achillesa może wystąpić z dwóch powodów:

• Stale noszę buty na wysokich obcasach.
• Skręcanie na tle nadmiernej pronacji (obrót stopy).

Warto powiedzieć, że w przypadku kobiet-sportowców oba powyższe powody mogą być istotne jednocześnie..

Objawy

Objawy zapalenia ścięgien mogą wystąpić gwałtownie lub rozwijać się stopniowo, w zależności od przyczyny. Główne objawy stanu zapalnego to:

• Obecność bardzo bolesnych wrażeń. Występują w miejscu zmiany, ale mogą mieć rozmyte granice. W tym przypadku ból ma różne kształty. Może objawiać się w postaci bólów, skaleczeń, zszywania, dawania mięśniom.
• Uczucie sztywności.
• Niemożność zgięcia stawu.
• Obecność obrzęku w dotkniętym obszarze.
• Dyskomfort.
• Pojawienie się różnych dźwięków podczas poruszania stawami.
• Zaczerwienienie.
• Gorączka.
• Proces deformacji stawów.

Niektóre objawy zapalenia ścięgna na ramieniu mogą wskazywać na obecność przewlekłej postaci zapalenia ścięgna. Powoduje wiele problemów, zakłócając pełne życie człowieka. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, aby przejść badanie i rozpocząć leczenie. Każde zapalenie może znacznie ograniczyć ruch osoby, a samoleczenie często kończy się złymi konsekwencjami..

Jak leczyć zapalenie ścięgien?

Nigdy nie musisz polegać na tym, że objawy choroby same znikną. Zaniedbanie leczenia może prowadzić do zerwania lub zwyrodnienia tkanki ścięgien, aw szczególnie ciężkich przypadkach - jej martwicy..

Przy pierwszych oznakach zapalenia ścięgna Achillesa musisz udać się do lekarza. Tylko wykwalifikowany specjalista wie dokładnie, jak leczyć zapalenie ścięgien w każdym przypadku. Terapie takiego stanu zapalnego zależą od lokalizacji zmiany. Należy zrozumieć, że środki muszą być kompleksowe. W ramach ogólnych metod leczenia ścięgien lekarze zwykle przepisują następujące procedury:

• Bolesny obszar wymaga odpoczynku i spokoju. To miejsce powinno być ustalone za pomocą specjalnych elastycznych bandaży, wsporników lub innych urządzeń..
• Zimno powinno być stosowane w stanach zapalnych ścięgien. Krioterapia pozwala osiągnąć dobre wyniki. Zimno bardzo dobrze łagodzi obrzęki, zmniejszając ból.
• W przypadku silnego bólu stosowanie środków przeciwbólowych jest uzasadnione. Lekarze często przypisują je jako środek znieczulający. Możesz również używać lokalnych leków w postaci sprayów, maści, żeli, kremów. Pełnią swoją funkcję bezpośrednio na dotkniętym obszarze, omijając żołądek. Jest to szczególnie ważne dla osób, które mają problemy z przewodem pokarmowym..
• W przypadku infekcji należy przepisać antybiotyki w leczeniu zapalenia ścięgien dłoni i innych części ciała..
• Czasami wskazane jest stosowanie zastrzyków steroidowych. Ta metoda terapii działa świetnie, gdy inne leki nie pomagają..
• Zastosowanie fizjoterapii uważa się za obowiązkowe, co ma korzystny wpływ na stan chorego ścięgna, sprzyja regeneracji i zmniejsza proces zapalny..
• Zastosowanie autohemoterapii uznaje się za przydatne.
• Lekarze często zalecają terapię falą uderzeniową w leczeniu zapalenia ścięgna dłoni..
• W niektórych przypadkach przeprowadzana jest operacja.
• Gimnastyka, którą należy wykonywać po usunięciu stanu zapalnego, jest szeroko praktykowana w leczeniu ścięgien. Ten środek pomaga wzmocnić i rozwinąć mięśnie..

Specjalne instrukcje

Przepisując metody terapii, musisz skupić się na objawach zapalenia ścięgien.

W praktyce lekarze często przepisują pacjentom zastrzyki silnych leków przeciwzapalnych, takich jak kortyzon. Jest wprowadzany w obszar chorego ścięgna. Równolegle przepisywane jest podawanie leków niesteroidowych. Kortyzon może tłumić stany zapalne, ale może także uszkadzać tkankę, nawet do zerwania. Biorąc pod uwagę słabe krążenie krwi w chorym narządzie, pigułki przeciwzapalne również nie zawsze są nieszkodliwe, ponieważ mogą powodować szereg działań niepożądanych.

Leczenie ścięgna Achillesa

Znajduje się w obszarze pięty. Aby leczyć zapalenie ścięgna Achillesa, zmieszaj dwie krople oleju z jodły i taką samą ilość lawendy w jednej łyżeczce. Powstałą mieszaninę należy lekko wcierać w skórę w obszarze zapalnym. Procedurę tę należy wykonywać codziennie rano i wieczorem..

Co jeszcze stosuje się w leczeniu zapalenia ścięgien? Rozważ najpopularniejsze sposoby ludowe.

Terapia ścięgien stóp

Aby to zrobić, weź jedną łyżeczkę oleju roślinnego. Następnie należy wprowadzić do niego pięć kropli geranium, lawendy i olejku goździkowego. Dobrze wymieszać. Wcieraj powstały olej trzy razy dziennie w uszkodzony obszar.

Aby złagodzić ból w ciągu pierwszych dwóch dni po urazie, na dotknięty obszar nakłada się płyny. Aby je przygotować, możesz użyć następującej kombinacji: pięć kropli olejku lawendowego rozpuszcza się w szklance wody. Fajne. Płyny z powstałym roztworem nakłada się na dotknięty obszar sześć razy dziennie. Każda procedura trwa pięć minut..

Ta metoda dotyczy również zapalenia ścięgien kolana. Balsamy można wytwarzać z tkanek złożonych na kilka warstw i zanurzonych w roztworze medycznym.

Terapia ścięgien dłoni

Opatrunki solne mogą być skutecznym sposobem na złagodzenie bólu, o który dana osoba się martwi. Aby leczyć zapalenie ścięgien ręki, musisz wykonać następujący algorytm działań:

• W szklance ciepłej wody rozcieńczyć jedną łyżkę soli. Zawartość należy mieszać, aż kryształy całkowicie się rozpuszczą..
• W powstałej kompozycji zwilż gazikową serwetkę, lekko ją ściśnij i umieść w plastikowej torbie.
• Włóż torbę na kilka minut do zamrażarki lodówki.
• Zamrożoną serwetkę należy umieścić w obolałym miejscu. Następnie wraz z serwetką bolesny obszar bandażuje się i utrzymuje w tym stanie, aż płyn całkowicie wyschnie.

Leczenie stanów zapalnych o różnej lokalizacji

Jest jeden dobry przepis na łagodzenie stanów zapalnych. Wymagane jest przez dwie godziny naleganie w szklance wrzącej wody jednej łyżki stołowej suszonej zwykłej torebki. W powstałym roztworze zwilżyć opatrunek z gazy i nałożyć go na stan zapalny. Utrzymuj wymagany opatrunek, aż płyn całkowicie wyschnie.

Należy zauważyć, że ulgę, a czasem całkowitą eliminację objawów, można osiągnąć poprzez ograniczenie obciążenia chorego stawu. W takich przypadkach objawy choroby znikają po dwóch lub trzech dniach. Ale w przypadku powikłań ból może utrzymywać się przez tygodnie..

Obecnie nie można całkowicie zapobiec zapaleniu ścięgien. Ale eksperci zalecają zminimalizowanie jakiegokolwiek obciążenia obolałych stawów. Taki środek pozwoli uniknąć różnych problemów nie tylko ze stawami, ale także ze ścięgnami. Oprócz zmniejszenia obciążenia bardzo pomocne są specjalne ćwiczenia opracowane przez specjalistów ortopedów..

Główne formy leczenia ścięgien

W zależności od diagnozy lekarze mogą przepisać następujące formy leczenia: leki, fizjoterapię lub operację. W niektórych przypadkach lekarze mogą zalecić noszenie opony z szyną lub innym urządzeniem, które będzie miało efekt bandażowania. Zatem zapalenie ścięgien wymaga zmniejszenia ich ruchliwości.

Leczenie farmakologiczne ścięgien dłoni odbywa się za pomocą leków przeciwbakteryjnych, przeciwzapalnych i ujędrniających. Ponadto można stosować żele, maści lub plastry..

