Artroza stawu skokowego: leczenie, objawy, diagnoza

Artroza stawu skokowego rozwija się w każdym wieku. Zmiany dystroficzne prowadzą do stopniowego unieruchomienia stawu. Leczenie w pierwszych etapach prowadzi do pozytywnego wyniku, zaniedbanie procesu można poprawić chirurgicznie.

Staw skokowy jest jednym z ruchomych stawów kończyny dolnej, który odgrywa ważną rolę w procesie chodzenia. Fizjologicznie ustalono, że awaria w działaniu jednego ze stawów spowoduje patologiczny wpływ na sąsiednie elementy.

Sama choroba niszczy tkankę łączną i kostną. Artroza deformuje staw, pozbawia go ruchomości i może doprowadzić do całkowitej utraty zdolności motorycznych.

Patogeneza artrozy stawu skokowego

Jedno ze złożonych stawów u ludzi, mające formę bloku, łączy małe i piszczelowe podudzia z kością skokową stopy. Anatomiczna struktura pozwala stawowi poruszać się w kilku płaszczyznach, wykonując nie tylko wyprowadzenia do przodu, do tyłu i na boki, ale również z łatwością wykonując ruchy okrężne.

Choroba zwyrodnieniowo-dystroficzna atakująca staw skokowy często występuje nie tylko w starszym wieku. Czynniki prowokujące mogą przyczyniać się do rozwoju choroby, krzyżując się z głównymi przyczynami. Artroza kostki prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, pozbawiając pacjenta niepełnosprawności.

Początkowy etap choroby charakteryzuje się procesami patologicznymi, które niszczą warstwę chrząstki, przez co stają się cienkie i nieelastyczne.

Taka zmiana w strukturze pociąga za sobą restrukturyzację wszystkich komponentów:

• szczelina stawowa między głowami kości staje się wąska;
• płyn maziowy zmienia swój skład chemiczny i gęstnieje;
• wewnętrzna powłoka torebki stawowej ulega zapaleniu;
• subarchidowa warstwa kości staje się gęsta i rośnie;
• z przedłużonym przebiegiem choroby pojawiają się osteofity (wzrost kości);
• złącze jest zdeformowane.

Cały proces zajmuje dużo czasu. Faza początkowa to niebezpieczna gładkość objawów. Pierwsze zmiany można zatrzymać za pomocą wczesnej diagnozy, zachowując jednocześnie wszystkie funkcje ruchomego stawu.

Na późniejszych etapach, przy znacznych odkształceniach i nieskuteczności leczenia zachowawczego, zaleca się wykonanie operacji w celu zastąpienia dotkniętego stawu.

Przyczyny patologii

Artroza stawu skokowego rozwija się, gdy pojawiają się następujące czynniki:

1. Z wiekiem zaczynają się zmiany patologiczne w ciele, rozpoczynając proces niszczenia w ruchomym połączeniu kości. Osoby w wieku pięćdziesięciu lat mogą być zagrożone, zwłaszcza jeśli osoba prowadzi niewłaściwy styl życia lub jest chora na współistniejące choroby.
2. Wraz z pojawieniem się dodatkowych kilogramów obciążenie wzrasta, co powoduje nadmierny nacisk na staw. Stopa zaczyna deformować się w okolicy stopy, a tkanka chrzęstna, która działa jak naturalny amortyzator, zużywa się.
3. Intensywna aktywność fizyczna podczas pracy lub treningu sportowego. Staw poddawany jest regularnemu zwiększonemu naciskowi, który fizjologicznie ma destrukcyjny wpływ.
4. Urazy stawu skokowego (złamania, zwichnięcia, skręcenia, stłuczenia) o różnym stopniu ograniczenia. Działanie mechaniczne wraz z pojawieniem się mikrourazu zmienia przebieg procesów samoodnawiania w stawie.
5. Pominięcie łuków stopy, które pojawia się wraz z narodzinami lub jest nabywane w trakcie życia. Nieprawidłowe rozłożenie obciążenia podczas ruchu, upośledzona funkcja sprężyny kompensowana jest przez pobliskie połączenie, jakim jest kostka.
6. Wrodzone deformacje przy braku niezbędnego leczenia prowadzą do niekorzystnych konsekwencji dla organizmu, w tym zmian dystroficznych w tkankach stawów.
7. Artroza stawu skokowego może być bezpośrednim wynikiem noszenia niewłaściwych butów, co zapewnia niewłaściwą pozycję stopy podczas chodzenia. Wysoki obcas, brak kompletności modelu, całkowity brak pięty, niewygodny but, niedopasowanie rozmiaru buta „zabij” nogi.
8. Zmniejszone napięcie mięśni z powodu siedzącego trybu życia.
9. Istnieje predyspozycja genetyczna. Jeśli krewni mieli patologię, osoba naraża się na wielkie ryzyko, nie przestrzegając zasad zapobiegania.
10. Choroby autoimmunologiczne powodują artrozę. Podstawą tej grupy chorób jest samozniszczenie organizmu przez własne komórki..
11. Zaburzenia metaboliczne wpływają na stawy, powodując deficyt podaży „materiału budowlanego” w postaci pierwiastków śladowych.
12. Patologie wynikające z nieprawidłowego funkcjonowania gruczołów dokrewnych: cukrzyca, niedoczynność tarczycy i inne.
13. Zaburzenia hormonalne podczas restrukturyzacji ciała u starszych kobiet.

Objawy choroby

Artroza kostki ma ukryty początek. Objawy nie objawiają się wyraźnie, dlatego pacjent może nie zwracać uwagi na dyskomfort w obszarze miednicy przy aktywnych ruchach. Pierwszy etap jest wykrywany przypadkowo, dana osoba nie szuka pomocy medycznej w tym okresie.

Na początkowym etapie pojawia się ból w kostce podczas szybkiego biegania, długich spacerów, skoków. Po odpoczynku ból mija i w spoczynku nie przeszkadza pacjentowi. Etap zmian dystroficznych w chrząstce trwa przez lata, na kolejnym etapie artroza kostki chwyta warstwę kości.

W drugiej fazie artrozy kliknięcie pojawia się podczas poruszania stopą, ból podczas ćwiczeń staje się bardziej intensywny. Rano, po przebudzeniu, w stawie występuje niewielka sztywność, która znika, gdy pacjent trochę przypomina.

Gdy proces ulega zaostrzeniu, złącze zaczyna się deformować. Pacjent ma ledwo zauważalną kulawiznę na dotkniętej nodze, dlatego ciało próbuje fizjologicznie przystosować się do regularnego bólu podczas ruchów. Stopniowo ruch stawu skokowego jest ograniczony..

