Jak zrobić zastrzyk w pośladek w domu dla osoby dorosłej dla filmów dla początkujących

W życiu każdej osoby takie sytuacje zdarzają się, gdy po prostu nie ma realnej szansy na uzyskanie pomocy od wysoko wykwalifikowanego specjalisty (w tym konkretnego przypadku lekarza). Zdarza się, że istnieje pilna potrzeba wprowadzenia leku domięśniowego sobie lub bliskiej osobie. I jak zrobić zastrzyk w pośladek w domu dla osoby dorosłej dla początkujących, jeszcze nie obejrzał wideo.

W tym artykule postaramy się dowiedzieć, jak prawidłowo i co najważniejsze bezpiecznie wykonać niezbędny zastrzyk w pośladek w domu. Jednocześnie staraj się unikać typowych błędów - dostania się do nerwu kulszowego i powodowania siniaków.

Trochę historii

Wielomilionowa armia przybyszów, którzy nie mają umiejętności medycznych, chce dokładnie wiedzieć, jak wstrzyknąć w pośladek w domu i uniknąć negatywnych konsekwencji dla ich zdrowia?

Od niepamiętnych czasów człowiek zaczął wstrzykiwać leki domięśniowo, używając improwizowanych (improwizowanych) strzykawek z pęcherza świń, drewnianej rurki lub trzciny.

Nieco później zaczęły pojawiać się analogi współczesnych strzykawek medycznych, które zostały wykonane z:

• bańka rybna
• piórko ptaka
• skóra
• gumowy
• azbest

Pierwsza strzykawka została wyprodukowana w 1853 r. Dzięki niewiarygodnym wysiłkom chirurga francuskiego pochodzenia C. G. Provence i lekarza o szkockich korzeniach Aleksandra Wooda (którzy tak naprawdę nie byli świadomi swoich wynalazków).

Do tej pory medycyna bardzo się rozwinęła. Wszędzie panuje sterylność i postęp technologiczny. Ale o dziwo, nikt nie przestał używać jednorazowych strzykawek medycznych. Do dziś są obecne na półkach aptek i we wszystkich placówkach medycznych bez wyjątku.

Ogólne informacje o procedurze

Zastrzyk strzykawkowy jest najskuteczniejszym i najczęstszym sposobem podawania specjalistycznych leków.

Z reguły (w celu uniknięcia niepotrzebnych konsekwencji) jest on wytwarzany w mięśniu pośladkowym - w masywnych warstwach tkanki powstaje magazyn leku, a aktywne ukrwienie natychmiast rozprowadza lek do wszystkich tkanek twojego ciała.

Pośladek jest głównym powodem wstrzyknięcia medycznego z jakiegoś powodu - w tym miejscu osoba ma najmniejsze nagromadzenie zakończeń nerwowych, co sprawia, że ​​procedura podawania niezbędnego leku jest mniej bolesna.

Oczywiście najlepszą opcją jest, gdy sam zastrzyk wykonuje wykwalifikowany lekarz. Ale możesz poradzić sobie z tego rodzaju zadaniami własnymi wysiłkami, jeśli zastosujesz się do prostych zaleceń. O nich porozmawiamy dzisiaj. Jesteś już zainteresowany?

Niezbędne przygotowanie do wstrzyknięcia

Przed przystąpieniem do samej akcji konieczne jest przeprowadzenie szeregu prostych manipulacji, z którymi każda osoba sobie poradzi, nawet bez wykształcenia medycznego (specjalistycznego):

• Dokładnie umyj ręce mydłem i wodą (zwróć szczególną uwagę na ten punkt). Następnie należy je przetrzeć szmatką antyseptyczną, aby następnie mikroby nie dostały się na skórę chorego. Do dezynfekcji są po prostu idealne: manorm, alkohol etylowy, zwykła woda kolońska lub serwetka alkoholowa.
• Następnie należy przetrzeć górną część ampułki środkiem antyseptycznym. Stuknij lekko palcem, a następnie potrząśnij kroplami pozostałego produktu. Następnie oderwij samą nasadkę, kierując ampułkę (bezbłędnie, aby uniknąć skaleczeń i obrażeń) od siebie, w miejscu, w którym widoczny jest zaznaczony pasek lub kropka.
• Po manipulacji wyjmij strzykawkę z wcześniej przygotowanego opakowania (od strony tłoka) i włóż igłę.
• Ostrożnie zdejmij osłonkę z igły i zanurz ją w ampułce..
• Ostrożnie wyciągnij tłok i wyciągnij żądaną dawkę (przepisaną przez pracownika służby zdrowia).
• Delikatnie unieś strzykawkę i delikatnie naciśnij kciuk, aby uwolnić całe powietrze ze strzykawki.
• Następnie załóż ochronną nasadkę na strzykawkę.

Wskazówka dla początkującego: do wstrzyknięć domięśniowych dla dorosłych stosuje się medyczne strzykawki do 5 ml. Aby uniknąć bólu podczas podawania leku, powinieneś (zalecany przez specjalistów ze specjalistycznym wykształceniem) „wbić” strzykawkę w pośladek tak głęboko, jak to możliwe.

Instrukcje krok po kroku lub jak wykonać najbardziej prawidłowy zastrzyk w pośladek w domu

Drugie pytanie, które jest ważne po wstępnym przygotowaniu strzykawki z lekiem, to optymalne miejsce na nadchodzące wstrzyknięcie..

Aby cała procedura przebiegła prawie bezboleśnie i nie zakończyła się zapaleniem (lub innymi negatywnymi konsekwencjami) nerwu kulszowego, brakiem wrażenia pośladków lub zanikiem mięśni, pośladek należy wizualnie podzielić na cztery równe części. Idealnym punktem wstrzyknięcia jest górna prawa ćwiartka.

Następnie pacjent powinien zająć wygodną pozycję dla swojego ciała - położyć się na boku lub brzuchu. Jeśli pojawi się nagły wypadek i musisz wstrzyknąć się w pośladek - manipulację tę można wykonać w pozycji stojącej.

Ponadto (bezbłędnie za radą specjalistów) musisz przestrzegać następujących zaleceń:

• Poczuj pośladek pacjenta, aby zobaczyć pieczęcie z wcześniej wykonanych zastrzyków, stanów zapalnych lub siniaków. Przebijanie w tych miejscach nie jest zalecane, aby uniknąć późniejszego bólu. Ponadto warto wziąć pod uwagę ważny czynnik, że wcześniej uszkodzone tkanki nie pozwolą na równomierne rozproszenie leku w zdrowych, naprawdę zmniejszając jego maksymalną skuteczność.
• Po wybraniu punktu do wstrzyknięcia należy go przetrzeć chusteczkami alkoholowymi i pozostawić do wyschnięcia.
• Połóż dłoń na pośladku. W ten sposób jakościowo ograniczysz wymagany kwadrat do wstrzyknięcia.
• Szybko (aby pacjent nie miał nawet czasu na wyzdrowienie) i głęboko wejdź w igłę, pozostawiając zaledwie kilka milimetrów u samej podstawy. Odległość ta wyniesie około 1 centymetra.
• Lekko pociągnij zawór do siebie. Na pewno zrozumiesz, że nie dostałeś się do naczynia krwionośnego. Jeśli strzykawka napełnia się krwią, zastrzyk należy wykonać w innym miejscu.
• Powoli (nie spiesz się i nie wykonuj gwałtownych ruchów), naciśnij tłok i wstrzyknij lek. Jeśli wszystko zostanie wykonane szybko i beztrosko, strzykawka może podzielić tkanki i pojawi się guz lub krwiak.
• Następnie należy wyciągnąć igłę i przycisnąć serwetkę alkoholową do miejsca wstrzyknięcia (najlepiej trzymać ją, dopóki krew się nie zakrzepnie).

Jeśli zgodnie z instrukcjami lekarza konieczne jest wykonanie kilku wstrzyknięć z rzędu, najlepiej wstrzyknąć następny lek na sąsiedni pośladek lub cofnąć się nieco (tylko 2-3 cm) od miejsca poprzedniego wstrzyknięcia.

Jak samodzielnie wykonać zastrzyk w pośladek w domu

Jak zauważyłeś, przestrzegając prostych zaleceń, prawie każda rozsądna osoba może poradzić sobie z podaniem leku.