Fizjoterapia jest najbardziej skuteczna w leczeniu stanów zapalnych ścięgien ręki. Stosowane są następujące metody: mikrofalówka, ultradźwięki, leczenie falą uderzeniową, promieniowanie ultrafioletowe i ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Kiedy ekspozycja na falę uderzeniową, skupione fale docierają do zmiany, normalizują jej ton i zmniejszają ból. Po przejściu tej metody fizjoterapii pacjenci zwykle wracają do poprzedniego stylu życia. W większości przypadków mogą tolerować dokładnie takie same obciążenia, jak przed chorobą..

Operacje chirurgiczne wykonuje się w sytuacjach, w których nastąpiło zerwanie ścięgna. Chirurg wykonuje małe nacięcie o długości około dziesięciu centymetrów. Następnie traktowane są końce rozdartego ścięgna, po czym są one zszywane specjalną mocną nicią. Ta opcja leczenia jest przeprowadzana nie później niż dwadzieścia cztery godziny po naruszeniu integralności ścięgna. W przeciwnym razie może rozpocząć się nieodwracalny proces, który może prowadzić do niewłaściwej fuzji tkanek..

Działania zapobiegawcze

W każdym ścięgu ludzkiego ciała mogą wystąpić procesy zapalne. Ale najczęściej zdarza się, że zapalenie ścięgien rozwija się w rękach. Przyczyną tej choroby jest przeciążenie pochwy ścięgna z powodu powtarzanego wykonywania dowolnego jednolitego ruchu. Nikt z nas nie jest bezpieczny przed takimi sytuacjami, więc każdy powinien wiedzieć, jak zapobiegać tej chorobie..

W skutecznym leczeniu zapalenia ścięgien ręki główną rolę odgrywa zmniejszenie wysiłku fizycznego. Należy jednak podkreślić, że całkowite zaprzestanie ruchów, które są wykonywane z udziałem chorego ścięgna, jest również niepożądane. Dlatego muszą istnieć ruchy, ale należy je wykonywać płynnie i powoli..

Jeśli zapalenie rozwija się w obszarze ścięgien stóp, pacjentowi można doradzić użycie kul lub laski. Jeśli dotknięte zostanie ścięgno w stawie nóg, w celu zmniejszenia obrzęku pacjent będzie musiał położyć się na plecach i utrzymywać nogi w stanie podniesionym przez kilka minut.

Leki

Możliwe jest złagodzenie cierpienia pacjentów i zmniejszenie objawów poprzez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, na przykład aspiryny lub diklofenaku. W niektórych sytuacjach lekarze zalecają stosowanie zastrzyków kortyzonu w połączeniu z fizjoterapią, aby zapobiec ponownemu zapaleniu. Jeśli po dziesięciu dniach pacjent nie zauważy żadnej poprawy, warto natychmiast przerwać stosowanie konkretnego leku. Należy podkreślić, że w żadnym wypadku nie należy korzystać z powyższych funduszy bez recepty. Nie należy również zapominać, że samoleczenie często kończy się nie leczeniem, ale rozwojem poważniejszych powikłań choroby.

Szczegółowy opis objawów i leczenie zapalenia ścięgien stóp

Zapalenie ścięgien stopy nazywa się naukowo zapaleniem ścięgien. Przy tej patologii dochodzi do zniszczenia ścięgien i więzadeł stawów, w wyniku czego zaburzona jest mechanika ruchu stóp. Jeśli diagnoza zostanie postawiona późno, a leczenie rozpocznie się w nieodpowiednim stanie, zapalenie ścięgien nabiera przewlekłego przebiegu. Ta forma choroby pociąga za sobą poważne konsekwencje, ponieważ prowadzi do zniszczenia i martwicy aparatu więzadłowego stóp. Bardzo ważna jest umiejętność rozpoznawania objawów i leczenia patologii na czas, aby zapobiec wystąpieniu niepełnosprawności..

ogólna charakterystyka

Funkcjonowanie stóp i normalną pozycję kości stóp zapewniają więzadła, mięśnie brzuszne i piszczelowe kończyn i ścięgien, którymi są przymocowane do kości. Działanie niekorzystnych czynników w środowisku zewnętrznym i wewnętrznym może inicjować zapalenie ścięgien. Częściej niż inne występują takie formy choroby:

1. Zapalenie ścięgna tricepsa lub zapalenie Achillesa. Zapalenie jest zlokalizowane w obszarze przyczepienia mięśni do bulwy kości piętowej.
2. Tendinoza mięśnia piszczelowego, który znajduje się na tylnej powierzchni piszczeli - zapalenie ścięgien przyczepionych do kostek nóg.

Charakter objawów klinicznych zależy od opcji rozwoju patologii:

1. Ostry proces zachodzi z utworzeniem ropnego ogniska lub w wyniku aseptycznego zapalenia.
2. Przewlekła choroba jest charakterystyczna dla zwłóknienia lub kostnienia ścięgien.

Zapalenie ścięgna kostki wymaga pełnego badania w celu ustalenia racjonalnej taktyki leczenia.

Przyczyny

Wystąpienie procesu zapalnego w ścięgnach stóp wiąże się z równoczesnym narażeniem na kilka czynników, które prowadzą do uszkodzenia i mikropęknięć włókien więzadłowych. Grupy ryzyka wystąpienia tendinopatii obejmują osoby, które:

• Różne urazy stóp i stawów skokowych w różnym stopniu, którym towarzyszy uszkodzenie włókien mięśniowych i nerwowych, upośledzona tkanka troficzna.
• Patologie metabolizmu wody i soli. Takie zmiany mogą powodować powstawanie przerostów kości - tak zwane osteofity na kościach i chrząstce stawowej, które następnie trwale zranią ścięgna.
• Wiek powyżej 40 lat, gdy procesy metaboliczne zwalniają, ważne elementy stawów, a mianowicie: więzadła i ścięgna mięśni, są stopniowo niszczone.
• Długotrwałe nieleczone przewlekłe zakaźne ogniska w ciele, takie jak przewlekłe zapalenie stawów, zapalenie migdałków.
• Wrodzone i nabyte nieprawidłowości w rozwoju stóp, takie jak płaskostopie, końsko szpotawe, skrócenie jednej z kończyn, w wyniku czego stawy mogą ulec zapaleniu.
• Zwiększony wskaźnik masy ciała. Nadwaga powoduje zwiększone obciążenie stóp, prowadzi do stagnacji krwi w naczyniach i spowalnia procesy metaboliczne w tkankach.
• Przyjmowanie leków wpływających na metabolizm fosforu i wapnia i stymulujących intensywne gromadzenie się związków mineralnych w kościach i chrząstce. Lekarze, którzy umawiają się na wizyty, zwykle biorą pod uwagę wszystkie rodzaje ryzyka i wydają odpowiednie zalecenia, aby odpowiednio kontrolować sytuację. Samoleczenie bez konsultacji ze specjalistą pociąga za sobą poważne konsekwencje zdrowotne.

Powyższe czynniki są zwykle wykrywane podczas rozmowy między lekarzem a pacjentem, jednak istnieje wiele przyczyn, które mogą powodować teninozę. Można je ustalić podczas pomiarów diagnostycznych..

Uwaga! Sportowcy (w szczególności gimnastycy), którym towarzyszy przekrwienie aparatu ścięgien, szczególnie ci, którzy zawodowo zajmują się bieganiem lub skakaniem, są podatni na zapalenie tkanek miękkich stawów..

Objawy

Z powodu ciężkiego stanu zapalnego pacjent będzie mógł podejrzewać, że coś było nie tak natychmiast po wystąpieniu zapalenia ścięgna stopy. Objawy tej choroby są dość żywe i specyficzne, co znacznie ułatwia diagnozę specjalistom. Główne objawy kliniczne obejmują:

• Zespół bólowy, który charakteryzuje się występowaniem ostrego bólu w procesie zapalnym. W zależności od indywidualnych cech patologii i wrażliwości u niektórych pacjentów ból może pojawić się podczas próby wykonywania ruchów w stawie, podczas gdy inni nie mają wystarczającej ilości moczu, aby tolerować go nawet przy lekkim dotyku skóry na dotkniętym stawie. Wraz z postępem zapalenia ścięgien dyskomfort może praktycznie nie zniknąć, staje się trwały, pacjent ma ograniczoną mobilność.
• Hiperemia, podrażnienie skóry i miejscowy wzrost temperatury tkanek nad stanem zapalnym.
• Pojawienie się nieprzyjemnych wrażeń i bólu w górnych partiach dolnej części nogi, ponieważ upośledzone funkcjonowanie stopy prowadzi do zwiększonego obciążenia kolana, stawu biodrowego i ogólnie mięśni kończyn dolnych.
• Obrzęk tkanek nogi i stopy.
• Pojawienie się charakterystycznego chrupnięcia w ognisku zapalnym, które jest wykrywane przez odczucie stóp.
• Krwiaki pojawiające się w przypadku powikłań w postaci pęknięcia więzadeł, naczyń krwionośnych i ścięgien.