Kiedy występuje znaczne zwężenie przestrzeni stawowej, zespół bólowy staje się regularny. Wizualnie zauważalna jest zmiana kształtu stawu, z tego powodu możliwe jest skrócenie chorej kończyny dolnej.

Rozpoczęty trzeci etap stawu skokowego charakteryzuje się wyraźnym trzeszczkiem i przykurczem stawowym. Ból stawu skokowego przeszkadza nie tylko w ciągu dnia, ale także w nocy, podczas snu. Osoba nie może chodzić bez środków rehabilitacyjnych (laski, kule, chodziki), wydajność jest zaburzona, ten etap najczęściej prowadzi do niepełnosprawności.

Na każdym etapie artrozy może rozwinąć się proces zapalny, który rozwija się na wewnętrznej powierzchni worka stawowego.

Objawy to:

• pulsujący ból w okolicy obolałej kostki;
• obrzęk tkanek miękkich w obszarze zapalnego stawu kostnego;
• zaczerwienienie skóry;
• lokalny wzrost temperatury.

Jak leczyć zwyrodnienie stawu skokowego

Ortopeda bierze udział w diagnozowaniu i leczeniu. Procedury medyczne, z wyjątkiem zastrzyków stawowych i niektórych zabiegów fizjoterapeutycznych, wykonywane są w warunkach ambulatoryjnych. Procedury terapeutyczne są przepisywane łącznie i są przeprowadzane równolegle względem siebie w celu wzmocnienia efektu..

Nie można przywrócić uszkodzonych tkanek i skorygować deformację, główną rolą leczenia jest zatrzymanie procesu chorobowego i utrzymanie składu na tym samym poziomie, unikając pogorszenia. Ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza zapewni odpowiedni efekt..

Farmakoterapia

1. Niesteroidowe leki przeciwzapalne stosuje się w postaci tabletek lub maści do użytku zewnętrznego. Najczęściej przepisywany diklofenak sodowy, ibuprofen, ketoprofen, flurbiprofen, indometacyna, ketorolak. NLPZ mają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Dawkowanie i schemat są przepisywane przez lekarza specjalistę, biorąc pod uwagę indywidualne wskaźniki. Nie zaleca się samodzielnego przyjmowania leków z tej grupy farmakologicznej, NLPZ wywołują wiele działań niepożądanych, szczególnie w przewodzie żołądkowo-jelitowym.
2. Chondroprotektory (Arthra, Rumalon, Teraflex, Don) uzupełniają staw wszystkimi brakującymi pierwiastkami chemicznymi, które zatrzymują proces niszczenia i przywracają komórki artykulacyjne. Aby osiągnąć trwały efekt terapeutyczny, konieczne jest przyjmowanie chondroprotektorów przez długi czas.
3. Leki glukokortykoidowe są stosowane w zaawansowanym zapaleniu - hydrokortyzon, deksametazon, betametazon. Leki hormonalne działają na ostry ból, reakcje alergiczne, ogniska zapalne. Można je podawać domięśniowo lub bezpośrednio do chorego stawu w celu blokady..

Tryb silnika

Artroza kostki powoduje zmianę całego stylu życia. Aktywność ruchowa powinna być dozowana. Zabrania się przeciążania stawu długimi spacerami, intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi, noszenia dużych obciążeń. Aktywne ruchy powinny przebiegać naprzemiennie z odpoczynkiem, długotrwałe obciążenie statyczne jest zabronione.

Aby zapobiec pogorszeniu stawu skokowego, warto nosić odpowiednie obuwie ortopedyczne lub anatomiczne. Aby uzyskać efekt amortyzacji, wkładki ortopedyczne są używane codziennie..

Profilaktyczne bandaże ortopedyczne chronią staw przed nadmiernym obciążeniem, mają miejscowy efekt ucisku i mikromasażu. Jeśli wcześniej wystąpiły obrażenia lub artroza jest w trudnym stadium, priorytetem będą ortezy z metalowymi wkładkami, które bezpiecznie mocują staw..

Terapia dietetyczna

Zasady prawidłowego odżywiania powinny stanowić podstawę opracowania diety osoby ze schorzeniami stawów.

Wyklucz z menu:

• tłuste buliony mięsne i rybne;
• produkty wędzone i kiełbasy;
• konserwy i artykuły spożywcze;
• cukier i wyroby cukiernicze;
• słodkie napoje gazowane i kawa;
• alkohol;
• majonez wysokotłuszczowy i kwaśna śmietana.

Musisz jeść w małych porcjach, aby monitorować wagę i zapobiegać pojawianiu się dodatkowych kilogramów. Środki te zapewnią zapobieganie dodatkowemu obciążeniu stawów i dostarczenie substancji niezbędnych do odżywienia komórek stawowych w wystarczających ilościach.

Fizjoterapia

Podczas niszczenia stawu należy wykonywać ćwiczenia w celach terapeutycznych. Kompleks terapii ruchowej jest specjalistą medycznym - instruktorem fizjoterapii. Przy odpowiedniej technice i terapeutycznie dozowanym obciążeniu w obszarze dotkniętej kostki poprawia się krążenie krwi, zwiększa się napięcie mięśniowe i zwiększa się zakres ruchu..

Na zajęcia przynoszą tylko korzyści, musisz pamiętać, kiedy nie możesz zaangażować się w fizykoterapię:

• ostry okres, któremu towarzyszy stan zapalny;
• pojawienie się bólu podczas wykonywania ćwiczeń w kostce;
• ruchy, liczba powtórzeń i zakres ruchów powinny być ściśle uzgodnione z lekarzem.

Aby osiągnąć dobre wyniki, bądź cierpliwy. Regularne ćwiczenia sprawią, że stawy kostki będą w dobrej formie..

Procedury fizjoterapeutyczne

1. Elektroforeza jest zalecana do wprowadzania leków do pacjenta za pomocą prądu elektrycznego..
2. Ekspozycja na pulsacyjny prąd magnetyczny odbywa się w ramach dwudziestu procedur, następnie następuje przerwa na dwa miesiące. Przez cały okres nieużywania magnesu pozostanie skumulowany efekt obranego kursu.
3. Promieniowanie podczerwone jest przepisywane obolałej nodze, która zapewni trwałe działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe..

Środki ludowe

U pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów można stosować alternatywne przepisy medyczne z dostępnych naturalnych składników.

1. Rozdrobniony czosnek z olejem roślinnym przydaje się do chorego stawu przez 8 godzin, rozprowadzając cienką warstwę. Ziołowy lek przeciwzapalny pomoże znieczulić i złagodzić stany zapalne.
2. Surowe ziemniaki są tarte i stosowane w postaci kompresów, umieszczanych na kostce. Narzędzie łagodzi obrzęk i zmniejsza ból stawów.
3. Suche surowce chmielu i dziurawca zwyczajnego miesza się z jedną łyżką deserową, a do powstałej masy dodaje się pięćdziesiąt mililitrów wazeliny. Powstałą maść nakłada się rano i wieczorem na bolące miejsce.

