Leczenie zapalenia mięśni mięśni nóg. Dlaczego występuje stan zapalny

Termin „wydmuchany” jest nam wszystkim znany z pierwszej ręki, ponieważ przynajmniej raz w życiu doświadczyliśmy przeszywającego, ostrego bólu mięśni. Wrzucając wszystko w przeciągi i zimny wiatr, nie mamy racji, ponieważ zapalenie mięśni (tak nazywane jest zapalenie mięśni) występuje z wielu powodów. Rozpoznanie choroby nie jest trudne, ale czasami jest trudne do leczenia, szczególnie w zaawansowanych przypadkach. Zapalenie mięśni nóg charakteryzuje się podstępnym przebiegiem, aż do ograniczenia ruchów. Objawy, charakter przebiegu i metody leczenia zapalenia mięśni nóg - to nasz artykuł.

Formy zapalenia mięśni

W przypadku zapalenia mięśni atakowane są tylko mięśnie szkieletowe, czyli te grupy mięśni, które zapewniają ruch dla układu mięśniowo-szkieletowego. Przebieg choroby charakteryzuje się nagłym początkiem (ostre zapalenie mięśni) i postępem choroby, jeśli opieka medyczna nie zostanie zapewniona na czas.

Natychmiastowa pomoc czasami nie jest przydatna, szczególnie dla osób, które muszą stać bezczynnie przez wiele godzin w niewygodnej pozycji. Takie „profesjonalne” zapalenie mięśni często dotyka pianistów, skrzypków, chirurgów i dziennikarzy. Ostra postać w tym przypadku zmienia się w przewlekłe zapalenie mięśni, które okresowo pogarsza się, jeśli wystąpi hipotermia lub inny czynnik prowokujący.

Obecnie wyróżnia się kilka klasyfikacji zapalenia mięśni, których głównym kryterium jest lokalizacja stanu zapalnego, obszar zmiany, stopień zaangażowania sąsiednich narządów lub tkanek w proces, liczba dotkniętych mięśni. Może to dotyczyć zarówno pojedynczych mięśni, jak i całych grup, choroba w tym przypadku nazywa się zapaleniem wielomięśniowym. Oprócz tkanki mięśniowej w proces zapalny może brać udział skóra (zapalenie skórno-mięśniowe), tkanka łączna (kostnienie mięśni), pobliskie stawy (zapalenie stawów), włókna nerwowe (zapalenie nerwowo-mięśniowe).

Przyczyny

Lokalizacja rozróżnia stany zapalne mięśni szyi, ramion, pleców, a także zapalenie mięśni nóg. Przyczyny występowania wspólne dla wszystkich rodzajów i form choroby.

• Mechaniczne i inne rodzaje urazów pourazowych (pourazowe zapalenie mięśni).
• Procesy zakaźne, w tym przewlekłe ogniska infekcji (zapalenie migdałków, grypa, zapalenie zatok).
• Zwiększona aktywność fizyczna i napięcie mięśni.
• Nagłe dochładzanie i przedłużone wibracje.
• Skutki zatrucia (toksyczna postać choroby).
• Genetyczne predyspozycje.
• Skurcze mięśni (zapalenie mięśni podczas ciąży).
• Długi pobyt w niewygodnej pozycji.
• Długotrwałe sytuacje stresowe.
• Choroby stawów i kręgosłupa.
• Procesy autoimmunologiczne (toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów).
• Inwazja pasożytnicza (eozynofilowe zapalenie mięśni).

Objawy zapalenia mięśni mogą być ogólne lub osobne dla każdego rodzaju choroby.

Objawy choroby

Objawy procesu zapalnego są szczególnie wyraźne w postaci zakaźnej i charakteryzują się pięcioma objawami:

• zaczerwienienie (przekrwienie);
• ból o różnym nasileniu;
• obrzęk lub pastowatość;
• wzrost temperatury;
• naruszenie czynności funkcjonalnej miejsca zapalenia.

Ponadto mogą wystąpić bóle głowy, dreszcze, nadwrażliwość skóry, napięcie mięśni. Zapalenie mięśni nóg występuje najczęściej w mięśniach łydek, które odpowiadają za ruch podczas chodzenia. Dlatego do tradycyjnych objawów dołączają:

• zwiększony ból podczas ruchu;
• słabe mięśnie;
• ostre ograniczenie ruchów wszystkich stawów kończyny dolnej.

Leczenie i zapobieganie

Jak każda inna choroba, leczenie zapalenia mięśni nie powinno być opóźnione, ponieważ mięśnie dobrze reagują na konwencjonalne metody fizjoterapeutyczne i masaż terapeutyczny. Ale cechy są takie, że przed leczeniem zapalenia mięśni musisz znaleźć przyczynę i leczyć chorobę podstawową.

Tak więc, na przykład, leczenie eozynofilowej postaci choroby jest bezużyteczne, jeśli inwazja robaków nie zostanie wyeliminowana. W przypadku traumatycznej formy ważne jest, aby zapewnić stopie nieruchomość i wykonywać tylko procedury rozgrzewające przez 5-7 dni. Czas trwania terapii zależy przede wszystkim od postaci, przyczyn i ciężkości choroby.

Leczenie zapalenia mięśni w domu nie jest trudne, szczególnie ostre. Proces przewlekły wymaga czasem więcej czasu i wysiłku, ponieważ mięśnie są skrócone i osłabione. Niebezpieczeństwo polega na tym, że gdy proces jest przewlekły, wszystkie objawy choroby mogą pozostać do końca życia. Jest tak, ponieważ pacjenci starają się chronić nogi przed ruchem, tylko zaostrzając proces, ponieważ brak ruchu powoduje zanik włókien mięśniowych.

Kompleks środków terapeutycznych

• Odpoczynek w łóżku i odpoczynek mięśni.
• Przepisywanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w postaci tabletek, kapsułek lub zastrzyków domięśniowych (Voltaren, Ketonal).
• W postaci terapii miejscowej stosowanie maści z zapalenia mięśni z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi o działaniu rozgrzewającym (Dolex, Fanigan, Apizartron, Nikoflex).
• W przypadku urazów nóg - powołanie blokady nowokainy za pomocą kortykosteroidów.
• Antybiotyki na infekcję mięśni.
• Suche upały i fizjoterapia.
• Masaż leczniczy i terapia manualna.
• Akupunktura.

Zapobieganie chorobom jest łatwiejsze do naśladowania niż leczenia. Wychowanie fizyczne, ruch, dozowane dawki, brak urazów i przeciągów - to proste zasady, których stosowanie pomoże uniknąć tego nieprzyjemnego stanu.

Co to jest za brud - zapalenie mięśni... To taki dziki ból, którego nawet nie możesz sobie wyobrazić! Nie mogłem spać, kłamać, chodzić, po prostu stać! Ale nie da się wytrzymać przez wiele dni. Po prostu nie mogłem znaleźć miejsca w łóżku. Zasnęła tylko wtedy, gdy była kompletnie zmęczona, i siedząc w jakiejś całkowicie wykręconej pozie na poduszkach. Jak współczuję wszystkim ludziom, którzy mają zapalenie mięśni. Pomogły tylko zastrzyki. Tak, zrobiła keton. Natychmiast ból stał się łatwiejszy. Lecz terapia manualna nie pomogła, stało się gorzej. Wszystko stało się jeszcze gorzej! Musisz więc uważać na instrukcję. Tak, wszystko zależy od tego, który specjalista zostanie złapany. Gimnastyka pomaga bardzo dobrze. Ale to dopiero po leczeniu. Konieczne jest ciągłe zapobieganie! Teraz ćwiczę codziennie rano, nawet gdy spóźniam się do pracy. Nic, czekaj. Qigong jest ze mną! Robienie ćwiczeń ba duan jing. Są proste, ale całe ciało działa. Delikatnie, delikatnie wykonywane ćwiczenia, bez gwałtownych ruchów. Ale potem - cały dzień „jak nowy”! Radzę wszystkim, znajdź te ćwiczenia - są dobre ruchy dla nóg, pleców i szyi... Teraz, gdy czuję, że ból gdzieś jest ledwo zauważalny, natychmiast zaczynam się ruszać. A także masaż. Kupiłem sobie elektryczny masażer. Przez resztę życia pamiętałem ten ból z zapalenia mięśni!

Byłem ranny przez 3 dni. I w końcu s / h dzień zaczął się ból. Mogę powiedzieć, że nie spałem w nocy i oprócz dreszczy, utraty apetytu itp. Właśnie dowiedziałem się, że to zapalenie mięśni i zacząłem leczenie. Myślę, że wszystko minie. Dzięki dobre informacje

Zapalenie mięśni

Autor materiału

Opis

Zapalenie mięśni - definicja, która łączy grupę chorób charakteryzujących się rozwojem procesu zapalnego w mięśniach szkieletowych.

W przypadku zapalenia mięśni może to dotyczyć jednego lub kilku mięśni szkieletowych. Najczęstsze są zapalenie mięśni, których pojawienie się jest spowodowane hipotermią, różnymi urazami, intensywnym wysiłkiem fizycznym. Również ludzie niektórych zawodów, których praca wiąże się z długim pobytem w niewygodnej pozycji, co prowadzi do wyraźnego obciążenia niektórych grup mięśni, często napotykają na rozważany problem. Zawody te obejmują:

• kierowcy pojazdów;
• programiści
• księgowi;
• muzycy (pianiści, skrzypkowie) i inni.