Zapalenie i krwiak kostki

Diagnostyka

Aby prawidłowo rozpoznać patologię i postawić diagnozę zgodnie z kodem ICD, lekarze stosują dodatkowe metody badawcze. Oprócz rozmów i inspekcji obejmują one:

1. Rentgen stóp, który ma wysoką wartość diagnostyczną w ustalaniu obecności zapalenia Achillesa stawu skokowego. Obrazy rentgenowskie umożliwiają wyraźne śledzenie obecności osteofitów na powierzchni kości piętowej.
2. MRI pozwala uzyskać szczegółowe warstwowe obrazy tkanek i zidentyfikować w nich zmiany patologiczne.
3. Badanie ultrasonograficzne stawów. Dostarcza informacji o stanie ścięgien, mięśni i więzadeł w zapalonym stawie skokowym..
4. Kliniczne badanie krwi zalecane w celu oceny aktywności reakcji zapalnych układu odpornościowego.
5. Biochemiczne badanie krwi wskazane w celu podejrzenia patologii metabolizmu minerałów.

Leczenie

W celu szybkiego i wysokiej jakości złagodzenia stanu zapalnego i przywrócenia funkcjonowania stóp stosuje się jednocześnie kilka metod leczenia, na przykład:

• zapewnienie całkowitego odpoczynku kończyny, ograniczenie aktywności ruchowej;
• unieruchomienie stóp za pomocą specjalnych ortez, bandaży i bandaży mocujących;
• mianowanie leków przeciwzapalnych;
• leczenie fizjoterapeutyczne;
• wyznaczenie ćwiczeń terapeutycznych;
• dodatkowa konsultacja z chirurgiem ortopedą przy produkcji specjalnych wkładek i obuwia w celu korekcji deformacji stopy.

Unieruchomienie stopy

Natychmiast po diagnozie lekarze zalecają unieruchomienie stawu. Odbywa się to w celu zmniejszenia stresu i bólu. Ponadto pacjentowi przepisuje się leżenie w łóżku, a obolała noga powinna znajdować się w podwyższonej pozycji. Podczas korzystania z elastycznego bandaża należy przestrzegać następujących zasad:

1. Bandażowanie najlepiej wykonywać rano, zanim wstaniesz z łóżka..
2. Początek zwoju bandaża powinien sięgać od stóp do głów.
3. Opatrunek powinien być wystarczająco ciasny, ale niezbyt ciasny..
4. Każda kolejna runda powinna obejmować poprzednią o około jedną trzecią.

Obowiązkowym momentem jest użycie zimna. Specjalny worek na lód zapobiega wyciekaniu wody i zapewnia łagodne chłodzenie miejsca zapalenia. Zbyt zimne, a zwłaszcza mokre pojemniki z lodem, mogą powodować odmrożenia i nasilać objawy choroby.

Terapia lekowa

Aby zmniejszyć obrzęk i ból, lekarze przepisują niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak diklofenak lub nimesulid. Aby zwiększyć skuteczność takiego leczenia, stosuje się jednocześnie kilka postaci dawkowania: do podawania doustnego, a także maści i żeli.

Fizjoterapia

Po ustąpieniu ostrego stanu zapalnego lub w przypadku zapalenia ścięgna pochodzenia niezakaźnego zalecane są następujące procedury fizjoterapeutyczne:

• krioterapia - leczenie ciekłym azotem;
• magnetoterapia - zastosowanie pola magnetycznego;
• elektroforeza - wykorzystanie prądu elektrycznego;
• terapia prądem o ultra wysokiej częstotliwości;
• zastosowania z parafiną lub ozokerytem.

Przebieg takich procedur pomaga poprawić krążenie krwi, przyspieszyć gojenie się tkanek i wyeliminować ból. Ponadto fizjoterapia łączy się z lekami. Na przykład różne leki znacznie lepiej penetrują tkanki pod wpływem elektroforezy..

Metody ludowe

Stosowanie tradycyjnych receptur medycznych w domu jest dopuszczalne jako uzupełnienie głównego leczenia. Nie może całkowicie wyeliminować stanu zapalnego, ale pomaga złagodzić objawy i poprawić ogólny stan pacjenta. Środki ludowe delikatnie wpływają na organizm, pomagają aktywować wewnętrzne rezerwy i radzić sobie z patologią. Ponadto w składach wszystkich przepisów znajdują się składniki roślinne, które praktycznie nie powodują skutków ubocznych, a zatem nie mają przeciwwskazań. Najpopularniejsze i najskuteczniejsze przepisy kulinarne:

1. Aby przygotować nalewki z sassaparilu i posiekanego korzenia imbiru, należy wziąć równe części suchych surowców tych ziół i zalać wrzącą wodą. Pozostawić do zaparzenia przez cały dzień i spożywać 100 mililitrów dwa razy dziennie.
2. Orzechy włoskie mają silne działanie przeciwzapalne. Ale do przygotowania nalewek nie są one potrzebne, ale przegrody ze skorupy orzechów. Około 100 gramów orzechowych elementów należy zalać 500 ml wódki i wysłać do zaparzenia w suchym, ciemnym miejscu. Następnie weź nalewkę 2 razy dziennie na 1 łyżeczkę.

Nalewka z orzecha włoskiego

Ciekawe wiedzieć! Przydatna przyprawa kurkumy pomoże przyspieszyć regenerację. Wystarczy przyprawić je ulubionymi potrawami, będzie to miało korzystny wpływ na organizm.

Przy niewłaściwym podejściu do diagnozowania i leczenia chorób stóp mogą one prowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia danej osoby, dlatego należy skonsultować się z lekarzem w odpowiednim czasie, aby uzyskać wykwalifikowaną opiekę medyczną.

Jak leczyć zapalenie ścięgien i więzadeł stopy i kostki?

Zapalenie ścięgien stóp jest częstym problemem, który występuje głównie u osób starszych i sportowców. Chorobie towarzyszą nieprzyjemne objawy i wymagają natychmiastowego leczenia. W tym artykule dowiemy się, jak identyfikować i leczyć patologię..

Charakterystyka choroby

Zapalenie tkanek ścięgien stopy nazywa się zapaleniem ścięgien. Choroba charakteryzuje się nie tylko procesem zapalnym, ale także zniszczeniem dotkniętych tkanek, dlatego leczenie patologii należy rozpocząć natychmiast.

W przypadku późnej odpowiedzi zapalenie może rozprzestrzenić się na tylne mięśnie piszczelowe i podeszwowe, które są obarczone poważnym naruszeniem nóg.

Zapalenie ścięgna powstaje głównie u osób starszych: z wiekiem tkanki słabną, zaczynają się stopniowo rozpadać. Ponadto choroba jest często diagnozowana u osób uprawiających sport..

Przyczyny

Lekarze wyróżniają kilka czynników, które mogą wywoływać zapalenie ścięgien stóp:

Nadmierna aktywność fizyczna. Zapalenie więzadeł jest częstym problemem wśród sportowców, zwłaszcza biegaczy. Wywierają duży nacisk na nogi, w wyniku czego tkanki są często uszkodzone, zdeformowane.

bądź ostrożny

Według statystyk ponad 1 miliard ludzi jest zarażonych pasożytami. Nie możesz nawet podejrzewać, że jesteś ofiarą pasożytów.

Łatwo jest ustalić obecność pasożytów w ciele na podstawie jednego objawu - nieświeżego oddechu. Zapytaj bliskich, czy rano czujesz nieświeży oddech (przed umyciem zębów). Jeśli tak, to z 99% prawdopodobieństwem jesteś zarażony pasożytami.

Zakażenie pasożytami prowadzi do nerwicy, zmęczenia, nagłych zmian nastroju, poważniejszych chorób rozpoczynających się w przyszłości.

U mężczyzn pasożyty powodują: zapalenie gruczołu krokowego, impotencję, gruczolaka, zapalenie pęcherza, piasek, kamienie nerkowe i pęcherz.

U kobiet: ból i zapalenie jajników. Rozwijają się włókniak, mięśniak, mastopatia włóknisto-torbielowata, zapalenie nadnerczy, pęcherza i nerek. Jak również serce i rak.

Chcemy od razu cię ostrzec, że nie musisz biegać do apteki i kupować drogich leków, które zdaniem farmaceutów wyeliminują wszystkie pasożyty. Większość leków jest wyjątkowo nieskuteczna, a ponadto powoduje wielką szkodę dla organizmu..