Operacja zwyrodnienia stawu skokowego

Ostatnich stadiów choroby, w których dochodzi do całkowitej blokady stawu, nie można leczyć lekami zachowawczymi. Fakt ten wynika z faktu, że rozwinięte odkształcenie jest nieodwracalne. W takim przypadku artroza stawu skokowego leczy się tylko chirurgicznie.

Podstawą terapii jest zastąpienie zużytego stawu sztuczną protezą, która pozwoli osobie zachować niezależny ruch i witalność. Wymienione złącze wytrzyma ponad dziesięć lat, w zależności od jakości materiału, z którego jest wykonany.

Działania zapobiegawcze

Zapobieganie chorobie jest zawsze łatwiejsze niż późniejsze leczenie. Aktywny tryb życia bez złych nawyków jest kluczem do zdrowia stawów. Utrzymywanie optymalnej masy ciała w każdym wieku jest przydatne nie tylko ze względu na piękny wygląd, ale także w celu pozbycia się ciała niepożądanego obciążenia wszystkich organów i układów.

Dużą uwagę należy zwrócić na buty:

• modele muszą mieć prawidłowy kształt anatomiczny;
• wykonane z naturalnych materiałów;
• zastosowanie wkładek ortopedycznych zapewni prawidłowe rozłożenie obciążenia na kończynę dolną;
• rozmiar i pełnia powinny odpowiadać stopie;
• buty powinny być sezonowe, aby zapobiec hipotermii, która negatywnie wpływa na stawy.

Przy pierwszych oznakach dyskomfortu w stawie skokowym lub bolesności podczas ruchu należy skonsultować się z lekarzem w celu wczesnej diagnozy. Zauważona z czasem patologia jest łatwa do leczenia, co pozwoli uniknąć ciężkiego rozwoju i zachować piękny chód do późnej starości.

Artroza kostki

Artroza stawu skokowego - objawy i schemat leczenia
Artroza stawu skokowego jest przewlekłą chorobą zwyrodnieniowo-dystroficzną na lewej lub prawej nodze. Pierwszą rzeczą, której to dotyczy, jest chrząstka. Następnie bolesny proces obejmuje wszystkie części stawu: błonę maziową, torebkę, więzadła, kości i pobliskie mięśnie.

Przyczyną może być uraz, nadmierny wysiłek, niewłaściwe funkcjonowanie procesów metabolicznych, zapalenie itp. Najczęściej choroba zaczyna pojawiać się bez żadnego powodu. Pierwszym objawem jest ból przy każdym ruchu stawów.

Przyczyny

Głównymi przyczynami choroby mogą być:

• cukrzyca;
• choroba tarczycy;
• nadwaga;
• trwałe mikrourazy, które mogą wystąpić u osób uprawiających sport lub regularnie chodzących na wysokich obcasach;
• patologie reumatyczne;
• urazowe obrażenia w tym obszarze (złamanie, zwichnięcie);
• procesy zapalne, które rozwijają się w wyniku chorób takich jak dna moczanowa, zapalenie stawów;
• dziedziczne zaburzenia metaboliczne prowadzące do ścieńczenia tkanek.

W praktyce medycznej wyróżnia się dwa rodzaje artrozy: pierwotny i wtórny. Podstawowy rozwija się jako niezależna patologia, bez wyraźnego powodu. Wtórne jest wynikiem wszelkich działań niepożądanych, na przykład urazów pourazowych.

Objawy choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego

Artroza stawu skokowego ma cztery etapy rozwoju, z których każdemu towarzyszą pewne objawy. Deformacja stopy jest bardzo powolna, dlatego na pierwszych etapach rozwoju osoba nie odczuwa postępu choroby. Objawy nie pojawiają się natychmiast; co roku kumulują się. Kiedy zasoby zostaną wyczerpane, odczuwa się artrozę stawu skokowego.

Od początkowego etapu do pojawienia się pierwszych znaków może upłynąć kilka lat. Klasyfikacja choroby jest następująca:

Jak widać, artroza kostki rozwija się stopniowo, więc pacjent ma szansę na rozpoczęcie leczenia na czas, co spowolni jego postęp..

Diagnostyka

Aby ustalić etap artrozy i uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat patologii, radiografia jest używana w 2 projekcjach, USG, CT lub MRI stawu.

1. Na zdjęciu rentgenowskim można zauważyć niewielkie zwężenie przestrzeni stawowej, jeśli artroza jest na 1. etapie.
2. Po przejściu do drugiego etapu szczelina w stawie jest zmniejszona o 40% lub więcej w stosunku do normy.
3. Na 3. etapie jest znacznie zwężony, może być praktycznie nieobecny, widoczne są wzrosty i deformacje kości.

Konieczne jest również odróżnienie artrozy i jej zaostrzenia od różnych procesów zapalnych w stawie, na przykład w wyniku reumatoidalnego dnawego lub łuszczycowego zapalenia stawów. Dlatego lekarz przepisuje szczegółowe badanie krwi, testy reumatoidalne, test CRP, kwas moczowy. W przypadku artrozy wskaźniki te są normalne, ale jeśli choroba jest w ostrym stadium, ESR i białe krwinki mogą zostać zwiększone..

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego

Wybierając schemat leczenia artrozy, która rozwinęła się w stawie skokowym, specjalista powinien stosować różne nowoczesne techniki, dzięki którym proces zwyrodnienia chrząstki zostaje zatrzymany.

Przede wszystkim lekarz powinien przepisać pacjentowi leki, które mogą go uwolnić od silnego bólu. Następnie pacjenci zaczynają przyjmować leki, które łagodzą procesy zapalne w stawach.

Przebieg terapii terapeutycznej obejmuje:

• preparaty medyczne;
• maści o działaniu przeciwbólowym;
• procedury fizjoterapeutyczne, w tym magnetoterapia itp.
• fizykoterapia (wszystkie ćwiczenia muszą być wykonywane pod nadzorem instruktora, który dopilnuje, aby pacjent nie doznał obrażeń podczas treningu);
• normalizacja wagi (jeśli pacjent jest otyły, powinien pilnie przejść na dietę ograniczającą stosowanie tłuszczów, soli i innych szkodliwych substancji).

Główną rolę w procesie gojenia odgrywa odżywianie pacjenta. Podczas leczenia, a także w celu zapobiegania, pacjenci muszą jeść galaretowane mięso i inne potrawy zawierające żelatynę (na przykład galaretkę). Bardzo ważne jest monitorowanie ilości spożywanych witamin obecnych w różnych produktach spożywczych..