Takie zapalenie mięśni jest korzystne w prognozowaniu i dobrze reaguje na leczenie. Ponadto przyczyną zapalenia mięśni może być:

• choroby zakaźne o etiologii wirusowej lub bakteryjnej (najczęściej zapalenie mięśni rozwija się w wyniku choroby wirusowej, na przykład grypy);
• choroby autoimmunologiczne (reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina skóry, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe);
• efekty toksyczne, na przykład związane z alkoholizmem lub uzależnieniem od narkotyków. W tych przypadkach zapalenie mięśni rozwija się z powodu przedłużonego lub nawet krótkotrwałego działania toksycznych substancji;
• długotrwałe stosowanie niektórych leków (hydroksychlorochiny, kolchicyny, atorwastatyny, interferonu alfa).

Rozróżnia się następujące formy zapalenia mięśni w zależności od lokalizacji procesu zapalnego:

• zapalenie mięśni mięśni szyi, w wyniku czego z powodu istniejącego zespołu bólowego skręty i przechylenia głowy są ograniczone;
• zapalenie mięśni lędźwiowych charakteryzuje się pojawieniem się bólu w dolnej części pleców, który zwiększa się w pozycji stojącej i podczas tułowia;
• zapalenie mięśni mięśni kończyn górnych lub dolnych. Najczęściej obserwuje się uszkodzenie mięśni łydek;
• zapalenie mięśni mięśni obręczy barkowej. Z powodu bólu istnieje ograniczenie ruchomości kończyn górnych w stawie barkowym;
• zapalenie mięśni żucia. Ten rodzaj zapalenia mięśni w niektórych przypadkach może prowadzić do ograniczenia przyjmowania pokarmu, ponieważ ból występuje nie tylko podczas żucia, ale czasami podczas otwierania jamy ustnej.

Rokowanie zapalenia mięśni zależy od przyczyny jego wystąpienia. Aby uzyskać pomyślny wynik choroby, zaleca się natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli pojawią się pierwsze objawy wskazujące na zapalenie mięśni. Warto również zauważyć, że pod klinicznym obrazem zapalenia mięśni można ukryć poważniejsze choroby wymagające innego leczenia. Dlatego niezwykle ważne jest, aby nie opóźniać podróży do lekarza, ponieważ nie tylko ustali prawidłową diagnozę, ale także zaleci odpowiednie leczenie.

Objawy

Zapalenie mięśni objawia się pojawieniem się bólu w dotkniętych mięśniach, który nasila się wraz z ruchem i uczuciem. W większości przypadków ból jest bolesny lub tępy. Ponadto występuje spadek siły mięśni, co objawia się pojawieniem się osłabienia mięśni. W rzadkich przypadkach obserwuje się miejscowe zaczerwienienie skóry i lekki obrzęk w dotkniętym obszarze. Następujące zapalenie mięśni są obecnie uważane za najczęstsze:

• szyjny, który rozwija się w wyniku długotrwałego pobytu w niewygodnej pozycji, która wcześniej cierpiała na przeziębienie, a także po przeciążeniu mięśni szyi. Zapalenie szyjki macicy objawia się bólem o matowej lub obolałej naturze, często zlokalizowanym po jednej stronie szyi. W rzadkich przypadkach dochodzi do napromieniania bólu w tylnej części głowy, skroni, ramion i okolicy między torebkami. Ze względu na ciągły ból, ruchy kręgosłupa szyjnego są nieco ograniczone, ponieważ przyczyniają się do nasilenia zespołu bólowego, w wyniku którego osoba oszczędza dotknięte mięśnie szyi;
• lędźwiowy, który może również wystąpić w wyniku długotrwałego narażenia na niewygodną pozycję, hipotermię lub przeziębienie. Ból w zapaleniu mięśni lędźwiowych przeważnie boli, nie zauważa się ostrej natury bólu, co jest szczególnie ważne podczas diagnostyki różnicowej, na przykład przy osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego. Ból nasila się wraz z ruchem, a także z naciskiem na dolną część pleców.

Podczas dotykania (dotykania) dotkniętego mięśnia można zauważyć bolesne pieczęcie. Ponadto przy zakaźnej etiologii zapalenia mięśni wykrywa się niewielki wzrost temperatury ciała, ból głowy i ogólne osłabienie. Należy zauważyć, że ostra postać choroby ma jaśniejszy obraz kliniczny, podczas gdy przewlekłe zapalenie mięśni przebiega falami, których nasilenie występuje pod wpływem czynników prowokujących (na przykład ogólnej hipotermii, przeciążenia, przedłużonego stresu statycznego, ostrych chorób zakaźnych).

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia mięśni rozpoczyna się od badania pacjenta. Podczas rozmowy wyjaśniane są dolegliwości, a mianowicie charakter bólu, stopień jego intensywności, a także czynniki przyczyniające się do jego nasilenia. W przypadku zapalenia mięśni obserwuje się bolesny, tępy lub ciągnący charakter bólu, zwiększony ból występuje podczas ruchu i dotykania dotkniętego mięśnia. Po badaniu lekarz przystępuje do dotykania (dotykania) mięśni, które przeszkadzają pacjentowi. Podczas badania palpacyjnego obserwuje się zwiększony ból, aw niektórych przypadkach można znaleźć bolesne pieczęcie.

Następnie przepisywane są ogólne testy laboratoryjne (ogólne badanie krwi, ogólna analiza moczu, biochemiczne badanie krwi), które pomagają wykryć zmianę wskaźników charakterystycznych dla zakaźnego charakteru choroby, a także ocenić ogólny stan organizmu ludzkiego. Ponadto podwyższony poziom kinazy kreatynowej wykrywany w biochemicznym badaniu krwi wskazuje na zapalenie mięśni..

EMG (elektromiogram) to badanie, które pozwala ocenić reakcję mięśni na impuls nerwowy. Za pomocą tego badania możliwe jest określenie ogniska uszkodzenia mięśni, jego lokalizacji, nasilenia procesu i charakteru uszkodzenia. EMG dzieli się na 2 typy, w zależności od rodzaju elektrod:

• powierzchowna, nieinwazyjna, pozwala ocenić pracę mięśni na rozległym obszarze;
• głęboki (inwazyjny) - wykonuje się przez wprowadzenie elektrody w postaci cienkiej igły w grubość mięśnia. Ten rodzaj EMG pozwala ocenić pracę określonego obszaru mięśniowego, który interesuje specjalistę. Stosuje się go znacznie rzadziej niż EMG powierzchniowy, ponieważ inwazyjność zabiegu może prowadzić do rozwoju nieprzyjemnych skutków ubocznych..

Rezonans magnetyczny (MRI) jest obecnie jedną z najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych metod diagnostycznych. Dzięki MRI można zidentyfikować dotknięte obszary i zmiany w mięśniach, co znacznie ułatwia postawienie diagnozy.

Najbardziej pouczającą metodą diagnostyczną jest biopsja dotkniętego mięśnia, która pozwala potwierdzić z największą dokładnością lub odwrotnie, obalić zapalenie mięśni u ludzi. Najczęściej wykonuje się biopsję cienkoigłową, a nieco rzadziej otwartą biopsję (niewielka część badanego mięśnia jest wycinana przez małe nacięcie skóry). Badanie nie wymaga wstępnego przygotowania od pacjenta; przeprowadza się je w warunkach aseptycznych w znieczuleniu miejscowym. Powstały materiał jest wysyłany do specjalnego laboratorium do badania histologicznego. Ponieważ ta procedura jest inwazyjna, możliwe są powikłania, takie jak krwawienie, infekcja, krwiak w miejscu nakłucia i tak dalej..

Ważne jest, aby móc odróżnić zapalenie mięśni od innych chorób. Na przykład ból w dolnej części pleców bolącej postaci może wskazywać na obecność choroby nerek u osoby. Aby się dowiedzieć, lekarz dodatkowo sprawdza objaw szoku (Pasternatsky), który jest uważany za pozytywny, gdy występuje ból w projekcji nerek podczas szoku w okolicy lędźwiowej. Ponadto wyniki ogólnego badania moczu i biochemicznego badania krwi są dokładnie badane. Ponadto lekarz może przepisać badanie ultrasonograficzne nerek, które pomoże zwizualizować istniejący problem z nerkami. Jeśli podejrzewa się przepuklinę kręgosłupa lub zaostrzenie osteochondrozy, charakter bólu, który będzie bardziej wyraźny i trwały, zostanie wyjaśniony, a obecność lub brak promieniowania bólowego zostanie wyjaśniona. Następnie wykonuje się skanowanie rentgenowskie, CT lub MRI kręgosłupa będącego przedmiotem zainteresowania. W przypadku bólu mięśni łydek zaleca się badanie ultrasonograficzne naczyń kończyn dolnych, aby wykluczyć uszkodzenie żył lub tętnic nóg.

Leczenie

Początkowo w leczeniu zapalenia mięśni należy zwrócić uwagę na styl życia. Zaleca się porzucenie złych nawyków, w szczególności spożywania alkoholu i narkotyków, co jest szczególnie ważne dla rozwoju zapalenia mięśni z powodu działania toksycznego. Ponadto konieczne jest uniknięcie hipotermii, dawkowania w celu zaangażowania się w fizykoterapię, a także nie pozostawania przez długi czas w niewygodnej pozycji.