Co robić? Na początek zalecamy przeczytanie artykułu z głównego instytutu parazytologii Federacji Rosyjskiej. W tym artykule opisano metodę, dzięki której możesz oczyścić swoje ciało z pasożytów bez szkody dla organizmu. Przeczytaj artykuł >>>

Uszkodzenie mechaniczne. Po zranieniu zapalenie ścięgien jest dość proste. Dotknięte zakończenia nerwowe często ulegają zapaleniu, powodując dystrofię tkanek..

Niewydolność procesów metabolicznych w ciele. Przy takim naruszeniu kości stopy nie otrzymują wapnia, którego potrzebują do prawidłowego funkcjonowania. W rezultacie powstają na nich wzrosty kości, uszkadzając otaczającą tkankę i wywołując zapalenie..

Zmiany ścięgien związane z wiekiem. Z wiekiem tkanki i kości stają się bardziej kruche, bardziej ulegają zniszczeniu, więc zapalenie ścięgien stóp jest znacznie łatwiejsze do zdobycia.

Penetracja infekcji w stawach stopy. Patogenna mikroflora powoduje stany zapalne, a także zaostrza jej objawy.

Anomalie w rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego. Mogą być wrodzone lub nabyte. W przypadku nieprawidłowości znacznie łatwiej jest uzyskać uszkodzone ścięgna, takie jak zapalenie ścięgien.

Przyjmowanie niektórych leków. Silne leki mogą wpływać na stan kości i stawów. Instrukcje dotyczące stosowania leków zawsze wskazują na możliwy negatywny wpływ na kości i chrząstkę.

Lekarz określa dokładną przyczynę patologii podczas badania i badania historii pacjenta.

Odmiany procesu patologicznego

Zapalenie tkanek ścięgien dzieli się na kilka rodzajów, w zależności od lokalizacji ogniska patologicznego:

• Zapalenie ścięgien Achillesa.
• Zapalenie tylnego mięśnia piszczelowego.

Ponadto choroba może przybierać dwie formy - ostrą i przewlekłą. Ten ostatni nie jest uleczalny, charakteryzuje się naprzemiennymi zaostrzeniami i remisjami, wynikającymi z braku terapii ostrego zapalenia ścięgien.

Objawy

W przypadku zapalenia ścięgien kości strzałkowej i innych kości pacjenta następujące obawy:

Ścięgna nóg

Wszystkie części ciała są ważne. Każda część odpowiada za określone działanie. Nogi są obciążone bardziej niż inne. Nogi przenoszą ciężar osoby, podnoszą, przesuwają ciężary. Najsilniejsze mięśnie ciała znajdują się w okolicy kończyn dolnych. Choroby związane z uszkodzeniem stawów lub ścięgien nóg są poważne i powszechne. Często wymagane jest poważne leczenie..

Części ciała są „nieruchome”. Ścięgna - „łączniki” mięśni - łączą mięśnie z kośćmi ludzkiego szkieletu. Ścięgna nóg są uważane za najsilniejsze. Częste leczenie osób skarżących się na bolesne ścięgna. Lekarze ustalają przyczyny, stopień choroby, zalecają środki terapeutyczne.

Struktura ścięgna, przyczyny bólu

Tkanki łączne - ścięgna - powstają z kolagenu, którego węzły utrzymują łańcuchy białkowe o wysokiej masie cząsteczkowej. Ścięgna są przeznaczone do łączenia mięśni i kości, ich struktura jest mocna, z niskim stopniem rozciągania.

Uszkodzenie ścięgien nóg jest częstą chorobą. Najczęstsze przyczyny bólu:

Niewygodne buty; Chodzenie po wyboistym, kamienistym terenie; Zwiększone obciążenie „nieogrzewanych” mięśni; Ostre, nieostrożne ruchy.

Pomimo swojej siły ścięgna są podatne na rozciąganie i łzawienie. Ból nie pojawia się natychmiast u osób uprawiających sport podlegających innym obciążeniom. Ból występuje w miejscu zwichnięcia lub pośpiechu. Dzieje się tak z powodu nienaturalnego wpływu na ścięgna, pojawia się ból - sygnał ochronny dla ciała odczuwającego dyskomfort.

Ścięgno Achillesa - silny słaby punkt

Częstym problemem związanym ze zmianami ścięgien w nogach jest łzawienie i rozciąganie stopy. Silną i grubą tkanką łączną w tym miejscu jest ścięgno Achillesa, które łączy dolne nogi i stopy. Górna część ścięgna Achillesa jest cienka, opadając poniżej niej gęstnieje, nie sięgając do kości piętowej, rozszerza się. Dzięki ścięgnowi człowiek biegnie, skacze, chodzi „na palcach”, wznosi się na wzgórzu.

Podczas ruchu ścięgno Achillesa doświadcza ośmiokrotnie ciężaru ciała. W pozycji stojącej obciążenie staje się kilkakrotnie mniejsze niż masa ciała osoby. Tkanka łączna może wytrzymać obciążenie niszczące do czterystu kilogramów. Ze względu na stałe obciążenia tkanka często rozciąga się w kości piętowej.

Stopień uszkodzenia ścięgna Achillesa

Uraz ścięgna stopy ma trzy stopnie:

Nieznaczne rozciąganie stopy, charakteryzujące się nieprzyjemnymi bólami po obu stronach kostki. Znaki - zaczerwienienie w miejscu rozciągania, obrzęk. Trudno jest przenieść ciężar na piętę. W przypadku kliknięcia podczas ruchu skonsultuj się z lekarzem: mogło dojść do uszkodzenia tkanki miękkiej, co pozwala na „poślizgnięcie” się ścięgna wzdłuż kości. Prowadzi to do otarcia tkanki kostnej nóg, powoduje zapalenie ścięgna i kości. Faza nazywa się - zapaleniem ścięgien pierwszego stopnia. Gdy część tkanki więzadłowej zostanie rozdarta, silny ból pojawia się podczas wstawania rano lub opuszczania się na piętach. Ruchliwość kostki jest ograniczona. Faza rozciągania ścięgien nazywana jest zapaleniem ścięgien drugiego stopnia, a niebezpiecznym stopniem zapalenia ścięgien jest trzeci. Oddziela się tkanka od kości, czasami z pęknięciem sąsiadujących mięśni. Konieczne jest poważne leczenie, pacjent nie jest w stanie stać na chorej nodze, poruszać się.

Do czego prowadzi ignorowanie bólu?

Często ludzie nie przywiązują wagi do bólu w okolicy stóp, opóźniają leczenie. Takie podejście do rozciągania ścięgna Achillesa prowadzi do przewlekłego procesu zapalnego..

Ignorowanie bólu ścięgien nóg prowadzi do przerzedzenia tkanki łącznej, następuje całkowity zanik. Zanik mięśni i ścięgien prowadzi do unieruchomienia kończyny.

Negatywne skutki dla ścięgna Achillesa

Często przyczyną zerwania i rozciągnięcia ścięgien nóg jest niechlujny chód, nieuzasadniony wysiłek fizyczny. Istnieją obiektywne czynniki:

Bieganie po twardych powierzchniach; Nieprawidłowo dobrane buty do treningu sportowego; Przeciążenie mięśni nóg; Wrodzone zmiany kości pięty; Krzywizna nóg, osoba nie jest w stanie prawidłowo kroczyć; Ostre guzy w obszarze „zimnych” ścięgien.

Po pokonaniu ścięgna Achillesa musisz zatrzymać ruch i stres na stopach. Aby rozpocząć, określ etap zmiany. Pacjenci są wysyłani do lekarzy na noszach, podejmowane są pierwsze środki przedmedyczne: należy wykonać ciasny bandaż z improwizowanych materiałów, naprawić dotknięty obszar. Nie przepisuj leczenia samodzielnie bez konsultacji z lekarzem.

Utrwalenie ścięgna Achillesa

Leczenie zapalenia ścięgien pierwszego stopnia

Klęska ścięgna Achillesa ma trzy stopnie. Na każdym etapie lekarz przepisuje leczenie. Zapalenie ścięgna pierwszego stopnia dotyka ludzi, którzy dużo się poruszają.

Zwracają uwagę na ból dopiero wtedy, gdy pojawią się pierwsze objawy. Proces jest już uruchomiony, wymagane jest leczenie. Z każdym ruchem dochodzi do większej porażki ścięgna Achillesa. Jeśli pojawią się oznaki uszkodzenia ścięgna, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Wymagane jest trzydniowe ograniczenie ruchu. Nie wymaga leczenia. Jeśli wystąpi ból, zastosuj lód. Delikatnie masują, nakładając maści i żele łagodzące stany zapalne. Trzeba leczyć przez siedem dni, nawet jeśli dana osoba będzie mogła znów bezboleśnie chodzić.

