Zwapnienie to (synonim: petryfikacja, zwapnienie) osadzanie się kamieni wapiennych w tkankach głęboko wyczerpanych lub martwych. Zjawisko to rozwija się z różnych przyczyn: infekcji, urazów, zaburzeń metabolicznych i tak dalej..
Mechanizm rozwoju
Ten proces jest lokalny, to znaczy wpływa na określony obszar. Głównym powodem zwapnienia są zmiany tkanek, które powodują zwiększone wchłanianie wapnia (wapna) z płynu tkankowego i krwi. Głównym czynnikiem w rozwoju tego procesu jest alkalizacja pożywki, a także wzrost aktywności enzymów uwalnianych z martwych tkanek. Przy dystroficznym typie zwapnienia dochodzi do tworzenia się skamieniałości w tkankach (nagromadzenie wapna o różnych rozmiarach i gęstości kamienia).
Płatności występują w:
- przewlekłe ogniska zapalne;
- gruźlicze ogniska martwicze;
- miejsca śmierci komórki;
- gummah;
- zawały serca.
W przypadku płatków na opłucnej „opancerzone płuca” są napompowane, na osierdzie - „serce pancerne”.
Klasyfikacja
1. Zgodnie z etiologią:
- traumatyczny;
- nikczemny;
- zapalny.
2. Według lokalizacji:
- zwapnienie mózgu;
- skamienienie stawów, wiązadeł;
- zwapnienie naczyń krwionośnych i tak dalej.
3. Zgodnie z lokalizacją petrificates w określonym układzie (części) ciała:
- zwapnienia w tkankach / narządach układu sercowego i naczyniach krwionośnych (krążeniowych i limfatycznych);
- petrificates w narządach / tkankach układu nerwowego;
- narządy oddechowe;
- układ mięśniowo-szkieletowy;
- układ moczowo-płciowy;
- Przewód pokarmowy i gruczoły;
- układ krwiotwórczy i narządy wewnątrz wydzielnicze;
- inne zwapnienia.
4. Zgodnie ze zdjęciem rentgenowskim:
- w postaci masywnych formacji regionalnych, które częściej zajmują część narządu (zwapnienie osierdzia lub opłucnej) lub (rzadziej) liczne petrificaty (z kostnieniem postępującego zapalenia mięśni);
- pojedyncze ogniska, które mogą być wielokrotne lub pojedyncze, duże lub małe (zwapnione ogniska gruźlicy płuc, zwapnione węzły chłonne itp.);
- petrificates w postaci kamieni (trzustkowy, żółciowy, ślinowy itp.)
Warto zauważyć, że zarówno zwapnienia regionalne, jak i ogniskowe mogą być narządowe (to znaczy zlokalizowane w jednym narządzie) lub ogólnoustrojowe (to znaczy być obecne w całym systemie).
5. Ponadto zwapnienie może być:
- fizjologiczny, to znaczy rozwijający się z powodu starzenia (inwolucji);
- patologiczny, rozwijający się w miejscach różnych nowotworów.
Przyczyny
Dystroficzne zwapnienie rozwija się w wyniku:
Zwapnienie przysadki
Zwapnienia to (jak wspomniano powyżej) powstawanie nagromadzeń nierozpuszczonych zwapnień w różnych narządach lub tkankach, w których takie sole nie powinny być zawarte normalnie.
Przyczyną zwapnienia szyszynki mogą być wrodzone patologie, różne infekcje i zaburzenia metaboliczne. Fizjologiczne zwapnienie szyszynki występuje najczęściej (40%) u pacjentów w wieku poniżej 20 lat. W tym przypadku w narządzie powstają zwarte nowotwory o średnicy do 1 cm.
W przypadku znacznych zwapnień warto je szczegółowo zbadać, ponieważ mogą one stać się podstawą nowotworów złośliwych. Dystroficzne (patologiczne) zwapnienie w szyszynce występuje z powodu urazów, chemioterapii, niedokrwienia itp. I charakteryzuje się odkładaniem cholesterolu i wapna w nowotworach.
Zwapnieniu szyszynki towarzyszy dysfunkcja tej ostatniej, która może wywołać rozwój raka, stwardnienia rozsianego i schizofrenii, z powodu blokady syntezy melatoniny. Wypełnienie szyszynki (zwapnienie) kalcynami zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia wyczerpania nerwowego, lęku, depresji i patologii żołądkowo-jelitowych.
Wapnienie więzadła
Zwapnienie więzadeł jest dość powszechnym zjawiskiem związanym ze związanymi z wiekiem zmianami w ciele, urazami i stanami zapalnymi. Zwapnienie więzadła często przebiega bezobjawowo i jest wykrywane przypadkowo w badaniach radiologicznych..
Podobnym procesom mimowolnym w chrząstce i wiązadłach podczas zwapnienia stawów towarzyszy utrata właściwości amortyzujących, plastyczności i elastyczności stawów.
Najczęściej zwapnienie ścięgien rozwija się w kręgosłupie (spondyloza deformująca kręgosłup szyjny / lędźwiowy) z powodu łez w obszarze przyczepienia włóknistego pierścienia i podłużnego więzadła kręgowego do krawędzi kręgu, w wyniku czego dysk międzykręgowy zostaje przemieszczony, rozrywając więzadło z kręgów. W tym miejscu rozwija się zwapnienie / kostnienie..
Ponadto podobne procesy często występują w stawach kostnych kręgosłupa (9-10 żeber), stawach biodrowych i paliczkowych (węzły Eberden i Bouchard), co jest lokalną demonstracją starzenia się organizmu.
Ostrogi
Zwapnienie ścięgien w punktach ich przyczepienia do kości, które mają wygląd kolców i szczytów, nazywa się ostrogami. Podobne formacje powstają w kościach miednicy, łokciowej, potylicznej, kości piętowej.
Przyczyną zwapnienia w tym przypadku są procesy zapalne, aktywność fizyczna i zmiany związane z wiekiem. Ostroga piętowa jest najczęściej diagnozowana (w miejscu przyczepienia ścięgna Achillesa).
Tworzeniu się ostrogi często towarzyszy ból i ograniczenie ruchu, radiogramy stopy ukazujące deformacje stopy, zastępujące tkanki miękkie tłuszczem i przekształcające ścięgna w tkankę kostną.
Zwapnienie zastawki
- Zwapnienie zastawki aortalnej. Przyczyną tej choroby jest reumatyczne zapalenie zastawek, prowadzące do zmian zwyrodnieniowych w tkankach. Klapy zaworów są zdeformowane i lutowane razem. Jednocześnie występuje na nich zwapnienie, które nakładają się na usta aorty. W niektórych przypadkach proces rozciąga się na przegrodę międzykomorową, guz zastawki mitralnej i ścianę komory (po lewej). W rezultacie rozwija się niewydolność aorty..
Zwapnienie naczyń
- Zwapnienie aorty. Rozwija się u pacjentów w wieku powyżej 60 lat. Klinika choroby zależy od poziomu uszkodzenia naczynia.
- Zwapnienie naczyń mózgowych. Zwapnienie jest w tym przypadku synonimem miażdżycy. Z powodu gromadzenia się lipidów na ścianach dochodzi do niewydolności krążenia mózgu, obarczonej rozwojem udarów mózgu, demencji itp..