Stosowanie leków ma przede wszystkim na celu wyeliminowanie procesu zapalnego leżącego u podstaw zapalenia mięśni. W tym celu przepisywane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które mają nie tylko działanie przeciwzapalne, ale także działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Ich mechanizm działania polega na hamowaniu enzymu cyklooksygenazy niezbędnego do syntezy prostaglandyn z kwasu arachidonowego. Z kolei prostaglandyny są mediatorami reakcji zapalnej, biorą udział w obniżaniu progu wrażliwości na ból, a także zwiększają wrażliwość ośrodków termoregulacji podwzgórza na działanie endogennych pirogenów (substancji, które powodują wzrost temperatury ciała). W przypadku zapalenia mięśni można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne o działaniu miejscowym, na przykład maści lub leki ogólnoustrojowe w postaci tabletek lub form iniekcyjnych. Stosowanie tej lub innej postaci leku zależy od stopnia uszkodzenia, jego rozpowszechnienia i nasilenia objawów choroby.

W chorobach zakaźnych stosuje się leki przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne lub przeciwpasożytnicze, w zależności od czynnika wywołującego infekcję. Wybór konkretnego leku i czas jego podawania zależy od wrażliwości patogenu na określone grupy leków, a także od ciężkości procesu patologicznego.

W przypadku wykrycia procesu autoimmunologicznego stosowane są leki, które mogą tłumić odporność. W tym celu przepisywane są glikokortykosteroidy lub cytostatyki, które mają bardziej wyraźne działanie immunosupresyjne niż sterydy.

Aby wzmocnić właściwości ochronne organizmu, zaleca się stosowanie witamin lub kompleksów witaminowo-mineralnych. W przypadku zapalenia mięśni szczególną rolę odgrywają witaminy z grupy B, które przyczyniają się do poprawy przewodzenia impulsu nerwowego wzdłuż włókien mięśniowych.

Spośród nielekowych metod leczenia stosuje się:

• fizjoterapia;
• masaż (ropne zapalenie mięśni jest przeciwwskazaniem);
• procedury fizjoterapeutyczne:
  • elektroforeza jest metodą leczenia, która obejmuje penetrację leku przez skórę lub błonę śluzową przy użyciu stałego prądu elektrycznego, dzięki czemu następuje zmniejszenie bólu, a także eliminacja procesu zapalnego;
  • magnetoterapia - metoda leczenia fizjoterapeutycznego oparta na wpływie pola magnetycznego na określony obszar ludzkiego ciała;
  • terapia amplipulse jest metodą leczenia opartą na zastosowaniu modulowanych prądów sinusoidalnych. Dzięki tej metodzie leczenia fizjoterapeutycznego poprawia się dopływ tętnic i odpływ krwi żylnej, wzrost dostarczania substancji odżywczych do tkanek ciała, zmniejszenie obrzęku i poprawa procesów regeneracji.

Lek

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są główną grupą leków stosowanych w zapaleniu mięśni. Ich działanie ma na celu wyeliminowanie stanu zapalnego i bólu występującego w przypadku zapalenia mięśni. Najbardziej wyraźne właściwości przeciwzapalne to ibuprofen i diklofenak. Ibuprofen działa bardziej przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, działanie przeciwbólowe jest mniej wyraźne. Lek jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na substancję czynną lub zaróbki leku. Należy zachować ostrożność u osób z chorobami przewodu pokarmowego, szczególnie z nawracającą chorobą wrzodową i krwawieniem z przewodu pokarmowego. Z kolei diklofenak ma działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Ma te same funkcje odbioru co ibuprofen. Do stosowania miejscowego stosuje się następujące żele i maści:

• Żel Dolaren;
• Maść mefenianowa;
• Żel Diclac;
• Żel indowazyny;
• Żel Fastum.

Zastosowanie lokalnej postaci leku ma swoją zaletę, a mianowicie selektywność działania w określonym miejscu. Ponadto stosowanie maści i żeli pozwala uniknąć skutków ubocznych narządów trawiennych obserwowanych przy doustnej drodze podawania.

Leki przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwpasożytnicze są przepisywane na istniejące infekcje, które doprowadziły do ​​rozwoju zapalenia mięśni. Wybór konkretnego leku z tych grup zależy od wrażliwego szkodliwego mikroorganizmu, który spowodował rozwój infekcji. Z reguły po pewnym przyjęciu ciało wraca do zdrowia, co prowadzi do eliminacji zjawiska zapalenia mięśni.

W chorobach autoimmunologicznych, na tle których może rozwinąć się zapalenie mięśni, stosuje się leki tłumiące układ odpornościowy, a mianowicie glikokortykosteroidy, na przykład prednizolon. Ponieważ choroby autoimmunologiczne wymagają długotrwałego stosowania leków hormonalnych, konieczne jest monitorowanie występowania działań niepożądanych, które często występują podczas ich przyjmowania. Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• wzrost ciśnienia krwi;
• przybranie na wadze;
• naruszenie metabolizmu węglowodanów;
• zwiększone ryzyko wystąpienia wrzodu trawiennego żołądka i dwunastnicy;
• osteoporoza prowadząca do patologicznych kruchych kości.

Witaminy i kompleksy witaminowo-mineralne są przepisywane w celu wzmocnienia właściwości ochronnych organizmu. W tym celu możesz używać absolutnie dowolnych leków oferowanych w aptece. Warto zauważyć, że witaminy B przyczyniają się do poprawy przewodzenia impulsu nerwowego, w tym do mięśni szkieletowych, co jest szczególnie ważne w przypadku zapalenia mięśni.

Środki ludowe

Zapalenie mięśni wymaga wykwalifikowanej pomocy medycznej, jednak istnieją środki ludowe, których stosowanie ma na celu zmniejszenie nasilenia objawów głównych objawów choroby, a także złagodzenie ogólnego stanu osoby. Na przykład przepisy kulinarne oparte na roślinach leczniczych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym są szeroko rozpowszechnione w populacji.

Oferujemy następujące przepisy:

• kompres za pomocą wywaru z igieł świerkowych lub sosnowych. Aby przygotować bulion, należy wziąć młode szyszki i wlać do nich 0,5 l wody, a następnie postawić na małym ogniu i gotować przez 45 minut. Następnie, przez następne 10 godzin, nalegaj na zaparzanie, a następnie odcedź. Płatki owsiane są dodawane do powstałego naparu. Za pomocą otrzymanej mieszaniny przygotowuje się kompres, który nakłada się na niepokojący obszar i pozostawia na 3 do 4 godzin. Aby uzyskać najlepszy efekt, zaleca się owinięcie dotkniętego obszaru na kompresie ciepłem (w tym celu wełniany szal będzie działał dobrze);
• wywar z pęcherzycy. Do jego przygotowania należy wcześniej przygotować 20 świeżych owoców lub 20 g suchych surowców. Następnie roślinę wylewa się dwiema szklankami wody destylowanej, po czym gotuje się na małym ogniu przez 30 minut. Następnie bulion należy przefiltrować i pozostawić na chwilę w chłodnym miejscu. Bulion zaleca się przyjmować schłodzony ¼ szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami. Przebieg leczenia wynosi 10 dni. W razie potrzeby po przerwie kurs powtarza się;
• maść na bazie pąków wierzby. Aby go przygotować, zmiel pąki wierzby i masło w jednorodną masę. Następnie maść można wcierać w stan zapalny mięśni lekkimi ruchami masującymi. Należy zauważyć, że przy ropnym zapaleniu mięśni to narzędzie jest surowo zabronione, ponieważ jakikolwiek nacisk na dotknięty obszar powoduje pogorszenie procesu;
• kompresować za pomocą liścia kapusty. Aby go przygotować, weź liść kapusty, podgrzej go w ciepłej wodzie, następnie spień mydłem i posyp wodą sodową. Kompres nakłada się na niepokojący mięsień i jest ściśle przymocowany do jakiegoś materiału, na przykład bandaża. Zaleca się wykonanie tej procedury przed snem, aby dodatkowo zapewnić resztę stanu zapalnego mięśni.

Co to jest zapalenie mięśni: przyczyny, główne objawy i metody leczenia

Zapalenie mięśni jest patologią zapalną, która atakuje określoną grupę mięśni. Na początkowych etapach rozwoju choroba objawia się klinicznie osłabieniem kończyn górnych lub dolnych. Często dana osoba bierze te objawy na zmęczenie po ciężkim dniu pracy lub oznaki zbliżającego się przeziębienia. Ale patologia szybko postępuje, powodując całkowite unieruchomienie mięśni. Leczenie zapalenia mięśni zależy od jego rodzaju, może być zachowawcze lub chirurgiczne.

Przyczyny

Ważne jest, aby wiedzieć! Lekarze w szoku: „Istnieje skuteczne i niedrogie lekarstwo na bóle stawów”. Czytaj więcej.

Taktyki terapeutyczne określa lekarz, przede wszystkim w zależności od przyczyny rozwoju patologii. Negatywne czynniki, które wywołały patologię, wpływają na rokowanie w celu całkowitego wyzdrowienia, czas trwania leczenia i rehabilitacji. Ustalenie przyczyny zapalenia mięśni podczas wstępnego badania pacjenta pozwala natychmiast rozpocząć leczenie, unikając powikłań.