Leczenie zapalenia ścięgien drugiego stopnia

Drugi stopień rozciągania ścięgna Achillesa jest poważniejszy, wymagany jest lekarz. Początkowo lekarz zapyta o charakter bólu, przepisze zdjęcie rentgenowskie, aby upewnić się, że wpływa na tkankę łączną, być może inną chorobę nóg. Równolegle zaleca się testy w celu ustalenia stadium procesu zapalnego. Często zdarza się, że proces w ścięgnach powoduje wzrost temperatury ciała. Leczenie jest zalecane z uwzględnieniem stopnia stanu zapalnego..

Leczenie drugiego etapu zapalenia ścięgien obejmuje środki:

Ograniczenie obciążeń; Utrzymuj nogę w stanie podniesionym, z przedłużonymi palcami stóp; Nakładanie ciasnego bandaża; Zastrzyki przeciwzapalne; Fizjoterapia jednej obolałej nogi lub obu nóg; Ćwiczenia fizjoterapeutyczne; Proces rehabilitacji.

Leczenie zapalenia ścięgien trzeciego stopnia

Najbardziej niebezpiecznym etapem porażki ścięgna Achillesa jest trzeci stopień zapalenia ścięgna. W takim przypadku pęka tkanka łączna. Ból staje się nie do zniesienia. Operacja jest nieunikniona. Podstawowe środki nie są dobre. Konieczne jest utrzymanie stopy w obszarze stopy w jednej pozycji. Nie używaj niczego, dopóki nie przybędzie lekarz. Mocując ranny obszar za pomocą ciasnego bandaża, możesz usunąć rozdartą tkankę. Lekarz określi lokalizację zmiany za pomocą profesjonalnych ruchów, zastosuje bandaż.

Po całkowitej przerwie operację wykonuje się w znieczuleniu wewnętrznym lub miejscowym. Chirurdzy ortopedyczni chronią krawędzie ścięgna, łączą się za pomocą specjalnych nici, łączą się ze sobą. Po operacji stopy są mocowane gipsem przez trzy miesiące. Na tym etapie osoba jest chroniona przed ruchem. Prowadzona jest terapia przeciwzapalna, witaminy są przepisywane w celu naprawy tkanek. Długotrwałe leczenie.

Rozciąganiu i zerwaniu ścięgna Achillesa można zapobiec. Powinieneś ostrożnie wybierać buty, nie poruszać się po złych drogach, ostrożnie wspinać się, stwarzać komfort dla nóg. Środki zapobiegawcze są podstawą zapobiegania chorobom.

Trudno być ostrożnym: ciągle się spieszymy, biegamy, niezależnie od pogody, dróg. Musisz mieć czas na wiele rzeczy. Nogi są mocno obciążone, dlatego należy zwrócić większą uwagę na zdrowie..

Nie jest tajemnicą, że ścięgno na nodze odgrywa decydującą rolę w aktywności fizycznej człowieka, a jeśli coś mu się stanie (stan zapalny, zwichnięcie lub pęknięcie), znacznie ogranicza to naszą swobodę działania. Dlatego informacja o tym, dlaczego tak się dzieje, jak tego uniknąć, a także jak leczyć taką dolegliwość, jest bardzo istotna.

Co to jest ścięgno i jakie są jego główne funkcje

Ścięgno na nodze jest formacją tkanki łącznej, która przyczepia się do kości i mięśni. Ich główną funkcją jest zapewnienie normalnego umiejscowienia i stabilnego działania wszystkich narządów. Ponadto kierują ruchem stawów. Z reguły koncepcja „rozciągania” nie do końca odpowiada rzeczywistości, ponieważ same ścięgna nie mogą się rozciągać z powodu tego, że nie mają niezbędnej elastyczności i predyspozycji do tego. W rzeczywistości następuje ich całkowite lub częściowe zerwanie.

Przyczyny uszkodzenia ścięgien

Według statystyk ból ścięgien nóg występuje z następujących powodów:

Różne upadki; Nagłe skręty stopy podczas jazdy w trudnym terenie. Warto również wziąć pod uwagę, że połowa skarg na zerwanie więzadła pochodzi od kobiet po chodzeniu na wysokich obcasach. Intensywny sport; Noszenie niewygodnych butów; Zapalenie stawów; Wrodzone słabe ścięgna; Niestandardowe umiejscowienie, a zatem dalszy nierównomierny rozwój elementów układu mięśniowo-szkieletowego. Wyrażone w przystępnym języku - różne długości kończyn. Choroby układu mięśniowo-szkieletowego; Różne infekcje.

Ponadto zerwanie ścięgna na nodze jest często nazywane „chorobą sportową”, ponieważ prawie 70% zgłoszeń pochodzi od sportowców.

Rodzaje skręceń

Jak pokazuje praktyka, przyczyny rozciągania są podzielone na 2 typy. A jeśli pierwszy typ (zwyrodnieniowy) obejmuje te, które są spowodowane zużyciem ścięgien, które występują z powodu starzenia się całego ciała i najczęściej diagnozowane są u osób w wieku powyżej 40 lat, to drugi typ (traumatyczny) obejmuje występujące łzy w wyniku różnych upadków, nagłych ruchów lub nadmiernego podnoszenia. Charakterystyczną cechą ostatniego rodzaju skręceń jest to, że pojawiają się nagle i charakteryzują się silnym bólem.

Istnieje również podział na kategorie w zależności od naruszeń spowodowanych przez poszczególne więzadła.

Objawy

Napięcie na nodze objawia się w następujący sposób:

Silny ból zarówno w stanie spokojnym, jak i podczas wykonywania niezbyt skomplikowanych czynności; Dość ograniczone ruchy w pobliżu źródła bólu (niemożliwe jest zgięcie lub wyciągnięcie nóg); Gorączka; Niebieskawy odcień skóry; Zmiana zewnętrznego konturu stawu znajdującego się w bliskiej odległości z prawdopodobnego miejsca rozciągania; Różne obrzęki; Akompaniament dźwiękowy (klikanie, chrupanie) podczas próby wykonania ruchu z uszkodzoną nogą; Uczucie mrowienia i drętwienia w miejscu, w którym odczuwasz ból.

Warto jednak wziąć pod uwagę, że objawy wskazujące na ból ścięgien na nogach mogą mieć również swoje specyficzne objawy związane z każdym rodzajem pęknięcia..

Urazy łąkotki

Z reguły zerwanie ścięgna na nodze, któremu towarzyszy złamanie, jest jednym z głównych objawów uszkodzenia łąkotki. Najczęściej takie problemy pojawiają się u sportowców, co przynosi im wystarczającą liczbę problemów. Ale ze względu na podobieństwo objawów nie zawsze jest możliwe natychmiastowe postawienie prawidłowej diagnozy. Jego jedyną cechą wyróżniającą jest silny ból podczas próby wyprostowania zgiętej nogi.

Skręcenie kostki

Ciężki obrzęk świadczy o urazach kostek, a gdy ciężkość ciała zostaje przeniesiona na zranioną nogę, pojawia się ostry ból, który zwiększa się wraz z ruchem. Ponadto w przypadku podejrzenia urazu może być wymagany test „szuflady”. W tym przypadku goleń jedną ręką jest mocno przytrzymany, a tymczasem za pomocą drugiej ręki bardzo starannie naciśnij tył stopy, osiągając przemieszczenie do przodu. Jeśli wstępna diagnoza jest prawidłowa, bez trudu zmieni lokalizację. Istnieje również duże prawdopodobieństwo wykrycia krwi w obszarze siniaka..

Pamiętaj, że rozciągnięcie ścięgna na nodze może być zarówno subtelne (zwykle ustępuje w ciągu kilku dni), jak i wyraźne (w tym przypadku wymagana jest natychmiastowa pomoc specjalisty).

Diagnostyka

Z reguły w celu uzupełnienia obrazu lekarz przeprowadza wstępne badanie pacjenta na temat tego, co mu się przydarzyło i jakie odczucia odczuwał w tym momencie. Jeśli dana osoba skarży się na ból ścięgien nóg, najpierw badana jest zdrowa noga. Odbywa się to w celu zaznajomienia pacjenta z samą procedurą badania, aw przyszłości, gdy zakręt dojdzie do obolałej nogi, jest on już podświadomie gotowy na to, co nastąpi. W rezultacie pacjent stosunkowo spokojnie akceptuje wszystkie manipulacje lekarza. Takie podejście pozwala również lekarzowi porównać wyniki, które otrzymał podczas badania nóg pacjenta, co w przyszłości znacznie ułatwi diagnozę..