- Zwapnienie tętnic wieńcowych. W tym przypadku cholesterol i tłuszcze osadzają się na ścianach tych naczyń, to znaczy tworzą się blaszki miażdżycowe, co prowadzi do utraty elastyczności i zmiany kształtu naczynia, w wyniku czego zaburzony jest dopływ krwi do mięśnia sercowego, aw przypadku całkowitego zachodzenia światła, martwica tkanek.
Zwapnienie mózgu
Zwapnienie może wpływać na różne struktury mózgu:
- kora większych półkul;
- naczynia mózgowe;
- twarda skorupa.
Takie zmiany rozwijają się z różnych przyczyn, z których głównymi są:
- Wcześniejsze lub istniejące infekcje (gruźlica, pęcherzyca, HIV).
- Zakażenia wewnątrzmaciczne (wrodzone) (LATARKA).
- Kontuzje.
- Miażdżyca.
- Zapalenie.
- Guzy.
- Zaburzenia metaboliczne, hormonalne.
Klinika
Objawy zwapnienia zależą od lokalizacji i rozpowszechnienia procesu..
Tak więc zwapnienie szyszynki przebiega bezobjawowo, a odkładanie się wapna w innych strukturach mózgu charakteryzuje się wyraźnymi objawami neurologicznymi, a uszkodzenie naczyń mózgowych prowadzi do udarów i innych niebezpiecznych konsekwencji.
Zwapnienie: leczenie
Leczenie zwapnienia zależy od lokalizacji i częstości procesu, a także nasilenia objawów i wieku pacjenta.
- Aby znormalizować metabolizm wapnia, zaleca się przywrócenie równowagi wapnia i magnezu we krwi. Magnez kontroluje spożycie wapnia i rozpuszcza zwapnienia, a także pomaga usunąć nadmiar pierwiastków śladowych i jego właściwe wchłanianie. Dlatego pacjentowi oprócz leków moczopędnych zaleca się przyjmowanie preparatów magnezowych.
- Zgodność z dietą. Pacjent powinien unikać pokarmów wzbogaconych w wapń (warzywa, mleko itp.) I witaminę D..
- W przypadku masywnych ognisk zwapnienia (w szczególności na skórze i tkance podskórnej) zaleca się ich leczenie chirurgiczne.
Zapobieganie
Środki zapobiegawcze sprowadzają się do identyfikacji (diagnozy), odpowiedniego i terminowego leczenia infekcji, guzów i urazów, korekcji zaburzeń metabolicznych i hormonalnych; odpowiednie odżywianie; regularne oddawanie krwi w celu ustalenia ilości wapnia, a wraz z jego nadmiarem - w celu wyjaśnienia przyczyn tego stanu i wyznaczenia odpowiedniego leczenia.
Zwapnienie tkanek miękkich
Zwapnienie - ICD 9 275.4275.4 MeSH D002114 D002114 Zwapnienie to tworzenie się złogów soli wapnia w dowolnej tkance miękkiej lub... Wikipedia
zwapnienie - zwapnienie Słownik rosyjskich synonimów. zwapnienie n., liczba synonimów: 3 • choroba (339) •... Słownik synonimów
KALKINOZA - osadzanie się zwapnień soli wapnia w tkankach, które normalnie ich nie zawierają. Występuje jako niezależna choroba (rodzaj dystrofii mineralnej), jako wynik martwicy, zakrzepicy itp.... Big Encyclopedic Dictionary
zwapnienie - osadzanie się zwapnień soli wapnia w tkankach, które normalnie ich nie zawierają. Występuje jako niezależna choroba (rodzaj dystrofii mineralnej), jako wynik martwicy, zakrzepicy itp. * * * Zwapnienie kaliny, odkładanie się zwapnienia...... Słownik encyklopedyczny
zwapnienie - (kalcynoza; wapń + oz; syn.: zwapnienie, zwapnienie) odkładanie się soli wapnia w tkankach organizmu... Duży słownik medyczny
Zwapnienie to zwapnienie, osadzanie się soli wapnia w tkankach i narządach, które zwykle nie zawierają ich w stanie nierozpuszczonym. U osób starszych wapno osadza się w chrząstkach żeber i krtani; jako zjawisko fizjologiczne ziarna piasku...... Wielka radziecka encyklopedia
KALKINOZA - osadzanie się zwapnień soli wapnia w tkankach, które normalnie ich nie zawierają. Spełnia się jako samodzielny. choroba (rodzaj dystrofii mineralnej), jako wynik martwicy, zakrzepicy itp.... Nauki przyrodnicze. Słownik encyklopedyczny
zwapnienie - calcin oz, i... rosyjski słownik ortograficzny
KALKINOZA - zwapnienie, tak samo jak petryfikacja... Słownik encyklopedyczny weterynarii
zwapnienie - (2 m)... Słownik ortograficzny języka rosyjskiego
Objawy zwapnienia tkanek miękkich
Mechanizm rozwoju
Ten proces jest lokalny, to znaczy wpływa na określony obszar. Głównym powodem zwapnienia są zmiany tkanek, które powodują zwiększone wchłanianie wapnia (wapna) z płynu tkankowego i krwi. Głównym czynnikiem w rozwoju tego procesu jest alkalizacja podłoża, a także wzrost aktywności enzymów uwalnianych z martwych tkanek.
Płatności występują w:
- przewlekłe ogniska zapalne;
- gruźlicze ogniska martwicze;
- miejsca śmierci komórki;
- gummah;
- zawały serca.
W przypadku płatków na opłucnej „opancerzone płuca” są napompowane, na osierdziu - „opancerzone serce”.
Tło rozwoju choroby
Ciało ludzkie zawiera 1 kg wapnia. Ponadto 99% z nich znajduje się w tkance kostnej, a 1% występuje w postaci roztworu. Jeśli wystąpi awaria i ten stosunek zostanie przekroczony, u osoby wystąpi zwapnienie. Z reguły zjawisko to występuje, gdy wapń w organizmie staje się zbyt duży i nie jest naturalnie wydalany.
Powszechnie uważa się, że wapń jest przydatnym pierwiastkiem. Tak jest, ale wszystko jest dobrze z umiarem. Co to jest - zwapnienie i jakie są jego przejawy?
Uszkodzenie naczyń przez tę chorobę występuje zgodnie z następującym schematem:
- Sole wapnia przechodzą ze stanu rozpuszczonego do krystalicznego i osadzają się na ścianach naczyń krwionośnych.
- Z czasem cała ich wewnętrzna część aorty i tętnic wieńcowych staje się „porcelaną”.
- W rezultacie naczynia tracą elastyczność i stają się bardzo delikatne. W tym stanie może dojść do pęknięcia naczyń krwionośnych w wyniku skoku ciśnienia krwi..
Następujące czynniki przyczyniają się do wystąpienia tej choroby:
- niestabilne przytarczyce;
- zaburzenia czynności nerek;
- ciężka choroba jelit;
- reumatyzm serca;
- zmiana pH;
- zaburzenie równowagi hormonalnej;
- genetyczne predyspozycje;
- niepowodzenia w procesach metabolicznych.