Choroby autoimmunologiczne

Zapalenie mięśni wywołuje ogólnoustrojowe patologie autoimmunologiczne, które rozwijają się w wyniku nieodpowiedniej reakcji układu odpornościowego na wprowadzenie obcych białek (wirusów, bakterii chorobotwórczych, czynników alergicznych) do organizmu. Ważną rolę w patogenezie odgrywa podobieństwo antygenowe niektórych rodzajów wirusów i tkanki mięśniowej. Patologie autoimmunologiczne rzadko prowadzą do zapalenia mięśni szkieletowych, ale zawsze określają jego ciężki przebieg. Następujące choroby mogą stać się przyczyną zapalenia mięśni:

• zapalenie wielomięśniowe;
• zapalenie skórno-mięśniowe;
• Choroba Münheimera (kostnienie mięśni).

Reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina, toczeń rumieniowaty układowy również predysponują do rozwoju procesu zapalnego w mięśniach. Ale objawy takich patologii są mniej wyraźne.

Infekcje

Najczęstszą przyczyną zapalenia mięśni jest przenikanie patogennych mikroorganizmów lub wirusów do tkanki mięśniowej. Po wprowadzeniu zaczynają się intensywnie rozmnażać, uwalniając toksyczne produkty swojej żywotnej aktywności do otaczającej przestrzeni. Bakterie patogennej lub warunkowo patogennej mikroflory dostają się do mięśni na kilka sposobów:

• przenoszone przez krew z pierwotnych ognisk zapalnych, które powstały w dowolnej części ludzkiego ciała;
• wnikają w powierzchnię skóry podczas urazów;
• są wprowadzane z sąsiednich tkanek uszkodzonych przez zapalenie, na przykład przez ropowicę lub zapalenie kości i szpiku.

Wirusowe uszkodzenie mięśni często obserwuje się przy trwających (a czasem już wyleczonych) infekcjach w ciele - grypie, SARS. Choroba często występuje w wyniku patologii jelitowych, oddechowych, moczowo-płciowych. Są to kiła, rzeżączka, gruźlica, bruceloza, ostre zapalenie migdałków.

Choroby pasożytnicze

Zapalenie mięśni, które rozwinęło się na tle inwazji pasożytniczej, jest rzadko diagnozowane. Robaki rozprzestrzeniają się po ludzkim ciele, atakują tkankę mięśniową. W odpowiedzi układ odpornościowy wytwarza substancje, które prowadzą do procesu zapalnego. Występuje najczęściej podczas rozmnażania w mięśniach takich pasożytniczych robaków:

• Włośnica, czynniki wywołujące włośnicę;
• tasiemiec wieprzowy, wywołujący cysticerkozę;
• tasiemiec bydła, echinococcus powodujący teniarinhoz.

Podczas szeregu działań diagnostycznych w mięśniach znajdują się tymczasowe skorupy pasożytów, torbiele rzekome i zwapnione obszary. Wskazuje lokalizację robaków, określa nasilenie inwazji.

Różne zatrucie

Zapalenie mięśni może być wywołane przez stały i stosunkowo krótkotrwały efekt substancji toksycznych. Zapalenie mięśni wykrywa się u osób uzależnionych od alkoholu i kokainy na tle złego stanu naczyń krwionośnych, pogorszenia trofizmu i unerwienia. Jedną z przyczyn patologii jest przebieg przyjmowania leków z różnych grup klinicznych i farmakologicznych. Są to interferon alfa, hydroksychlorochina, kolchicyna, niektóre rodzaje statyn. Takie uszkodzenie tkanki mięśniowej nie zawsze jest spowodowane procesem zapalnym. Dlatego diagnoza uwzględnia charakter objawów.

Kontuzje

Zapalenie mięśni jest predysponowane do urazów - złamań, zwichnięć, ran penetrujących, uszkodzenia aparatu więzadłowo-ścięgienowego. Charakteryzują się krwotokami w tkankach mięśniowych, które, jeśli są przechowywane przez tydzień, wywołują powstawanie miejsc kostnienia. Takie zwapnione strefy stale uszkadzają mięśnie, powodując stan zapalny.

W przypadku uszkodzenia kości, chrząstki, struktur tkanki łącznej powstaje obrzęk zapalny, zaburzający krążenie krwi, co może powodować chorobę. Jeśli uraz jest połączony z naruszeniem integralności skóry, czynniki zakaźne przenikają do mięśni, pogarszając przebieg procesu patologicznego.

Stałe napięcie mięśni

Poważna aktywność fizyczna, intensywny trening sportowy, częste i monotonne wykonywanie każdego określonego ruchu może prowadzić do zerwania włókien mięśniowych. Takie mikrourazy predysponują do łagodnego stanu zapalnego, manifestują się klinicznie:

Z zastrzeżeniem łagodnego schematu objawy łagodnego zapalenia mięśni znikają w ciągu kilku dni. Do grupy ryzyka takiego uszkodzenia mięśni należą fizycznie nieprzygotowani ludzie, którzy zbyt szybko rozpoczęli intensywny trening..

Rzadko zdiagnozowaną patologią jest rabdomioliza, która jest ekstremalnym stopniem uszkodzenia tkanki mięśniowej, aż do zmian martwiczych. Choroba może rozwinąć się z powodu przedłużonego wykonywania ciężkiej pracy fizycznej w wysokiej temperaturze, skrajnego stresu, zapalenia wielomięśniowego lub zapalenia skórno-mięśniowego..

Hipotermia

Długotrwałe narażenie na przeciąg jest najczęstszą przyczyną zapalenia mięśni. Mięśnie szyi i dolnej części pleców są szczególnie podatne na stany zapalne. Wszystkie objawy patologii znikają w ciągu kilku dni. Ale często przy hipotermii włókna nerwowe ulegają zapaleniu, co prowadzi do pojawienia się ostrego bólu.

Profesjonalne zapalenie mięśni

Jest to jedna z form traumatycznego zapalenia mięśni, na które narażeni są ludzie niektórych zawodów - skrzypkowie, pianiści, kierowcy, operatorzy komputerów. Przyczyną rozwoju patologii jest długi pobyt w niewygodnej pozycji ciała i długotrwałe obciążenie niektórych grup mięśni. Dlatego pracownicy instytucji państwowych są wyposażeni w świadczenia społeczne. A podczas organizowania porodu w ciągu dnia roboczego odbywa się kilka przerw, liczba zmian jest zmniejszona.

Rodzaje zapalenia mięśni

Klasyfikacja zapalenia mięśni opiera się na przebiegu procesu zapalnego. Są ostre, podostre, przewlekłe. Są one również podzielone według rozpowszechnienia. Wyróżnia się zlokalizowane choroby, ograniczone do określonej grupy mięśni i rozproszone, wpływające na mięśnie szkieletowe w różnych obszarach ciała.

Idiopatyczny

Zapalenie mięśni nazywane jest idiopatycznym, którego przyczyny nie są w pełni ustalone. Zwykle termin ten odnosi się do zapalenia wielomięśniowego - ciężkiej patologii układowej. Jego wygląd wywołuje połączenie kilku czynników jednocześnie. Jest to predyspozycja genetyczna, nieprawidłowa odpowiedź immunologiczna i wprowadzenie niektórych wirusów lub bakterii do organizmu. Idiopatyczne zapalenie mięśni występuje na tle:

• infekcje paciorkowcowe i gronkowcowe;
• grypa, ból gardła;
• aktywacja cytomegalowirusów.

W odpowiedzi na przenikanie wirusów lub drobnoustrojów do tkanki mięśniowej układ odpornościowy zaczyna wytwarzać limfocyty T (komórki zabójcze) i immunoglobuliny w celu zniszczenia obcych białek. Ale substancje bioaktywne atakują nie czynniki zakaźne, ale własne komórki organizmu, wywołując rozwój procesu zapalnego.

Idiopatyczne zapalenie mięśni obejmuje również zapalenie skórno-mięśniowe. Jest to rozlana choroba zapalna tkanki łącznej o postępującym przebiegu. Zapalenie skórno-mięśniowe charakteryzuje się uszkodzeniem mięśni gładkich i prążkowanych z zaburzeniami funkcji motorycznych, zaangażowaniem skóry, naczyń krwionośnych i narządów wewnętrznych w proces patologiczny.

Zakaźny

Choroba rozwija się po infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Osoba już pozbyła się wszystkich objawów grypy lub SARS, uważa się za wyleczoną. Ale po kilku dniach, a nawet tygodniach pojawia się osłabienie mięśni, udające kliniczne objawy infekcji wirusowych. Szczególnie często obserwuje się zapalenie tkanki mięśniowej po uszkodzeniu enterowirusa jelitowego.

Zakaźne zapalenie mięśni dobrze reaguje na leczenie - przy odpowiedniej terapii wszystkie oznaki patologii znikają po 10-14 dniach. Jedynym wyjątkiem jest patologia septyczna, która jest niebezpieczna z powodu szybko pojawiających się powikłań i zaangażowania zdrowych struktur tkanki łącznej w proces zapalny.