Jednak znacznie trudniej (z wielu dobrych powodów i okoliczności) wykonać dla siebie konieczny zastrzyk - procedura bardzo niewygodna, tym bardziej bolesna i przerażająca. Ale często pojawiają się takie krytyczne sytuacje, że po prostu nie ma innego wyjścia. Co wtedy zrobić?

Początkowo tak naprawdę potrzebujesz 100% determinacji. Rzeczywiście, ostateczny (jak większość nadziei) wynik będzie bezpośrednio zależeć od tego najważniejszego czynnika.

Wskazówka dla początkującego: bez względu na to, komu wstrzykniesz zastrzyk, bliskiej osobie lub sobie, upewnij się, że tkanki są maksymalnie rozluźnione. Jeśli pacjent jest bardzo napięty, bólu z pewnością nie da się uniknąć.

Oto tylko kilka zaleceń dotyczących samodzielnego wstrzykiwania w domu:

• Znajdź wolne miejsce w pokoju i lustro (najlepiej pełnej długości).
• Obróć w połowie do lustra i zmaksymalizuj punkt widzenia zamierzonego wstrzyknięcia..
• Nagie pośladki. Spróbuj przenieść ciężar i nacisk swojego ciała na przeciwną stronę punktu wstrzyknięcia. Druga noga powinna być jak najbardziej rozluźniona..
• Dokładnie przetrzyj skórę chusteczkami alkoholowymi (lub innymi dostępnymi środkami antyseptycznymi). Weź strzykawkę do ręki (jeśli jesteś leworęczny, a następnie w lewo, jeśli jesteś praworęczny, to w prawo).
• Ostrożnie trzymaj strzykawkę w stosunku do pośladka, a następnie szybko wstrzykuj, pozostawiając niezbędną (zalecaną o 1 centymetr) odległość między skórą a podstawą igły.
• Wstrzykuj wystarczająco powoli leki. Następnie ostrożnie wyjmij strzykawkę i ściśnij miejsce wstrzyknięcia ściereczką alkoholową, aż krew się skrzepnie.
• Z wielu powodów psychologicznych lub fizjologicznych samodzielne wstrzykiwanie jest dość problematyczne. Mimo wszystko tego rodzaju działania wymagają odwagi i zdecydowanie determinacji.

Porada dla początkującego: możliwe jest również wstrzyknięcie przepisanych leków do mięśnia naramiennego barku, ale ten punkt jest uważany za wyjątkowo bolesny i niewygodny.

Środki ostrożności lub jak zrobić zastrzyk w pośladek w domu dla dorosłych dla początkujących wideo

Istnieje szereg niezbywalnych (jak mówią ludzie, niepisane) zasad, których należy przestrzegać podczas wykonywania zastrzyków domięśniowych:

• Jeśli przepisano ci kilka zastrzyków dziennie, najlepiej wykonywać je na różnych pośladkach (najpierw w jednym, a następnie w drugim). To naprawdę zmniejsza ból i jakościowo zmniejsza uszkodzenie tkanki..
• Jeśli przez jakiś czas zaczną pojawiać się krwiaki (i najczęściej są po prostu nieuniknione), sieć jodu pomoże ci zmniejszyć negatywne uczucia.
• Należy dokładnie przestrzegać zasad bezpieczeństwa i nie używać ponownie wszystkich używanych urządzeń medycznych (strzykawek, waty, ampułek).

Te „dobre” wskazówki pomogą ci uniknąć niepotrzebnych problemów po wielodniowym cyklu zastrzyków.

Szyszki z zastrzyków na pośladkach: jak leczyć i co robić w podobnej sytuacji

Jeśli twoi bliscy lub pokazaliście drobne, ale wyjątkowo bolesne guzy po zastrzykach na pośladkach, leczenie tego problemu jest szybkie i łatwe. Oto tylko kilka skutecznych sposobów:

1. Siatka jodu medycznego. Siatka jodu na dupie jest znana wielu ludziom od dzieciństwa. Aby wykonać plan, należy ostrożnie zanurzyć watę w jodzie i narysować kratkę (za pomocą lekkich i łatwych pociągnięć) na pośladkach.
2. Maść terapeutyczna Aby natychmiast wyleczyć manifestacyjne szyszki, konieczne jest pocieranie maści heparynowej około 2-3 razy dziennie. Możliwe jest również wykonywanie okładów z maści terapeutycznej Wiszniewskiego. Aby to zrobić, nałóż maść na gazę i nałóż na pośladek na kilka godzin. W takim przypadku bez wątpienia napraw za pomocą opaski. Powtarzaj procedurę codziennie, aż żądany guz zniknie całkowicie.
3. Płyny Zastrzyki często powodują zaciśnięcie i zasinienie skóry. Sam zastrzyk nie powoduje dużych obrażeń, ale ciągłemu wprowadzaniu leków towarzyszy manifestacja bolesnych krwiaków. Do szybkiego leczenia nieprzyjemnych konsekwencji często stosuje się dimeksyd. Zgodnie z instrukcjami konieczne jest rozcieńczenie leku przegotowaną wodą (1 do 10 proporcji zalecanych przez ekspertów), zwilżenie gazy w tym roztworze i przymocowanie do miejsca nakłucia. Musisz trzymać ten balsam przez około 20-30 minut, a samą procedurę należy powtarzać dwa razy dziennie.
4. Środek ludowy. Dla osoby żyjącej we współczesnym świecie bardzo przydatna jest wiedza na temat środków ludowej do leczenia krwiaków i guzów po zastrzykach. Tarta marchewka i relaksujące kompresy z liści kapusty są idealne do radzenia sobie z nimi. Pomocny jest również zwykły wiejski ser wiejski i liście aloesu..

W rezultacie bezpiecznie przejdziesz cały kurs po wstrzyknięciu domięśniowym i może nawet nie zauważyć żadnych skutków ubocznych na twoje ciało.

Możliwe komplikacje w procesie samodzielnego wykonywania zastrzyków

Istnieje skromna możliwość, że po wstrzyknięciu mogą pojawić się pewne komplikacje (jeśli powyższe zasady i zalecenia nie będą przestrzegane). Oto tylko kilka z nich:

• Domięśniowy lek dostanie się do krwioobiegu. Zapobieganie tego rodzaju problemom jest dość proste: musisz pociągnąć tłok strzykawki medycznej na siebie, widząc, że jest w niej krew.
• Pojawiają się pieczęcie o bolesnej naturze. Najczęściej dzieje się tak przy złej jakości leczeniu dłoni lub miejsca wstrzyknięcia za pomocą środków antyseptycznych i przy ciągłych zastrzykach w tym samym miejscu. Dotyczy to szczególnie magnezji lub leków oleistych.
• Manifestacja reakcji alergicznych. Swędzenie, zaczerwienienie, wysypka i inne objawy alergii wskazują tylko, że lek najprawdopodobniej powinien zostać anulowany (lub natychmiastowe zastąpienie innym, podobnym lekiem).

Ale nie panikuj z góry. Trzeba tylko pamiętać, jak prawidłowo wykonać zastrzyk w pośladek w domu dla osoby dorosłej dla początkujących i to wszystko. Jeśli zastosujesz się do zasad bezpieczeństwa, na pewno nie będzie żadnych komplikacji, a cała procedura będzie doskonała.

Jak zrobić zastrzyk w pośladek?

Iniekcja domięśniowa jest jedną z najskuteczniejszych metod podawania leku, którą można stosować u dorosłych i dzieci. Domięśniowe iniekcje są zalecane w tych częściach ciała, w których znajduje się duży mięsień i nie ma rozgałęzień nerwów i dużych naczyń.

Jednym z tych miejsc jest pośladek. Po dostaniu się do tkanki mięśniowej lek tworzy skład substancji czynnej, która szybko dostaje się do krwioobiegu, rozprzestrzenia się po całym ciele i ma działanie terapeutyczne.

Powierzenie procedury domięśniowego podania leku jest lepsze dla specjalisty z wykształceniem medycznym. Jeśli nie jest to możliwe, możesz spróbować zrobić to sam. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę wszystkie zasady wykonywania wstrzyknięcia domięśniowego, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.