Dodatkowe warunki wstępne przyczyniające się do rozwoju tej choroby:
- wysoki poziom witaminy D;
- guzy nowotworowe;
- złe nawyki;
- otyłość;
- naprężenie
- obrażenia
- cukrzyca;
- nadciśnienie;
- miażdżyca;
- nieprawidłowości naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego.
Klasyfikacja
1. Zgodnie z etiologią:
- traumatyczny;
- nikczemny;
- zapalny.
2. Według lokalizacji:
- zwapnienie mózgu;
- skamienienie stawów, wiązadeł;
- zwapnienie naczyń krwionośnych i tak dalej.
3. Zgodnie z lokalizacją petrificates w określonym układzie (części) ciała:
- zwapnienia w tkankach / narządach układu sercowego i naczyniach krwionośnych (krążeniowych i limfatycznych);
- petrificates w narządach / tkankach układu nerwowego;
- narządy oddechowe;
- układ mięśniowo-szkieletowy;
- układ moczowo-płciowy;
- Przewód pokarmowy i gruczoły;
- układ krwiotwórczy i narządy wewnątrz wydzielnicze;
- inne zwapnienia.
4. Zgodnie ze zdjęciem rentgenowskim:
- w postaci masywnych formacji regionalnych, które częściej zajmują część narządu (zwapnienie osierdzia lub opłucnej) lub (rzadziej) liczne petrificaty (z kostnieniem postępującego zapalenia mięśni);
- pojedyncze ogniska, które mogą być wielokrotne lub pojedyncze, duże lub małe (zwapnione ogniska gruźlicy płuc, zwapnione węzły chłonne itp.);
- petrificates w postaci kamieni (trzustkowy, żółciowy, ślinowy itp.)
Warto zauważyć, że zarówno zwapnienia regionalne, jak i ogniskowe mogą być narządowe (to znaczy zlokalizowane w jednym narządzie) lub ogólnoustrojowe (to znaczy być obecne w całym systemie).
5. Ponadto zwapnienie może być:
- fizjologiczny, to znaczy rozwijający się z powodu starzenia (inwolucji);
- patologiczny, rozwijający się w miejscach różnych nowotworów.
Proces rozwoju choroby
Często podstawą rozwoju tej choroby jest reumatyczne zapalenie zastawek. W tym przypadku wapienne narośla pojawiają się na pomarszczonych i spawanych guzkach zastawki mitralnej. Nakładają się na ujście aorty.
Zwapnienie wpływa jednocześnie na kilka segmentów układu sercowo-naczyniowego. Najczęściej są to aorty, zastawki i naczynia wieńcowe.
Specjaliści klasyfikują tę chorobę według trzech wskaźników trudności:
- 1 stopień Charakteryzuje się bardziej aktywną pracą lewej komory. Krew jest całkowicie wydalana z serca, co prowadzi do plastyczności ścian komory, które nie są w stanie się rozciągnąć.
- 2 stopnie Na tym etapie komora zmienia swoje zachowanie i pozostawia coraz więcej krwi, ponieważ wzrosty utrudniają pełny przepływ krwi. Funkcja kurczliwości nasila się. Zmiany ulegają łukowi aorty, co również wpływa na jakość krążenia krwi.
- Stopień 3 charakteryzuje się osłabieniem mięśnia sercowego i początkiem zwężenia (zwężenia) zastawki aortalnej.
Pierwszy etap choroby jest trudny do zdiagnozowania. Przez długi czas zastawka aortalna funkcjonuje wadliwie, w wyniku czego ciało przyzwyczaja się do tej awarii, a pacjent nie narzeka na dobre samopoczucie. Dlatego przejście do etapu 2 choroby objawia się postępującą intensywnością. Leczenie trzeciego stopnia odbywa się głównie chirurgicznie.
Przyczyny
Dystroficzne zwapnienie rozwija się w wyniku:
Zwapnienia to nagromadzenie soli wapnia w narządzie ludzkim. Najczęściej podczas badania nie występuje jedno, ale kilka takich ognisk. Są to wapienne kapsułki z martwą tkanką powstałą w wyniku wcześniejszego procesu zapalnego lub urazu..
Zwykle wykrywanych jest kilka zwapnień. Przy upośledzonym metabolizmie wapnia może wystąpić wiele zwapnień. W rzeczywistości ciało chroni się przez powstawanie zwapnień, lokalizując obszary, które mogą zaszkodzić osobie w przypadku rozkładu.
Podczas tworzenia się zwapnień pacjent zwykle czuje się dobrze, czasami może wystąpić niewielka bolesność w stawie podczas ruchów.
Z nieznanego powodu na etapie resorpcji (zniszczenia) zwapnień obserwuje się silne bóle. Najprawdopodobniej resorpcja jest związana ze stanem zapalnym tkanek ścięgien i wzrostem ciśnienia śródczaszkowego.
Pacjent w tym czasie z bólu może stracić sen. Sztywność stawów rozwija się, silny ból podczas próby poruszania się.
Typowe objawy zwapnienia objawiają się jako:
- objawy przewlekłego stanu zapalnego (ogólne osłabienie, gorączka);
- utrata apetytu;
- zmniejszona siła mięśni;
- naruszenie formuły snu (bezsenność w nocy i senność w ciągu dnia);
- zaburzenia neurologiczne (ból głowy, drażliwość, zawroty głowy).
Zwapnienie w strukturach układu mięśniowo-szkieletowego charakteryzuje się nagromadzeniem kryształów wapnia najczęściej w ścięgnach. Tkanki wokół zwapnień ulegają stanom zapalnym i powodują silny ból u pacjenta, a następnie występuje trwałe ograniczenie ruchomości w odpowiednim stawie.
Istnieją dwa główne procesy, które powodują powstawanie zwapnień:
- Zwyrodnieniowe zwapnienie, którego główną przyczyną jest zużycie i starzenie. Kiedy się starzejemy, przepływ krwi w ścięgnach maleje, osłabiają się, a elementy komórkowe zastępuje zwapnienie.
- Reaktywne zwapnienie. Proces ten jest bardziej złożony i składa się z kilku etapów; na ostatnim etapie zwapnienia można nawet częściowo resorbować..
Naukowcy nie ustalili dokładnie przyczyn, dla których rozpoczyna się proces zwapnienia ścięgien. Niektórzy badacze wiążą rozwój tej patologii z chorobami endokrynologicznymi, inni wskazują na predyspozycje genetyczne.
Reaktywne zwapnienie jest jeszcze większą tajemnicą dla lekarzy i może wystąpić u młodych pacjentów, a w niektórych przypadkach zniknąć. Czynniki ryzyka zwapnienia obejmują:
- ługowanie wapnia z kości;
- wysoki poziom wapnia we krwi;
- naprężenie
- cukrzyca;
- nadwaga;
- zła dieta;
- brak ćwiczeń itp..
Przebieg choroby różni się u różnych pacjentów. Na początku lekarz zaleca leczenie zachowawcze. Pacjentom zaleca się stosowanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w celu złagodzenia głównych objawów. Ważne jest również wykonywanie specjalnych ćwiczeń w celu zapobiegania sztywności w stawie, czasem wymagane jest użycie specjalnej opony wylotowej.
Fizjoterapia jest jednym z głównych elementów zachowawczego leczenia zwapnień:
- Zastosowanie techniki takiej jak ultradźwięki pomaga zmniejszyć ból i stany zapalne. Ale efekt przy użyciu ultradźwięków osiąga się tylko podczas przebiegu leczenia (do 24 zabiegów przez 6 tygodni).