Ponadto specjalista wyznaczy dodatkowe badania w celu ostatecznego potwierdzenia lub odrzucenia wstępnej diagnozy. Obejmują one:

Tomografia komputerowa, która pozwala nie tylko potwierdzić diagnozę, ale także śledzić skuteczność leczenia. Obrazowanie rezonansem magnetycznym. Ten rodzaj badania pozwala uzyskać bardzo dokładne informacje nie tylko o tym, które konkretne ścięgno nogi jest uszkodzone, ale także o liczbie rozdartych włókien. Jego zastosowanie pozwala zidentyfikować możliwość powikłań (złamań i zwichnięć). Badanie ultrasonograficzne uszkodzonego narządu.

Pierwsza pomoc w przypadku rozdarcia ścięgna nogi

Jak pokazuje praktyka, kiedy zdarza się taka uciążliwość, najbliższa placówka medyczna znajduje się w odległości kilku kilometrów. Dlatego, aby leczenie było skuteczne w przyszłości i bez możliwych komplikacji, konieczne jest udzielenie ofierze pierwszej pomocy, która obejmuje następujące manipulacje:

Zwolnienie obolałych stóp z butów i skarpet, co zmniejszy nacisk na obszar obrzękowy. Odpoczynek uszkodzonego obszaru, który nieco odwróci uwagę osoby od faktu, że ma obolałe ścięgna na nogach. Tworzenie specjalnego podłoża z wielokrotnie składanej tkaniny i umieszczanie go pod uszkodzony obszar Podnoszenie nogi do najwyższej możliwej wysokości (zwykle do obszaru serca), co kilkakrotnie poprawia przepływ krwi, Nakładanie lodu na uszkodzony obszar lub kawałek tkanki, uprzednio zwilżony zimną wodą. Ale jeśli pozwala na to sytuacja, lepiej nie sięgać po tę drugą opcję. Zaleca się umieszczenie lodu na suchej tkance, aby zapobiec martwicy tkanek miękkich, która może wystąpić z powodu silnego odmrożenia. Lód należy nakładać w ciągu pierwszych dwóch godzin po uszkodzeniu w odstępie 20 minut. W ciągu pierwszego dnia wystarczą dwie godziny.

Pamiętaj, że szybkość dalszego odzyskiwania może zależeć od sposobu przeprowadzenia tych procedur. Ponadto przy silnym bólu zaleca się przyjmowanie środków przeciwbólowych.

Leczenie ścięgien nóg

W zależności od stopnia rozciągnięcia zalecane są różne środki terapeutyczne. Na przykład częściowe zerwanie więzadeł (1 stopień) wymaga leczenia zachowawczego, w którym na uszkodzony obszar nakłada się specjalny bandaż elastycznym bandażem, ograniczającym ruchomość stawów. Okres noszenia wynosi od 3 do 5 dni. Ponadto można przepisać leki łagodzące stany zapalne. Jeśli na przykład ścięgno dużego palca jest rozdarte, pacjent zostaje poinstruowany, aby użyć specjalnego elementu ustalającego palce i, jeśli to konieczne, środków przeciwbólowych. Ponadto, aby zwiększyć odpływ krwi żylnej, zaleca się rozmazać uszkodzony obszar żelem Troxevasin.

Przy dość wyraźnym bólu, obrzęku i ograniczonym ruchu stawów (2 stopnie) unieruchomienie stawów powinno mieć dłuższy charakter (do dwóch tygodni). Ponadto najlepiej jest utrzymywać nogę w pozycji podniesionej przez pierwsze 3 dni. Jak już wspomniano, lód należy nakładać tylko w ciągu pierwszych 24 godzin. Żel można stosować tak samo jak w poprzednim przypadku..

Jeśli po uszkodzeniu zostaną zaobserwowane bardzo silne bóle, niemożność wykonania nawet najmniejszego ruchu stawem (stopień 3), wówczas w tym przypadku może być konieczne zastosowanie gipsu lub nawet operacja ścięgna nóg. Okres unieruchomienia nogi może trwać dłużej niż miesiąc (w zależności od ciężkości urazu). W tym czasie przyjmuje się środki przeciwbólowe i zastrzyki.

Jakie mogą być konsekwencje

Z reguły rokowanie po leczeniu jest dość korzystne, jeśli terapia została rozpoczęta na czas. W przeciwnym razie ścięgno na nodze może prawie całkowicie przestać spełniać swoją funkcję, co z kolei poważnie wpłynie na mobilność osoby.

Ćwiczenia regeneracyjne

Aby przywrócić ruchomość stawów po urazie pod koniec leczenia, zaleca się specjalne procedury odzyskiwania, które obejmują:

Chodzenie w wygodnych butach, ale powinno się to odbywać przy miękkiej rolce od pięty do palca. Szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, że nie trzeba zbyt mocno wyciągać skarpety. Pół przysiady na skarpetach z dalszym podnoszeniem skarpet i ich późniejszym powrotem do pozycji wyjściowej. Ponadto warto poświęcić czas na niektóre ćwiczenia w wodzie, ponieważ w tych warunkach można rozwinąć uszkodzone ścięgno bez nadwagi.

Najważniejsze, aby zrozumieć, że kiedy kontaktujesz się z odpowiednią instytucją medyczną w odpowiednim czasie, możesz zminimalizować zarówno proces leczenia, jak i późniejszą rehabilitację.

Definicja ścięgna

Ścięgna łączą mięśnie z kościami. Występują w postaci zworek, które dzielą mięsień na kilka sekcji. A także krótkie, długie, szerokie, wąskie. Mogą być ścięgnami w kształcie sznurka, zaokrąglonymi, wstążkowymi i blaszkowatymi. Mięśnie otrzewnej mają pośrednie ścięgno. Przechodzą wzdłuż bocznej powierzchni ciała mięśnia i wnikają w jego grubość..

Podobnie jak mięsień, ścięgna składają się z równoległych wiązek. Wiązki pierwszego rzędu są otoczone warstwami luźnej tkanki łącznej i tworzą wiązkę drugiego rzędu. Grupa krążków drugiego rzędu tworzy snop trzeciego rzędu. Ścięgna składają się z gęstej włóknistej tkanki łącznej, mają więcej elementów włóknistych niż komórkowe.

Z tego powodu ich charakterystyczną właściwością jest wysoka wytrzymałość i niska rozciągliwość. Część ścięgien mięśni rośnie od 15 do 25 lat szybciej niż brzuch mięśni. Do 15 roku życia ścięgna są słabo rozwinięte, ich wzrost ma taką samą intensywność jak wzrost mięśni. W ciele osób starszych występują zmiany w tkankach, naruszana jest elastyczność ścięgien, co często prowadzi do obrażeń.

Ścięgna są chronione przed zerwaniem podczas nagłych ruchów i przepięć.. Podłużna elastyczność tkanki ścięgna służy. Dlatego, aby zapobiec urazom ścięgien, należy je aktywować, rozwijać i wzmacniać; regularne ćwiczenia i wykonywanie niektórych ćwiczeń specjalnych przywrócą im elastyczność i siłę.

Jest takie wielkie powiedzenie, które zawiera wielką mądrość: „Ten, który ćwiczy ścięgna w młodości, otrzyma energię w starości”. Jeśli trening fizyczny wymaga wysiłku fizycznego, ścięgna są trenowane przy użyciu stresu statycznego. Podczas wysiłku ścięgna i powięź są wzbogacane tlenem i stają się elastyczne, zyskują wytrzymałość i siłę..

Ścięgna muszą być elastyczne, utrata tej właściwości prowadzi do przemieszczenia narządów wewnętrznych, zmiany w naturalnych formach, tworzenia węzłów i pieczęci. Siła ścięgien była znana sportowcowi Zassowi Aleksandrowi Iwanowiczowi, który stworzył własną metodę treningową..

Siedzący w więzieniu dowódca Grigorij Iwanowicz Kotowski praktykował ćwiczenia statyczne i słynął z niespotykanej siły i wytrzymałości.

Aby zidentyfikować patologię ścięgien, stosuje się metody - badanie dotykowe, termografia, ultrasonografia, biopsja.

Przy uszkodzeniu ścięgien w stawie skuteczne jest stosowanie artroskopii. Anomalie w rozwoju ścięgien są konsekwencją wad rozwojowych układu mięśniowo-szkieletowego, nietypowego przebiegu lub niezwykłego przywiązania.

Zapalenie ścięgna

Istnieje kilka rodzajów chorób zapalnych ścięgien, którym towarzyszy naruszenie układu mięśniowo-szkieletowego.