Funkcje iniekcji w pośladek

Znajomość podstawowych niuansów wstrzyknięcia pomoże przeprowadzić procedurę poprawnie, bezboleśnie i bezpiecznie. Rozważ następujące cechy zastrzyku w pośladku:

1. Sterylność. To jest klucz do sukcesu procedury. Ręce, miejsce wstrzyknięcia i wszystkie narzędzia do manipulacji należy traktować ostrożnie. Najlepiej byłoby używać jałowych rękawiczek. Jeśli nie, umyj dokładnie ręce mydłem. Zwykły alkohol nadaje się do dezynfekcji ampułek, narzędzi i skóry..
2. Wiek pacjenta. Podczas wykonywania wstrzyknięcia ważne jest, aby dostać się do mięśnia, dlatego jego grubość należy wziąć pod uwagę w zależności od wieku. Aby dokładnie dostać się do właściwej warstwy tkanek, podczas wykonywania zastrzyku osoba dorosła powinna lekko rozciągnąć skórę, a dziecko ją złożyć. Ponadto takie podejście pomoże zmniejszyć dyskomfort po wstrzyknięciu..
3. Okresowość. Nie można wykonać wszystkich zastrzyków w jednym obszarze anatomicznym. Jest to obarczone tworzeniem się krwiaków, obrzękiem, rozwojem bólu. Jeśli chcesz wykonać więcej niż jeden zastrzyk w pośladku i wziąć cały kurs, musisz podnieść dwa lub trzy obszary na ciele i wykonać zastrzyki w nich jeden po drugim..
4. Wprowadzenie rozwiązań naftowych. Leki o tej konsystencji mają swoje tajemnice administracyjne. Charakteryzują się zatem zwiększoną lepkością. Przed wprowadzeniem roztworu olejowego do pośladka zaleca się podgrzanie leku. Aby to zrobić, możesz przytrzymać go przez pewien czas w źródle ciepła..
5. Szybkość podawania leku. Po nakłuciu tkanki nie należy natychmiast podawać całego leku. Musisz to zrobić płynnie, lepiej wstrzyknąć około 1-2 ml roztworu w 10 sekund, szczególnie jeśli pracujesz ze skoncentrowanym lekiem lub lekiem, którego wprowadzeniu towarzyszy silny ból.

Zgodność z tymi wszystkimi zasadami pomoże zrobić zastrzyk poprawnie i bez żadnych komplikacji..

Narzędzia i materiały do ​​wstrzyknięcia w pośladek?

Przed wstrzyknięciem należy przygotować wszystkie niezbędne narzędzia i materiały, aby były pod ręką. Będziesz potrzebować:

• mydło i ręcznik;
• alkohol lub inny środek antyseptyczny (do leczenia ampułek i skóry);
• strzykawki - 2 lub 5 ml, w zależności od ilości podanego leku;
• sterylne rękawiczki;
• waciki (krążki lub sterylne chusteczki);
• dodatkowe igły - będą wymagane, jeśli preparat ma konsystencję pudru i wymaga rozcieńczenia.

Ważne jest, aby pamiętać, że lekarze nie zalecają wstrzykiwania tą samą igłą, z którą przyjmuje się lek. Dlatego, jeśli to możliwe, należy to zrobić za pomocą nowej jałowej igły..

Jak nie pomylić się z wyborem miejsca wstrzyknięcia?

Ten etap jest jednym z najważniejszych, ponieważ nieprawidłowe określenie miejsca wstrzyknięcia może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta. Przede wszystkim należy wykluczyć prawdopodobieństwo wpadnięcia igły do ​​włókna lub naczynia nerwowego.

Podczas wykonywania wstrzyknięcia w pośladek odpowiednie jest jego zewnętrzne górne kwadrant. Jak to zdefiniować? Wystarczy wizualnie zobrazować duży krzyż, który podzieli cały pośladek na 4 części. Do wstrzyknięcia nadaje się tylko górna prawa część pośladka.

Jak przygotować się do wstrzyknięcia w pośladek?

1. Najpierw musisz przygotować wszystkie niezbędne narzędzia i materiały. Muszą zostać umieszczone na stole, aby wszystkie przedmioty były dostępne.
2. Procedurę należy wykonać w ciepłym i dobrze oświetlonym pomieszczeniu..
3. Pacjent powinien mieć skłonność do unikania napięcia mięśni. Pomoże to rozluźnić i zminimalizować ból podczas wstrzyknięcia w pośladek..
4. Następnie należy zwrócić uwagę na bezpieczeństwo wstrzyknięcia - w leczeniu dłoni, ampułek i skóry pacjenta. Wcześniej ręce należy dobrze umyć mydłem i wysuszyć, a następnie założyć rękawiczki. Jeśli nie są, konieczne jest dodatkowe leczenie skóry środkiem antyseptycznym.
5. Przechodzimy do przygotowania ampułek, które należy również potraktować alkoholem lub innym środkiem antyseptycznym, aby usunąć ewentualne patogenne mikroorganizmy. Należy pamiętać, że ampułkę należy przetworzyć przed i po otwarciu. I użyj do tego różnych wacików.
6. Po otwarciu ampułki z lekiem wyjmij strzykawkę z opakowania, podłącz ją do igły i wciągnij do niej roztwór. Następnie zaleca się zmianę igły na sterylną, a następnie uwolnienie pęcherzyków powietrza ze strzykawki. Możesz otworzyć igłę bezpośrednio przed włożeniem jej do mięśnia.
7. I ostatni - zabieg na skórę w miejscu wstrzyknięcia. Realizowany jest w dwóch etapach:
   • dezynfekcja szerokiego pola (cała górna zewnętrzna ćwiartka pośladka);
   • małe leczenie terenowe - bezpośrednio w obszarze planowanego wstrzyknięcia.

Następnie możesz przejść do wprowadzenia leku do pośladka.

Jak zrobić zastrzyk w pośladek?

Po wybraniu i przetworzeniu miejsca wstrzyknięcia możesz przejść bezpośrednio do jego wdrożenia. Jeśli nigdy wcześniej nie wykonywałeś takiej procedury, postaraj się zachować spokój. Nadmierne niepokoje zakłócą jedynie prawidłowy przebieg procesu..

Sekwencja wstrzyknięcia w pośladek:

• zdjąć nasadkę z igły i wziąć strzykawkę do prawej ręki;
• rozciągnij skórę lewą ręką;
• ostrym ruchem wbić igłę w pośladek na 2/3 jej długości pod kątem 90 °;
• zacznij podawać lek, naciskając tłok, rób to powoli i płynnie;
• następnie przymocuj sterylną serwetkę lub wacik zwilżony środkiem antyseptycznym do skóry w miejscu wstrzyknięcia i wyjmij igłę.

Odpady należy usunąć..

Jeśli musisz wykonać dwa wstrzyknięcia jednocześnie, lepiej wykonać je w różnych obszarach anatomicznych lub obserwować odległość między nakłuciami co najmniej 1–2 cm.

Jak podać dziecku zastrzyk w pośladek?

Dzieciom trudniej jest wykonywać zastrzyki, ponieważ boją się takich procedur. W rezultacie strach i panika, które się pojawiły, mogą łatwo przerodzić się w napad złości. Wtedy nie będzie możliwe dokończenie wstrzyknięcia.

Istnieją jednak pewne sekrety i sztuczki, które pomogą ci łatwo zrobić zastrzyk w pośladek dziecka, unikając łez i strachu.

1. Wzbudzić zainteresowanie. Pokaż mu ciekawą zabawkę lub ulubioną kreskówkę, aby jego uwaga nie koncentrowała się na twoich działaniach.
2. Nie pokazuj igły. Spędź cały trening, aby dziecko nie widziało igły i innych przedmiotów, które mogą go ostrzec.
3. Odwróć uwagę od wstrzyknięcia. Przed samym zastrzykiem lekko uderz dziecko papieżem, a następnie natychmiast włóż igłę. To również odwróci jego uwagę i pomoże uniknąć napięcia mięśni - bez tego warunku bardzo trudno jest wykonać prawidłowy zastrzyk..

Jak wstrzyknąć się w pośladek?