- Terapia falą uderzeniową jest obecnie najnowocześniejszą metodą zachowawczego leczenia takich chorób. Fala uderzeniowa niszczy duże złoża wapnia, co pozwala ciału szybciej je wchłonąć.
- Ćwiczenia fizjoterapeutyczne mogą przywrócić napięcie mięśniowe i poprawić ukrwienie struktur stawów. Z reguły przeprowadza się indywidualny wybór ćwiczeń. Ćwiczenia fizyczne przeprowadzane są przez 4-6 tygodni. Ćwiczenia są bardzo ważne dla wzmocnienia mięśni, ponieważ pomagają kontrolować stabilność stawu. Wzmocnienie mięśni może faktycznie zmniejszyć nacisk na złogi wapnia w ścięgna.
Skuteczność terapii monitorowana jest przez stopień zmniejszenia złogów kalcynowanych na promieniach rentgenowskich. Jeśli leczenie zachowawcze jest nieskuteczne w okresie od 3 do 6 miesięcy, można zastosować leczenie chirurgiczne..
Najczęstsze artroskopowe usuwanie zwapnień. Podczas operacji można wykryć współistniejące choroby przestrzeni stawowej i podmózgowia. W obszarze stawu wykonuje się kilka małych nakłuć skóry, przez które wprowadza się artroskop i specjalne instrumenty..
Zwapnienie przysadki
Zwapnienia to (jak wspomniano powyżej) powstawanie nagromadzeń nierozpuszczonych zwapnień w różnych narządach lub tkankach, w których takie sole nie powinny być zawarte normalnie.
Przyczyną zwapnienia szyszynki mogą być wrodzone patologie, różne infekcje i zaburzenia metaboliczne. Fizjologiczne zwapnienie szyszynki występuje najczęściej (40%) u pacjentów w wieku poniżej 20 lat. W tym przypadku w narządzie powstają zwarte nowotwory o średnicy do 1 cm.
W przypadku znacznych zwapnień warto je szczegółowo zbadać, ponieważ mogą one stać się podstawą nowotworów złośliwych. Dystroficzne (patologiczne) zwapnienie w szyszynce występuje z powodu urazów, chemioterapii, niedokrwienia itp. I charakteryzuje się odkładaniem cholesterolu i wapna w nowotworach.
Zwapnieniu szyszynki towarzyszy dysfunkcja tej ostatniej, która może wywołać rozwój raka, stwardnienia rozsianego i schizofrenii, z powodu blokady syntezy melatoniny. Wypełnienie szyszynki (zwapnienie) kalcynami zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia wyczerpania nerwowego, lęku, depresji i patologii żołądkowo-jelitowych.
Oznaki zwapnienia
Objawy zwapnienia są trudne do rozpoznania. Na początkowym etapie są one podobne do innych chorób. Tak więc oznaki zwapnienia tkanek miękkich:
- Bolesne pieczęcie podskórne.
- Wypadanie włosów.
- Duszność.
- Bezsenność.
- Zaburzenia widzenia.
- Fatigability.
- Ból w sercu.
- Nawracająca utrata przytomności.
- Ograniczona ruchomość stawów.
U dziecka choroba ta jest objawowo podobna do hiperwitaminozy i innych dolegliwości z dzieciństwa.
Wapnienie więzadła
Zwapnienie więzadeł jest dość powszechnym zjawiskiem związanym ze związanymi z wiekiem zmianami w ciele, urazami i stanami zapalnymi. Zwapnienie więzadła często przebiega bezobjawowo i jest wykrywane przypadkowo w badaniach radiologicznych..
Podobnym procesom mimowolnym w chrząstce i wiązadłach podczas zwapnienia stawów towarzyszy utrata właściwości amortyzujących, plastyczności i elastyczności stawów.
Najczęściej zwapnienie ścięgien rozwija się w kręgosłupie (spondyloza deformująca kręgosłup szyjny / lędźwiowy) z powodu łez w obszarze przyczepienia włóknistego pierścienia i podłużnego więzadła kręgowego do krawędzi kręgu, w wyniku czego dysk międzykręgowy zostaje przemieszczony, rozrywając więzadło z kręgów. W tym miejscu rozwija się zwapnienie / kostnienie..
Ponadto podobne procesy często występują w stawach kostnych kręgosłupa (9-10 żeber), stawach biodrowych i paliczkowych (węzły Eberden i Bouchard), co jest lokalną demonstracją starzenia się organizmu.
Diagnostyka instrumentalna
Pierwszym miernikiem wykrycia zwapnienia jest badanie krwi. Pokaże poziom wapnia, ale ponieważ podwyższone wartości mogą wskazywać na inne zmiany patologiczne, dla pacjenta są przepisywane dodatkowe badania, takie jak:
- USG. Pomaga zdiagnozować zwapnienie, ale nie można ustalić stopnia choroby..
- MRI (rezonans magnetyczny) dostarcza informacji na temat lokalizacji choroby.
- Roentgenografia. Służy do określania lokalizacji kamienia..
- Aortografia.
- USG serca.
- Cewnikowanie serca.
- CRT (tomografia komputerowa z wiązką elektronów), która daje jakościową ocenę kalcynacji.
- Dwuwymiarowa echokardiografia, która umożliwia wizualizację zwapnienia.
Istnieje wiele urządzeń do diagnozowania chorób wapiennych. Ale ponieważ śmiertelność z powodu tej choroby jest wysoka, lekarze nie przestają szukać coraz to nowych sposobów diagnozowania i ulepszania istniejących metod.
Bardzo ważne jest określenie stopnia zwapnienia u kobiet w ciąży, ponieważ choroba ta atakuje nie tylko naczynia, ale także łożysko. Z tego powodu często występują problemy porodowe..
Ostrogi
Zwapnienie ścięgien w punktach ich przyczepienia do kości, które mają wygląd kolców i szczytów, nazywa się ostrogami. Podobne formacje powstają w kościach miednicy, łokciowej, potylicznej, kości piętowej.
Przyczyną zwapnienia w tym przypadku są procesy zapalne, aktywność fizyczna i zmiany związane z wiekiem. Ostroga piętowa jest najczęściej diagnozowana (w miejscu przyczepienia ścięgna Achillesa).
Tworzeniu się ostrogi często towarzyszy ból i ograniczenie ruchu, radiogramy stopy ukazujące deformacje stopy, zastępujące tkanki miękkie tłuszczem i przekształcające ścięgna w tkankę kostną.
Odmiany
W praktyce medycznej zwapnienie dzieli się nie tylko ze względu na stopień złożoności. Istnieją różne jego przejawy i przyczyny. Istnieją 4 rodzaje tej choroby:
- Przerzuty.
- uniwersalny.
- Dystroficzny.
- Idiopatyczny.
Przerzuty
Przyczyną tego gatunku jest wysoki poziom wapnia i witaminy D. Choroba nabiera tempa wśród zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych:
Grupa ryzyka obejmuje zarówno dorosłych, jak i dzieci. Długi okres choroby przebiega bez specjalnych objawów.
uniwersalny
Ten rodzaj dolegliwości występuje u osób z nadwrażliwością na wapń. Choroba przebiega z wyraźnymi objawami. Postępuje bardzo szybko.