1. Zapalenie ścięgna jest procesem zapalnym, który występuje dość często. Przyczyny jego występowania są zawsze takie same, a zatem w diagnozie zidentyfikowanie tej patologii jest dość proste. Zapalenie ścięgna występuje w wyniku długotrwałego przewlekłego przeciążenia, w którym rozwijają się zmiany zwyrodnieniowe i łzy ścięgien. Ten rodzaj zapalenia zmniejsza siłę ścięgien i zwiększa ryzyko pęknięcia..

Zapalenie ścięgna może również mieć przebieg zakaźny. Typ dystroficzny dotyka głównie sportowców ze względu na duży wysiłek fizyczny na mięśnie, więzadła i ścięgna. Różne choroby reumatyczne stawów również przyczyniają się do rozwoju takiego stanu zapalnego..

2. Zapalenie przyzębia jest aseptycznym zapaleniem tkanki otrzewnej. Występuje z powtarzającym się urazem stawu. W tym przypadku w tkance łącznej, między powięzią a ścięgnem, po punktowych krwotokach i pojawieniu się obrzęku, występują złogi tkanki włóknistej. Węzłowe foki powodują ból, ruch jest ograniczony, aktywność zostaje utracona.

Choroba uszkadza ścięgno Achillesa, prostowniki przedramienia, dolną trzecią część nogi. Zapalenie przyzębia może mieć ostry i przewlekły przebieg. Leczenie zapalenia ścięgien polega na unieruchomieniu ręki lub stopy. Skuteczne są również tradycyjne procedury fizjoterapeutyczne..

Leczenie ostrego zapalenia ścięgien (zapalenie ścięgien) obejmuje metody przeciwbakteryjne i regenerujące. W przypadku aseptycznego zapalenia ścięgien stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Miejscowe leczenie polega na naprawieniu chorej kończyny. Po przejściu ostrych objawów choroby można przepisać procedury fizjoterapeutyczne. Rozgrzewkę należy wykonać po ustąpieniu ostrych objawów choroby.

Taki kompleks procedur obejmuje UHF, terapię mikrofalową, ultradźwięki, promienie ultrafioletowe. Przydatne specjalne ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Miękkie ciepło i pola magnetyczne, poprawiające krążenie krwi, łagodzą stany zapalne, ulegają obrzękowi tkanek, a uszkodzone części ścięgien są przywracane.

Rozciągnięcie ścięgna

Rozciąganie jest najczęstszym rodzajem kontuzji, zwykle występuje w stawie skokowym i kolanowym od nagłego ruchu przekraczającego ich amplitudę. Ścięgna łączą mięśnie z kościami, a więzadła łączą kości. Te dwie definicje są często mylone. Skręcenie jest zawsze mikroskopijnym pęknięciem z niewielkim skręceniem, ze średnim stopniem uszkodzenia, pęknięcie pojedynczych włókien kolagenowych może wystąpić, jeśli uszkodzenie jest poważne, całe więzadło jest rozdarte.

Mając wysoką zdolność do regeneracji, więzadła są przywracane w dowolnym stopniu urazu. Najsilniejsze mięśnie u ludzi znajdują się na kończynach dolnych. Oznacza to również, że ścięgna mocujące mięśnie do kości nóg muszą wytrzymać ogromne obciążenia. Ale niestety występują nieudane ruchy, upadki, powodujące rozciąganie ścięgien na nodze.

Rozciąganie ścięgna Achillesa występuje przy niewystarczającym nagrzaniu mięśni podczas uprawiania sportu, noszenia niewygodnych butów, poruszania się po nierównych, kamienistych powierzchniach. Rozciąganie ścięgien można podzielić na trzy stopnie trudności:

Pierwszym stopniem jest niewielki ból po urazie, nasilony przez fizyczną ekspozycję. Drugi stopień to silny ból, obrzęk skóry nad uszkodzonym ścięgnem. Wykryto osłabienie mięśni i nasilający się ból podczas ćwiczeń. Trzeci stopień to całkowite lub częściowe zerwanie ścięgna, następuje skurcz mięśni. W momencie zerwania może wystąpić uczucie bawełny, ostry, silny ból i obrzęk.

Zazwyczaj trzeci stopień uszkodzenia ścięgna jest naprawiany chirurgicznie. Wiele ofiar pierwszego i drugiego stopnia nie przywiązuje dużej wagi do leczenia i na próżno może dojść do osłabienia siły mięśni, rozwoju stanu zapalnego ścięgna i „przypadku” - gdy jest ich kilka. Zjawisko to obserwuje się głównie w ścięgnach mięśni stopy i nazywa się zapaleniem pochewki ścięgna.

Przewlekłe zapalenie jest komplikowane przez zanikowy proces, który wpływa na przerzedzenie włókien ścięgien; można je łatwo złamać przy małych obciążeniach. Podczas rozciągania ścięgien na nodze pierwsza pomoc polega na unieruchomieniu, unieruchomieniu w podwyższonej pozycji. Następnie musisz nakładać lód przez 20-30 minut (powtarzaj 4-5 razy dziennie), po czym za każdym razem nakładaj bandaż uciskowy z elastycznym bandażem, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się obrzęków.

Lód przestanie krwawić z uszkodzonych naczyń. Poważny ból łagodzą leki takie jak diklofenak, analgin, ketany. Drugiego dnia, po usunięciu stanu zapalnego i obrzęku, jeśli nie dojdzie do rozwoju krwiaka, stosuje się kolejny etap leczenia, a mianowicie zabiegi termiczne. Po wystawieniu na działanie ciepła przepływ krwi normalizuje się, a obrażenia się goją. Skuteczne stosowanie maści przeciwzapalnych, wśród których popularne stały się Finalgon, Efkamon, Voltaren.

Ścięgno jest przywracane szybciej w spoczynku, dzięki zastosowaniu pokarmów bogatych w zwierzęta i białka roślinne. Po tygodniu, pod nadzorem specjalisty, za pomocą zestawu ćwiczeń stopniowo obciąża się obolały mięsień. Uszkodzenie mechaniczne występuje w wyniku bezpośredniego lub pośredniego działania urazowego środka.

Bezpośrednia akcja - uderz tępym przedmiotem. Działanie pośrednie - ostry skurcz mięśni. Są zamknięte obrażenia, wśród których są łzy i znacznie rzadziej zwichnięcia. Zamknięte urazy obejmują spontaniczne pęknięcia, zwykle występują z przewlekłym urazem i dystroficznymi zmianami w strukturze ścięgien. Przyczyną luki mogą być również czynniki zakaźne i toksyczne metaboliczne, na przykład cukrzyca, zapalenie stawów, choroby zakaźne..

Występują podskórne częściowe lub całkowite łzy bez uszkodzenia skóry. Przemieszczenie ścięgien w wyniku zerwania więzadeł powoduje krwotok, obrzęk i ból podczas poruszania stawem. Przemieszczenie może być tak poważne, że wady można zobaczyć na podstawie oględzin. Zwłaszcza jeśli chodzi o palce prostowników. Leczenie zwichnięcia - jego redukcja, unieruchomienie gipsowym odlewem na 3-4 tygodnie.

Operacja jest wskazana w przypadku przewlekłych i nawykowych zwichnięć, z ciągłym przypominaniem o uszkodzeniu przez zespół bólowy, z oczywistą zmianą czynności funkcjonalnej. Zerwanie ścięgna zwykle powiadamia się głośnym trzaskiem, nieznośnym bólem i zaburzeniami funkcji motorycznych rozdartego mięśnia. Otwarte obrażenia obserwuje się przy przebitych, skaleczonych, posiekanych ranach, z ciężkimi obrażeniami. Poziomy obrażeń:

Łza ścięgna z miejsca przywiązania. Odstęp na całej długości ścięgien. Zerwanie ścięgna w strefie jego przejścia do mięśnia. Zjawiska takie najczęściej występują u osób starszych oraz u tych, których zawód związany jest z nadwyrężeniem mięśni lub u sportowców.

Zerwanie i uszkodzenie ścięgien ręki

Otwarte obrażenia (nakłute, skaleczone, posiekane rany) obserwuje się z ciężkimi obrażeniami, na przykład po tym, jak pędzel dostanie się do działających mechanizmów podczas produkcji. Ogólnie obserwuje się uszkodzenia ścięgien mięśni kończyny górnej na wysokości dłoni i przedramienia, najczęściej są to zginacze. Istnieją indywidualne obrażenia ścięgien, a także połączenie z uszkodzeniem sąsiednich naczyń, nerwów.