Jeśli z jakiegoś powodu pacjent nie jest w stanie spożywać takich produktów, może uzyskać zrównoważony kompleks witaminowo-mineralny, wskazany w leczeniu artrozy stawów.

Operacja

Jeśli choroba ma już stopień 3, a staw jest zniszczony, lekarze zwykle zmuszeni są do operacji.

1. Artroplastyka. Lekarzowi udaje się całkowicie utrzymać staw.
2. Artrodeza. Ta metoda polega na tworzeniu fuzji kości w stawie. W tym przypadku powierzchnie stawowe kości są leczone, uszkodzona tkanka jest usuwana i łączona za pomocą urządzeń mocujących. W rezultacie ból całkowicie znika, a staw staje się nieruchomy. Jednak zdolność do samodzielnego poruszania się zostaje przywrócona ze względu na możliwość polegania na stopie.
3. Endoprotetyka. Specjalista zastępuje cały staw protezą. Taka operacja jest uważana za najbardziej postępową i jest przeprowadzana tylko na 3-4 etapie choroby. W rezultacie powierzchnie stawowe są zastępowane protezami typu metalowego, ceramicznego lub plastikowego..

Jak pokazuje praktyka, żywotność takich protez może wynosić około 20, a nawet 25 lat. [adsen]

Celem ćwiczeń fizjoterapeutycznych jest przywrócenie utraconego napięcia mięśniowego i zwiększenie zakresu ruchu w kostce.

Wszystkie ćwiczenia wykonywane przez pacjentów wykonywane są najpierw wyłącznie w pozycji leżącej:

1. Połóż się na plecach i rozciągnij nogi. Powoli obróć się, a potem stopy od siebie. Ćwiczenie to należy wykonywać w stanie całkowicie zrelaksowanym i przy niewielkim zakresie ruchu..
2. W pozycji leżącej obróć stopy na przemian - w jedną stronę, a następnie w drugą stronę.
3. Usiądź na niskim krześle. Naciśnij stopy aż do podłogi. Wykonuj czynności podobne do chodzenia, podnoszenia i ostrożnego opuszczania skarpet i pięt na przemian.

Uważa się, że kompleks tych ćwiczeń, opracowany przez specjalistę od terapii ruchowej, można wykonać niezależnie w domu, najlepiej kilka razy dziennie.

Masaż

Przede wszystkim musisz pamiętać, że nie można wykonać masażu podczas zaostrzenia! W okresie podostrej mięśnie są masowane jak zwykle, a do stawu stosuje się tylko głaskanie i lekkie pocieranie. Na etapie remisji masaż może być bardziej aktywny.

1. Sesja rozpoczyna się masażem mięśni dolnej części nogi: najpierw powierzchni pleców, a następnie bocznej. Szczególną uwagę zwraca się na ścięgno Achillesa. Zejście do stawu stopniowo łagodzi uderzenie i spowalnia tempo. Wykończenie poprzez pocieranie przedniej powierzchni stopy.
2. Każde przejście do innego obszaru masażu rozpoczyna się i kończy głaskaniem i / lub wcieraniu. Ugniatanie może być stosowane na mięśnie. Nie obejmuje: wibracji i wstrząsów.

Czas trwania jednej procedury wynosi 20-30 minut. Masaż należy wykonywać codziennie (2 razy dziennie przed wychowaniem fizycznym lub fizjoterapią). Musisz to zrobić w kursach 10-15 sesji z przerwą 1-3 tygodni.

Środki ludowe

Leczenie artrozy kostki przepisane przez lekarza może być uzupełnione leczeniem środkami ludowymi. Konieczne jest usunięcie stanu zapalnego i bólu spowodowanego artrozą. Można to osiągnąć za pomocą takich środków:

• Tarcie stawów z artrozą kostki jest również przydatne w przypadku soku z kapusty. Przełóż liście przez maszynę do mięsa lub sokowirówkę i pocieraj energicznymi ruchami.
• Olej roślinny stał się dobrym środkiem przeciwbólowym w przypadku artrozy. Możesz użyć oleju słonecznikowego lub oliwy z oliwek. Wystarczy lekko podgrzać olej (nie w kuchence mikrofalowej!) I wcierać go w dotknięte obszary rano i wieczorem.
• Kompresy można również stosować w nocy. Twaróg ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Zawiń niewielką ilość twarogu w chusteczkę i nałóż na dotknięty staw. Tradycyjni uzdrowiciele zalecają również dodawanie zwykłej kredy do twarogu.

Zapobieganie

Aby ostrzec się przed artrozą stawu skokowego, należy przestrzegać kilku zasad i zaleceń:

• odpowiednie odżywianie;
• codzienna gimnastyka na kostkę i kolano;
• unikać hipotermii;
• zmniejszyć aktywność fizyczną;
• wybierz odpowiednie buty;
• kontrola masy;
• okresowo odwiedzać lekarza.

Jeśli chodzi o wybór odpowiedniego buta, ważne jest, aby podczas chodzenia w nim nie było nacisku na duży palec u nogi, wszystkie palce powinny służyć jako wsparcie.

Objawy i leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego

Chociaż ta choroba jest znana specjalistom od ponad stu lat, nadal nie ma zgody co do nazwy i metody osiągania najlepszych rezultatów. Rozważane są różne opcje leczenia pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów lub zwyrodnieniem stawu skokowego. Te choroby spółgłoskowe są podobne nie tylko przez kombinację liter, ale także przez objawy, więc lekarze dzielą się na tych, którzy uważają, że są to nazwy tej samej choroby, i przeciwników tego podejścia. Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją deformacji zwyrodnieniowej stawów (DOA stawu skokowego) kod ICD to 10 - M19.

Opis choroby

Artroza stawu skokowego jest zwyrodnieniowo-dystroficzną zmianą w stawie (staw piszczelowy), w której zniszczona jest chrząstka stawowa. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest postępującą artrozą, która z reguły występuje u mężczyzn i kobiet po czterdziestu latach. Artroza może wpływać zarówno na lewą, jak i prawą kostkę.

Choroba ta jest zwykle obserwowana w praktyce chirurgii ortopedycznej. Wraz z rozwojem deformującej artrozy kostki wyróżnia się 3 stopnie choroby. Chociaż etiologia artrozy jest różna, opcje leczenia są podobne. Opcje te różnią się w zależności od nasilenia objawów, wyników badań, zdjęć radiograficznych i potrzeb fizycznych pacjentów..

Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego najczęściej występuje po poważnym urazie. Złamanie pylonu może powodować zwyrodnienie stawu piszczelowego; depresyjne złamanie kości piętowej może powodować artrozę kości podskórnej. Artroza obserwuje się również po mniej poważnych obrażeniach..