Dystroficzny
W przypadku tego rodzaju choroby tworzy się wapienna skorupa. Obejmuje serce i inne narządy wewnętrzne, uniemożliwiając im prawidłowe funkcjonowanie. W rezultacie u pacjenta rozwija się wiele innych chorób.
Idiopatyczny
Grupa ryzyka obejmuje noworodki. Dlatego gatunek ten jest również nazywany wrodzonym. Przyczyną idiopatycznego zwapnienia jest patologia w rozwoju układu sercowo-naczyniowego.
Zwapnienie zastawki
- Zwapnienie zastawki aortalnej. Przyczyną tej choroby jest reumatyczne zapalenie zastawek, prowadzące do zmian zwyrodnieniowych w tkankach. Klapy zaworów są zdeformowane i lutowane razem. Jednocześnie występuje na nich zwapnienie, które nakładają się na usta aorty. W niektórych przypadkach proces rozciąga się na przegrodę międzykomorową, guz zastawki mitralnej i ścianę komory (po lewej). W rezultacie rozwija się niewydolność aorty..
Lokalizacja
Ta choroba może wpływać na różne segmenty układu sercowo-naczyniowego. Najczęstsze objawy to lokalizacje opisane poniżej..
Zwapnienie aorty
Aorta jest największym naczyniem wychodzącym z lewej komory serca i dzielącym się na wiele małych naczyń. Przez aortę krew przepływa do prawie wszystkich narządów i tkanek ciała.
Składa się z 2 części:
- Początkowa sekcja zapewniająca przepływ krwi do górnej części ciała (ramiona, głowa, szyja, klatka piersiowa).
- Ostatnia sekcja. W związku z tym przypisał dolne ciało.
Zwapnienie aorty jest dość niebezpieczną manifestacją tej choroby, która może prowadzić do śmierci. Zwapnienia (formacje wapienne) nie podlegają efektom terapeutycznym. Nie można ich zmiażdżyć ani usunąć z ciała. Dlatego lekarze mogą jedynie wyeliminować przyczyny ich powstawania w tym obszarze.
Najczęściej zwapnienie zastawek zastawki aortalnej występuje u osób starszych (powyżej 60 lat). Obawiają się następujących objawów:
- Ból w klatce piersiowej odczuwany w szyi, ramieniu, plecach i górnej części brzucha.
- Nadciśnienie.
- Upośledzona funkcja połykania.
- Zawroty głowy.
- Krótkotrwała utrata przytomności.
- Chrypka.
Jeśli uszkodzenie wapnia wystąpiło w obszarze rozgałęzienia aorty, osoba jest ścigana przez następujące objawy:
- Kalectwo.
- Wrzód palców.
- Niewystarczający przepływ krwi w tętnicach kończyn dolnych (nogi stale się zamrażają).
- Impotencja.
- Tętniak.
W przypadku zwapnienia aorty brzusznej osoba odczuwa ból brzucha po jedzeniu, a te odczucia nasilają się, a po pewnym czasie pacjent zaczyna kuleć. Oprócz tych objawów istnieją inne:
- utrata masy ciała;
- zmniejszony apetyt;
- wzdęcia;
- zaparcie.
Taka choroba bez odpowiedniego leczenia może zakończyć się śmiercią w ciągu roku. W ramach leczenia możliwa jest tylko jedna opcja - usunięcie dotkniętej aorty.
Komórki serca potrzebują wystarczającej ilości tlenu i składników odżywczych. Zapewnia im wszystkie niezbędne tętnice wieńcowe. Gdy są zdrowe, wyglądają jak biała tuba - gładka i elastyczna.
Przy zwapnieniu tętnic wieńcowych tworzą się płytki, które zatykają te „węże”. Prowadzi to do deformacji. W rezultacie przepływ krwi do mięśnia sercowego jest ograniczony lub nawet nieobecny, a obszar ten umiera.
Uszkodzenie zastawki serca przez wapń może wywołać zawał mięśnia sercowego - chorobę charakteryzującą się śmiercią jednego lub więcej odcinków mięśnia sercowego.
W przypadku zwapnienia naczyń mózgowych obserwuje się ich deformację, co powoduje brak dopływu krwi. Grupa ryzyka obejmuje:
- ludzie powyżej 20 lat;
- mężczyźni w wieku 50–60 lat (częściej);
- kobiety powyżej 60 lat (częściej).
Często predyspozycje do tej choroby wyjaśnia dziedziczna dziedziczność. Nacisk na rozpoczęcie procesu może być:
- Częste stresujące sytuacje.
- Stres psychologiczny.
- Wysokie ciśnienie krwi.
- Cukrzyca.
- Wysoki cholesterol.
- Pierwszy etap otyłości.
- Złe nawyki.
- Ograniczony ruch w życiu codziennym.
Wizualna manifestacja tej choroby jest słabo poznana. Diagnoza polega na oznakach uszkodzenia poszczególnych segmentów naczyń.
Zwapnienie naczyń
- Zwapnienie aorty. Rozwija się u pacjentów w wieku powyżej 60 lat. Klinika choroby zależy od poziomu uszkodzenia naczynia.
- Zwapnienie naczyń mózgowych. Zwapnienie jest w tym przypadku synonimem miażdżycy. Z powodu gromadzenia się lipidów na ścianach dochodzi do niewydolności krążenia mózgu, obarczonej rozwojem udarów mózgu, demencji itp..
- Zwapnienie tętnic wieńcowych. W tym przypadku cholesterol i tłuszcze osadzają się na ściankach tych naczyń, to znaczy tworzą się blaszki miażdżycowe, co prowadzi do utraty elastyczności i zmiany kształtu naczynia, w wyniku czego zaburzony jest dopływ krwi do mięśnia sercowego, aw przypadku całkowitego zachodzenia światła, martwica tkanek.
Środki ludowe, aby pomóc
Leczenie środkami ludowymi jest jednym ze sposobów na skorygowanie choroby i ustabilizowanie poziomu wapnia we krwi. Zwapnienie jest konsekwencją niewydolności procesów metabolicznych w organizmie. Dlatego jest całkowicie logiczne, że nie da się obejść bez odpowiedniej diety.
Pacjent musi ograniczyć spożycie pokarmów bogatych w ten minerał. Konieczne jest wyłączenie go z codziennej diety:
- produkty mleczne;
- warzywa i większość warzyw;
- ostry;
- produkty wędzone;
- Słodkie;
- kakao;
- produkty drożdżowe;
- przyprawy i przyprawy.
Dieta polega na jedzeniu pokarmów bogatych w magnez. To:
- Owsianka - gryka, owies, jęczmień, proso
- Rośliny strączkowe - groszek, fasola.
- brukselki.
- Orzechy - orzechy nerkowca, cedr, orzechy laskowe, orzeszki ziemne.
Prawidłowe odżywianie pomaga obniżyć poziom wapnia i normalizować wagę..
Możesz usunąć naczynia z płytki nazębnej za pomocą wlewu leczniczego:
- Aby to zrobić, będziesz potrzebował pąków rumianku, matki i brzozy. Wszystkie 100 g. Wszystkie składniki są kruszone i mieszane..