Wykonanie zastrzyku dla siebie jest trudniejsze, choćby dlatego, że dostanie się do właściwej części pośladka nie jest łatwe. Dlatego istnieje alternatywa - możesz wykonać sobie zastrzyk domięśniowy w zewnętrzne udo.

Środki przygotowawcze będą takie same jak przy wprowadzaniu narkotyków do pośladków. Wykonując procedurę, wykonaj następującą sekwencję:

• zająć pozycję siedzącą;
• rozluźnij nogę i odsłoń zewnętrzne udo;
• zastrzyk powinien być wykonany w środkowej trzeciej części uda;
• jeśli jesteś chudy lub boisz się nie dostać we właściwe miejsce, zbierz skórę w miejscu wstrzyknięcia w fałd;
• igła powinna być również włożona - 2/3 długości pod kątem 90˚.

Niebezpieczeństwo niewłaściwego wstrzyknięcia w pośladek?

Zgodność z techniką i zasadami wstrzykiwania domięśniowego zapewnia bezpieczeństwo zabiegu. Jeśli zostaną naruszone, mogą wystąpić poważne komplikacje. Wśród najczęstszych:

1. Infekcja. Przejawia się to bólem, obrzękiem, zaciśnięciem tkanki, zaczerwienieniem w miejscu wstrzyknięcia. Rozwija się, gdy niezgodność z zasadami antyseptyków.
2. Krwiak. Na skórze powstaje siniak o niebieskawym lub szkarłatnym odcieniu. Pojawia się, gdy technika wprowadzania igły jest nieprawidłowa..
3. Alergia. Przejawia się jako ogólne naruszenie samopoczucia, swędzenie, wysypka w miejscu wstrzyknięcia. Rozwija się z nietolerancją składników leku, dlatego należy stosować tylko leki przepisane przez lekarza.
4. Martwica. Pacjent jest zaniepokojony bólem, obrzękiem tkanek w miejscu wstrzyknięcia, a następnie pojawiają się wrzody, rany i błękit skóry. Ten stan rozwija się, gdy lek nie wchodzi do mięśnia, ale pod skórę.
5. Uszkodzenie nerwu kulszowego. Jeden z najbardziej niebezpiecznych powikłań, które mogą powodować naruszenie aktywności ruchowej osoby. Przejawia się jako ból w pośladku i na całej nodze, niemożność poruszania się. Występuje, gdy miejsce wstrzyknięcia jest wybrane nieprawidłowo..
6. Infiltrować. W miejscu wstrzyknięcia tworzy się pieczęć, ból jest niepokojący. Takie powikłanie rozwija się wraz ze stałym wprowadzaniem leku do tego samego anatomicznego miejsca.
7. Szok anafilaktyczny. Jest to stan, który zagraża nie tylko zdrowiu, ale także życiu pacjenta. Przejawia się to w uduszeniu, nasileniu duszności, poczuciu braku powietrza, utracie przytomności. W takim przypadku należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia. Wstrząs anafilaktyczny rozwija się jako reakcja na wstrzyknięty lek, najczęściej występuje z alergią na antybiotyki.

Tylko przestrzeganie wszystkich zasad i subtelności wykonywania wstrzyknięcia w pośladek sprawi, że procedura będzie nie tylko bezpieczna, ale również będzie miała pozytywny efekt terapeutyczny..

Kiedy robić zastrzyki w pośladek bez pomocy lekarza, nie jest tego warte?

Są sytuacje, w których nie możesz sam się wstrzyknąć.

Aby wykonać zastrzyk w pośladek, lepiej szukać pomocy u lekarza w takich warunkach:

• lek użyty do wstrzyknięcia pacjent podniósł się i nie skontaktował się ze specjalistą w celu umówienia się na wizytę;
• pacjent jest chory na zakażenia krwiopochodne - HIV, zapalenie wątroby i inne;
• lek zostanie podany po raz pierwszy, więc nie wiadomo, jak odbierze go ciało.

Wstrzyknięcie w pośladek to prosta procedura, która jest szeroko stosowana w leczeniu różnych chorób. Opanuj technikę jego realizacji pod kontrolą każdego. Ale jeśli martwisz się przed zastrzykiem, jeśli boisz się przeprowadzić manipulację, lepiej zaufać specjaliście. Uścisk dłoni, nadmierne podniecenie może doprowadzić do tego, że po prostu zapomnisz o jednym z etapów właściwego przygotowania i wstrzyknięcia w pośladek. I to jest już niebezpieczne dla zdrowia pacjenta.

Jak bezboleśnie wykonać zastrzyk w domu?

Jak zrobić zastrzyk domięśniowy w domu

Jeśli musiałeś zostać mimowolnie pielęgniarką domową - nie przejmuj się. Wykonanie zastrzyku nie jest zbyt trudne. Skorzystaj z naszych wskazówek, działaj spokojnie, delikatnie i ostrożnie - i jesteśmy pewni, że wszystko pójdzie dobrze.

Jak wybrać miejsce wstrzyknięcia

Zwykle lek wstrzykuje się do mięśnia, a następnie zastrzyki nazywane są domięśniowo.

Najlepszym miejscem jest górna zewnętrzna część pośladka.

Niewielka szansa, że ​​igła dostanie się do naczynia krwionośnego, nerwu lub kości. W przypadku zastrzyków domięśniowych substancja lecznicza wchłania się szybciej, ponieważ w mięśniach jest więcej naczyń krwionośnych niż w tkance podskórnej. Skurcze mięśni również przyczyniają się do szybszego wchłaniania. Ponadto leki, które podawane podskórnie powodują silny ból lub silne podrażnienie, można podawać domięśniowo..
Znacznie rzadziej lek wstrzykuje się pod skórę (informacje na ten temat muszą znajdować się na opakowaniu). Podskórne zastrzyki wykonuje się na zewnątrz barku, brzucha.

Jak otworzyć ampułkę, wybierz lek

Dokładnie sprawdź ampułkę, przeczytaj nazwę leku, jego ilość i datę ważności.

Wstrząśnij ampułką, aby lek spadł i spiłuj w punkcie przejścia od wąskiej do szerokiej części (w pudełku z lekiem znajduje się pilnik do paznokci).
Co zrobić, jeśli nie ma specjalnego pilnika do paznokci - przeczytaj nasze wskazówki.

Wytrzyj ampułkę bawełnianym wacikiem zwilżonym alkoholem i odłam końcówkę (lepiej owinąć ampułkę ręcznikiem papierowym - aby uchronić się przed przypadkowym przecięciem).

Zanurz igłę i strzykawkę w ampułce, pociągnij tłok do siebie i wyciągnij lek.

Jeśli masz fiolkę z suchym proszkiem, zadbaj o rozpuszczalnik (nazywa się to „wodą do wstrzykiwań”). Zebrać rozpuszczalnik z ampułki do strzykawki. Otwórz metalową zakrętkę butelki, wytrzyj gumową zakrętkę alkoholem i po przebiciu igłą wprowadź rozpuszczalnik. Wstrząsnąć fiolką, aby całkowicie rozpuścić proszek, odwrócić go do góry nogami, tak jak w przypadku ampułki i wlać roztwór do strzykawki. Następnie zmień igłę.

Teraz stuknij strzykawkę palcem, aby zebrać wszystkie pęcherzyki powietrza z górnej części strzykawki w jedną i stopniowo popychając tłok, „przepychając” pęcherzyk powietrza przez igłę. Pęcherzyk powietrza w strzykawce może prowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego należy zachować ostrożność.

Iniekcja
1. Przed wstrzyknięciem w pośladek pacjent powinien położyć się na brzuchu lub na boku - aby rozluźnić mięśnie. (Zalecane miejsce wstrzyknięcia jest wstępnie obmacywane, aby igła nie dostała się do uszczelnień, węzłów itp.)

2. Weź bawełniany wacik zwilżony alkoholem i wytrzyj miejsce wstrzyknięcia..

3. Wyjąć strzykawkę i trzymając ją z igłą do góry, lekko nacisnąć tłok, aby wydostało się powietrze - na igle powinna pojawić się kropla leku. (Upewnij się, że w strzykawce nie pozostały pęcherzyki powietrza!)

4. Następnie weź strzykawkę do prawej ręki. Jeśli wykonujesz zastrzyk dla osoby dorosłej, lewą ręką rozciągnij skórę w miejscu wstrzyknięcia (przeciwnie, u dzieci musisz złożyć skórę).