Ogniskowe zapalenie mięśni

Jest to rzadko diagnozowana choroba, która występuje na tle autoimmunologicznych, zakaźnych patologii pochodzenia wirusowego lub bakteryjnego. W postaci ogniskowej w mięśniach szkieletowych różnych części ciała powstają ogniska zapalne. Mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Objawy zapalenia mięśni ogniskowych niewiele różnią się od innych odmian zapalenia mięśni.

Zapalenie wielkokomórkowe

Charakterystyczną cechą tego rodzaju zapalenia mięśni jest tworzenie ziarniniaków lub guzków. Powstają w wyniku proliferacji i transformacji komórek zdolnych do fagocytozy, nie mają żadnego wpływu na nasilenie objawów klinicznych (osłabienie mięśni i zmiany zanikowe). Jedyną różnicą w objawach jest możliwość obmacywania ziarniniaków zlokalizowanych powierzchownie. Istnieją pewne cechy wyniku diagnozy gigantycznej formy komórkowej. W próbkach biologicznych pobranych przez nakłucie określa się wielojądrzaste komórki olbrzymie z obwodowym układem owalnych jąder (komórki Pirogova-Langhansa).

Eozynofilowy

Eozynofilowe zapalenie mięśni nazywane jest również sacrocystosis, trypanosomatozą, zakażeniem Trypanosoma cruzi lub wewnątrzkomórkowymi pasożytami pierwotniakowymi. Są przenoszone na ludzi ze zwierząt, po czym rozmnażają się i przenikają krwią do mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego. Po śmierci torbieli rozwija się proces zapalny, który szybko rozprzestrzenia się na pobliskie tkanki miękkie. Objawem jest bolesne napięcie i obrzęk mięśni na tle braku ich osłabienia. Podczas badania próbki biologicznej wykrywane są patogenne mikroorganizmy, ich produkty metaboliczne, naciek eozynofili.

Ropny

Termin ten zwykle odnosi się do ostrego zapalenia mięśni, rozwijającego się w wyniku ogniskowego procesu ropnego. Często występuje również w związku z posocznicą - jedną z postaci sepsy, w której występuje ogólne zatrucie organizmu i powstawanie ropni przerzutowych w różnych tkankach i narządach. Ropne procesy w tkance tłuszczowej, zapalenie kości i szpiku predysponują do zapalenia mięśni. Obecność ropnego lub nekrotycznego procesu w mięśniach objawia się ostrym, wyraźnie zlokalizowanym zespołem bólowym, dreszczami i gorączką.

Objawy zapalenia mięśni u dorosłych i dzieci

Podobnie jak w przypadku każdej patologii zapalnej, dwa typy objawów są charakterystyczne dla zapalenia mięśni. Osłabienie mięśni, ból i obrzęk powstają z bezpośredniej zmiany mięśnia szkieletowego. Gorączka, gorączka, dreszcze pojawiają się na tle zatrucia. Są szczególnie wyraźne w zakaźnych postaciach bakteryjnych i wirusowych, którym towarzyszą liczne zaburzenia neurologiczne i dyspeptyczne..

Zapalenie tkanki mięśniowej u dzieci jest znacznie trudniejsze niż u dorosłych. Wynika to z niedojrzałej odporności, osobliwości struktury naczyń krwionośnych. Ale dzieci wracają do zdrowia szybciej niż dorośli ze względu na dużą szybkość procesów regeneracyjnych.

Nerwoból i zapalenie mięśni

Nerwoból jest uszkodzeniem nerwów obwodowych, które charakteryzuje się atakami bólu w strefie unerwienia. Ten stan patologiczny występuje w ciężkim zapaleniu mięśni z uszkodzeniem wrażliwych zakończeń nerwowych. Są uszkodzone z powodu stanu zapalnego lub ucisku powstałego obrzęku. Nerwoból objawia się ostrymi bólami, promieniującymi na sąsiednie części ciała i wywołującymi ograniczenia ruchów. Dotyczy to przede wszystkim struktur nerwowych przechodzących przez wąskie kanały i dziury. Dlatego najczęściej zapaleniu mięśni towarzyszy nerwoból nerwów trójdzielnych, twarzy, międzyżebrowych.

Osłabienie mięśni z zapaleniem mięśni

Jest to charakterystyczny znak każdej choroby, pozwalający szybko postawić wstępną diagnozę. W początkowej fazie stanu zapalnego osłabienie mięśni jest maskowane przez SARS lub skutki nadmiernego wysiłku fizycznego. W pierwszych dniach występuje po:

• długi spacer;
• trening sportowy;
• zadanie domowe.

Stan patologiczny szybko znika po odpoczynku. Ale już po kilku dniach nasilenie osłabienia mięśni wzrasta tak bardzo, że osoba może stracić zdolność do samodzielnego poruszania się.

Temperatura z zapaleniem mięśni

Wzrost lokalnej temperatury jest charakterystyczny dla ogniskowego zapalenia mięśni, któremu może towarzyszyć obrzęk i zaczerwienienie naskórka. Skóra w dotkniętym obszarze mięśniowym staje się sucha, gorąca w dotyku. Ogólna temperatura ciała wzrasta z ropnym lub zakaźnym zapaleniem mięśni, którego rozwój jest wywoływany przez:

• enterowirusy;
• paciorkowce;
• gronkowce.

Sytuację pogarsza nadmierne pocenie się, zimny pot, dreszcze, bóle mięśni i stawów, gorączka, bóle głowy, zawroty głowy. U dzieci i osłabionych dorosłych obserwuje się zaburzenia dyspeptyczne - nudności, wymioty, zwiększone wydzielanie gazu, brak apetytu.

Przyczyną ogólnego zatrucia organizmu w większości przypadków jest przenikanie toksycznych produktów do krwioobiegu życiowej aktywności patogennych mikroorganizmów i wirusów.

Ból w zapaleniu mięśni

Ból jest wiodącym objawem każdego rodzaju zapalenia mięśni. W ostrym zapaleniu mięśni pali się, przeszywa, nasila się nawet przy zmianie pozycji ciała. W przewlekłej ospałej chorobie charakterystyczne są tępe, bolące i naglące bóle. Ich nasilenie znacznie wzrasta podczas nawrotów, które występują po hipotermii lub poważnym wysiłku fizycznym.

Intensywność bólu rośnie wraz z palpacją. Nacisk na obszary zapalne mięśni pozwala lekarzom również wykryć:

• obrzęk;
• napięcie mięśni szkieletowych;
• obecność fok pod skórą (punkty Corneliusa).

Rozmiar tych formacji różni się nieznacznie, rzadko przekracza średnicę ziarna prosa. W niektórych przypadkach bólowi i obrzękowi towarzyszy przeczulica lub obniżenie progu wrażliwości.

Pojawienie się szczególnie ostrych, pulsujących bólów wywołuje zapalenie nerwowo-mięśniowe, w którym wpływają nie tylko mięśnie, ale także włókna obwodowe nerwów. Podczas przeprowadzania elektromiografii wykrywane są obszary (ogniska odnerwienia) tkanek mięśniowych pozbawione wrażliwych zakończeń nerwowych. A zapalenie wielomięśniowe objawia się spontanicznym bólem w obszarach, w których mięśnie są przymocowane do podstaw kości.

Ostre zapalenie mięśni

Ostre zapalenie mięśni objawia się nagle bólami pulsującymi. Są tak silne, że osoba celowo ogranicza ruchy - skręty, przechylenie głowy i ciała, zgięcie i wyprost stawu. Zwykle przyczyną ostrego stanu zapalnego są infekcje, które wywołują ogólne zatrucie organizmu. Dlatego na obrazie klinicznym oprócz lokalnego bólu występują takie objawy:

• dreszcze;
• gorączka;
• zwiększone pocenie się.

Stan osoby jest tak ciężki, że jest hospitalizowany w celu leczenia, w tym terapii detoksykacyjnej.

Jedną z postaci ostrego zapalenia tkanki mięśniowej jest zapalenie mięśni lub choroba Yuksovskaya. Patologia rozwija się po zjedzeniu ryb, które żywią się toksycznym planktonem, i pojawia się nagle. Ciężkie bóle odczuwane są w różnych częściach ciała - ramionach, nogach, klatce piersiowej, kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego. Pojedyncze przypadki postaci pokarmowej praktycznie nie są diagnozowane. Choroba rozprzestrzenia się szybko, przekraczając próg epidemiologiczny.

Przewlekłe zapalenie mięśni

Jeśli nie leczy się ostrej patologii, szybko przybiera ona przewlekłą powolną formę. Proces zapalny postępuje powoli z udziałem zdrowej tkanki mięśniowej. Na etapie remisji odczuwane są łagodne bóle, nasilające się po wysiłku fizycznym lub gwałtownej zmianie pogody. Hipotermia, grypa, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych stają się przyczyną nawrotów. Klinicznie przejawiają się w napadowym bólu i ograniczeniu ruchu. Z zaostrzeniem obserwuje się hipertermię, letarg, osłabienie, zmęczenie.

Przewlekłe zapalenie mięśni jest trudne do leczenia zachowawczego. Konieczne jest długotrwałe podawanie leków różnych grup klinicznych i farmakologicznych, a następnie rehabilitacja.