W przeciwieństwie do dolnej części nogi i uda kostka jest stosunkowo niezwykłym miejscem do rozwoju pierwotnej choroby zwyrodnieniowej stawów. Fiksacja i (w bardziej ekstremalnych przypadkach) chirurgia są szeroko stosowanymi metodami leczenia, chociaż metody chirurgiczne są również stosowane w celu naprawy drobnych wad chrząstki lub utrzymania ruchu poprzez wymianę stawu. Rozpoczęte w odpowiednim czasie leczenie tej patologii może poprawić rokowania na przyszłe życie i uniknąć niepełnosprawności.

Patofizjologia artrozy

Prawie wszystkie rodzaje zwyrodnienia stawu skokowego są spowodowane urazem (około 60%). Resztę może powodować przewlekłe przeciążenie nóg, powtarzające się mikrourazy, martwica jałowa lub czynniki wrodzone. Powierzchnie złącza odpowiadają sobie nawzajem, to znaczy mają szerokie obszary kontaktu. Pozwala to rozłożyć ciężar na największy możliwy obszar, a tym samym zminimalizować nacisk połączenia ogniskowego. Urazy, które uszkadzają powierzchnie stawu, mogą zmniejszyć lub zmienić obszar kontaktu, co prowadzi do zwiększonego nacisku w niektórych miejscach i predysponuje staw do dalszego uszkodzenia i artrozy.

Charakterystyczną cechą zapalenia kości i stawów jest utrata chrząstki stawowej. Duże uszkodzenie kostki często wywołuje proces choroby zwyrodnieniowej stawów, zaczynając od zniszczenia powierzchni stawu i podrażnienia błony maziowej. W końcowej fazie dochodzi do wyraźnego odkształcenia i zwyrodnienia stawu, zaburzając normalne parametry anatomiczne.

Synovia (płyn między stawami) może ulegać przewlekłej odpowiedzi zapalnej, wytwarzając enzymy, które powodują dalsze uszkodzenia. Ponadto zapalenie stawu występującego w artrozie może przyczyniać się do powstawania osteofitów (procesów kostnych) wokół stawu.

Objawy zaburzenia

Objawy i leczenie artrozy stawów stopy będą zależeć przede wszystkim od rodzaju i lokalizacji. Pacjenci z artrozą odczuwają ból, sztywność i obrzęk dotkniętych stawów podczas ruchu, nawet przy niewielkim wysiłku. W miarę postępu choroby ból może wystąpić nawet w spoczynku. Chrupnięcie kostki połączone z ostrym bólem to kolejny objaw, który powstaje w wyniku tarcia powierzchni stawowych..

Aby określić rodzaj artrozy, musisz zidentyfikować:

• dokładna natura;
• Lokalizacja
• czas trwania i postęp objawów.

Identyfikacja objawów, a także czynników obciążających i łagodzących może pomóc w zlokalizowaniu artrozy..

Diagnoza i leczenie

Wiele stanów może objawiać się zwyrodnieniem stawu skokowego. Urazy więzadeł stawu skokowego, ścięgien i nerwów, a także infekcje lub nadwaga powodują ból w kostce i należy je odróżnić od artrozy stopy. Badanie fizykalne i zastrzyki diagnostyczne mogą pomóc w zawężeniu diagnozy różnicowej. Pacjenci z artrozą stawu skokowego powinni opisać historię ewentualnego urazu stawu..

• złamanie kostki;
• złamanie kości piszczelowej;
• powtarzające się skręcenia kostki.

Ważne jest określenie rodzaju urazu - złamania, skręcenia lub powiązanych struktur.

U pacjentów bez wcześniejszych urazów konieczne jest wyjaśnienie osobistej lub rodzinnej historii zapalnego zapalenia stawów (np. Reumatoidalnego zapalenia stawów), chociaż zapalne zapalenie stawów jest zwykle obecne gdzie indziej, zanim dotknie ono stopy.

Wyniki badania fizykalnego mogą obejmować badanie dotykowe wzdłuż linii środkowej i / lub bocznej stawów. Podczas przeprowadzania badania fizykalnego ważne jest badanie obu nóg i kostek.

Obrazowanie radiograficzne służy do potwierdzenia diagnozy klinicznej artrozy i często stanowi ostateczną diagnozę..

Promienie rentgenowskie mogą ujawnić jeden lub więcej z czterech głównych objawów artrozy:

• zwężenie wspólnej przestrzeni;
• ostrogi kostne (osteofity);
• torbiele podchrzęstne;
• stwardnienie podchrzęstne.

Obrazowanie radiograficzne może nie ujawnić czysto chrzęstnego urazu lub obrzęku kości..

W tych przypadkach, jeśli podejrzewa się zwyrodnienie stawów, ale nie jest ono widoczne na zdjęciu rentgenowskim, konieczne są inne metody obrazowania (CT lub MRI) w celu wizualizacji zmiany w zapaleniu stawów. Te metody mogą również pomóc ustalić, czy istnieje inne źródło bólu..

Tomografia komputerowa zapewnia trójwymiarowy obraz tylnej części stopy i jest zwykle używana podczas próby lepszej wizualizacji trójwymiarowej struktury kości. Może również pokazać torbielowatą zmianę..

MRI jest potężnym narzędziem, ponieważ może dokładnie ocenić współistniejącą patologię tkanek miękkich i zmiany kostno-chrzęstne. Jednak MRI należy zamówić tylko wtedy, gdy istnieje konkretne pytanie kliniczne, na które należy odpowiedzieć..

MRI jest rzadko stosowany w diagnozowaniu lub leczeniu choroby zwyrodnieniowej stopy, ale jest bardziej przydatny w przypadkach podejrzenia zmian ogniskowych. MRI jest najbardziej czułym narzędziem do diagnozowania tych zmian ze względu na jego zdolność do wykrywania siniaków kości, uszkodzenia chrząstki lub otaczających zmian płynowych..

Testy laboratoryjne są na ogół nieodpowiednie do diagnozy, ale można je wykorzystać do wykluczenia innych chorób, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i dna moczanowa..

Diagnostyczne wstrzyknięcie środka znieczulającego miejscowo w kostkę może również pomóc potwierdzić ból pochodzący z określonego punktu. Na przykład, jeśli ból ustąpi w ciągu kilku godzin po wstrzyknięciu do dotkniętego stawu, sugeruje to, że ból prawdopodobnie pochodzi z tego stawu. Jeśli ból nie ustąpi, być może będziesz musiał przestudiować inne źródła patologii. Przed podjęciem decyzji o diagnozie należy wykluczyć możliwość następujących chorób:

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• dna;
• zakaźne zapalenie stawów.