5. Weź dłoń za pomocą strzykawki i ostro, pod kątem prostym, włóż ją do mięśnia prawie 3/4 igły (nie do końca!).

6. Powoli naciskając tłok kciukiem prawej ręki, wprowadź lek (uwaga! Jeśli używasz przestarzałej strzykawki - dwuskładnikowej - jedną ręką, możesz nie być w stanie wykonać zastrzyku. W takim przypadku lepiej trzymać cylinder strzykawki prawą ręką i nacisnąć lewą tłok).

7. Użyj bawełnianego wacika zamoczonego w alkoholu, aby ścisnąć miejsce wstrzyknięcia i ostrym ruchem wyciągnij igłę, a następnie masuj dotknięty mięsień. Lek wchłania się szybciej, a alkohol dezynfekuje ranę.

Staraj się nie wstrzykiwać w to samo miejsce więcej niż 2 razy w tygodniu.
Jeśli zalecany jest cykl wstrzyknięć domięśniowych - naprzemiennie, po wstrzyknięciu w prawą stronę, następnie w lewą.

Najważniejsze jest, aby zawsze pamiętać o higienie. Zawsze używaj nowych zamkniętych strzykawek. Nigdy nie używaj strzykawki i igły.

Jak samodzielnie wstrzykiwać zastrzyki w pośladek

Podczas leczenia różnych chorób lekarze bardzo często przepisują kurs wstrzyknięcia. Zdolność do samodzielnego wstrzykiwania w domu znacznie ułatwia przeprowadzanie wysokiej jakości procedur terapeutycznych na czas. Nie każdy jest i nie zawsze może odwiedzić placówkę medyczną, aby uzyskać pomoc wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Dlatego znajomość podstawowych zasad prawidłowego wstrzykiwania pośladków jest przydatna dla każdej osoby.

Jeśli to możliwe, najlepiej jest podać zastrzyk dożylny pracownikowi medycznemu, ale każdy pacjent może samodzielnie wykonać zastrzyk domięśniowy, nawet samemu sobie.

Mięsień w okolicy pośladkowej ma dość dużą grubość, co umożliwia wstrzyknięcie bez uszkodzenia okostnej. Główne duże naczynia w okolicy pośladków sięgają głęboko, więc ryzyko ich uszkodzenia jest niewielkie w porównaniu z innymi mięśniami ludzkiego ciała.

Jak podawać zastrzyki

Każda osoba może wykonać zwykły zastrzyk domięśniowy, najważniejsze jest, aby jednocześnie nie bać się tego działania.

Co jest potrzebne do wstrzyknięcia

Aby wstrzyknąć domięśniowo lek, potrzebujesz:

• Wacik namoczony w roztworze mieszanki 96% alkoholu.
• Strzykawka jednorazowa, trójskładnikowa, o pojemności 2,5-11 ml. Objętość strzykawki powinna odpowiadać objętości leku przepisanej przez lekarza prowadzącego w celu leczenia określonej choroby.
• Lek przepisany domięśniowo.

Strzykawki do wstrzykiwań domięśniowych należy zakupić ze specjalnymi długimi igłami. Zastrzyki domięśniowe krótką igłą przeznaczone do wstrzyknięcia dożylnego i podskórnego, a także nie na całej długości igły są zabronione. W takim przypadku lek może dostać się pod skórę, a nie do mięśnia, co zagraża pacjentowi procesem zapalnym.

Lekarstwo do gotowania

Jeśli do iniekcji stosuje się suchy proszek, należy go najpierw rozcieńczyć nowokainą lub wodą destylowaną. Aby to zrobić, potrzebujesz dwóch igieł i jednej strzykawki.

Procedura przygotowania leku jest następująca:

1. Bierzemy ampułkę z roztworem. Zbieramy roztwór do strzykawki za pomocą pierwszej igły.
2. Przetrzyj bawełnianym wacikiem zwilżonym alkoholem, przetrzyj pokrywkę pojemnika proszkiem, a następnie wprowadź płyn do ampułki.
3. Wyjmujemy strzykawkę z ampułki i dobrze nią wstrząsamy, aż proszek całkowicie się rozpuści.
4. Ponownie zbieramy gotowy roztwór do strzykawki.
5. Następnie, bez zdejmowania nasadki, załóż nową igłę.

Jeśli wstrzyknięcie domięśniowe odbywa się za pomocą roztworu oleju, należy go nieco podgrzać w ciepłej wodzie przed podaniem. Nie pozwól, aby roztwór dostał się do krwi, w przypadku której po wprowadzeniu igły musisz nieco pociągnąć tłok do tyłu. Jeśli zauważysz krew w strzykawce (dostała się do naczynia krwionośnego), konieczna jest zmiana igły, powtórz operację ponownie. W przypadku braku krwi w strzykawce roztwór można podać pacjentowi.

Przygotowanie do iniekcji

Sekwencja działań jest następująca:

1. Dokładnie umyj ręce mydłem i wodą..
2. Ostrożnie usuń uszczelkę z metalowej folii z butelki z lekiem i wytrzyj korek roztworem alkoholu. Podczas pracy ze szklaną ampułką wytrzyj ją, a następnie potrząśnij, stukając paznokcie końcówką ampułki, aby pozbyć się pozostałej cieczy. Wytrzyj ponownie końcówkę ampułki alkoholem..
3. Wyjmij strzykawkę z opakowania. Bez zdejmowania nasadki z igły należy umieścić ją na strzykawce.
4. Ze specjalnym pilnikiem do ampułek, zwykle znajdującym się w każdym opakowaniu, przy dość silnym nacisku, narysuj kilka razy wzdłuż podstawy końcówki ampułki. Następnie, używając bandaża z gazy, musisz oderwać końcówkę.
5. Wciągnąć lek do strzykawki, usuwając osłonkę ochronną z igły.
6. Trzymając strzykawkę pionowo, delikatnie stuknij ją paznokciem, aby podnieść pęcherzyki powietrza. Następnie wyciśnij powietrze ze strzykawki, aż lek pojawi się na końcu igły. Obecność niewielkiej ilości powietrza nie stanowi dużego zagrożenia dla zdrowia, po prostu rozpuszcza się w tkankach.
7. Następnie zamknij igłę za pomocą nasadki. Podczas pracy z gumowym korkiem igła musi zostać wymieniona na nową przed wstrzyknięciem..

Miejsce wstrzyknięcia

Podczas wykonywania zastrzyku ważne jest, aby nie dotykać nerwu kulszowego, co może być bardzo szkodliwe dla zdrowia pacjenta, dlatego nie można popełnić błędu przy wyborze dokładnego miejsca wstrzyknięcia. Aby określić to miejsce, konieczne jest mentalne podzielenie regionu pośladkowego na cztery części. Musisz wstrzyknąć w górną skrajną ćwiartkę. Przy pierwszym wstrzyknięciu możesz wykonać znak za pomocą patyczka z waty zwilżonego jaskrawą zielenią lub jodem.

Zastrzyk najlepiej wykonać, gdy pacjent leży. Zastrzyk w tej pozycji przyniesie mniej bólu, ponieważ mięśnie będą bardziej rozluźnione niż podczas stania, a ryzyko złamania igły z nagłym skurczem mięśni zostanie zminimalizowane.