Klasyfikacja zapalenia mięśni według lokalizacji

Zapalenie mięśni wyróżnia się na osobne grupy nie tylko ze względu na formę kursu i powód rozwoju. Patologie są klasyfikowane i zależą od lokalizacji mięśni dotkniętych procesem zapalnym. Lokalizacja choroby wpływa zarówno na nasilenie objawów, jak i taktykę leczenia.

Zapalenie mięśni łydek

Jedynie mięśnie łydek rzadko są dotknięte stanem zapalnym o charakterze traumatycznym lub zakaźnym. Ta postać zapalenia mięśni jest zwykle wywoływana przez choroby autoimmunologiczne, które uszkadzają mięśnie szkieletowe w różnych obszarach ciała. Ból łydek nóg jest często spowodowany innym zaostrzeniem tocznia rumieniowatego układowego, zapalenia wielomięśniowego, twardziny skóry. Wiodąca manifestacja kliniczna - osłabienie nóg.

Początkowo występuje po:

• długi spacer;
• wchodzenie po schodach;
• poważny wysiłek fizyczny.

Patologia postępuje szybko i wkrótce człowiek czuje się słaby natychmiast po tym, jak wstaje. Wiele chorób autoimmunologicznych powoduje proliferację tkanek łącznych, ich zastępowanie włókien mięśniowych. W rezultacie zanik mięśni łydek, który jest nieodwracalną konsekwencją zapalenia mięśni. Osoba zaczyna się poruszać z laską lub kulami.

Zapalenie mięśni klatki piersiowej i pleców

Najczęstszą przyczyną tego zapalenia mięśni jest neuralgia międzyżebrowa. Charakteryzuje się pokonaniem wrażliwych zakończeń nerwowych, co prowadzi do ostrego bólu. Aby zmniejszyć ich nasilenie, występuje skurcz mięśni. Po rozpoczęciu neuralgii międzyżebrowej napięcie mięśni szkieletowych staje się stałe, więc włókna mięśniowe ulegają uszkodzeniu, a następnie stanowi zapalnemu.

Zapalenie mięśni, zlokalizowane w dowolnej części okolicy pleców i klatki piersiowej, rozwija się również w wyniku:

• poprzednie obrażenia;
• infekcja bakteryjna lub wirusowa.

Na początkowym etapie osoba odczuwa tępy ból, którego intensywność nieznacznie wzrasta wraz ze zmianą pozycji ciała. Nieleczona gwałtowność rośnie gwałtownie. W przypadku tego rodzaju zapalenia charakterystyczny jest ból odbity. Promieniują do sąsiednich części ciała, aw przypadku patologii klatki piersiowej do narządów wewnętrznych, takich jak wątroba, nerki, żołądek lub jelita.

Zapalenie mięśni ramienia

Mięśnie obręczy barkowej dość często ulegają stanom zapalnym po intensywnym wysiłku fizycznym, na przykład podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich przedmiotów. Grupa ryzyka obejmuje również sportowców - tenisistów, siatkarzy, golfistów. Włókna mięśniowe są stale mikrourazowe, wywołując początkowo słabe, a następnie ostre zapalenie mięśni. Przejawia się to obrzękiem barku, ostrymi bólami, nasilonymi przez uprowadzenie lub podniesienie ręki. Dyskomfort nie jest wyraźnie umiejscowiony, promieniuje na przedramię, kark, dłonie.

Nieleczona patologia postępuje. Przypadki ciężkiej atrofii mięśni odnotowano, gdy dana osoba miała trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej.

Zapalenie mięśni szyi

Ta lokalizacja zapalenia mięśni jest najczęstsza. Głównymi przyczynami rozwoju patologii jest długi pobyt w przeciągu i infekcja. Zwykle najpierw dotyczy to długiego mięśnia, a następnie proces zapalny rozprzestrzenia się na inne grupy. Przy miejscowej hipotermii występuje silny skurcz. Ogranicza ruchomość kręgosłupa szyjnego, wywołuje ostry ból podczas obracania lub przechylania głowy. Do rzadszych przyczyn tej postaci zapalenia mięśni należą:

• urazy - podwichnięcia kręgów, uszkodzenie aparatu więzadłowo-mięśniowego w wyniku upadku lub bezpośredniego silnego uderzenia;
• patologie wirusowe - grypa, SARS.

Zapalenie może być również wywoływane przez choroby układu mięśniowo-szkieletowego, na przykład osteochondroza. Zniszczenie krążków międzykręgowych prowadzi do zniszczenia ciał kręgowych. Tracą stabilność, są przemieszczane, niszczą tkankę mięśniową. W takich przypadkach zapaleniu mięśni towarzyszą zaburzenia neurologiczne charakterystyczne dla chondropatii szyjnych - bóle głowy, skoki ciśnienia krwi, zawroty głowy.

Nawet „zaniedbane” problemy ze stawami można wyleczyć w domu! Tylko nie zapomnij posmarować go raz dziennie..

Zapalenie skórno-mięśniowe

Objawy zapalenia skórno-mięśniowego objawiają się stopniowo, przez kilka lat. Najpierw mięśnie rąk i nóg słabną, a następnie na skórze powstają wysypki. Zapalenie skórno-mięśniowe często towarzyszy wielostawowemu bólowi stawów - bólowi dużych i małych stawów. Wiodącym objawem klinicznym patologii jest zawsze porażka mięśnia prążkowanego. Osłabienie występuje w mięśniach szyi, jego intensywność wzrasta w kończynach górnych i dolnych, co prowadzi do trudności w wykonywaniu codziennych czynności.

Skostniające zapalenie mięśni

Jest to rzadko diagnozowany rodzaj zapalenia mięśni, który rozwija się po urazie. Skostniające zapalenie mięśni występuje zarówno w wyniku ostrego uszkodzenia, jak i mikrourazu tkanki stałej. Wrodzone patologie są rzadziej spotykane. Skostniające zapalenie mięśni jest zawsze poprzedzone zapaleniem włóknisto-mięśniowym, które objawia się zastąpieniem włókien mięśniowych grubymi nieelastycznymi tkankami łącznymi. W rezultacie sole wapnia zaczynają się osadzać w mięśniach. Podrażniają tkanki, wywołując rozwój procesu zapalnego. Kiedy niektóre części mięśni ulegają skostnieniu, łączą się one ze strukturami kostnymi, co upośledza funkcjonowanie układu mięśniowo-szkieletowego. W przypadku kostnienia zapalenia mięśni charakterystyczne są następujące objawy:

• ograniczenie mobilności;
• obrzęk i zaczerwienienie skóry w obszarze kostnienia;
• łagodny do umiarkowanego ból.

Podczas badania palpacyjnego lekarz odkrywa znaczące zagęszczenie mięśnia szkieletowego, podobne w strukturze do tkanki kostnej. Na końcowym etapie rozwoju patologii ujawnia się deformacja kończyn, częściowo lub całkowicie ograniczająca ruch, zgięcie, wyprost ramienia lub nogi.

Diagnoza choroby

Zapalenie mięśni przebiega jako kliniczny przejaw chorób stawów i neurogenów, dlatego jedno badanie pacjenta w celu postawienia diagnozy nie wystarczy. Patologia może wykryć wyniki badań instrumentalnych i biochemicznych. Wykazano, że diagnostyka różnicowa wyklucza neuralgię, osteochondrozę, artrozę, zapalenie stawów, zapalenie stawów kręgosłupa i inne choroby. Pamiętaj, aby przeprowadzić badania w celu ustalenia przyczyny zapalenia mięśni z jego późniejszą eliminacją metodami zachowawczymi lub chirurgicznymi.

Głosowanie

Lekarz może podejrzewać zapalenie mięśni na podstawie skarg pacjentów. Lekarz prosi pacjenta o opisanie częstotliwości wystąpienia objawów, zmiany ich intensywności w ciągu dnia. Ustalenie wstępnej diagnozy pomaga ustalić związek między początkiem objawów klinicznych a wcześniejszymi urazami, rozwojem infekcji dróg oddechowych, jelit i układu moczowo-płciowego..

Lekarz pyta o obecność dziedzicznych patologii w rodzinie, na przykład tocznia rumieniowatego układowego, twardziny skóry, zapalenia wielomięśniowego, reumatoidalnego zapalenia stawów. Interesuje się naturą przebiegu zapalenia mięśni, towarzyszącymi objawami ogólnego zatrucia organizmu.

Kontrola

Podczas zewnętrznego badania pacjenta na rozwój zapalenia skórno-mięśniowego wskazuje obecność czerwonych, łuszczących się guzków i (lub) płytek na skórze. Ujawniono również jeden ze specyficznych objawów tego rodzaju zapalenia mięśni - deformację łożyska paznokcia, objawiającą się zaczerwienieniem i proliferacją skóry właściwej. Zapalenie skóry w tych obszarach wskazuje na stan zapalny i późniejszy zanik mięśni. Staje się blady, niebieskawy z powodu uszkodzenia pewnej części naczyń krwionośnych.

Przez badanie palpacyjne lekarz ocenia napięcie mięśniowe i identyfikuje punkty z silnym bólem. Hipertoniczność zwykle stwierdza się w ostrym przebiegu patologii, ponieważ jest to reakcja ochronna organizmu na wprowadzenie czynników zakaźnych lub naruszenie korzeni kręgosłupa. Bolesne odczucia mogą być zarówno lokalne, jak i ogólne, to znaczy, że są zauważane jednocześnie w kilku częściach ciała. W tym ostatnim przypadku lekarz podejrzewa rozwój ogniskowego, ropnego, zakaźnego zapalenia mięśni, zapalenia wielomięśniowego lub zapalenia skórno-mięśniowego.