Martwica naczyniowa może wystąpić z objawami charakterystycznymi dla artrozy, zanim wykryte zostanie oczywiste uszkodzenie stawu. Jest to najczęściej związane z przedłużonym stosowaniem sterydów lub innych leków..

Uzyskanie osobistej i rodzinnej historii zapalenia stawów pomoże zidentyfikować objawy i leczenie artrozy stóp. Testy laboratoryjne mogą również pomóc w rozpoznaniu stanów zapalnych stawów. W przypadkach, w których podejrzewa się zapalenie lub zakaźne zapalenie stawów, najskuteczniejszą metodę ustalenia ostatecznej diagnozy stosuje się na próbce płynu maziowego uzyskanego przez aspirację stawu.

Leczenie zachowawcze

Leczenie niechirurgiczne jest zwykle zalecane u pacjentów z łagodną do umiarkowanej artrozą, ale może być przydatne u pacjentów w każdym stadium..

Zwykle stosuje różne terapie, w tym:

• doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne i / lub przeciwbólowe;
• fizykoterapia i stabilizacja kostki (np. utrwalenie kostki).

• doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne i / lub przeciwbólowe;
• fizykoterapia i stabilizacja kostki (np. utrwalenie kostki).

Ogólne ćwiczenia mogą również pomóc w leczeniu bólu i progresji objawów. W przypadkach o umiarkowanym nasileniu może być konieczne śródstawowe wstrzyknięcie kortykosteroidów w celu krótkotrwałego złagodzenia bólu..

Fizjoterapia jest ważnym aspektem opieki niechirurgicznej na początku leczenia, utrzymując zakres ruchu, a tym samym zmniejszając prawdopodobieństwo zaniku nóg w czasie..

Wsparcie kostki jest ważnym aspektem niechirurgicznej opieki, który może zminimalizować bolesny ruch stawu..

Interwencja chirurgiczna

Operacja może być wskazana u pacjentów z ciężką chorobą zwyrodnieniową stawów..

Istnieje kilka różnych opcji chirurgicznych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów:

• Artroskopia - procedury artroskopowe obejmują synowektomię, usunięcie procesów kostnych i chondroplastykę.
• Osteotomia piszczelowa - korekta, wyrównanie i poprawa rozkładu obciążenia wzdłuż kostki.
• Artrodeza kostki - usunięcie chrząstki po obu stronach stawu z dodatkowym zamocowaniem za pomocą płytek i / lub śrub do przytrzymania kości.
• Ogólna alloplastyka stawu skokowego - zastąpienie uszkodzonego stawu sztucznym stawem.
• Przeszczep tkanki kostno-chrzęstnej - wymiana chrząstki stawowej.

Metody domowe

Ból w kostce może być wynikiem deformacji mięśni, złamań kości, dny moczanowej, otyłości i zwyrodnienia stawów. Jeśli nie ma sposobu, aby natychmiast udać się do lekarza, wtedy w domu możesz zastosować procedury leczenia objawów artrozy kostki w domu, które mogą nieco złagodzić sytuację i ewentualnie zapobiec przyszłym problemom.

Ponieważ kostki przenoszą większość masy ciała, odpoczynek jest najskuteczniejszym leczeniem domowym. Odpoczynek zapewni natychmiastową ulgę w bólu. Podczas ruchu konieczne jest utrzymanie osłabionej kostki za pomocą bandaża, laski lub kuli. Ograniczenie szkodliwych ruchów bandażem zapewnia ulgę w bólu.

Jeśli występuje zapalenie kości i stawów, dna moczanowa, osteoporoza lub inna choroba kości, staw może lepiej reagować na ciepłe i zimne okłady, które należy nakładać na staw przez 20 minut z kolei.

Zmiana diety w celu złagodzenia bólu kolana może być skuteczna na dłuższą metę. Ludzie z nadwagą mają słabe krążenie krwi i zwiększone napięcie w kostkach, więc cierpią z powodu częstych deformacji lub zwyrodnienia kości. Dlatego powinieneś zwrócić uwagę na swoją dietę. Dodanie glukozaminy lub chondroityny do diety może pomóc w ochronie kostki i otaczających tkanek..

Ćwiczenia pomagają łagodzić ból i zapobiegać chorobom. Pływanie jest jednym ze sposobów przywrócenia pewnej elastyczności i napięcia mięśni po okresie odpoczynku..

Czynniki ryzyka i zapobieganie

Ponieważ artroza kostki jest zwykle spowodowana urazem, głównymi czynnikami ryzyka są złamania i powtarzające się skręcenia stawu skokowego. Sporty, zwłaszcza piłka nożna i koszykówka, mają zwiększone ryzyko tych urazów, a zatem zwiększone ryzyko rozwoju artrozy. Niektóre wrodzone deformacje stopy (np. Końsko szpotawe) zwiększają ryzyko rozwoju choroby..

Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego występuje rzadziej niż inne stawy kończyn, częściowo dlatego, że pierwotne zapalenie kości i stawów stopy i kostki występuje rzadko w porównaniu z kolanem i biodrami. Utrata funkcji i niepełnosprawność (ograniczona zdolność chodzenia, przewlekły ból, niestabilność kończyn dolnych) są długoterminowymi skutkami artrozy kostki.

Należy również wspomnieć o chorobie, takiej jak artroza palców stóp. Częściej niż inne stawy kciuka i małego palca cierpią na artrozę, rzadziej rozwija się artroza drugiego palca. Objawy i leczenie artrozy palców są prawie takie same jak w przypadku artrozy kostki, ale przyczyną choroby, oprócz powyższych, mogą być modne buty z wąskim palcem lub wysokim piętą. Dlatego zaburzenie to najczęściej dotyka kobiety, które powinny nosić luźne i wygodne buty..

Zasadniczo lekarz prowadzący powinien odpowiedzieć na pytanie, jakie buty można nosić z artrozą stopy. Z reguły zalecane są buty z wkładkami ortopedycznymi i podparciem łuku, które zapewniają wsparcie i dodatkową amortyzację. Ponadto specjalne wkładki i zszywki mocują kostkę, zapobiegając dalszemu deformacji stawu.

Często oprócz artrozy stopy wykrywane są jednocześnie problemy z piętą. Leczenie artrozy pięty należy rozpocząć od pierwszych objawów zapobiegających niepełnosprawności.

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego

Artroza stawu skokowego rozwija się stopniowo, nieubłaganie postępuje, towarzyszy mu ból, upośledzony ruch aż do unieruchomienia. Występuje u osób w średnim wieku i starszych..

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie deformującą artrozę kostki, musisz znać objawy i leczenie. Porozmawiamy o tym więcej w dalszej części artykułu..