- Weź 500 ml wrzącej wody i 1 łyżkę. łyżka tego ziołowego zbioru i wszystko jest wymieszane.
- Ten „koktajl” jest podawany przez 30 minut. Następnie jest filtrowany i dzielony na pół: jest pijany zgodnie z 1 łyżką. łyżka rano i wieczorem. Przebieg leczenia wynosi 14 dni.
Zwapnienie: leczenie
Zwapnienie może wpływać na różne struktury mózgu:
- kora większych półkul;
- naczynia mózgowe;
- twarda skorupa.
Takie zmiany rozwijają się z różnych przyczyn, z których głównymi są:
- Wcześniejsze lub istniejące infekcje (gruźlica, pęcherzyca, HIV).
- Zakażenia wewnątrzmaciczne (wrodzone) (LATARKA).
- Kontuzje.
- Miażdżyca.
- Zapalenie.
- Guzy.
- Zaburzenia metaboliczne, hormonalne.
Leczenie zwapnienia zależy od lokalizacji i częstości procesu, a także nasilenia objawów i wieku pacjenta.
- Aby znormalizować metabolizm wapnia, zaleca się przywrócenie równowagi wapnia i magnezu we krwi. Magnez kontroluje spożycie wapnia i rozpuszcza zwapnienia, a także pomaga usunąć nadmiar pierwiastków śladowych i jego właściwe wchłanianie. Dlatego pacjentowi oprócz leków moczopędnych zaleca się przyjmowanie preparatów magnezowych.
- Zgodność z dietą. Pacjent powinien unikać pokarmów wzbogaconych w wapń (warzywa, mleko itp.) I witaminę D..
- W przypadku masywnych ognisk zwapnienia (w szczególności na skórze i tkance podskórnej) zaleca się ich leczenie chirurgiczne.
Działania zapobiegawcze
Możliwe jest zapobieganie wystąpieniu choroby, takiej jak mikrokalcynoza. Wymagana jest cierpliwość i wystarczająca siła. Środki zapobiegawcze obejmują:
- Kontrola wagi.
- Prawidłowe i zrównoważone odżywianie.
- Monitorowanie poziomu hormonów przytarczyc.
- Aktywny styl życia.
Istnieją sprawdzone środki zapobiegawcze. Są przeprowadzane w wyspecjalizowanych placówkach medycznych.
Zwapnienie naczyń może powodować początek i rozwój szeregu poważnych chorób, takich jak choroba wieńcowa, udar mózgu, zawał mięśnia sercowego, przerost lewego przedsionka, miażdżyca.
Zapobieganie tej chorobie i kontrola poziomu tego minerału we krwi są bardzo ważne. Jeśli zastosujesz się do zaleceń lekarskich, możesz trwale opóźnić tę chorobę.
Zapobieganie
Choroba nie zagraża życiu pacjenta. Ale sytuacja pogarsza się, jeśli poziom wapnia jest wysoce zależny od patologii, które go wywołują. W obecności złośliwego guza, patologii nerek i innych niebezpiecznych chorób konieczna jest szybka diagnoza i terapia. I w tym przypadku ważne jest, aby zająć się przyczyną, a nie objawami, którymi jest zwapnienie.
Jeśli ciało ma tendencję do odkładania się soli w zaburzeniach metabolicznych i przy braku ciężkich i przewlekłych chorób, ważne jest, aby używać mniej wapnia na piśmie i okresowo odwiedzać lekarza w celach profilaktycznych.
Środki zapobiegawcze sprowadzają się do identyfikacji (diagnozy), odpowiedniego i terminowego leczenia infekcji, guzów i urazów, korekcji zaburzeń metabolicznych i hormonalnych; odpowiednie odżywianie; regularne oddawanie krwi w celu ustalenia ilości wapnia, a wraz z jego nadmiarem - w celu wyjaśnienia przyczyn tego stanu i wyznaczenia odpowiedniego leczenia.
Zwapnienie
Wapń jest niezbędnym składnikiem odżywczym, powoduje, że kości są twarde i mocne, ale jego nadmiar może zaszkodzić komórkom i całemu ciału..
Zwykle u ludzi sole wapnia w cieczach są w postaci rozpuszczonej. Jednak w pewnych warunkach sole wapnia są uwalniane ze stanu rozpuszczonego i osadzane w tkankach miękkich i narządach, gdzie nie powinny. Rozwija się zwapnienie, stan patologiczny wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Przyczyny zwapnienia
Zwapnienie ma inne nazwy: zwapnienie, dystrofia wapienna lub zwapnienie, ale esencja się od tego nie zmienia. Zwapnienie jest złożonym procesem patologicznym, który rozwija się w wyniku wielu czynników wpływających na regulację metabolizmu wapnia w organizmie. Jest to naruszenie funkcjonowania narządów układu hormonalnego odpowiedzialnego za produkcję hormonów kalcytoniny i hormonu przytarczyc, a także zmiana pH i stężenia wapnia we krwi, zaburzone reakcje enzymatyczne i nieenzymatyczne, zmniejszone wytwarzanie siarczanu chondroityny itp..
W niektórych przypadkach stan patologiczny wynika z obecności choroby już istniejącej w ciele - szpiczaka, guzów, z policystycznym i przewlekłym zapaleniem nerek, chorób endokrynologicznych. W innych przypadkach zwapnienie występuje w wyniku jakichkolwiek szkodliwych czynników z zewnątrz: przy nadmiernym wprowadzaniu witaminy D do organizmu, różnych urazach tkanek miękkich (na przykład implantacji jakichkolwiek urządzeń do ciała ludzkiego). Jest także przyczyną zwapnienia - zmiany w tkankach (martwica lub stan głębokiej dystrofii), w wyniku czego powstają w nich konglomeraty wapienne o różnych rozmiarach.
Tkanka bliznowata ulega także zwapnieniu, na przykład zastawki serca z wadami rozwojowymi, chrząstką, blaszkami miażdżycowymi, martwymi pasożytami, przeszczepem i innymi.
Różne przyczyny określają rodzaj choroby: zwapnienie dystroficzne, zwapnienie z przerzutami lub zwapnienie metaboliczne.
Do tej pory lekarze nie badali faktu pojawienia się zwapnienia metabolicznego, w którym wapń nie jest zatrzymywany w płynie tkankowym i krwi nawet w niskim stężeniu. Ta choroba o niezrozumiałym charakterze może mieć charakter ogólnoustrojowy (uniwersalny) i ograniczony (lokalny) i powodować wiele niepokoju u pacjenta.
Główne objawy
- Zwapnienie może być bezobjawowe przez długi czas. Ale w przypadku niektórych rodzajów zwapnień pewne znaki są charakterystyczne. Przy układowym zwapnieniu wapno czasami objawia się w grubości skóry małymi pęcherzykami, gęstymi i bolesnymi w dotyku..
- Przez pewien czas skóra nad nimi ma normalną strukturę i kolor, ale później przetoki mogą tworzyć się na skórze w miejscu wykrycia guzków. Czasami wapno osadza się w ścięgnach, co z pewnością wpływa na ruchliwość stawu. Formacje wapienne mogą pojawiać się na zębach lub protezach, w naczyniach krwionośnych, nerwach, błonach mięśniowych.