Zasady postępowania

1. Narysujemy wyimaginowany krzyż na pośladku, mentalnie dzieląc go na cztery części. Wytrzyj górny kwadrat bawełnianymi wacikami zwilżonymi alkoholem.
2. W prawej ręce bierzemy strzykawkę, a palcami lewej ręki ugniatamy skórę pośladków, co pomoże nieco zmniejszyć ból. Możesz wykonać silne uderzenie dłonią w pośladek, co nieco odwróci uwagę pacjenta i pozwoli krwi spłynąć do miejsca wstrzyknięcia, a następnie szybciej rozprowadzi lek w całym ciele. Skórę dziecka można złożyć.
3. Trzymamy strzykawkę tak wygodnie, jak to możliwe, pod kątem prostym do płaszczyzny skóry. Następnie, szybkim ruchem, wprowadzamy igłę do mięśnia nie do końca, ale ¾ długości igły. Gdy igła dostanie się do skóry, zwolnij fałdę i delikatnie odciągnij pręt strzykawki. Pojawienie się sygnałów krwi, że ma to wpływ na naczynie, będziesz musiał powtórzyć wszystkie kroki, po zmianie igły i strzykawki. W przypadku braku krwi kontynuujemy proces.
4. Lek wprowadzamy powoli naciskając pręt strzykawki kciukiem prawej ręki. Im wolniej podaje się lek, tym mniej prawdopodobne jest wystąpienie guza w miejscu wstrzyknięcia.
5. Za pomocą wacika zwilżonego alkoholem zaciskamy miejsce wstrzyknięcia i wyjmujemy igłę ostrym ruchem, pod kątem prostym. Ta operacja zapobiega przedostawaniu się infekcji do organizmu i pomaga zatrzymać krwawienie..
6. Następnie konieczne jest masowanie mięśnia dotkniętego zastrzykiem, co przyczynia się do lepszego wchłaniania leku i dezynfekuje ranę z igły.

Komplikacje po iniekcji

Przy odpowiednim przygotowaniu sam proces wstrzyknięcia nie stanowi żadnego szczególnego zagrożenia dla zdrowia pacjenta. Ale życie jest życiem i możliwe są w nim nieprzyjemne sytuacje, z którymi każdy może się zmierzyć.

Dlatego musisz wiedzieć o możliwych komplikacjach, które mogą czasem powstać z różnych powodów:

• Siniak, zwany przez personel medyczny krwiakiem, może wystąpić, gdy naczynie zostanie uszkodzone. Ta komplikacja jest uważana za najbardziej nieszkodliwą i nie wymaga specjalnego leczenia, często ustępuje sama.
• Infiltracja, lub prościej, zagęszczenie, może wystąpić w wyniku tego, że lek nie dostanie się do tkanki mięśniowej, ale do tkanki podskórnej tłuszczu. W takim przypadku proces resorpcji leku zajmuje dużo czasu, w niektórych sytuacjach nawet z powstawaniem ropni.
• Ropień (ropień) może być wywołany przez drobnoustroje, które dostały się pod skórę podczas wstrzyknięcia. Taka komplikacja nie jest już bezpieczna. Zaczerwienienie i obrzęk, często pulsujące bólem, są pierwszymi objawami takiej infekcji. Jeśli spotkasz się z lekarzem na czas, możesz pozbyć się zmiany za pomocą standardowego leczenia terapeutycznego, w przeciwnym razie istnieje ryzyko interwencji chirurgicznej.
• Uszkodzenie końca nerwu kulszowego. Prawdopodobieństwo takiej zmiany jest znikome, ale może wystąpić po wstrzyknięciu do dolnej lub środkowej części pośladków. W takim przypadku może wystąpić nawet paraliż kończyn, który będzie musiał zostać wyleczony przez neurologa.
• Reakcja alergiczna może pojawić się natychmiast w postaci zaczerwienienia, obrzęku lub swędzenia w miejscu wstrzyknięcia. W takich sytuacjach wymagane jest obowiązkowe odwołanie się do specjalisty..
• Zator powietrzny lub tłuszczowy.
• Drętwienie nóg lub pośladków.
• Złamanie mięśni.

Zastrzyk w pośladek

Bardzo często pojawiają się sytuacje, gdy pacjent jest zmuszony do samodzielnego wstrzyknięcia domięśniowego. Taka sytuacja jest możliwa, jeśli potrzebujesz pilnie zrobić zastrzyk, ale nikogo nie ma w pobliżu, a jeśli potrzebujesz codziennego zastrzyku, a nie ma czasu i możliwości odwiedzenia placówki medycznej. Aby było tak wygodnie, jak to możliwe, musisz wiedzieć, jak prawidłowo dźgnąć się w pośladki.

Wygodna pozycja wtrysku

Szczególnie ważnym warunkiem wykonania zastrzyku wysokiej jakości jest wygodna pozycja ciała. Opinia, że ​​zastrzyki można wykonać w dowolny mięsień nogi lub ramienia, jest błędna. Lekarze zalecają wstrzykiwanie do mięśnia pośladkowego, co znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo złej jakości tego działania..

Aby ten proces był bardziej kontrolowany, musisz najpierw poćwiczyć przed lustrem i ustalić, w której pozycji będzie najwygodniej wykonać zastrzyk. Leżenie na boku lub stanie w połowie drogi do lustra jest uważane za optymalne do przeprowadzania niezależnych zastrzyków.

Wszystkie materiały potrzebne do prawidłowego i bezpiecznego podawania leku powinny być pod ręką, ponieważ podczas wykonywania zastrzyku niewiele jest możliwości odwrócenia uwagi.

Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie urządzenia i zasady niezbędnego przygotowania do niezależnego wstrzyknięcia nie różnią się od wymagań, gdy zastrzyk jest podawany innej osobie.

Samodzielne wykonywanie zastrzyku

Aby nie uszkodzić nerwu kulszowego, należy wykonać zastrzyk w górnym zewnętrznym kwadracie urojonego znacznika na pośladku.

Procedura samodzielnego wstrzyknięcia:

1. Musisz zaakceptować pozycję ciała, którą wybrałeś dla siebie najbardziej komfortowo.
2. Weź strzykawkę z lekiem przygotowanym wcześniej w prawą rękę (jeśli jesteś praworęczny), ostrożnie odwróć i użyj lewej ręki, aby zrobić mały wałek ze skóry w miejscu wstrzyknięcia. Następnie skieruj strzykawkę igłą skierowaną prostopadle do skóry, gwałtownym ruchem do punktu wstrzyknięcia. Jeśli masz uczucie strachu, możesz wziąć głęboki oddech.
3. Po przekłuciu skóry musisz się zrelaksować. Następnie należy powoli wprowadzić lek, trzymając igłę za podstawę i naciskając kciukiem tłok strzykawki. Konieczne jest wprowadzanie leku powoli, aby wykluczyć możliwość stożka.
4. Po zakończeniu operacji podawania leku wacik zwilżony roztworem alkoholu jest mocno dociskany lewą ręką do miejsca wstrzyknięcia. W tym samym czasie ostrym ruchem wyjmujemy igłę prawą ręką. Delikatnie masuj skórę.

Zasady bezpieczeństwa

Pamiętaj, aby przestrzegać środków ostrożności:

• W razie potrzeby wykonać kilka wstrzyknięć w krótkim czasie, zaleca się naprzemienne miejsce wstrzyknięcia.
• Jeśli to możliwe, używaj importowanych strzykawek, ponieważ mają one ostrzejsze i cieńsze igły..
• Nie używać ponownie igły i strzykawki. Po użyciu strzykawkę należy wyrzucić..

Samodzielne wstrzyknięcie domięśniowe nie jest bardzo trudne, tylko konieczne jest przestudiowanie i prawidłowe przeprowadzenie wszystkich operacji w celu wyeliminowania niepożądanych efektów ubocznych.

Wideo

W naszym filmie znajdziesz szczegółowe instrukcje dotyczące samodzielnego wstrzykiwania.

Jak zrobić zastrzyk domięśniowo i podskórnie

Lekarze nazywają zastrzyk zastrzykiem, co z łaciny tłumaczy się jako „zastrzyk”. Lek natychmiast dostaje się do krwioobiegu i szybko osiąga cel. Dlatego zastrzyki są przepisywane w ostrych przypadkach, a także w bardziej lub mniej poważnych stanach. Kolejną zaletą zastrzyków jest to, że lek nie podrażnia żołądka, nie działają na niego soki trawienne. Dlatego bez żadnego ryzyka są przepisywane osobom cierpiącym na zapalenie żołądka i wrzody.

• Zwykle lek wstrzykuje się do mięśnia, a następnie zastrzyki nazywane są domięśniowo. Najlepszym miejscem jest górna zewnętrzna część pośladka. Niewielka szansa, że ​​igła dostanie się do naczynia krwionośnego, nerwu lub kości.
• Znacznie rzadziej lek wstrzykuje się pod skórę (informacje na ten temat muszą znajdować się na opakowaniu). Zastrzyki podskórne wykonuje się w zewnętrznej części barku lub w żołądku (insulina).