Główne przyczyny rozwoju choroby zwanej artrozą kostki w zwykłym życiu obejmują:

• zranienie;
• nadwaga;
• wiek;
• infekcje
• dziedziczna predyspozycja;
• operacje;
• hipotermia;
• choroby układu hormonalnego;
• Siedzący tryb życia;
• sporty traumatyczne;
• wrodzone wady rozwojowe stopy lub stawu skokowego;
• choroby kręgosłupa;
• obciążenie wibracyjne w pracy i w domu.

Mechanizm rozwoju choroby

Bez względu na powody zakłócenia pod wpływem niekorzystnych czynników chrząstki są identyczne. W przewlekłej mikrourazach, po poważnych operacjach, urazy rozwijają pourazową artrozę, która jest prawie niemożliwa do leczenia w domu.

Dr Bubnovsky: „Produkt Penny nr 1 w celu przywrócenia prawidłowego ukrwienia stawów. Pomaga w leczeniu siniaków i urazów. Plecy i stawy będą miały 18 lat, wystarczy rozmazać raz dziennie. „

Dopływ krwi do tkanki chrzęstnej jest zaburzony, cierpi jej odżywianie, co prowadzi do rozwarstwienia i przerzedzenia. Obciążenie sąsiednich obszarów tkanki kostnej staje się nierównomierne, objawy nasilają się. W miejscach nadmiernego obciążenia tkanka kostna jest zagęszczana, w pozostałych - mięknie wraz z tworzeniem torbieli. Prowadzi to do wzrostu bólu, osoba odruchowo ogranicza ruchy nóg.

Na tle ograniczonej ruchliwości cierpią odżywianie chrząstki, krążenie krwi w więzadłach i przyległych kościach. Pojawiają się marginalne osteofity kostne, które o 1 stopień są reakcją kompensacyjną organizmu na naruszenie struktury tkanki kostnej i okostnej i zmniejszają ruchliwość do czasu, gdy rozwija się artroza stopnia 2.

Wzrosty kości podrażniają otaczające tkanki miękkie, wokół pojawiają się reakcje zapalne.

Jednocześnie zmniejsza się odległość między powierzchniami stawowymi kości, zaczynają intensywniej ocierać się o siebie, zwiększając ból, zmniejszając ruchomość.

Klinika

Przy 1 stopniu występuje dyskomfort przy nadmiernym wysiłku fizycznym, terapia jest nadal możliwa. Ból nie jest wyrażony, znika sam. Wieczorem pojawia się lekki obrzęk, który znika rano. Niebezpieczeństwo tego etapu polega na tym, że tylko niewielka liczba pacjentów zwraca na to uwagę, zaczynając leczyć.

Pierwszym objawem, który zmusza pacjenta do myślenia, jest intensywny ból podczas normalnego ruchu. Zespół bólu pojawia się rano, zmniejsza się po rozejściu się pacjenta. Wznawia się po tym, jak osoba usiądzie i znów zaczyna się poruszać. Ta początkowa postać bólu jest uderzającym objawem artrozy drugiego stopnia stawu skokowego. Na tym etapie leczenie jest nadal możliwe i skuteczne..

Z czasem ból w spoczynku, obrzęk w kostce staje się towarzyszem codziennego życia pacjenta. Boli mnie pogoda, ograniczenia w poruszaniu się i pojawia się depresja. W tym trzecim etapie choroby łączą się dolegliwości bólowe w innych częściach kręgosłupa.

Chodząc z obolałymi stopami, osoba próbuje je oszczędzić i niepostrzeżenie obciąża kolana, miednicę i kręgosłup. W tym momencie mięśnie ulegają zanikowi, konfiguracja dotkniętych stawów zostaje zmieniona, z reguły trudno jest leczyć. Podlega zmianie postawy pacjenta.

Przy pierwszych objawach pacjent rozumie, że pourazowa artroza kostki wymaga leczenia w domu.

Leczenie chorób

Konieczne jest rozpoczęcie od znieczulenia, które można osiągnąć przy zmniejszeniu obciążenia, zastosowaniu kompresów z dioksydyną, bischofitem, terpentyną, nowokainą, żółcią medyczną, plasterkiem pieprzu.

Dobrze jest połączyć leczenie z sauną lub kąpielą przy braku przeciwwskazań ze strony układu sercowo-naczyniowego. Aby zmniejszyć obciążenie, stosuje się bandaże, bandaż z ciasnym bandażem. Pod bandażem możesz włożyć liście łopianu, namaścić bolące miejsce miodem..

Dieta podoba się jej różnorodnością, minimalną liczbą ograniczeń. Możesz jeść ser, mleko, nabiał, bogate w wapń. Powinieneś także jeść ryby, olej rybny i jajka..

Surowe warzywa służą do poprawy metabolizmu: wodorosty, szpinak, karczochy, brokuły i biała kapusta. Przydatne są surowe owoce i orzechy: owoce cytrusowe, awokado, banany, migdały, orzechy włoskie, gruszki, śliwki, porzeczki.

Do odżywiania tkanki chrzęstnej stosuje się jej regenerację, żelatynę i galaretkę, które są bogate w tkankę łączną i chrząstki zwierząt.

Biorąc pod uwagę, że kończyny są przeciążone zwiększoną masą ciała, konieczne jest ograniczenie ilości spożywanych kalorii, jedzenie frakcyjne, w małych porcjach ze zmniejszoną ilością łatwo przyswajalnych węglowodanów. Tłuste, smażone, solone, wędzone, pikantne, pikantne potrawy i napoje gazowane powinny być wyłączone z diety.

Ważny! Nie można jeść groszku, fasoli, tłustej wieprzowiny, produktów drożdżowych, czekolady, grzybów, szampana, podrobów: język, nerki, płuca, serce.

Ćwiczenia fizjoterapeutyczne i pływanie

Należy pamiętać, że obciążenie powinno być delikatne i przeciwwskazane jest angażowanie się w ból. Przybliżony zestaw ćwiczeń do leczenia patologii:

• leżeć na plecach, naprzemiennie przyciągać kolano do siebie, wykonywać okrężne ruchy stóp w różnych kierunkach 10 razy;
• połóż się na plecach, opierając się na łokciach i jednej nodze z kolei, unieś miednicę, pociągnij drugą nogę do siebie, powtórz 10 razy;
• połóż się na brzuchu, zegnij nogi, naprzemiennie zegnij, rozprostuj stopy. Uruchom 10 razy;
• leżeć na plecach, zginać się, wyciągać stopy 10 razy;
• usiądź na krześle: połóż stopy na bokach, naprzemiennie połóż stopę na wewnętrznej i zewnętrznej krawędzi. Powoli, delikatnie, 10 razy przy każdej stopie;

• usiądź na krześle, chwytając palcami drobne przedmioty z podłogi;
• wykonuj rzuty od pięty do palców stojąc - 10 razy przy każdej stopie;
• iść krokami;
• pływać w basenie z kraulem, stylem klasycznym, na brzuchu, na plecach;
• ruch pieszy „rower”.