Testy reumatyczne

Testy reumatyczne są badaniami biochemicznymi zalecanymi w przypadku podejrzenia wielu chorób autoimmunologicznych. Wyniki analizy są bardzo pouczające, mogą dokładnie określić obecność patologii ogólnoustrojowych u pacjenta, które powstały w wyniku nieprawidłowego działania układu odpornościowego, ataku własnych komórek ciała:

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• zapalenie wielomięśniowe;
• zapalenie skórno-mięśniowe;
• twardzina.

Diagnostyka laboratoryjna zapalenia mięśni polega na oznaczeniu białka C-reaktywnego, przeciwciał przeciwjądrowych, czynnika reumatoidalnego, antystreptolizyny, a także określonych autoprzeciwciał wytwarzanych przez układ odpornościowy tylko z zapaleniem mięśni..

Biopsja i badanie morfologiczne tkanki mięśniowej

Biopsja to metoda pobierania próbek biologicznych do celów badawczych. Głównym celem tego środka diagnostycznego w przypadku zapalenia mięśni o dowolnej etiologii jest wykrycie zmian zwyrodnieniowych w tkankach mięśniowych, ich strukturach tkanki łącznej i małych naczyniach krwionośnych. Biopsja jest wskazana u pacjentów z podejrzeniem rozwoju następujących postaci zapalenia mięśni:

• zakaźne bakteryjne lub wirusowe zapalenie mięśni;
• zapalenie wielomięśniowe i zapalenie skórno-mięśniowe;
• zapalenie wielomięśniowe.

Podczas badania próbek biologicznych stwierdza się nagromadzenie elementów komórkowych w tkankach z domieszką krwi i limfy, martwicę o różnym nasileniu. Zapalenie wielomięśniowe jest wskazane przez zastąpienie części włókien mięśniowych tkankami łącznymi..

Z którym lekarzem się skontaktować

Istnieje wiele przyczyn rozwoju procesu zapalnego w mięśniach, dlatego lekarze specjalizacji są zaangażowani w leczenie zapalenia mięśni. Jeśli podejrzewasz zakaźne pochodzenie patologii, powinieneś skontaktować się ze specjalistą chorób zakaźnych, traumatycznym - do traumatologa. Umawianie wizyty u lekarza ogólnego - lekarza ogólnego nie będzie błędem. Zaplanuje wszystkie niezbędne środki diagnostyczne. Po przestudiowaniu ich wyników terapeuta przepisze skierowanie do lekarza o wąskiej specjalizacji, który zajmie się dalszym patogenetycznym i objawowym leczeniem pacjenta..

Leczenie zapalenia mięśni

Taktyka terapii zależy od przyczyny rozwoju zapalenia mięśni, stadium procesu zapalnego, stopnia uszkodzenia tkanki, liczby powikłań i nasilenia objawów. W większości przypadków patologia dobrze nadaje się do leczenia zachowawczego. W ostrym zapaleniu mięśni lub zaostrzeniu przewlekłej patologii wskazany jest schemat oszczędzający. Konieczne jest unikanie długich spacerów, podnoszenie ciężarów. Pacjentom zaleca się noszenie aparatów ortopedycznych, aby wykluczyć obciążenia dotkniętych mięśni szkieletowych. Są to kołnierze Schantza, elastyczne gorsety mid-fix, miękkie bandaże o działaniu rozgrzewającym.

Terapia lekowa

W leczeniu zapalenia mięśni ćwiczy się stosowanie leków w różnych postaciach dawkowania. Aby złagodzić ostre objawy kliniczne, stosuje się leki w postaci roztworów do wstrzykiwań, a następnie, aby skonsolidować wynik, pacjentom przepisuje się kapsułki, tabletki, drażetki. Możliwe jest wyeliminowanie słabego dyskomfortu, który pojawia się po głównej terapii lub na etapie remisji za pomocą preparatów do stosowania miejscowego - maści, żeli, kremów, balsamów.

Niesteroidowe przeciwzapalne

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są pierwszym wyborem w leczeniu dowolnej postaci zapalenia mięśni. NLPZ, których aktywnymi składnikami są nimesulid, ketoprofen, diklofenak, ibuprofen, meloksykam, są uwzględnione w schematach leczenia. Hamują enzym cyklooksygenazę, która stymuluje biosyntezę prostaglandyn, bradykinin, leukotrienów, cytokin.

NLPZ mają wielopłaszczyznowy pozytywny wpływ na dotknięte mięśnie:

• zatrzymać ostre i przewlekłe procesy zapalne;
• zmniejszyć obrzęk zapalny;
• wyeliminować ból;
• niższa temperatura ogólna i lokalna.

Aby wyeliminować objawy, pacjentom przepisuje się Voltaren, Ortofen, Ksefokam, Celekoksyb, Movalis. Zalecane są również leki złożone, na przykład żele Dolobene i Indovazin..

Wszystkie NLPZ mają znaczną wadę - zdolność do owrzodzenia błon śluzowych przewodu żołądkowo-jelitowego. Dlatego jednocześnie z lekami niesteroidowymi stosuje się inhibitory pompy protonowej z substancjami czynnymi omeprazol, pantoprazol, esomeprazol.

Leki zwiotczające mięśnie

Leki zwiotczające mięśnie to leki zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych. Leki z tej grupy są stosowane w leczeniu zapalenia mięśni w celu wyeliminowania skurczów mięśni, które występują w odpowiedzi na zapalenie. W ostrym okresie zaleca się pozajelitowe podawanie leku Midokalm. Oprócz zwiotczającego mięśnie tolperyzonu zawiera on znieczulającą lidokainę, która wykazuje wyraźną aktywność przeciwbólową. Aby rozluźnić mięśnie szkieletowe, stosuje się tabletki:

Leki zwiotczające mięśnie mają szeroki zakres przeciwwskazań, w tym ostre patologie wątroby i nerek. Przy długotrwałym stosowaniu niektórych z nich dochodzi do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Aby zminimalizować prawdopodobieństwo uzależnienia, powinieneś wykorzystać fundusze w schemacie dawkowania ustalonym przez lekarza.

Leki wazoaktywne

Zapalenie mięśni, szczególnie dotykające mięśni szyi, często wywołuje zaburzenia krążenia. Małe naczynia krwionośne, które bezpośrednio zasilają tkankę mięśniową, są również uszkodzone. Pogorszenie dopływu krwi, trofizm, mikrokrążenie wywołuje szybki postęp patologii. Dlatego środki wazoaktywne są objęte schematami terapeutycznymi. W zależności od przynależności do określonej grupy klinicznej i farmakologicznej mają one następujący wpływ na ciało pacjenta:

• poprawiają mikrokrążenie, wykazują działanie angioprotekcyjne, przeciwdziałające agregacji, rozszerzają naczynia krwionośne;
• posiadają właściwości ochronne dla mózgu, zmniejszają szkodliwe działanie aminokwasów;
• zmniejszyć lepkość krwi, znormalizować przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi.

Pacjentom przepisuje się Cavinton, Pentoksyfilinę, Mexidol, Eufillin, kwas nikotynowy. Ich podawanie jest szczególnie istotne w przypadku zapalenia mięśni zlokalizowanego w kończynach i kręgosłupie szyjnym. W tym drugim przypadku części mózgu cierpią z powodu głodu tlenu. Oczywiście podawanie leków wazoaktywnych pozwala pozbyć się bólów głowy, zaburzonej koordynacji ruchów, nadciśnienia tętniczego.

Witaminy

Niemal zawsze stosuje się leki stosowane w leczeniu stanów zapalnych mięśni, w tym witaminy B - tiamina, cyancobalamina, pirydoksyna. Są to Kombilipen, Milgamma, Neurobion, Pentovit, Neuromultivit. Na początku terapii stosuje się leki w postaci roztworów do wstrzykiwań, a następnie pacjentom zaleca się serię tabletek.

Zalecane są również zrównoważone kompleksy witamin i minerałów - Centrum, Vitrum, Supradin, Complivit, Selmevit. Leki działają regenerująco i tonizująco, pozytywnie wpływają na odporność.

Antybiotyki

Leczenie zakaźnego bakteryjnego zapalenia mięśni nie jest kompletne bez antybiotyków. Badania biochemiczne ujawniają pojawienie się patogennych mikroorganizmów i ich oporność na leki. Lekarz wybiera środek przeciwbakteryjny, biorąc pod uwagę wrażliwość bakterii na to. Stosowane są następujące grupy:

• makrolidy azytromycyna, klarytromycyna;
• cefalosporyny cefotaksym, cefazolina, ceftriakson;
• półsyntetyczne penicyliny chronione przez kwas klawulanowy Amoxiclav, Panklav, Augmentin.

Ponieważ badania mogą trwać kilka dni, przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania. Następnie dostosowuje się schemat leczenia - zmienia się dawki, włącza się inne leki, w tym te o działaniu przeciwdrobnoustrojowym.