Jak samodzielnie wykonać zastrzyk

Przejdźmy przez tę prostą procedurę. Zaczniemy od kroków przygotowawczych - jak napełnić strzykawkę i co zrobić z roztworem leku:

1. Dokładnie sprawdź ampułkę, przeczytaj nazwę leku, jego ilość i datę ważności.
2. Potrząśnij nim, aby lek opadł, i opiłuj przejście od wąskiej do szerokiej części (w pudełku z lekiem znajduje się pilnik do paznokci).
3. Wytrzyj ampułkę bawełnianym wacikiem zwilżonym alkoholem i odłam końcówkę.
4. Opuść igłę i strzykawkę do ampułki i trzymając ją dwoma palcami podnieś dno do góry.
5. Pociągnij tłok i weź lek.
6. Załóż nasadkę na igłę. Jeśli masz butelkę z suchym proszkiem, zadbaj o rozpuszczalnik (nazywa się to „wodą do wstrzykiwań”).
7. Zebrać rozpuszczalnik z ampułki do strzykawki.
8. Otwórz metalową zakrętkę butelki, wytrzyj gumową zakrętkę alkoholem i po przebiciu igłą wprowadź rozpuszczalnik.
9. Wstrząśnij butelką, aby proszek całkowicie się rozpuścił, odwróć go do góry nogami, tak jak w przypadku ampułki, i wlej roztwór do strzykawki.
10. Następnie zmień igłę bez zdejmowania nasadki.
11. Włożyć strzykawkę z powrotem do torby.
12. Oderwij trzy małe kawałki z opakowania sterylną watą bawełnianą i nie usuwaj całkowicie papieru, a jedynie narożnik - aby pozostała wata pozostała sterylna.
13. Zwilżyć wszystkie trzy włókniny alkoholem i włożyć je do torby ze strzykawką.

Najważniejszą rzeczą

Porozmawiajmy teraz o tym, jak bezpośrednio wstrzykiwać:

Przed wstrzyknięciem w pośladek pacjent powinien położyć się na brzuchu lub na boku - aby rozluźnić mięśnie.

• Weź dwa runa i z kolei nasmaruj miejsce wstrzyknięcia alkoholem.
• Wyjąć strzykawkę i trzymając ją z igłą do góry lekko nacisnąć tłok, aby wydostało się powietrze.
• Następnie weź strzykawkę do prawej ręki, trzymając mały palec za kaniulę igły. Jeśli wykonujesz zastrzyk dla osoby dorosłej, lewą ręką rozciągnij skórę w miejscu wstrzyknięcia (przeciwnie, u dzieci musisz złożyć skórę).
• Weź dłoń za pomocą strzykawki i ostro, pod kątem prostym, wbij ją w mięsień prawie na całej długości, ale nie do samego końca. Jeśli - pah, pah! - igła pęknie, łatwo będzie ją usunąć za pomocą końcówki.
• Powoli naciskając tłok lewą ręką, wprowadź lek.
• Naciśnij miejsce wstrzyknięcia trzecim wacikiem i szybko usuń igłę, a następnie masuj dotknięty mięsień. Lek wchłania się szybciej, a alkohol dezynfekuje ranę.

Zastrzyki podskórne można wykonywać w dowolnej pozycji pacjenta, wygodniej jest stać. Strzykawkę pobiera się tak, aby palec wskazujący spoczywał na kaniuli. Lewą ręką na górze złóż skórę w fałd, a prawą ręką wprowadź igłę pod kątem 45 stopni, ale znowu nie do końca. Naciśnij miejsce wstrzyknięcia wacikiem i wyjmij igłę.

Małe sztuczki

Wprowadzanie zastrzyków nie jest łatwe: potrzebujesz wytrzymałości charakteru, a także znajomości małych sztuczek:

1. Lek należy przyjmować tuż przed wstrzyknięciem, a nie przed czasem, jak to często bywa w naszych szpitalach. W przeciwnym razie może ulec rozkładowi, a strzykawka może się zarazić..
2. W żadnym wypadku nie należy ponownie używać strzykawki - należy wprowadzić infekcję!
3. Przed wprowadzeniem roztworu oleju (np. Kamfory) ogrzej ampułkę w letniej wodzie do temperatury ciała.
4. Po włożeniu igły pociągnij tłok do siebie (sprawdź, czy igła dostała się do naczynia krwionośnego). Jeśli krew nie pojawi się, możesz podać lek. W przeciwnym razie lepiej jest grać bezpiecznie i powtórzyć zastrzyk z inną igłą..

Pamiętaj: oleisty roztwór we krwi jest wyjątkowo niebezpieczny!

Nie rób tego!

Frywolne podejście do zastrzyków nie przyniesie dobrych rezultatów. Pracując jako lekarz i nauczając studentów pielęgniarstwa, byłem świadkiem wielu różnych błędów:

• Pielęgniarki nieuważnie czytają nazwę leku i podają pacjentowi niewłaściwy lek. Konieczne jest natychmiastowe nałożenie lodu na miejsce wstrzyknięcia (zimno zmniejszy wchłanianie) i uważne monitorowanie pacjenta przez godzinę. Jeśli stan się pogorszy, wezwać lekarza.
• Biorąc strzykawkę i zbierając lekarstwa, pielęgniarki dotykają igły palcami, upuszczają ją na podłogę, nie zakrywają jej nasadką. Igła ulega zakażeniu, w miejscu wstrzyknięcia pojawia się ropień.
• Jeśli weźmiesz krótką igłę do wstrzyknięć domięśniowych lub wprowadzisz ją powierzchownie, nie dostanie się ona do mięśnia, ale pod skórę. Wkrótce pojawi się pieczęć, która może ropieć. Dlatego, chociaż nie ma zaczerwienienia i bólu, pośpiesz się, aby położyć podkładkę grzewczą - pomoże to rozwiązać pieczęć.
• Aby zaoszczędzić czas, jeden uczeń nie położył pacjentów, ale wstrzyknął im stojąc. W tej pozycji mięśnie słabo się rozluźniają i nic dziwnego, że raz złamał igłę. Na szczęście jej czubek wystawał z pośladków, a nieszczęsna pielęgniarka z łatwością wyciągnęła igłę.
• Jeśli wybierzesz niewłaściwe miejsce, możesz dostać się do nerwów, a wtedy twój pacjent będzie musiał być leczony przez długi czas przez neurologa.
• Jeśli wejdziesz do naczynia, krew będzie płynąć z rany. Naciśnij go bawełnianym wacikiem z alkoholem i przytrzymaj przez pięć minut. Częściej krew przepływa pod skórą, tworzy się duży siniak. Natychmiast dołącz lód, a drugiego dnia - podkładkę grzewczą, aby siniak zniknął szybciej.

Uważaj, jeśli wiesz, że dana osoba jest uczulona. Szczególnie często jest to spowodowane antybiotykami. Skrajną formą alergii jest wstrząs anafilaktyczny. Objawami tego groźnego powikłania są zaczerwienienie, wysypka, swędzenie, duszność, wymioty i skurcze. Pilnie wezwij pogotowie!

Jak robić zastrzyki?

Substancje lecznicze mogą dostać się do organizmu na różne sposoby. Najczęściej leki są przyjmowane doustnie, to znaczy przez usta. Istnieją również pozajelitowe drogi podawania, które obejmują metodę iniekcji. Dzięki tej metodzie odpowiednia ilość substancji szybko dostaje się do krwioobiegu i jest przenoszona do „punktu” aplikacji - chorego narządu. Dzisiaj skupimy się na algorytmie wykonywania wstrzyknięcia domięśniowego, który jest częściej określany jako „zastrzyk”.

Zastrzyki domięśniowe są gorsze niż zastrzyki dożylne (infuzja) pod względem szybkości, z jaką substancja dostaje się do krwioobiegu. Jednak wiele leków nie jest przeznaczonych do podawania dożylnego. Domięśniowo można wprowadzić nie tylko roztwory wodne, ale także oleiste, a nawet zawiesiny. W ten pozajelitowy sposób najczęściej podaje się leki..