Fizjoterapia w domu: UHF, magnetoterapia, parafina, kąpiele solne, masaż, aplikatory, błoto.

W przypadku uszkodzenia stawu skokowego stosowanie środków ludowych jest uzasadnione we wczesnych stadiach choroby.

Przepisy:

• codzienny kompres ciepłego soku z rokitnika przez 2 godziny na dotkniętym stawie skokowym;
• pokrój cztery średniej wielkości kasztany na 4 części, zalej 1 litr wódki, nalegaj w ciemności na 10 dni. Wymieszaj z ciepłym sokiem z rokitnika w stosunku 1: 1, nałóż kompres na noc;
• zetrzyj świeży korzeń chrzanu na drobnej tarce, nałóż na noc;
• zaparz płatki owsiane, wymieszaj z plasterkiem cytryny, nakładaj przez noc;
• oczyszczanie lewatyw z wody za pomocą 10 kropli naturalnego octu jabłkowego aktywuje metabolizm, pomaga pozbyć się toksyn, schudnąć;
• zagotować 2 cebule w 1 litrze wody. Weź bulion do środka i nałóż ciepłą gotowaną cebulę w nocy.

Leki

Objawy charakteryzują etap choroby, wpływają na skuteczność leków. W większości przypadków leczenie choroby odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. W przypadku współistniejącej patologii, naruszenia ogólnego stanu pacjenta, w zaawansowanych przypadkach, w połączeniu z uszkodzeniem innych stawów i kręgosłupa, wymagana jest hospitalizacja.

Leki stosowane w łagodzeniu bólu należą do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Domięśniowo przepisany Voltaren lub Movalis 3 ml 1 raz dziennie przez 5 dni. Do podawania doustnego stosuje się Dicloran, Nimesil, Naproksen, Ibuprofen, Nise, Aertal. Niezależnie od drogi podania wszystkie leki przeciwbólowe są przyjmowane krótko po posiłku, pod nadzorem lekarza.

Leki te podrażniają błonę śluzową przewodu żołądkowo-jelitowego i mogą powodować długotrwałe nieleczone, źle uleczalne wrzody. Podczas leczenia badanie krwi należy wykonywać co tydzień, ponieważ leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych prowadzą do naruszenia krzepnięcia krwi.

Nowszym środkiem przeciwbólowym jest Arkoxia lub etorykoksyb, który jest stosowany w celu nieskuteczności leków niesteroidowych, zmniejsza nasilenie stanów zapalnych, nie podrażnia błony śluzowej żołądka i nie wpływa na krzepnięcie krwi. Jest stosowany zgodnie ze schematem, daje szczególnie dobry efekt kliniczny w połączeniu z neuromidyną.

Usunięcie zespołu ostrego bólu, który jest trudny do leczenia za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych, wymaga zastosowania glikokortykosteroidów. Wcześniej stosowano śródstawowe podawanie tych preparatów hormonalnych..

Obecnie starają się temu odmówić, ponieważ po wprowadzeniu hormonów do jamy jest więcej niepożądanych konsekwencji i powikłań niż sama choroba. Deksametazon podaje się domięśniowo lub dożylnie, deksazon ma bardzo ograniczony czas, ponieważ zmywają wapń z kości, prowadząc do przyrostu masy ciała, co pogarsza obraz kliniczny.

Niezbędnym składnikiem zapobiegania chorobom jest stosowanie witamin z grupy B, do których należą B1, B2, B6, B12. Możesz zastosować Milgamma, która zawiera witaminy z tej grupy. Wprowadzane we wstrzyknięciach 2 ml 1 raz dziennie przez 10 dni lub w tabletkach po posiłkach. Lek często powoduje reakcje alergiczne, należy go stosować pod nadzorem lekarza.

Biorąc pod uwagę, że ból prowadzi do skurczu sąsiednich mięśni, przepisywane są środki zwiotczające mięśnie: Sirdalud lub Midokalm.

Chondroprotektory są jedną z głównych grup leków. Regulują metabolizm, poprawiają odżywianie i przywracają uszkodzoną tkankę chrzęstną. Długotrwałe leczenie hodoprotektorami jest skuteczne w tej chorobie..

Istnieje kilka sposobów wprowadzania tych leków: wewnątrz domięśniowo do jamy zapalnej kończyny. Mucosat, Alflutop, Zell-T, Chondrogard stosuje się domięśniowo. Alflutop, kwas hialuronowy, tlen są wprowadzane do jamy stawowej. Wewnątrz: Arthra, Structum, Teraflex.

Chondroityna jest dobrze znana - normalizuje wymianę fosforu i wapnia w chrząstce. Spowalnia zwyrodnienie chrząstki, niszczenie tkanki kostnej, utratę wapnia z nadmiernym obciążeniem kości. Lek stymuluje regenerację chrząstki stawowej i odgrywa rolę smarowania powierzchniowego.

Biorąc pod uwagę, że pacjenci to najczęściej osoby starsze z nadwagą, współistniejące choroby endokrynologiczne, konieczne są preparaty naczyniowe. Preparaty poprawiające mikrokrążenie kończyn dolnych - Cavinton, Trental, Wessel Douay F, Pentoksyfilina.

Metody chirurgiczne

W większości przypadków dobry efekt osiąga się dzięki zintegrowanemu zastosowaniu metod medycznych, fizjoterapeutycznych, profilaktyki sanatoryjno-uzdrowiskowej, terapii ruchowej i diety. Kiedy dochodzi do artrozy stawu skokowego, której objawy uniemożliwiają normalne poruszanie się, a leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne, stosuje się metody chirurgiczne.

Do tej pory istnieją 2 metody chirurgiczne: artrodeza, czyli unieruchomienie, i endoprotetyka - zastąpienie stawu skokowego sztucznym. W pierwszym przypadku przywrócenie chodu fizjologicznego jest niemożliwe, w drugim przypadku wyniki funkcjonalne są lepsze, ale okres rekonwalescencji jest dłuższy, a ryzyko powikłań jest większe niż w przypadku artrodezy.

Zapobieganie i wyniki

Natychmiastowy wynik zależy od etapu, od wdrożenia wszystkich części procesu. Aby zwiększyć skuteczność terapii, należy zapobiegać patologii: zapobieganie urazom, utrata masy ciała, terminowe leczenie chorób endokrynologicznych, korekcja wrodzonych anomalii w strukturze stopy i stawów, zapobieganie chorobom kręgosłupa.