Kremy, żele, maści stosuje się na etapie remisji lub w okresie podostrym, aby zmniejszyć dawki leków ogólnoustrojowych. Leki z NLPZ (Arthrosilen, Nise, Ketorol) stosuje się w celu łagodzenia bólu i stanów zapalnych. Po wyeliminowaniu ostrych objawów pacjentom przepisuje się maści o rozpraszającym i miejscowo drażniącym działaniu:

Skład preparatów obejmuje jad węża lub pszczoły, ekstrakt czerwonej papryki, olejki eteryczne, terpentynę gumową lub przydatne syntetyczne dodatki. Zastosowanie takich maści poprawia krążenie krwi ze względu na podrażniające receptory tkanki podskórnej i działanie rozgrzewające.

Fizjoterapia

Po zatrzymaniu ostrego zapalenia wykonuje się 5-10 sesji procedur fizjoterapeutycznych. W przypadku zapalenia mięśni często stosuje się aplikacje z parafiną i ozokerytem. Wyraźnie działają rozgrzewająco, poprawiają krążenie krwi i mikrokrążenie, stymulują wydalanie soli wapnia i produktów rozpadu tkanek z uszkodzonych mięśni.

W zachowawczej terapii zapalenia mięśni stosuje się terapię UHF, magnetoterapię, laseroterapię, terapię falą uderzeniową, prądy galwaniczne. W okresie podostrym elektroforeza lub ultrafonoforeza z lekami przeciwbólowymi, znieczulającymi, lekami z witaminami B.

Dieta

Przestrzeganie diety oszczędzającej pacjenta zwiększa skuteczność leczenia zachowawczego. Jedzenie tłustych ryb 2-3 razy w tygodniu pomaga poprawić stan naczyń krwionośnych poprzez oczyszczenie ich ścian z płytek cholesterolowych. Uzupełnienie witamin rozpuszczalnych w wodzie pozwoli na włączenie do diety świeżych owoców, warzyw, zbóż. Lekarze zalecają odmawianie smażenia potraw i parzenie ich na parze lub wpuszczanie do niewielkiej ilości wody. W ciągu dnia wypij co najmniej 2 litry płynu - czysta woda, napoje owocowe z jagód, soki warzywne, kompoty owocowe.

Podręcznik i refleksologia

Z powodu bólu mięśni terapię manualną zwykle stosuje się dopiero po wyeliminowaniu ostrego stanu zapalnego. Procedury medyczne wykonuje specjalista z wykształceniem medycznym, który wstępnie bada wyniki diagnozy. Kręgarz działa na dotknięte mięśnie dłońmi, używając ugniatania, tarcia, wibracji, eliminując skurcze mięśni.

Po głównym leczeniu pacjentowi przepisuje się sesje akupunkturowe. Jest to rodzaj refleksologii, która pomaga pozbyć się dyskomfortu, znormalizować unerwienie i poprawić ukrwienie tkanek mięśniowych..

Interwencja chirurgiczna

Interwencja chirurgiczna jest wskazana u pacjentów z ciężkimi chorobami układu mięśniowo-szkieletowego, które wywoływały zapalenie, na przykład osteochondroza. Niektórych rodzajów uszkodzeń mięśni nie można naprawić nawet przy długotrwałym leczeniu zachowawczym. Dlatego przy skostnieniu zapalenia mięśni często uciekają się do wycięcia zwapnionych obszarów. Minimalnie inwazyjna interwencja jest również konieczna w przypadku ropnego zapalenia w celu wyeliminowania patologicznego wysięku.

Leczenie środków ludowych na zapalenie mięśni

W przypadku braku opieki medycznej zapalenie mięśni wszelkiego rodzaju szybko postępuje, dlatego tylko lekarz powinien poradzić sobie z ich leczeniem. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do zapalenia skórno-mięśniowego, zapalenia wielomięśniowego, patologii zakaźnych i zapalnych. Dlatego środki ludowe stosuje się dopiero po głównej terapii w celach profilaktycznych i eliminacji słabych resztkowych objawów klinicznych.

Kompresuje

Kompresy pomogą pozbyć się słabego dyskomfortu w mięśniach. Świeże duże liście kapusty, chrzanu, łopianu, babki moczy się przez godzinę w zimnej wodzie, suszy i zagniata, aż pojawi się sok. Są hojnie smarowane miodem i nakładane na obszar bólu. Kompres jest przymocowany folią z tworzywa sztucznego, gęstą szmatką, gazą lub elastycznym bandażem, pozostawiony na 1-2 godziny.

Obrazy olejne

W celu zapobiegania nawrotom zapalenia mięśni stosuje się olejek leczniczy wytwarzany w domu. Pojemność ciemnego szkła jest wypełniona do połowy objętości oliwą, słonecznikiem, siemieniem lnianym lub olejem kukurydzianym. Od początku wiosny do końca lata zbierane są młode liście lub kwiaty mniszka lekarskiego, ziele dziurawca, nagietki, omanowy, worek pasterski, rumianek i wkładane do słoika. Po napełnieniu nalegaj na surowce lecznicze w ciepłym miejscu przez 2-3 miesiące. Wetrzyj olej w skórę, gdy dyskomfort w mięśniach.

Nalewki

Do przygotowania nalewek alkoholowych stosuje się świeże surowce roślinne. Są to zgniecione liście i korzenie chrzanu, trawa szabli, części nadziemne i bulwa indyjskiej cebuli. Są używane zarówno w połączeniu, jak i osobno. Rozdrobnione części roślin umieszcza się w pojemności 1 litra, dodaje się kilka strąków czerwonej papryki, wlewając wódkę lub alkohol etylowy rozcieńczony taką samą ilością wody. Pozostaw nalewkę w ciemnym miejscu na kilka miesięcy, wcieraj w skórę z pojawieniem się łagodnego bólu.

W domu maści są przygotowywane z efektem rozgrzewającym i miejscowo drażniącym. W moździerzu zmiel łyżeczkę musztardy w proszku z taką samą ilością brzoskwiniowego oleju kosmetycznego, dodaj 2 krople olejków eterycznych z cyprysu, oregano, melisy, rozmarynu. 100 g medycznej wazeliny podaje się w częściach. Aby wzmocnić efekt terapeutyczny maści, możesz dodać łyżeczkę terpentyny z gumy lub nalewki z czerwonej papryki.

Wywary

Aby wzmocnić odporność, zatrzymać proces zapalny, tradycyjni uzdrowiciele zalecają przygotowywanie wywarów z owoców dzikiej róży, kaliny, borówek, jarzębiny i głogu. Największy efekt terapeutyczny ma ciepły napój o połączonej kompozycji. Do jego przygotowania 3 suche jagody powyższych roślin wkłada się do garnka i wlewa litr gorącej wody. Dusić pod przykryciem przez 20 minut, ostudzić, przefiltrować, wziąć 0,5 szklanki 2 razy dziennie po posiłku.

Fizjoterapia

Po wyeliminowaniu bólu i stanu zapalnego pacjent zostaje wysłany do lekarza fizykoterapii z wynikami badań diagnostycznych. Bada ich wyniki, ocenia sprawność fizyczną osoby i tworzy zestaw ćwiczeń rehabilitacyjnych. Codzienne zajęcia z fizykoterapii i gimnastyki przyczyniają się do wzmocnienia mięśni szkieletowych, poprawy krążenia krwi, aw konsekwencji do szybkiej regeneracji uszkodzonej tkanki mięśniowej.

Możliwe komplikacje

W przypadku braku interwencji medycznej występują zmiany zwyrodnieniowe włókien mięśniowych. Zastępują je tkanki łączne, które nie mają jędrności i elastyczności. W rezultacie mięśnie zaczynają kurczyć się z niekompletną siłą, powodując sztywność. W przypadku poważnego uszkodzenia mięśni szkieletowych charakterystyczne jest prawie całkowite ograniczenie ruchów. Pacjenci z trudnościami powstają, tracą zdolność do trzymania przedmiotów i swobodnego ruchu. W przyszłości objawy nasilają się:

• mowa jest zaburzona;
• połykanie jest zdenerwowane;
• wpływa to na mięśnie przepony i międzyżebrowe.

Ten stan jest niebezpieczny nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia ludzkiego - ze względu na upośledzoną wentylację zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia zastoinowego zapalenia płuc.

Prognoza

Prognozy dotyczące pełnego powrotu do zdrowia są sprzyjające, zapewniając szybki dostęp do opieki medycznej. Odroczenie wizyty u lekarza staje się przyczyną rozwoju nieodwracalnych powikłań.

Zapobieganie

Najlepszym sposobem zapobiegania zapaleniu mięśni jest badanie lekarskie 1-2 razy w roku. Lekarze zalecają również, aby nie leczyć bakteryjnych i wirusowych infekcji samobójczych wywołujących zapalenie mięśni. Należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego i hipotermii, przedłużonego pobytu w jednej pozycji ciała..

Podobne artykuły

Jak zapomnieć o bólu stawów?

• Ból stawów ogranicza ruch i pełne życie...
• Martwisz się o dyskomfort, chrupanie i systematyczny ból...
• Być może próbowałeś wielu leków, kremów i maści...
• Ale sądząc po tym, że czytasz te wiersze, niewiele ci pomogły...

Ale ortopeda Valentin Dikul twierdzi, że istnieje naprawdę skuteczny lek na ból stawów! Czytaj więcej >>>