- Ograniczone (lokalne) zwapnienie jest znane jako dna wapienna. W takim przypadku wapno osadza się w postaci płytek na skórze palców, ale rzadziej niż stopy.
- U dzieci można zaobserwować zwiększone stężenie wapnia w osoczu krwi (hiperkalcemia), a następnie zwapnienie narządów wewnętrznych z zaburzeniami regulacji hormonalnej, zatruciem witaminą D, nadmiernym spożywaniem mleka i zasad.
Leczenie zwapnienia
Aby znormalizować proces asymilacji wapnia w ludzkim ciele, konieczne jest ustalenie równowagi magnezu i wapnia we krwi. Jeśli magnez nie zostanie wystarczająco spożyty, równowaga między tymi dwoma składnikami zostanie zaburzona..
Bez magnezu wapń nie może zostać wchłonięty. Magnez równoważy spożycie wapnia, rozpuszcza złogi wapnia, usuwa jego nadmiar z organizmu i pomaga w prawidłowym wchłanianiu go do kości. Oprócz preparatów magnezowych przepisanych przez lekarza leczenie zwapnienia obejmuje stosowanie leków moczopędnych (diuretyków), a także szeregu innych leków.
W leczeniu zwapnienia wiodącą rolę odgrywa prawidłowe odżywianie. Pacjentom zaleca się unikanie jedzenia produktów bogatych w wapń (mleko, warzywa) i witaminę D..
Najbardziej skuteczną metodą leczenia pojedynczych dużych ognisk zwapnienia skóry i tłuszczu podskórnego jest ich chirurgiczne usunięcie..
Zwapnienie ciążowe
Odkładanie dużej ilości soli wapnia u kobiet w ciąży obserwuje się po 36 tygodniach. W końcowych etapach ciąży jest to całkiem do przyjęcia, gdy podczas zwykle trwającej ciąży występują zmiany w łożysku o charakterze wymiany.
Jeśli pojawi się wiele zwapnień przez okres do 36 tygodni, może to wskazywać na przedwczesne dojrzewanie łożyska. Wśród powodów lekarze wskazują: stan przedrzucawkowy, nadmiar wapnia w diecie, zmiany po chorobach zakaźnych itp. Jednak zwapnieniu łożyska z reguły nie towarzyszą żadne odchylenia.
Aby ciąża przebiegała bez powikłań, ważne jest kontrolowanie ilości spożywanego wapnia, obserwowanie reżimu dnia i uważne monitorowanie stanu płodu pod kątem wszelkich zmian w łożysku.
Kobiety w ciąży nie powinny spożywać zbyt dużej ilości żywności zawierającej wapń, opierając się na lekach zawierających wapń za radą przyjaciół. Wszelkie ryzyko w czasie ciąży powinno być uzasadnione, a przyjmowanie leków w czasie ciąży jest zawsze ryzykownym przedsięwzięciem.
Nadmiar wapnia u płodu i kości miednicy kobiety rodzącej stanowi zagrożenie w postaci urazu porodowego. Trudniej jest dziecku przejść przez kanał rodny matki bez urazów w przypadku skostniałej czaszki i ciemiączka. A dla mamy nadmiar wapnia nie przyniesie nic dobrego: poród będzie znacznie trudniejszy, a próby potrwają dłużej.
Ale jeśli kobieta martwi się stanem zębów i dziąseł, powinieneś skonsultować się z dentystą, a nie samoleczeniem. Być może problem z zębami nie jest spowodowany brakiem wapnia, ale intensywnym rozwojem patogennych mikroorganizmów. Na pewno znasz następujące stwierdzenie, że ciało przyszłej matki pobiera dużo wapnia z rezerw na budowę szkieletu dziecka, w szczególności kości i zębów. To oświadczenie należy do rosyjskich lekarzy..
Ale francuscy eksperci nie dzielą się tą opinią z rosyjskimi kolegami i twierdzą, że ciąża nie wpływa na wytrzymałość zębów. Zęby są nasycone wapniem raz na zawsze dziecko! W jednym eksperci są zjednoczeni: nierozwiązane problemy z zębami i niewystarczająca higiena jamy ustnej podczas ciąży przyczyniają się do wczesnej utraty zębów.
Jak leczyć zwapnienie skóry i z kim się skontaktować
Nadmiar soli wapnia prowadzi do rozwoju zwapnienia skóry lub zespołu Profiche. Przejawia się w postaci stałych guzków, najczęściej zlokalizowanych na rękach lub stawach kończyn. Występowaniu takich pieczęci towarzyszą procesy zapalne i ograniczające ruch..
Charakter choroby
Ta choroba ma kilka nazw: zwapnienie skóry, dystrofię wapienną (zwapnienie) i zwapnienie, ale istotą sprowadza się do faktu, że pod wpływem wielu czynników w ciele zaburzony jest metabolizm minerałów.
Zwapnienie dłoni
Wapń w ludzkim ciele ma postać „rozcieńczonej” cieczy. W stanie stałym występuje tylko w zębach i tkance kostnej. Pojawienie się białawych pieczęci guzkowych o różnych rozmiarach wskazuje na patologiczne nieprawidłowe funkcjonowanie procesów metabolicznych organizmu.
Lokalizacje
Formacje patologiczne u ludzi najczęściej obserwuje się na kończynach rąk i nóg, w pobliżu stawów. Uszczelnienia wapienne mogą również występować na zębach lub protezach, na ścianach naczyń, w jamie włókien nerwowych i mięśni.
Rodzaje i objawy zwapnienia
Zwapnienie można podzielić na kilka głównych typów:
- Metaboliczne ograniczone jest znane z zaburzeń metabolicznych wapnia lub fosforu, których zawartość we krwi jest zwiększona. Zewnętrzna manifestacja charakteryzuje się uszkodzeniem stawów. Obserwuje się objawy bólowe nerek, żołądka, serca. Często występuje stan depresyjny.
- Uniwersalne zwapnienie (idiopatyczne) - charakter jego pojawienia się nie jest dokładnie znany. Węzły wapienne mogą znajdować się w całym ciele i wykazywać niewielkie rozładowanie.
- Dystroficzny lub wtórny wynika z mechanicznego, chemicznego, zakaźnego i innego szkodliwego motywatora. Uszkodzenie powoduje gromadzenie się stwardniałych soli wapnia w uszkodzonych tkankach.
Zwapnienie na zdjęciu
Głównymi powodami są tutaj:
- ugryzienia owadów;
- oparzenia;
- rozszerzone żyły;
- zakaźna martwica naskórka;
- guzy skóry.
Jatrogenny jest konsekwencją manipulacji medycznych (chemioterapia; liczne EEG, EMG z użyciem past elektrodowych zawierających wapń, znaczne dożylne podawanie wapnia i fosforu).
Zdarzają się przypadki, gdy zwapnienie skóry przez długi czas się nie objawia. Ale jego symptomatologia jest następująca: są to lekko białawe pęcherzyki wapna, gęste i lekko bolesne w dotyku. Naskórek ma pożądany kolor i kolor.
Z biegiem czasu guzek może ulec zapaleniu i ropieć. W takim przypadku konieczna jest interwencja chirurgiczna, aby wykluczyć martwicę tkanek. Czasami miękka granulowana masa jest uwalniana z formacji wapniowych..