Kiedy ręka znajduje się między ruchomymi częściami jednostki, następuje jej fragmentacja, uzyskuje się rany szarpane, mięśnie kurczą się, a końce ścięgien rozchodzą się. W wyniku rany kłutej kończyny ścięgna są całkowicie przecięte. Konieczne jest tutaj odzyskanie chirurgiczne Operacja jest dość skomplikowana i długa, ponieważ konieczne jest zszycie wszystkich uszkodzonych ścięgien, aby znormalizować funkcję ręki. Przyspiesza proces gojenia rany ścięgna poprzez zastosowanie szyny dynamicznej prostownika.

Zerwanie i uszkodzenie ścięgien palców

Jeśli ścięgna palców są złamane, można wykryć brak aktywnego zgięcia w dystalnych stawach międzypaliczkowych ręki. Jest to dowód na uszkodzenie głębokiego zginacza. Jeśli zostanie stwierdzony brak aktywnych ruchów w stawach międzypaliczkowych, uszkodzone zostaną powierzchowne i głębokie zginacze palców. Ale funkcja mięśni robaka, która zapewnia aktywne zgięcie w stawach śródręczno-paliczkowych, może się utrzymywać.

Badanie wrażliwości palców wykrywa uszkodzenie nerwów. Metoda rentgenowska posiniaczonych i rozdrobnionych ran z pewnością pokaże stopień uszkodzenia kości i stawów. Częste otwarte urazy ścięgien zginaczy palców. Jeśli w okolicy dystalnego stawu międzypaliczkowego występuje uszkodzenie, paliczka paznokcia może być zgięta o 60 °, a przedłużenie nie jest możliwe.

W przypadku uszkodzenia przedłużenia ścięgien-ścięgien prostowników palców dłoni na poziomie bliższego stawu międzypaliczkowego, nawet jeśli integralność jego środkowej części jest zerwana, możliwe jest przedłużenie paliczka paznokcia, czasami środek może znajdować się w pozycji zgięcia. Dość powszechne zjawisko, gdy paznokieć i środkowe paliczki znajdują się w zgiętej pozycji, gdy wpływają na wszystkie trzy części. Prostownik palca można uszkodzić w obszarze głównej paliczki, wówczas następuje aktywne przedłużenie stawów między paliczkami, ale nie obserwuje się przedłużenia głównej paliczki.

Konieczne jest chirurgiczne leczenie urazów zginaczy i prostowników palców dłoni. Wyjątkiem są świeże łzy w okolicy dystalnego stawu międzypaliczkowego; utrwalenie paliczka paznokcia w przeprostu i zgięcie środkowej paliczki pod kątem prostym przez 1 do 1,5 miesiąca skutecznie tutaj pomaga.

Jeśli chodzi o obrażenia otwarte, pierwsza pomoc polega na zatrzymaniu krwawienia, po czym pożądane jest pokrycie rany sterylnym opatrunkiem i zastosowanie autobusu transportowego. W centrum urazowym diagnoza zostanie wyjaśniona, rana zostanie wyleczona, zostanie wykonany szew ścięgien, który, nawiasem mówiąc, jest przeciwwskazany w ranach podartych, zranionych kości i urazach stawów. Współcześni chirurdzy z przewlekłymi obrażeniami zginacza i prostowników palców zalecają plastik.

Zerwanie i uszkodzenie ścięgien stopy

Stopień uszkodzenia ścięgien stopy:

Pierwszy stopień - niewielki ból, niewielki obrzęk kostki. Możesz nadepnąć na stopę. Nieprzyjemne odczucia znikają po kilku dniach leczenia specjalnymi maściami i okładami. Drugi stopień to średniej wielkości guz stawu, ostry ból podczas poruszania stopą. Trzeci stopień - zerwanie ścięgna, silny uporczywy ból, znaczny obrzęk stawu.

Zerwanie i uszkodzenie ścięgna Achillesa lub kości piętowej (mięśnia trójgłowego nogi), który jest przymocowany do guzka kości piętowej i jest bardzo gruby, pojawia się w wyniku intensywnego napięcia. Zwykle przerwa w tej strefie jest pełna. Przyczyny uszkodzeń obejmują bezpośredni uraz po uderzeniu twardym przedmiotem i pośrednie skutki wynikające z ostrego skurczu mięśnia trójgłowego nogi.

Sportowcy są narażeni na ryzyko, mogą wystąpić urazy, na przykład u biegaczy z nagłym obciążeniem ścięgna w momencie oddzielenia stopy od powierzchni na początku, u sportowców z ostrym zgięciem stopy podczas upadku z wysokości. Częściowe uszkodzenie ścięgna Achillesa następuje z bezpośrednim zranieniem przez obiekt tnący. Ofiara odczuwa ostry ból, uczucie ciosu w ścięgno.

Na tylnej powierzchni dolnej jednej trzeciej nogi obserwuje się krwotok i obrzęk. W strefie szczeliny widać wgniecenie. Pacjent nie może stać na opuszkach palców, niemożliwe jest zgięcie podeszwowe stopy. Pierwsza pomoc polega na znieczuleniu lekami i dostarczeniu ich na oddział urazowy.

Leczenie świeżych łez (nie więcej niż dwa tygodnie) - zamknięty szew przezskórny. Na dotknięty obszar nakłada się gips odlewany przez 4 tygodnie, noga cały czas pozostaje w tej samej pozycji. Po usunięciu szwu ze szwu nogę unieruchamia się na 4 tygodnie w innej pozycji..

Jeśli uraz jest stary (ponad 2 tygodnie), zwykle blizny utworzyły się już na końcach ścięgien, jest usuwane, nacięcie skóry wykonuje się na ścięgna, końce ścięgna są zszywane specjalnym szwem zgodnie z metodą Dr. Tkachenko. W przypadku wady tkanki wykonuje się operację plastyczną, a następnie nakłada się gipsowy odlew na okres 6 tygodni. Pełny powrót do zdrowia jest gwarantowany podczas korzystania ze specjalnych ćwiczeń i fizjoterapii.

Ścięgno Achillesa jest najsilniejsze, rozciąga się z napięciem mięśni i pozwala stać na palcach lub skakać. Do diagnostyki, analizy rentgenowskiej stawu skokowego w projekcji bocznej stosuje się sprzęt ultrasonograficzny do rezonansu magnetycznego. Uszkodzenia można również wykryć za pomocą tradycyjnego badania palpacyjnego..

Zerwanie i uszkodzenie ścięgien na nogach

Na nogach następuje zerwanie ścięgna mięśnia czworogłowego uda. Ścięgno mięśnia czworogłowego kości udowej przyczepia się do powierzchni i bocznych części rzepki oraz guzowatości piszczeli. Jest to bardzo silne połączenie, ale mięsień ma również siłę, dlatego z powodu ostrego skurczu ścięgno pęka w kierunku poprzecznym w obszarze tuż poniżej przyczepienia do rzepki. W momencie zerwania słychać trzask i odczuwa się ostry ból nad kolanem.

Powstaje zmuszanie, pojawia się krwotok, puchną tkanki. Mięsień czworogłowy traci napięcie, jego napięcie prowadzi do półkulistego występu. Próby przedłużenia dolnej części nogi kończą się niepowodzeniem. Pierwsza pomoc - szynowanie i dostawa do szpitala. Do leczenia zerwania ścięgna mięśnia czworogłowego kości udowej stosuje się terapię znieczulającą i zszywanie końców ścięgna nićmi z materiału wchłanialnego. Odlew gipsowy nakłada się na 6 tygodni. Następnie pokazane są ćwiczenia fizjoterapeutyczne i fizjoterapia..

Ból ścięgna

Wiele osób odczuwa ból ścięgien nóg i ramion. Lekarze twierdzą, że muszą codziennie radzić sobie z takimi skargami w swojej praktyce..

Patogeniczne procesy w ścięgnach, takie jak zapalenie ścięgien, ścięgien i zapalenie pochewek ścięgna, nie są rzadkie. Zapalenie ścięgna rozwija się z niewłaściwą postawą, długotrwałym siedzeniem w niewygodnej pozycji, przy braku ocieplenia mięśni podczas sportu. Choroby zakaźne, zapalenie stawów stawów i choroby układu mięśniowo-szkieletowego, różne długości kończyn zwiększają obciążenie mięśni i ścięgien.

Jeśli ból ścięgien jest odczuwalny w sąsiednich tkankach. Bolesność może wystąpić nagle lub stopniowo narastać. Nie do zniesienia ból charakteryzuje się obecnością złogów wapnia, upośledzoną ruchomością i zapaleniem torebki barkowej. Ostry ból obserwuje się w przypadku ścięgien, ponieważ wiąże się to z pęknięciem ścięgna. Ścięgna boli także zapalenie pochewki ścięgna. Przyczyną bólu ścięgien może być przekroczona pojemność siły narządu. Przy długotrwałym wysiłku rozwija się dystrofia tkanek, zaburzony jest metabolizm.