Jeśli pacjent jest w szpitalu, nie ma żadnych pytań dotyczących wykonywania zastrzyków domięśniowych. Ale kiedy domięśniowo osoba przepisuje leki, a on nie leży w szpitalu, pojawiają się tutaj trudności. Pacjentom można zaproponować udanie się do kliniki na zabiegi. Jednak każda podróż do kliniki stanowi zagrożenie dla zdrowia, które polega na możliwości zakażenia, a także na negatywnych emocjach oburzonych pacjentów w kolejce. Ponadto, jeśli osoba pracująca nie jest na zwolnieniu lekarskim, po prostu nie ma wolnego czasu w godzinach sali zabiegowej.

Umiejętności wstrzyknięcia domięśniowego mogą znacznie pomóc w utrzymaniu zdrowia gospodarstw domowych, a w niektórych sytuacjach uratować życie..

Korzyści z zastrzyku domięśniowego

• dość szybkie uwalnianie leku do krwi (w porównaniu z podskórnym);
• można podawać wodne, oleiste roztwory i zawiesiny;
• dozwolone jest wprowadzanie substancji drażniących;
• można podawać preparaty depot, które dają przedłużony efekt.

Wady zastrzyku domięśniowego

• samodzielne wstrzyknięcie jest bardzo trudne;
• ból związany z wprowadzaniem niektórych substancji;
• wprowadzenie zawiesin i roztworów olejowych może powodować ból w obszarze iniekcji z powodu powolnego wchłaniania;
• niektóre substancje wiążą się z tkankami lub wytrącają się po podaniu, co spowalnia wchłanianie;
• ryzyko uderzenia w nerw igłą strzykawki, która go zrani i spowoduje silny ból;
• niebezpieczeństwo przedostania się igły do ​​dużego naczynia krwionośnego (szczególnie niebezpieczne podczas wstrzykiwania zawiesin, emulsji i roztworów olejowych: jeśli cząstki substancji dostaną się do ogólnego krwioobiegu, może dojść do zatkania ważnych naczyń)

Niektóre substancje nie są podawane domięśniowo. Na przykład chlorek wapnia spowoduje zapalenie i martwicę tkanek w miejscu wstrzyknięcia..

Wstrzyknięcia domięśniowe wykonuje się w obszarach, w których występuje wystarczająco gruba warstwa tkanki mięśniowej, a także małe prawdopodobieństwo dostania się do nerwu, dużego naczynia i okostnej. Te obszary obejmują:

• Region glutealny;
• przednia powierzchnia uda;
• tylna powierzchnia ramienia (znacznie rzadziej stosowana do wstrzykiwań, ponieważ można dotknąć nerwów promieniowych i łokciowych, tętnicy ramiennej).

Najczęściej podczas wstrzyknięcia domięśniowego „celują” w okolicę pośladkową. Pośladek jest mentalnie podzielony na 4 części (kwanty) i wybrana jest górna zewnętrzna ćwiartka, jak pokazano na rysunku..

Dlaczego dokładnie ta część? Minimalne ryzyko tworzenia nerwu kulszowego i kości.

Wybierz strzykawkę

• Strzykawka musi pasować do ilości wstrzykniętej substancji..
• Strzykawki do wstrzyknięć domięśniowych za pomocą igły mają rozmiar 8-10 cm.
• Objętość roztworu leku nie powinna przekraczać 10 ml.
• Wskazówka: wybierz strzykawki z igłą o długości co najmniej 5 cm, zmniejszy to ból i zmniejszy ryzyko pieczęci po wstrzyknięciu.

Przygotuj wszystko, czego potrzebujesz:

• Sterylna strzykawka (przed użyciem należy zwrócić uwagę na integralność opakowania);
• Ampułka / butelka z lekiem (konieczne jest, aby lek miał temperaturę ciała, w tym celu można go najpierw trzymać w dłoni, jeśli lek był przechowywany w lodówce; roztwory olejowe ogrzewano w łaźni wodnej do temperatury 38 stopni.);
• Waciki bawełniane;
• Roztwór antyseptyczny (medyczny roztwór antyseptyczny, alkohol borowy, alkohol salicylowy);
• Opakowanie na zużyte akcesoria.

Algorytm wtrysku:

1. Pacjent leży na brzuchu lub na boku. Nogi powinny być wyprostowane, mięśnie jak najbardziej rozluźnione. Nie wstrzykiwać w pozycji stojącej pacjenta, jak w takim przypadku igła strzykawki może spaść z rękawa.
2. Myć ręce mydłem 2 razy; bez wycierania traktuj je roztworem antyseptycznym. Noś gumowe rękawiczki i traktuj je antyseptycznie.
3. Na przygotowanej ampułce / fiolce przeczytaj nazwę, datę ważności, sprawdź, czy nie ma pęknięć w szkle, wtrąceń mechanicznych, oceń przezroczystość roztworu (jeśli nie jest to zawiesina).
4. Przesuń kilkakrotnie palec wzdłuż końcówki ampułki, aby usunąć z niej roztwór. Używając specjalnego pilnika do ampułek, ostrożnie go opiłuj. Wytrzyj ampułkę bawełnianym wacikiem zwilżonym środkiem antyseptycznym, a następnie chwyć końcówkę kawałkiem bawełny i odłam ją.
5. Wyjąć strzykawkę, założyć igłę. Aby zachować sterylność, zaleca się stosowanie różnych igieł do przepisywania i wstrzykiwania (w tym celu stosuje się 2 jałowe strzykawki lub strzykawkę z 2 igłami). Należy to szczególnie zauważyć, gdy butelka ma gumowy korek, a także podczas rozcieńczania suchej masy w butelce wodą do wstrzykiwań (w tym drugim przypadku wskazane jest, aby taki zastrzyk wykonał pracownik służby zdrowia).
6. Wciągnąć lek do strzykawki, umieszczając igłę w ampułce / fiolce i pociągając tłok. Nie dotykać zewnętrznej powierzchni ampułki / fiolki igłą.
7. Usunąć igłę z lekiem i założyć igłę do wstrzykiwań.
8. Usunąć powietrze ze strzykawki, naciskając tłok..
9. Traktuj skórę w miejscu podania bawełnianym wacikiem zanurzonym w środku antyseptycznym od góry do dołu.
10. Palcem wskazującym i kciukiem lewej ręki rozciągnij skórę w miejscu wstrzyknięcia; przeciwnie, gdy pacjent jest wyczerpany, złóż.
11. Weź strzykawkę do prawej ręki, przymocuj rękaw igły małym palcem. Łatwy i szybki ruch pod kątem 90 stopni. włóż igłę 2/3 długości. Lewą ręką pociągnij delikatnie tłok strzykawki do siebie, aby zapobiec dostaniu się igły do ​​naczynia krwionośnego: jeśli krew dostała się do cylindra strzykawki, należy wyjąć strzykawkę i ponownie wstrzyknąć.
12. Wprowadź rozwiązanie, powoli naciskając tłok lewą ręką.
13. Wciśnij wacik nasączony alkoholem w miejsce wstrzyknięcia i szybko wyjmij igłę bez zmiany prostopadłego położenia strzykawki.
14. Złożyć zużyty sprzęt w przygotowanej torbie, umyć ręce.
15. Po wstrzyknięciu nie zaleca się masowania miejsca wstrzyknięcia. Pacjent musi położyć się na kilka minut (szczególnie przy bolesnych zastrzykach).

Zastrzyki domięśniowe można wykonać niezależnie w przednią powierzchnię uda. Aby to zrobić, musisz trzymać strzykawkę pod kątem 45 stopni., Jak długopis do pisania. Jednak w tym przypadku bardziej prawdopodobne jest zranienie nerwu niż w przypadku podawania pośladkowego.

Jeśli nigdy nie robiłeś sobie zastrzyku i nawet nie widziałeś, jak to się robi, powinieneś skontaktować się z lekarzem. Wiedza teoretyczna bez wskazówek doświadczonego specjalisty jest czasem niewystarczająca. Czasami występują trudności psychologiczne, aby wprowadzić igłę w żyjącą osobę, szczególnie w osobę bliską. Przydatne jest ćwiczenie wstrzykiwania na powierzchniach, których odporność jest zbliżona do tkanki ludzkiej. Często używa się do tego gumy piankowej, ale lepiej nadają się warzywa i owoce - pomidory, brzoskwinie itp..

Zachowaj sterylność podczas wstrzykiwania i bądź zdrowy!