Uszkodzone stawy mają ograniczoną ruchomość i ranią podczas czynności motorycznych. Wystarczająco silny ból występuje w przypadku dny wapiennej, która atakuje skórę palców, ale na stopach zjawisko to obserwuje się znacznie rzadziej.
SSD - twardzina układowa. Jest to choroba autoimmunologiczna tkanki łącznej, której główne objawy kliniczne są spowodowane powszechnymi zaburzeniami mikrokrążenia, zwłóknienia skóry i narządów wewnętrznych.
Powikłania
Powikłania zwapnienia mogą wystąpić w różnych miejscach ludzkiego ciała. W przypadku dny wapiennej bolesne płytki w naskórku końców dłoni mogą powodować dość silny ból podczas kontaktu z dowolną powierzchnią. Guzkowe gromadzenie się wapnia wokół stawów wywołuje trudności i ból w ruchach.
Nadmierne odkładanie się soli wapniowych w kościach biodrowych w młodym wieku u kobiet prowadzi do niewłaściwego szkieletowania tego obszaru, aw rezultacie trudności w porodzie.
W kosmetologii zwapnienie skóry przejawia się w postaci różnych wad twarzy: blizn, małych blizn, grudek z zaczerwienieniem i stanem zapalnym.
Przebieg choroby u kobiet w ciąży
Na początku 36 tygodnia ciąży wykrywana jest zwiększona ilość soli wapnia w tkankach „miejsca dziecka”. W końcowej fazie urodzenia dziecka jest to absolutnie normalne. W ten sposób odbywa się wymiana między matką a dzieckiem.
Ale wraz z pojawieniem się zwiększonego poziomu zwapnień we wcześniejszym terminie, może to prowadzić do przedwczesnego dojrzewania łożyska. Przyczyną tego może być gestoza, nadmierne spożycie wapnia, wszelkie zmiany w organizmie po chorobach zakaźnych i tak dalej. Jednak zwapnienie łożyska nie wskazuje na jakiekolwiek odchylenie od normy.
Do prawidłowego przebiegu ciąży konieczne jest kontrolowanie przyjmowania leków i żywności zawierających wapń.
Nadmiar wapnia jest równie szkodliwy, jak jego niedobór. Zbyt duża zawartość tego mikroelementu w narządach miednicy przyszłej matki i kości nienarodzonego dziecka może wywołać uraz, niebezpieczne chwile przebiegu porodu. Przy nadmiernym kalcynowaniu ciemiączka na głowie dziecka może się zmniejszyć, co doprowadzi do niemożności prawidłowego i bezpiecznego przejścia płodu przez kanał rodny.
Zwapnienie u dzieci
U dzieci hiperkalcemia (zwiększone nasycenie wapniem w surowicy krwi), a następnie dystrofia wapienna pojawia się, gdy występuje zaburzenie koordynacji hormonalnej rytmu pracy narządów wewnętrznych, zatrucie witaminą D, stosowanie produktów zawierających wapń powyżej normy odpowiedniej dla wieku.
Metody diagnostyczne
Aby zidentyfikować obecność dystrofii wapiennej za pomocą ogólnej techniki klinicznej, która obejmuje następujące grupy analiz:
- określenie pożądanego stosunku wapnia i fluoru;
- pomiar poziomu fotofazy alkalicznej;
- jaka jest zawartość witaminy D we krwi;
- aktywność hormonu przytarczyc.
- Ponadto możliwe jest wyznaczenie dodatkowych badań..
Podejścia do leczenia
Leczenie zwapnienia ma 2 kierunki. Pierwszy sposób - terapeutyczny, medyczny - charakteryzuje się następującą linią leczenia:
- stosowanie chlorku amonu i jodku potasu, które pomagają regulować stosunek minerałów we krwi i tkankach oraz pomagają usunąć z nich nadmiar wapnia;
- uporządkowanie stosunku magnezu i wapnia w organizmie, ponieważ magnez wspomaga wchłanianie wapnia i rozpuszcza osadzanie się jego soli, uwalnia organizm od nadmiernych ilości wapnia i przyczynia się do jego lepszego wchłaniania;
- stosowanie kremowych substancji z glukokortykoidami;
- wyznaczenie biofosforanów, na przykład etidronianu;
- blokowanie kanałów wapniowych za pomocą diltiazemu;
- dożylny preparat tiosiarczanu sodu;
- potrzebne są tu również diuretyki;
- wymagany masaż terapeutyczny i wychowanie fizyczne;
- zastosowania z ozokerytem i parafiną;
- naświetlanie światłem ultrafioletowym;
- kąpiele rodanowe.
Druga metoda leczenia polega na chirurgii. Jest wskazany w przypadku formacji powodujących ból, nawracające infekcje, owrzodzenia i nieprawidłowe funkcjonowanie..
Należy jednak pamiętać: operacja może być czynnikiem stymulującym zwapnienie. Wybierając taktykę leczenia, należy skonsultować się z lekarzami następujących specjalizacji: hematolog, neurolog, reumatolog.
Schemat leczenia niezbędnych leków i działań opracowuje tylko wykwalifikowany dermatolog. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku leków opartych na chlorku amonu i jodku potasu. Konieczne jest również przepisanie specjalnego stołu dietetycznego bez nadmiernej obecności witamin Ca i D..
Prognoza i zapobieganie
Choroba nie zagraża życiu pacjenta. Ale sytuacja pogarsza się, jeśli poziom wapnia jest wysoce zależny od patologii, które go wywołują. W obecności złośliwego guza, patologii nerek i innych niebezpiecznych chorób konieczna jest szybka diagnoza i terapia. I w tym przypadku ważne jest, aby zająć się przyczyną, a nie objawami, którymi jest zwapnienie.
Jeśli ciało ma tendencję do odkładania się soli w zaburzeniach metabolicznych i przy braku ciężkich i przewlekłych chorób, ważne jest, aby używać mniej wapnia na piśmie i okresowo odwiedzać lekarza w celach profilaktycznych.
Zwapnienie zwierząt
Zwapnienie u kotów i psów jest chorobą wtórną. Sole wapnia osadzają się głównie w nerkach zwierząt, a następnie są przenoszone przez krew w całym ciele, w tym przez skórę. Przyczynami tych reakcji organizmu są nowotwory i uporczywe upośledzenie czynności nerek. Zwapnienie może również rozwinąć się na tle zaburzeń metabolicznych. W takich przypadkach sole odkładają się w skórze, tkance mięśniowej, ścięgnach i narządach wewnętrznych..
Czynnikami prowokującymi są: nieprawidłowe funkcjonowanie nadnerczy, patologie układu naczyniowego, przedłużające się choroby zakaźne z powikłaniami, procesy zapalne w tkankach łącznych.
Wizualnie określ zwapnienie u kotów lub psów według obszarów skóry, w których wypadają włosy i zauważalny jest wygląd grudek z zaczerwienieniem. Najczęściej obszary pleców, okolicy pachwinowej i głowy zwierzęcia są podatne na wysypkę. W celu diagnozy w klinice weterynaryjnej wykonuje się badania krwi i pobieranie próbek grudek..
Terapia obejmuje leki stabilizujące poziom wapnia we krwi zwierzęcia. Lokalnie duże wysypki można usunąć, a następnie dezynfekować..